Το 1821 αποδεικνύει τη διαχρονική συνέχεια τού Ελληνισμού. "Για τον Χριστό και τον Λεωνίδα"

 Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων.

Με την Ελληνική Επανάσταση του 1821 ένα αρχαίο έθνος δημιούργησε κράτος. Το Έθνος προϋπήρχε επί αιώνες και διατηρήθηκε παρά την υποδούλωση. Η Εθνεγερσία υπήρξε η απόδειξη της διαχρονικής συνέχειας του Ελληνισμού. Η Αρχαία Ελλάδα και το Βυζάντιο (Ρωμανία) εμπνέουν και καθοδηγούν τους αγωνιστές, μορφωμένους ή ολιγογράμματους, λαϊκούς και κληρικούς.

«Για τον Χριστό και τον Λεωνίδα» αγωνιζόμαστε, γράφει η προκήρυξη του Σαλώνων Ησαΐα και του Αθανασίου Διάκου, η οποία δημοσιεύθηκε σε εφημερίδα της Τεργέστης. Τους Τριακόσιους του Λεωνίδα καλεί και ο Διονύσιος Σολωμός να σηκωθούν και να δουν τα παιδιά τους πώς αγωνίζονται. Στον Μαραθώνα και στις Θερμοπύλες αναφέρεται η Προκήρυξη του Αλεξάνδρου Υψηλάντη της 24.2.1821. Εκ του Σπαρτιατικού Στρατοπέδου υπογράφει τα κείμενά του ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης υποδηλώνοντας ότι οι Μανιάτες είναι απόγονοι των Αρχαίων Σπαρτιατών. «Γι’ αυτά πολεμήσαμε»  λέει στους στρατιώτες του ο Ιωάννης Μακρυγιάννης, όταν εκείνοι ήθελαν να πουλήσουν αρχαία αγάλματα σε ξένους. Η Σφραγίδα της Α΄ Εθνοσυνελεύσεως της Επιδαύρου απεικονίζει την Αθηνά. Η Αρχαία Ελλάδα εμπνέει τον Αγώνα.

Αλλά και ο Ορθόδοξος Χριστιανικός πολιτισμός των Βυζαντινών έχει αφήσει ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στο αγωνιστικό φρόνημα των επαναστατών. Τον Άγιο Κωνσταντίνο και την Αγία Ελένη μαζί με τη φράση «Εν τούτω Νίκα» βάζει  στη σημαία του ο Αλ. Υψηλάντης. Συνεχιστής του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, ο οποίος δεν συνθηκολόγησε, αισθάνεται ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και το τονίζει στον έκπληκτο Βρετανό Πλοίαρχο Χάμιλτον. Τους νόμους των «αειμνήστων ημών Χριστιανών Αυτοκρατόρων», δηλαδή των Βυζαντινών, ζητούν ως δίκαιο εφαρμοστέο στα δικαστήρια οι πληρεξούσιοι (παραστάτες) της Α΄ Εθνικής Συνελεύσεως. Η Κωνσταντινούπολη και η ανάμνηση του βυζαντινού μεγαλείου βρίσκονται στο επίκεντρο της Μεγάλης Ιδέας.

Το Έθνος δεν έπαυσε να υπάρχει. Το Έθνος διαφύλαξε πίστη, γλώσσα, ταυτότητα και ιστορική συνείδηση και επιβίωσε. Μοιάζει με θαύμα. Άλλοι λαοί θα είχαν χαθεί μετά από τόσα δεινά. Αν είχε βασιλεύσει ο Τούρκος στη Δυτική Ευρώπη Χριστιανούς δεν θα έβρισκες μετά από δέκα χρόνια, γράφει ο μαρτυρικός Πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρις  το 1616. Και συνεχίζει: Ενώ εδώ στην Ελλάδα, μετά  από διακόσια χρόνια που βασανιζόμαστε,  λάμπει ακόμη  η πίστη του Χριστού.

Μας έλεγαν τρελούς, διηγείται ο Γέρος του Μωριά, για την απόφαση που πήραν να λευτερωθούν. Όμως είχαν χρέος απέναντι στις προηγούμενες και στις επόμενες γενιές. Τούς βάραινε η κληρονομιά της Αρχαίας Ελλάδος και του Χριστιανικού Βυζαντίου. Ο Αυτοκράτορας της Νικαίας Άγιος Ιωάννης Βατάτζης είχε ήδη αφήσει βαριά παρακαταθήκη από το 1237, γράφοντας προς τον Πάπα: «Δεν θα πάψουμε ποτέ να μαχόμαστε εναντίον εκείνων που έχουν κατακτήσει την Κωνσταντινούπολη». Έτσι επιβιώσαμε. Με όραμα και με επιμονή.

Ο Γάλλος συνθέτης Έκτωρ Μπερλιόζ κατάλαβε τα ιδανικά των αγωνιστών πολύ καλύτερα από ορισμένους σύγχρονους αμφισβητίες. Στη σύνθεσή του «Ηρωική σκηνή για την Ελληνική Επανάσταση» παρουσιάζει έναν ήρωα του 1821 να επικαλείται τον Σπαρτιάτη Λεωνίδα και έναν  Ορθόδοξο ιερέα να ζητεί τη βοήθεια του Αγίου Κωνσταντίνου.

Γι’ αυτά πολεμήσανε. Διότι πίστευαν ότι συνεχίζουν τους αγώνες των Σαλαμινομάχων, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Νικηφόρου Φωκά, του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.

Έτσι ελευθερωθήκαμε: «Για τον Χριστό και τον Λεωνίδα». Το 1821 επιβεβαιώνει την αδιάσπαστη  συνέχεια του Ελληνισμού.

Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 20.3.2021

https://www.antibaro.gr/article/30049

Ὁ Κυμπουρόπουλος δέν εἶναι γλάστρα.

 Γράφει ὁ Μανώλης Κοττάκης – Διευθυντής τῆς ἐφημερίδος «ΕΣΤΙΑ».

Η ὑποψηφιότητα τοῦ Στέλιου Κυμπουρόπουλου στίς εὐρωεκλογές τοῦ 2019 προεβλήθη ὡς μία πρωτοποριακή και ἀνατρεπτική ἀπόφαση τοῦ κόμματος τῆς ΝΔ. Ὡς ἀπόδειξη ὅτι ἕνα φιλελεύθερο κόμμα δίδει εὐκαιρίες σέ νέους ἀνθρώπους, νέους ἐπιστήμονες, ἄτομα μέ εἰδικές δεξιότητες, εἰς τρόπον ὥστε νά ἐκτεθοῦν στήν λαϊκή ἐτυμηγορία, νά ἐπιδοκιμαστοῦν ἀπό τούς πολῖτες καί νά ἀποδείξουν μέ τήν δράση τους ὅτι ἀξίζουν τίς ἴσες εὐκαιρίες καί τά ἴσα δικαιώματα. Ἄν καί οἱ παραδοσιακῶς παροικοῦντες καχύποπτοι τήν (νεοδημοκρατική) Ἱερουσαλήμ εἶδαν πίσω ἀπό τήν ἀπόφαση τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη τήν πρόθεση νά ὑποβαθμιστεῖ ἡ ὑποψηφιότητα τοῦ πρώην Προέδρου τοῦ κόμματος Εὐάγγελου Μεϊμαράκη –ὁ ὁποῖος πράγματι κατετάγη δεύτερος σέ ψήφους σέ ἐθνικό ἐπίπεδο– τό ἐπιχείρημα τῶν ἴσων δικαιωμάτων καί ἴσων εὐκαιριῶν συγκίνησε τό ἐκλογικό σῶμα. Σέ σημεῖο πού ὁ κύριος Μητσοτάκης –πέραν τῶν δημόσιων προτροπῶν στήν βάση τῆς ΝΔ ὑπέρ τῆς ψήφισης τοῦ νεαροῦ ἐπιστήμονα– νά ὑποβάλει ἕως καί πρόταση μομφῆς κατά τοῦ τότε Ὑπουργοῦ Ὑγείας Παύλου Πολάκη γιά ἀπρεπές σχόλιο κατά τοῦ ὑποψηφίου του.

«Δέν εἶναι γλάστρα ὁ Κυμπουρόπουλος» σχολίασε μέ ὀργή ἐκείνη τήν ἡμέρα ὁ Κυριάκος ὡς ἀρχηγός τῆς ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης καί ζήτησε τόν λόγο ἀπό τόν συριζαῖο ὑπουργό «ἐπειδή προσέβαλε ἕναν ἄξιο ἄνθρωπο». Τό ἀποτέλεσμα τῆς κάλπης δικαίωσε ἀπολύτως τήν ἐπιλογή του. Ὁ γενναῖος Στέλιος Κυμπουρόπουλος, μέ μυϊκή ἀτροφία ἀπό τά δεκατέσσερά του, σημαιοφόρος σέ παρέλαση τοῦ 1999 μέ τό ἁμαξίδιό του, ἀριστοῦχος τῆς Ἰατρικῆς σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἐπιμελητής στό Νοσοκομεῖο «Ἀττικόν», ἐξελέγη πρῶτος σέ ψήφους εὐρωβουλευτής τῆς ΝΔ μέ 577.114 ψήφους. Μετά τίς εὐρωεκλογές, ὁρκίζεται, ἐντάσσεται στήν ὁμάδα τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Λαϊκοῦ Κόμματος καί δραστηριοποιεῖται σέ πλῆθος θεμάτων. Μέχρι πού προχθές, δύο σχεδόν χρόνια μετά τίς εὐρωεκλογές τοῦ 2019, γίνεται ξανά τό ἐπίκεντρο τῆς δημοσιότητας, μέ ἀφορμή τήν ἀρνητική ψῆφο του γιά τίς ἀμβλώσεις σέ ψηφοφορία στό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δέν θά σταθῶ ἰδιαίτερα στό γεγονός ὅτι ὅλα ἄρχισαν μετά τήν λυσσαλέα ἐπίθεση πού ἐξαπέλυσε ἐναντίον του ἡ Ἀριστερά καί εἰδικῶς ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἐπειδή ὁ Στέλιος τόλμησε νά ἐκφράσει ἀνοικτά τίς ἀπόψεις του. Ἀπό αὐτούς, αὐτά περιμένουμε, δέν περιμένουμε ἄλλα. Ἀναγνωρίζουν τήν ἐσωκομματική δημοκρατία γιά τίς συνιστῶσες τους ἀλλά ὄχι γιά τούς ἀντιπάλους τους. Θά ἐπικεντρωθῶ ὅμως στήν στάση τῆς ΝΔ ἀπέναντι στόν Κυμπουρόπουλο. Καί ἐπειδή εἶναι ἡ δεύτερη φορά πού προκύπτει ζήτημα γιά τίς ἀμβλώσεις καί κατ’ ἐπέκτασιν γιά τήν ἐλεύθερη διακίνηση τῶν ἰδεῶν –ὅποιες καί εἶναι αὐτές– θά κάνω καί ἕνα γενικώτερο σχόλιο. Θυμίζω ὅτι τό 2019 ἐπί ΝΔ ἀποκαθηλώθηκαν ἀπό τό Μετρό τῶν Ἀθηνῶν ὡς «ἀκροδεξιές» διαφημίσεις οἰκογενειακῶν ὀργανώσεων κατά τῶν ἀμβλώσεων.

Ὡς πρός τό πρῶτο εἶναι ἐντυπωσιακό καί τό καταγράφω μέ λύπη πόσο εὔκολα ἀδειάζει καί ἀποδοκιμάζει ὁ Πρωθυπουργός ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι ἔδωσαν τά πάντα γιά νά γίνει πρωθυπουργός. Τίς προάλλες «ἄδειασε» στεγνά ἀπό τό βῆμα τοῦ Κοινοβουλίου ἕναν ἄνθρωπο πού ἦταν δίπλα του ὅταν δέν ἦταν ἄλλος κανείς στά πέτρινα χρόνια του, ἐπειδή ἐξέφρασε μέ ἔνταση τήν ἀρνητική ἄποψή του γιά τήν ὁμοφυλοφιλία. Τόν σημερινό Βουλευτή Καβάλας Μακάριο Λαζαρίδη. Κάτι πού θά μποροῦσε νά εἶχε πράξει –ἄν ἦταν τόσο κομβικό γιά τήν ὁμάδα πού ἔχει γύρω του– μέ ἠπιώτερο τρόπο. Μία ἀνάρτηση στό twitter π.χ., ὄχι ἐνώπιον τῆς ἐθνικῆς ἀντιπροσωπίας, ἐνώπιον τῶν παγωμένων συναδέλφων του, οἱ ὁποῖοι σχημάτισαν τήν ἐντύπωση ὅτι τό αὐτό μπορεῖ νά συμβεῖ γιά ἄλλο θέμα καί στούς ἴδιους στό μέλλον. Ἀντιπροχθές ἄφησε ἀκάλυπτο τόν Βουλευτή Κυρανάκη γιά τίς πρόσφατες δηλώσεις του ὅταν καί οἱ πέτρες στό Μαξίμου γνωρίζουν ὅτι τό λάθος νά ἀναφέρει στό κομματικό non paper «γραμμῆς» τό ὄνομα τοῦ ξυλοκοπηθέντος διαδηλωτῆ καί νά παραβιάσει προσωπικά δεδομένα, τό διέπραξε πασοκογενής συνεργάτης τοῦ Γραφείου Τύπου. Προχθές μετά τήν ἐπιβεβαίωση ὅτι ὁ Κυμπουρόπουλος δέν ψήφισε «ἐκ παραδρομῆς» γιά τίς ἀμβλώσεις (ἔδειξε ὅτι ἔχει νεφρά καί δέν ὑποχώρησε στήν σύσταση γιά ἐπανόρθωση), ἡ ΝΔ ἐξέδωσε ἀνακοίνωση γιά νά διακηρύξει ὅτι «ἡ ψῆφος τοῦ εὐρωβουλευτῆ Στέλιου Κυμπουρόπουλου δέν ἐκφράζει τό κόμμα καί τόν Πρόεδρό του». Ἡ ἐρώτηση πού προκύπτει μετά ταῦτα εἶναι μονολεκτική: Ἀλήθεια; Σοβαρά; Ἔτσι συμπεριφέρεται «τό κόμμα» σέ ἀνθρώπους πού ἔφεραν προῖκα στήν παράταξη τήν διαδρομή τους γιά νά νικήσει στίς εὐρωεκλογές καί νά ἀνοίξει ὁ δρόμος της πρός τήν ἐξουσία καί τοῦ Κυριάκου γιά τήν πρωθυπουργία; Μέ μία δημόσια ξερή ἀνακοίνωση ἀποδοκιμασίας; Ἀλήθεια; Ἐμεῖς γνωρίζουμε ἐδῶ καί δεκαετίες ὅτι ἡ ΝΔ εἶναι φιλελεύθερο κόμμα. Ὄχι μονολιθικό. Γνωρίζουμε ὅτι ἡ ἐλευθερία τῆς ἔκφρασης εἶναι τό σῆμα κατατεθέν τῆς ΝΔ καί ὅταν προκύπτουν διαφορετικές προσεγγίσεις ὅπως αὐτή γιά τό «λελυμένο» ζήτημα τῶν ἀμβλώσεων μέ νόμο τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου ἀπό τό 1983, τότε ἡ ἑκάστοτε ἡγεσία της ἐκφράζει τήν διαφωνία της μέ μία ἠχηρή διαρροή κύκλων. Δέν πετᾷ τούς ἀνθρώπους της στά σκυλιά. Καί ἐν πάσῃ περιπτώσει, λελυμένο ζήτημα εἶναι οἱ ἀμβλώσεις γιά ἐσᾶς, γιά ἐμένα ἴσως, γιά ἄλλους. Γιά τό 37% τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ὅμως, σύμφωνα μέ τίς τελευταῖες δημοσκοπήσεις (Αthens Voice 3.1.2020), δέν εἶναι λελυμένο. Ἡ δέ ἄποψη πού διατύπωσε ὁ εὐρωβουλευτής –πώς ἄν ἡ μητέρα του ἤξερε ὅτι ἦταν ἀνάπηρος ἴσως εἶχε κάνει ἄμβλωση καί νά μήν ζοῦσε σήμερα, ἀξίζει τήν προσοχή μας. Γιά τήν Ἐκκλησία μας, τέλος, τό ζήτημα αὐτό ἀπό δογματικῆς ἀπόψεως δέν εἶναι λελυμένο. Ἐπειδή λοιπόν μία γκρούπα ἀξιωματούχων τοῦ Μαξίμου θεωρεῖ λελυμένο τό ἕνα, λελυμένο τό ἄλλο, λελυμένο τό τρίτο, τί θά κάνει ἡ ΝΔ; Θά ἀποδοκιμάζει κάθε μέρα ἕναν εὐρωβουλευτή της, ἕναν βουλευτή της, τήν Ἐκκλησία ἴσως αὔριο, ἐπειδή διατυπώνουν διαφορετική ἄποψη γιά ζητήματα ὑπαρξιακά ἐπειδή αὐτό λέει ἡ συνείδησή τους; Θά τσακώνεται κάθε μέρα ἡ ΝΔ μέ τό 35% τοῦ κορμοῦ της γιά νά ἱκανοποιεῖ τό 5%; Ἀφῆστε πού γιά ἀνθρώπους, μή δογματικούς (καί σέ αὐτούς κατατάσσω μέ ἄνεση τόν Κυριάκο γιατί ἔχει ἀποδείξει ὅτι ξέρει νά ἀκούει καί νά σέβεται τόν συνομιλητή του) δέν ὑπάρχει στήν ζωή κάτι πού νά μήν ὑπόκειται σέ ἀναθεώρηση. Καί αὐτό ἰσχύει γιά ὅλους μας. Ὁ ἴδιος ὅταν τόν ἀδίκησα κάποτε τό παραδέχθηκα δημοσίως. Τί πάει νά πεῖ λοιπόν «λελυμένο». Καί ἡ παρενόχληση ἦταν κάποτε «λελυμένη», σήμερα δέν εἶναι ὅμως, τά ἤθη ἄλλαξαν! Ἄν εἶναι λελυμένο γιά παράδειγμα καί τό ζήτημα τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων –ἡ θέση μου εἶναι γνωστή καί διατυπωμένη– τότε γιατί ὁ Πάπας καί ἡ Καθολική Ἐκκλησία τόν θεωροῦν «ἁμαρτία» καί δέν τόν ἀναγνωρίζουν; Καί τί θά γίνει ἄν κάνει τό αὐτό μέ τόν Πάπα σέ κάποια στροφή τῆς ἐπικαιρότητος ἡ Ἑλλαδική Ἐκκλησία καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος; Θά τόν ἀφορίσει καί αὐτόν τό γνωστόν ἱερατεῖο, τό φιλελευθεράτο τοῦ Μαξίμου πού παρασύρει τό κόμμα σέ λάθος ἀποφάσεις; Θά ἐκδώσει ἀνακοίνωση ἡ ΝΔ ὅτι «ἡ στάση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου δέν ἐκφράζει τό κόμμα καί τόν Πρόεδρό του»; Εἶναι σοβαρά πράγματα αὐτά;

Κλείνω: πράγματι, ἔχει δίκαιο ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης, σωστά τό εἶχε πεῖ ἀπευθυνόμενος πρός τούς Τσίπρα – Πολάκη: «Ὁ Κυμπουρόπουλος δέν εἶναι γλάστρα». Τώρα πού τό αποδεκνύει ὅμως στήν πράξη ὅτι δέν εἶναι γλάστρα, ἄς τόν σεβαστοῦν καί ἄς τόν ἀφήσουν νά ἀνθίσει. Ὄχι νά τόν κλαδεύουν ἀπό τίς ρίζες ἐπειδή τό ζητᾶ ὁ ΣΥΡΙΖΑ. Τελευταῖο ἀλλά ὄχι ἔλασσον. Τό νά «ἀδειάζεις» τούς συνεργάτες σου, δέν ἐκτιμᾶται. Οὔτε ἀπό τούς δικούς σου οὔτε καί ἀπό τούς ἄλλους. Ὁ ἀρχηγός εἶναι ἡ μάνα τοῦ λόχου. Κανών.

“ΕΣΤΙΑ”, Πέ. 18 Μαρτίου 2021, φ. 41.910, σελ. 1, 3 (αναδημ. στην ηλεκτρονική έκδοση 19/3/2021).

https://www.antibaro.gr/article/30053

30 Μαρτίου 1822. Η σφαγή της Χίου.

Φωτογραφίες από τη Νέα Μονή της Χίου, με αφορμή την επέτειο της Σφαγής της Χίου.

Θα δείτε επίσης και τον πίνακα του Γάλλου ζωγράφου Ντελακρουά με το ίδιο θέμα, με τον οποίον ευαισθητοποίησε την κοινή γνώμη στη χώρα του για το γεγονός αυτό.

 Πατριώτης

31 March 2021 at 13:13

«Οι σφαγές της Χίου» 1824

“Το 2009, ένα αντίγραφο του πίνακα εκτέθηκε στο τοπικό Βυζαντινό μουσείο της Χίου, αλλά αποσύρθηκε σχεδόν αμέσως, διότι κρίθηκε πως δεν συμβάλλει στη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Επισήμως. Η αλήθεια είναι ότι αφαιρέθηκε από το μουσείο της Χίου κατ’ απαίτηση των Τούρκων, οι οποίοι και υποστηρίζουν ότι το συγκεκριμένο γεγονός δε συνέβη ποτέ.

Σύμφωνα με τον τοπικό τύπο, υπήρξε μυστική συμφωνία για την απόσυρση του, ως ένδειξη απάλειψης του ιστορικού χάσματος που χωρίζει τους δύο λαούς. Στη συνέχεια, η Τουρκία επεδίωξε και πέτυχε την αφαίρεση των πινακίδων από τις οστεοθήκες των θυμάτων της σφαγής στη Νέα Μονή και στον Άγιο Μηνά με την επιγραφή «Έργα Οθωμανών». Η κίνηση αυτή αποτελεί προσβολή απέναντι στην Ιστορία, τις θυσίες, τη μνήμη μας. “

https://www.antibaro.gr/article/30038

1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ: «ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ»

 Οι «ΕΡΩΣ ΕΛΛΑΣ» ερμηνεύουν τον Ύμνο «ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ» που είναι αφιερωμένος στους Ηρωϊκούς Κύπριους Αγωνιστές που πάλεψαν και θυσιάστηκαν για την Ελευθερία της Κύπρου και την Ένωση της με την Μητέρα Ελλάδα. Ο Αγώνας τους αποτελεί ιερή παρακαταθήκη και συνεχίζεται μέχρι την τελική Νίκη και Δικαίωση! Μουσική: Φώτης Μήλιος, Στίχοι: Αρτ Κυδωνάκης.

Δείτε εδώ το βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=DDJnOiN_XUA

«ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ»

Ρόδισ’ η μέρα της 1ης Απριλίου

Μπροστάρης ο Διγενής

Κύπρος στολίδι μας της Μεσογείου

Λευτερωτές σου εμείς.

Από του Λιοπέτρι τον αχυρώνα

ως την μονή Μαχαιρά,

Αϊτοί αθάνατοι πέφτουν στο χώμα

για την γλυκιά λευτεριά.

 

Φύτρα Ηρώων – Παιδιά της ΕΟΚΑ

Περήφανα πάμε μπροστά

Δεν σταματάμε ποτέ τον αγώνα

Για Ένωση και Λευτεριά.

Γενιά Ηρώων – Παιδιά της ΕΟΚΑ

 

Ρόδισ’ η αυγή της 1ης Απριλίου

Κι οι μαχητές ξεκινούν

Ελλάδα μάνα της Μεσογείου

Για σέ οι καρδιές μας χτυπούν.

 

Αγχόνες στήσαν στο μαύρο σκοτάδι

μα δεν μας φοβίζουν εμάς.

Απ την σκλαβιά προτιμούμε τον Άδη

Γλυκειά μας Πατρίδα Ελλάς!

 

Φύτρα Ηρώων – Παιδιά της ΕΟΚΑ

Περήφανα πάμε μπροστά

Δεν σταματάμε ποτέ τον αγώνα

Για Ένωση και Λευτεριά.

Γενιά Ηρώων – Παιδιά της ΕΟΚΑ

 

Πηγή: www.erosellas.blogspot.com  

‘ΕΡΩΣ ЭIЄ ΕΛΛΑΣ’

Μουσικό Σχήμα για την Ελλάδα και τα Εθνικά Θέματα

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:

ΚΑΝΑΛΙ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΚΑΙ VIDEO:

www.youtube.com/user/EROSHELLAS1

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΤΥΩΣΗ:

www.facebook.com/eros.ellas

https://twitter.com/eroshellas

https://www.reverbnation.com/EROSELLAS

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ:

erosellas@yahoo.gr

Τουρισμός: μονοκαλλιέργεια ή μοχλός της παραγωγής;

ΜΕ ΤΟ ΤΟΥΦΕΚΙ ΚΑΙ ΤΗ ΛΥΡΑ

Του Μανώλη Εγγλέζου Δεληγιαννάκη

www.metotoufekikaitilyra.wordpress.com

Δε θα μπούμε στη συζήτηση για το αν ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας. Αυτό που είναι σίγουρο, είναι πως μαζί με τη ναυτιλία είναι οι δυο μεγάλοι πυλώνες της οικονομίας μας, με τον πρωτογενή τομέα να περιορίζεται σε ένα 5% περίπου του ΑΕΠ και το δευτερογενή να βρίσκεται γύρω στο 16%.

Η πανδημία κατέδειξε τα όρια μιας οικονομίας που έχει ατροφική παραγωγή και βασίζεται στις υπηρεσίες, με ναυαρχίδα εδώ τον τουρισμό. Η κατανάλωση καλύπτεται από εισαγωγές, οπότε η κατάρρευση μιας κύριας πηγής εσόδων, όπως ο τουρισμός, μας υποχρεώνει σε κάποιες σκέψεις για το μέλλον.

Ένα ζήτημα είναι πού στηρίζεται ο τουρισμός μας. Αν στοχεύει στο να προσφέρει απλά ένα περιβάλλον ήλιου και θάλασσας σε κάποιους που θέλουν να ξεσκάσουν, χαμηλώνει τις προδιαγραφές του. Θα προσφέρει σκουπίδια για φαγητό, μπόμπες για ποτό, ώστε να μπορεί να προσελκύσει τουρίστες αλλά όχι περιηγητές που θα επισκέπτονται έναν τόπο με κριτήριο το ενδιαφέρον τους γι’ αυτόν. Και για να το κάμει, θα στραφεί σε προμηθευτές παντού όπου θα βρει φτηνότερα. Το παγκοσμιοποιημένο οικονομικό σύστημα το επιτρέπει. Επομένως, ο τουριστικός πελάτης δε θα δοκιμάσει στο φαγητό την παραγωγή του τόπου που επισκέπτεται, αλλά κάποιου φτηνότερου. Θα χρησιμοποιήσει έπιπλα και εξοπλισμό εισαγωγής, που προμηθεύτηκε φτηνά ο επιχειρηματίας από την παγκόσμια αγορά. Και η αίσθηση που θα αποκομίσει από την Ελλάδα είναι ότι πρόκειται για ένα ειδυλλιακό σκηνικό εκτόνωσης.

Όμως έτσι χάνεται η μοναδικότητά του τόπου, γιατί ο τόπος είναι οι άνθρωποί του, η ιστορία του. Και, για να μπούμε στη λογική του επιχειρηματία, το σκηνικό μπορεί να το βρει κάποιος φτηνότερα. Πρέπει λοιπόν να εστιάσει αλλού ο τουρισμός μας για να συνεχίσει να υπάρχει και να προσφέρει στους απασχολούμενου σ’ αυτόν και στην εθνική οικονομία.

Κι εδώ, όπως και σε μια σειρά από θέματα, το κλειδί είναι η ταυτότητα. Το όμορφο τοπίο δεν έρχεται μόνο του. Είναι πρώτ’ απ’ όλα οι άνθρωποί του. Που διαμορφώθηκαν από τον τόπο στο διάβα των αιώνων, και τον διαμόρφωσαν σε μικρότερο βαθμό. Που προσάρμοσαν την αρχιτεκτονική τους στα υλικά που είναι διαθέσιμα και στο κλίμα. Που τρέφονται με αυτά που παράγει και υποστηρίζει η γη. Που πάλεψαν για να ζουν εδώ, που διαμόρφωσαν συνήθειες, μουσική και χορούς, που δημιούργησαν ένα σύστημα αξιών το οποίο καθορίζει τον τόπο. Άρα αυτός δεν είναι κάτι ουδέτερο, αλλά μια ταυτότητα συγκεκριμένη.

Την ταυτότητα αυτή θα πρέπει να μπορεί να τη βρει ο επισκέπτης σε κάθε του βήμα. Να γνωρίσει την ιστορία, τα έθιμα, τα προϊόντα, την κουλτούρα, τη μαγειρική… Κι εδώ έρχεται η οικονομία να συναντηθεί με τον τουρισμό. Γιατί ο επισκέπτης που θα ζητήσει να γνωρίσει τη χώρα, το λαό της, θα δοκιμάσει τις συνταγές της, θα αγοράσει χαρακτηριστικά προϊόντα, θα πάει στα γλέντια, θα δει τα μνημεία και θ’ αναρωτηθεί για την ιστορία τους, παλιά και νεότερη. Κι αυτό προϋποθέτει να υπάρχει τοπική παραγωγή.

Βέβαια, όταν οι ελίτ που διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας περιφρονούν την ταυτότητά της, όταν δεν είναι σε θέση να χορέψουν ένα χορό της και ακούν τα πολιτισμικά υποπροϊόντα της δυτικής μουσικής, όταν οι ίδιοι ενθαρρύνουν τις εισαγωγές και αφήνουν τον πρωτογενή τομέα και τη μεταποίηση να σβήνουν, δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν αυτό το βασικό ζήτημα. Κι αφού αυτοί δε θα διαμορφώσουν μια τέτοια πολιτική στην οικονομία γενικά και στον τουρισμό ειδικότερα, πρέπει αυτή να τη διαμορφώσει ο λαός, υποκαθιστώντας τους στη διαμόρφωση στρατηγικής.

Στο μεταξύ, η ίδια η τάση του τουρισμού σα βιομηχανία, είναι να τονίζει την «εμπειρία», δηλαδή τα ταυτοτικά χαρακτηριστικά του τουρισμού. Για παράδειγμα, το Airbnb, έχει πλέον ιδιαίτερη κατηγορία, πέραν των καταλυμάτων, που τιτλοφορείται «Εμπειρίες», η οποία στοχεύει ακριβώς στο να προσφέρει στον επισκέπτη μια γεύση από την ιδιαιτερότητα του τόπου προορισμού του. Εδώ λοιπόν έρχεται η ανάγκη για μιαν ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση, που θα συναντήσει τις τάσεις στον τουρισμό. Η σύνδεση βέβαια του τουρισμού με την τοπική παραγωγή δε θα έπρεπε να γίνει επειδή έτσι είναι οι διεθνείς τάσεις, αλλά γιατί μια οικονομία θα πρέπει να στηρίζεται στη δική της παραγωγή και πάνω σ΄ αυτή να χτίζει κι άλλους τομείς της οικονομίας. Αλλά έστω κι έτσι, μπορεί ο τουρισμός να αποτελέσει ένα μοχλό επανεκκίνησης της παραγωγής.

Βασικό στοιχείο σε αυτή την προσπάθεια είναι η σύνδεση του πρωτογενούς τομέα με τα καταλύματα και την εστίαση στον τουρισμό. Η μοναδικότητα της χώρας θα φανεί και από το φαγητό, όπου θα προσφέρονται συνταγές με ντόπια προϊόντα, επενδύοντας στην αυθεντικότητα ως πόλο έλξης. Ήδη, η προσπάθεια για Ελληνικό Πρωινό και η αντίστοιχη με εστιατόρια που στηρίζονται σε ντόπιες πρώτες ύλες, έχει ανταπόκριση με αυξητικές τάσεις. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Στόχος πρέπει να είναι οι μονάδες εξοπλισμένες σε όλο τους το φάσμα από εγχώριες δημιουργίες, από την επίπλωση μέχρι τον ηλιακό θερμοσίφωνα.

Ευτυχώς, η μικρομεσαία δομή του ελληνικού τουρισμού, επέτρεψε στους απασχολούμενους σε αυτόν να αντέξουν την καταστροφή της πανδημίας και να προσβλέπουν σε μιαν αντιστροφή φέτος του κλίματος. Μόνο όμως αν συνδυαστεί με τη σύνδεσή του με την υπόλοιπη οικονομική και πολιτιστική δημιουργία θα αποκτήσει βάσεις τόσο στέρεες, ώστε η κρίση στον τουρισμό να μη συνεπάγεται και κρίση στην οικονομία και την πατρίδα συνολικά.

https://www.antibaro.gr/article/29995

Ερντογανιστάν, Η Νέα Ισλαμική Υπερδύναμη;

Κριστιάν 

Zero Hedge, 29-3-21    Authored by Giulio Meotti via The Gatestone Institute,

.

 «Ήταν μια πολύ ξεχωριστή μέρα, στις 24 Ιουλίου [2020]», δήλωσε ο κορυφαίος ειδικός της Γαλλίας για το Ισλάμ, Gilles Kepel.

.

«Ήταν η ώρα προσκυνήματος στη Μέκκα και, λόγω της πανδημίας, κανείς δεν ήταν εκεί! Ήταν η επέτειος της Συνθήκης της Λωζάννης, η αφετηρία  της σύγχρονης Τουρκίας εντός των σημερινών συνόρων της. Ο Ερντογάν ήταν έτοιμος να στραμπουλίξει το χέρι του κοσμικού Ατατούρκ, ο οποίος είχε μετατρέψει την παλιά βασιλική της Αγίας Σοφίας σε μουσείο που είχε δωρίσει «στην ανθρωπότητα». Ο Ερντογάν… την μετέτρεψε πάλι σε τζαμί”.

.

Αυτή ήταν η στιγμή, παρατήρησε ο Κέπελ – ο οποίος μόλις δημοσίευσε ένα νέο βιβλίο, “Le Prophète et la Pandémie” [” Ο Προφήτης και η Πανδημία“] — ότι ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έγινε ο νέος ηγέτης της Ούμα, ή της παγκόσμιας ισλαμικής κοινότητας. «Ο Ερντογάν προσπαθεί να εμφανιστεί ως πρωταθλητής του Ισλάμ, όπως ο Αγιατολάχ Χομενεΐ το 1989».

.

Τόσο ο Χομεϊνί όσο και ο Ερντογάν φαίνεται να έχουν δεσμευθεί να διαγράφουν τον κοσμικό χαρακτήρα και τους δεσμούς με τον δυτικό πολιτισμό από τις αντίστοιχες χώρες τους. να ηγηθούν μιας μάχης κατά της Σαουδικής Αραβίας για την υπεροχή του ισλαμικού κόσμου και για τον εκ νέου εξισλαμισμό των κοινωνιών τους. Οι γυναίκες με πέπλο, για παράδειγμα, σπάνια εθεάθησαν στην Τεχεράνη πριν από τον Χομεϊνί, και ο Ερντογάν τον επανέφερε στην τουρκική κοινωνία.

.

Οι Ιρανοί μουλάδες ήταν επίσης σε θέση να επιβάλουν στη διεθνή αρένα τη χρήση της λέξης «Ισλαμοφοβία», αλλά τώρα η Τουρκία είναι αυτή που ηγείται της ιδεολογικής δίωξης των «Ισλαμοφοβικών». Υπό την αιγίδα του Τούρκου διπλωμάτη Volkan Bozkir,Προέδρου της 75ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, ο ΟΗΕ μόλις γιόρτασε τη «Διεθνή Ημέρα κατά της Ισλαμοφοβίας» και ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας Αντόνιο Γκουτέρες κατήγγειλε έντονα μια «επιδημία ισλαμοφοβίας». Ο Ερντογάν προωθούσε την παγκόσμια εκστρατεία προστασίας θυμάτων της «ισλαμοφοβίας», ενώ στην πραγματικότητα οι επικριτές του εξτρεμιστικού Ισλάμ είναι εκείνοι που κινδυνεύουν και συχνά σκοτώνονται .

.

Αυτό το τραγελαφικό και επαίσχυντο συνέδριο διοργανώθηκε από τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας (OIC), μια οντότητα που αποτελείται από 56 κυρίως μουσουλμανικές χώρες, συν την “Παλαιστίνη”. Στον OIC, κράτη όπως το Πακιστάν τιμωρούν τη «βλασφημία» με θάνατο· Η Σαουδική Αραβία μαστιγώνει και φυλακίζει φιλελεύθερους μπλόγκερ όπως ο Raif Badawi και η Τουρκία γεμίζει τις φυλακές της με συγγραφείς και δημοσιογράφους, για να αναφέρουμε μόνο μερικά μέλη.

.

Εκείνη την 24η Ιουλίου 2020, ο Ερντογάν αμφισβήτησε την Ευρώπη και τη Δύση, καταλαμβάνοντας εκ νέου αυτό που ήταν, για χίλια χρόνια, η μεγαλύτερη εκκλησία στον Ανατολικό Χριστιανισμό. Η έλλειψη ανταπόκρισης εκ μέρους της Δύσης πιθανότατα τον έπεισε ότι η στιγμή ήταν σωστή. Κανείς δεν έδωσε προσοχή ή δεν αντέδρασε στην πράξη.

.

Σε αντίθεση με το Ιράν και τη Σαουδική Αραβία, η Τουρκία είναι δημοκρατία. Βρίσκεται σε συνομιλίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με την πιθανή ένταξή της· είναι δυνοουμένη στην Ουάσιγκτον· είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατός στο ΝΑΤΟ και αποτελεί την πύλη της Ασίας προς την Ευρώπη.

.

Οι Financial Times (FT) αφιέρωσαν σειρά αναλύσεων στο μεγάλο σχέδιο του Ερντογάν για ηγεμονία. Στην Αφρική για παράδειγμα, τα τελευταία 15 χρόνια, ο Τούρκος πρόεδρος ηγείται μιας μεγάλης ανανέωσης των τουρκικών συμμαχιών. Από το 2009, η Τουρκία έχει αυξήσει τον αριθμό πρεσβειών εκεί από 12 σε 42. Ο Ερντογάν είναι ακόμη συχνός επισκέπτης, πραγματοποιώντας ταξίδια σε περισσότερες από 20 πρωτεύουσες. Η κυβέρνηση έχει θέσει ως στόχο τα επόμενα χρόνια τον διπλασιασμό του όγκου εμπορίου της Τουρκίας με την Αφρική σε 50 δισεκατομμύρια δολάρια, περίπου το ένα τρίτο του τρέχοντος εμπορίου της με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

.

Η Τουρκία έχει επίσης επιλέξει τα Βαλκάνια ως πεδίο μάχης – «η περιοχή», σύμφωνα με την FT, «είναι συμβολικά πολύ σημαντική, καθώς μεγάλο μέρος της κυβερνήθηκε από την Ιστανμπούλ κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας». Στη συνέχεια, υπάρχει η Ευρώπη :

.

«Αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες έχουν εκφράσει ανησυχία για τη δραστηριότητα της Τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών στο έδαφός τους και τη χρήση Τούρκων ιμάμηδων εκπαιδευμένων από το κράτος για να κατασκοπεύουν τη διασπορά».

.

Στόχος του Ερντογάν στην Ευρώπη φαίνεται να είναι να χρησιμοποιήσει την τουρκική διασπορά ως πολιτικό μέσο πίεσης στα κράτη (ιδιαίτερα στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αυστρία, το Βέλγιο και την Ολλανδία) και ως βάση για την ηγεμονία του.

.

Στον Καύκασο, η Τουρκία στήριξε τον πόλεμο του Αζερμπαϊτζάν εναντίον της Αρμενίας στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, πιθανώς για τη δημιουργία ενός τούρκο-ισλαμικού διαδρόμου μεταξύ Αζερμπαϊτζάν, Τουρκίας και άλλων μουσουλμανικών χωρών. Ο Ερντογάν προφανώς χρησιμοποιεί επίσης μισθοφόρους. Τα ινδικά ΜΜΕ δημοσίευσαν ένα άγημα που στάλθηκε στο Κασμίρ για να στηρίξει το Πακιστάν. Η Τουρκία έχει επίσης χρησιμοποιήσει στο παρελθόν μισθοφόρους «Σαντάτ» εναντίον των Αρμενίων, καθώς και στους εμφύλιους πολέμους της Λιβύης και της Συρίας.

.

Στο τελευταίο τεύχος του Reveue des deux mondes, ο Γάλλος φιλόσοφος Michel Onfray παρατήρησε ότι υπάρχει σύγκρουση πολιτισμών και ότι ο Ερντογάν ηγείται τώρα της ισλαμικής πλευράς. «Ξεκίνησε το 1989 με τη φάτβα εναντίον του Σάλμαν Ρουσντϊ», έγραψε.

.

«Καμία δυτική χώρα δεν αντέδρασε παρά μόνο με λέξεις – σαν να πίστευαν ότι ένα λεκτικό ξόρκι θα μπορούσε να λειτουργήσει! Με τον αποκεφαλισμό του καθηγητή Samuel Paty είναι ο ίδιος ο Ιουδαίο-χριστιανισμός που δέχεται επίθεση — στην Αρμενία, το Ισλάμ επιτίθεται στον παλαιότερο Χριστιανισμό στην Ευρώπη …. Η Ευρώπη φοβάται τον Ερντογάν και την ικανότητά του να προκαλέσει ζημιά. Αυτός ο Ταμερλάνος στα σκαριά απειλεί, προσβάλλει, επιτίθεται και υποστηρίζει εκείνους που μας απειλούν, μας προσβάλλουν και μας επιτίθενται».

.

Αυτό, συνεχίζει ο Onfray, ήταν το νόημα της τουρκικής επίθεσης κατά του Καραμπάχ:

.

«Η Αρμενία δέχεται επίθεση από Αζέρους και Μουσουλμάνους Τούρκους οι οποίοι επιθυμούν την πλήρη εξαφάνισή της. Είναι το αποτέλεσμα ενός πολέμου πολιτισμών. Αυτό που συμβαίνει σε αυτή τη χώρα, που είναι το λίκνο του χριστιανικού πολιτισμού, είναι αυτό που μας περιμένει εδώ, στον τάφο του ίδιου του Ιουδαίο-χριστιανικού πολιτισμού. Η μάχη που χάνεται στην Αρμενία είναι η πρώτη ενός πολέμου που διεξάγεται στη Δύση εναντίον του ιουδαίο-χριστιανικού πολιτισμού».

.

Ο Ερντογάν δεν έχει καν προσπαθήσει να κρύψει το ιδεολογικό του όραμα. «Η ημισέληνος και το αστέρι στολίζουν τους ουρανούς του Καραμπάχ τώρα χάρη στις προσπάθειες των αδελφών μας από το Αζερμπαϊτζάν», διακήρυξε μετά τον πόλεμο. «Η σημαία του Αζερμπαϊτζάν κυματίζει περήφανα πάνω από το Ναγκόρνο Καραμπάχ ως σύμβολο της ανδρείας των μαρτύρων μας».

.

Ένας από τους συμβούλους του Ερντογάν, ο απόστρατος Τούρκος στρατηγός Αντνάν Τανρίβερντι, ο οποίος ίδρυσε τη μισθοφορική υπηρεσία «Σαντάτ», διατύπωσε το όραμα μιας ενοποιημένης Ισλαμικής υπερδύναμης. Το Κέντρο Στρατηγικών Μελετών υπερασπιστών της δικαιοσύνης το ονόμασε «Asrica»,΄Ενωση της Αφρικής και της Ασίας, 61 χώρες των οποίων πρωτεύουσα είναι η Κωνσταντινούπολη και τελούν υπό την αιγίδα αυτού, του Ερντογάν. Περιλαμβάνουν 12 χώρες της Μέσης Ανατολής, δηλαδή το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Παλαιστίνη, το Ιράκ, το Κατάρ, το Κουβέιτ, το Λίβανο, τη Συρία, τη Σαουδική Αραβία, το Ομάν, την Ιορδανία και την Υεμένη· οκτώ στην Κεντρική Ασία, το Αζερμπαϊτζάν, το Καζακστάν, την Κιργιζία, την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, το Ουζμπεκιστάν, το Τατζικιστάν, την Τουρκία και το Τουρκμενιστάν· τέσσερις στην Εγγύς Ανατολή, δηλαδή το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές, το Ιράν και το Πακιστάν· τρεις στη Νοτιοανατολική Ασία, το Μπρουνέι, την Ινδονησία και τη Μαλαισία· έξι στη Βόρεια Αφρική, δηλαδή την Αλγερία, το Τσαντ, το Μαρόκο, τη Λιβύη, την Αίγυπτο και την Τυνησία· έξι στην Ανατολική Αφρική, συμπεριλαμβανομένου του Τζιμπουτί, της Ερυθραίας, των Κομορών, της Μοζαμβίκης, της Σομαλίας και του Σουδάν· δέκα στη βορειοδυτική Αφρική και τη Νότια Αμερική, δηλαδή δυτική Σαχάρα, Γκάμπια, Γουινέα, Γουινέα Μπισάου, Μάλι, Μαυριτανία, Σενεγάλη, Σιέρα Λεόνε, Γουιάνα και Σουρινάμ· οκτώ στη Νοτιοδυτική Αφρική, ήτοι το Μπενίν, η Μπουρκίνα Φάσο, η Γκαμπόν, το Καμερούν, τον Νίγηρα, τη Νιγηρία και το Τόγκο· και τέσσερις στην Ευρώπη, την Αλβανία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, το Κοσσυφοπέδιο και τη Μακεδονία.

.

Η Τουρκία προφανώς θέλει να γίνει ένα μεγάλο νεο-οθωμανικό Eμιράτο και το μόνο ικανό να ηγηθεί του μουσουλμανικού κόσμου. Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί φαίνεται να προοριζόταν ως καμπή στην ισλαμική ιστορία που προαναγγέλλει την ίδρυση μιας ισχυρής ένωσης μουσουλμανικών εθνών για να αντιμετωπίσει τη Δύση υπό την τουρκική ηγεσία.

.

Τρεις θάλασσες περιβάλλουν την Τουρκία: η Ανατολική Μεσόγειος, η Μαύρη Θάλασσα και το Αιγαίο Πέλαγος. Η Τουρκία ξεκίνησε πρόσφατα μεγάλη ναυτική άσκηση. Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε ότι 82 πολεμικά πλοία, 17 πολεμικά πλοία, αμφίβιες δυνάμεις, μονάδες πολεμικής αεροπορίας και ομάδες ειδικών επιχειρήσεων συμμετείχαν σε ασκήσεις που ολοκληρώθηκαν στις 8 Μαρτίου.

.

Η «Γαλάζια Πατρίδα» — Μάβι Βατάν στα Τουρκικά — είναι η γεωπολιτική ιδέα που σηματοδοτεί την ατζέντα του Ερντογάν για τα επόμενα χρόνια. Εφεύρημα του εθνικιστή Ναυάρχου Τζεμ Γκούρντενιζ, είναι η διπλωματία των ασκήσεων και των πολεμικών πλοίων» που επιδιώκει «την επιστροφή της Τουρκίας στη θάλασσα, την ένωση μεταξύ Ανατολίας και ανατολικής Μεσογείου». Ο στόχος είναι σαφής: ο έλεγχος της θάλασσας, ο έλεγχος των ενεργειακών πόρων και η επιβολή της επιρροής της. Ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι δεν θα ονομάζεται πλέον «Αιγαίο», αλλά «θάλασσα νησιών».

.

Η Άγκυρα βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με την Ελλάδα και την Κύπρο σχετικά με το ποιος έχει το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της ανατολικής Μεσογείου. «Θα κατανοήσουν ότι η Τουρκία έχει την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική δύναμη να σκίσει ανήθικους χάρτες και να επιβάλει έγγραφα», δήλωσε ο Ερντογάν.

.

Τουρκία έχει προβλήματα με την Κύπρο, η οποία, σε αντίθεση με τους Τούρκους, ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά όχι στο ΝΑΤΟ. Η Τουρκία, η οποία εισέβαλε στο νησί το 1974, παραμένει η μόνη χώρα που αναγνωρίζει την κατεχόμενη από τους Τούρκους Βόρεια Κύπρο ως κράτος. Η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία είναι πλειοψηφικά Ελληνοκύπρια, επιθυμεί να κάνει συμφωνίες με ξένες επιχειρήσεις ενέργειας, ενώ η Τουρκία, στο βόρειο τμήμα της νήσου, επιθυμεί οικονομικά δικαιώματα στα ύδατα που η Κύπρος θεωρεί δικά της.

.

Ενώ ο νέος σουλτάνος επεκτείνει την επιρροή του στη Συρία, τη Λιβύη και τον Καύκασο, την επεκτείνει και εντός της Μεσογείου. Για την ειρηνιστική Ευρώπη, αυτή η θάλασσα υπάρχει μόνο όταν πρόκειται για την προσέλκυση μεταναστών.

.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν, σε επίσημη επίσκεψή του στο Παρίσι στις 5 Ιανουαρίου 2018, προχώρησε στην παρουσίαση αυτής της προκλητικής φράσης στους ηγέτες του Γαλλικού Συμβουλίου Μουσουλμανικής λατρείας: «Οι Μουσουλμάνοι της Γαλλίας βρίσκονται υπό την προστασία μου». Αυτές ήταν οι πρώτες γραμμές μιας έρευνας της Γαλλικής Εφημερίδας Journal  du Dimanche. Αρκετές αναφορές που εστάλησαν στο Παλάτι των Ηλυσίων από τη Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Ασφάλειας (DGSI), τις οποίες η εφημερίδα ήταν σε θέση να συμβουλεύεται, αποκαλύπτουν το πεδίο εφαρμογής, τις μορφές και τους στόχους μιας «πραγματικής στρατηγικής διείσδυσης» μέσω δικτύων που διαχειρίζεται η τουρκική πρεσβεία και η τουρκική υπηρεσία κατασκοπείας, η MIT. «Δρουν κυρίως εντός του τουρκικού πληθυσμού μεταναστών, αλλά και μέσω Μουσουλμανικών οργανώσεων και επίσης πρόσφατα στην τοπική πολιτική ζωή, μέσω της στήριξης που παρέχεται σε εκλεγμένους αξιωματούχους».

.

«Οι ενέργειες αυτές έχουν διαφορετικούς στόχους», σχολίασε ο δημοσιογράφος Mohamed  Sifaoui .

.

«Πρώτον, να βελτιωθεί η εικόνα του Τουρκικού καθεστώτος στη διασπορά και στη Γαλλική κοινωνία. Στη συνέχεια, να υπερασπιστεί η εικόνα του Ερντογάν με κάθε κόστος. Και τέλος, φυσικά, η διάδοση ενός ισλαμικού οράματος του Ισλάμ».

.

Ο Sifaoui αναφέρει ως παράδειγμα τον τελευταίο χάρτη που ήθελε ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, ο χάρτης των αρχών που υπάρχουν στο νόμο που ενισχύει τις «δημοκρατικές αρχές» και εξετάζεται επί του παρόντος από το Κοινοβούλιο:

.

«Δεν υπεγράφη, κατόπιν συστάσεως της Άγκυρας, από τις δυο Τουρκικές ομοσπονδίες, καθώς αποτελεί χάρτη ο οποίος υπενθυμίζει τις θεμελιώδεις αρχές που είναι σημαντικές για τη Δημοκρατία και στις οποίες το Τουρκικό καθεστώς αντιτάσσεται σαφώς… Αυτό που κάνει το τουρκικό καθεστώς είναι να χρησιμοποιεί τη διασπορά του ως Δούρειο Ίππο».1

.

Το Ίδρυμα Brookings έγραψε το 2019:

.

«Σύμφωνα με το [γαλλικό] υπουργείο Εσωτερικών, 151 ιμάμηδες έχουν σταλεί από την Τουρκία (η οποία έχει αναλάβει μια σειρά θρησκευτικής προσέγγισης σε Μουσουλμάνους σε όλη την Ευρώπη την τελευταία δεκαετία)…»

.

Ακριβώς όπως η Τουρκία ελέγχει 400 τζαμιά από τα 2.500 στη Γαλλία, ο Αχμέτ Όγκρας, προφανώς κοντά στον Ερντογάν,  είναι αυτός που για δύο χρόνια κατείχε τη συμβολική θέση του προέδρου του Γαλλικού Συμβουλίου Μουσουλμανικής Λατρείας — καθώς οι Τούρκοι ψηφοφόροι στη Γαλλία είναι γενικά κατά μεγαλύτερη πλειοψηφία υπέρ του Ερντογάν από ό,τι στην Τουρκία. Κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών του 2014, ο Ερντογάν κέρδισε το 66% των ψήφων των Τούρκων πολιτών στη Γαλλία, σε σύγκριση με μόνο το 51,79% στην Τουρκία. Τούρκοι μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς στη Γαλλία εξακολουθούν να παρακολουθούν την τουρκική τηλεόραση, η οποία είναι εξαιρετικά υποτακτική στην εξουσία του Ερντογάν. Στα γαλλικά δημόσια σχολεία, 180 εκπαιδευτικοί, οι οποίοι διορίζονται απευθείας από την Άγκυρα, είναι υπεύθυνοι για τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας.

.

Οι προσπάθειες αυτές συνθέτουν το μεγάλο σχέδιο κατάκτησης από τον Ερντογάν τον Ισλαμιστή.

.

Ο Ερντογάν απέσυρε πρόσφατα την Τουρκία από διεθνή συνθήκη για την αποτροπή της βίας κατά των γυναικών. Με αυτή την απόφαση, φαίνεται ότι ο πρόεδρος είναι αποφασισμένος να αυξήσει την ατιμωρησία σχετικά με τη δολοφονία γυναικών και τις “δολοφονίες τιμής”,  οι οποίες είναι κοινές στην Τουρκία.

.

Στην Τουρκία του Ερντογάν, τα σχολικά εγχειρίδια έχουν ξαναγραφτεί για να αναφέρονται σε Εβραίους και Χριστιανούς ως γιαβούρ, “άπιστοι”, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε από το Ινστιτούτο Παρακολούθησης της Ειρήνης και της Πολιτιστικής Ανοχής στη Σχολική Εκπαίδευση (IMPACT-se). Παλαιότερα τουρκικά εγχειρίδια αναφέρονταν στα μέλη των δύο θρησκειών ως «λαοί του Βιβλίου». «Τα σχολικά βιβλία έχουν χρησιμοποιηθεί ως όπλο στις προσπάθειες του Ερντογάν να εξισλαμίσει την Τουρκική κοινωνία και να οδηγήσει σε μια νοσταλγική εποχή τουρκικής κυριαρχίας», έγραψε ο Διευθύνων Σύμβουλος της IMPACT-se, Μάρκους Σεφ.

.

Αυτά είναι μερικά από τα ευρήματα της μελέτης: Η Τζιχάντ εισήχθη στα σχολικά βιβλία και μετατράπηκε σε «νέο φυσιολογικό», με το μαρτύριο στη μάχη να δοξάζεται. Διδάσκονται εθνικιστικοί θρησκευτικοί στόχοι του νεο-οθωμανισμού και του παντουρκισμού. Ως εκ τούτου, το Ισλάμ περιγράφεται ως πολιτικό ζήτημα, με την επιστήμη και την τεχνολογία να χρησιμοποιούνται για την προώθηση των στόχων του. Δίνεται έμφαση σε έννοιες όπως η «τουρκική κυριαρχία» και το «τουρκικό ή οθωμανικό ιδεώδες της παγκόσμιας τάξης». Σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών, η «τουρκική λεκάνη» εκτείνεται από την Αδριατική Θάλασσα έως την Κεντρική Ασία. Το πρόγραμμα σπουδών υιοθετεί μια αντιαμερικανική στάση και δείχνει συμπάθεια για τα κίνητρα του ISIS και της Αλ Κάιντα. Η Τουρκία λαμβάνει θέσεις κατά της Αρμενίας και υπέρ του Αζερμπαϊτζάν. Η ταυτότητα και οι πολιτιστικές ανάγκες της κουρδικής μειονότητας εξακολουθούν να παραμελούνται σε μεγάλο βαθμό. Τα πογκρόμ του 1955 εναντίον της ελληνικής κοινότητας στην Κωνσταντινούπολη αγνοούνται.

.

Στα σχολεία, κατά τη διάρκεια της θητείας του Ερντογάν, έχουν εμφανιστεί χάρτες που δείχνουν την τουρκική εξουσία. Γίνεται αναφορά στην “τουρκική κληρονομιά από την Αδριατική Θάλασσα στο Σινικό Τείχος της Κίνας”: “Τουρκικά πολιτιστικά αντικείμενα μπορούν να παρατηρηθούν σε μια τεράστια περιοχή, ξεκινώντας από τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ασίας, όπως η Κίνα και η Μογγολία, και εκτείνεται στην Ερζεγοβίνη και την Ουγγαρία…”

.

«Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια 300 εκατομμυρίων ανθρώπων από την Αδριατική μέχρι το Σινικό Τείχος της Κίνας», δήλωσε ο Ερντογάν σε ομιλία του από τη Μολδαβία.

.

Η Ευρώπη, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και ο Ελεύθερος Κόσμος μπορεί να αρχίσουν να ανησυχούν. Ο Ερντογάν φαίνεται να στοχεύει να είναι ο νέος Ισλαμιστής λύκος με προβιά προβάτου.

https://infognomonpolitics.gr/2021/03/erntogan-i-nea-islamiki-yperdynami/