Δέν μιλᾶς καλά!

  Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης – Διευθυντής της εφημερίδος «ΕΣΤΙΑΣ».

ΤΟ ΠΡΩΤΟ σόκ τό νοιώσαμε προσφάτως ὅταν παρουσιαστής ἰδιωτικοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ διέκοψε «ἐτσιθελικῶς» στόν ἀέρα τήν μετάδοση διαγγέλματος ἐκλεγμένου Προέδρου τῶν ΗΠΑ ἐπειδή διαφωνοῦσε μέ τά λεγόμενά του! Ἀκολούθησαν οἱ ἀντιδημοκρατικές ἀποφάσεις τοῦ twitter καί τοῦ facebook νά «κατεβάσουν» τούς λογαριασμούς τοῦ τέως πλανητάρχη καί τῶν ἑκατομμυρίων ὀπαδῶν του ἐπειδή οἱ «ἀξίες» τους δέν συμβάδιζαν μέ τό «Σύνταγμά» τους. Καί ἔπειτα τό ὅλον πρᾶγμα ἄρχισε σιγά-σιγά νά ξεφεύγει. Ἑστιατόρια, ἀεροπορικές ἑταιρεῖες, χορηγοί, πάσης φύσεως ἐπιχειρήσεις ξεκίνησαν ἕνα πογκρόμ «μακαρθικῶν» διώξεων ἐναντίον μελῶν τοῦ ρεπουμπλικανικοῦ κόμματος τῶν ὁποίων οἱ ἀπόψεις ἐκρίθησαν ἐπικίνδυνες ἀπό… λαϊκά δικαστήρια.

Τούς ἀπαγόρευσαν νά δειπνοῦν στό ἀγαπημένο τους ρεστωράν, νά πετοῦν μέ συγκεκριμένη ἀεροπορική ἑταιρεία, νά ἔχουν συναλλαγές μέ συγκεκριμένη τράπεζα κ.ο.κ. Τό Σοβιέτ στά καλύτερά του. Θά τούς βλέπει ὁ Στάλιν ἀπό ἐκεῖ ψηλά πού εἶναι καί θά μειδιᾶ. Εἴτε ὅμως συμφωνεῖ κανείς μέ τίς ἀκραῖες ἀπόψεις εἴτε διαφωνεῖ, μιά δημοκρατία πού ἔχει ἐμπιστοσύνη στόν ἑαυτό της δίνει χῶρο στόν διάλογο καί στήν ἀντιπαράθεση. Ὅσο ὀξεῖα καί ἄν εἶναι αὐτή. Μόνον οἱ ἄρρωστες καί οἱ σάπιες δημοκρατίες φοβοῦνται τήν πειθώ τῶν ἐπιχειρημάτων ἀνερμάτιστων ἀνθρώπων. Πάει νά πεῖ πώς δέν στέκονται καλά στά πόδια τους, πώς δέν εἶναι ὑγιεῖς, πώς δέν ἔχουν ἐμπιστοσύνη στόν ἑαυτό τους.

Καί ὕστερα…. ἦλθε ἡ σειρά μας! Ἄν καί οἱ νέες «τάσεις» συνήθως ἀργοῦν νά φθάσουν στήν Ἑλλάδα –ἱστορικόν κατάλοιπον τῆς Τουρκοκρατίας ἡ καθυστέρησις– στό τέλος τά καταφέρνουν. Φθάνουν. Και μέ ἀφορμή τήν ὑπόθεση Μπεκατώρου, ἰδού. Νά τες! Προτείνω νά «συζητήσουμε» λοιπόν σήμερα τήν συγκλονιστική ἀπό κάθε ἄποψη ὑπόθεση μεθολογικά. Ὄχι στήν οὐσία της πού οὕτως ἤ ἄλλως εἶναι πλέον ἀντικείμενο ἐρεύνης ἀπό τήν Δικαιοσύνη. Τό θέμα μας εἶναι πῶς ὀργανώνουμε τήν δημόσια συζήτηση γύρω ἀπό κάθε δύσκολο κοινωνικό πρόβλημα πού ἔχει χίλιες ὄψεις. Καί «πῶς» ἡ νέα μέθοδος περνᾶ καί σέ ἄλλους τομεῖς τοῦ δημοσίου βίου.

.....

Δέν ὑπάρχει πιό φρικτό πρᾶγμα στόν κόσμο ἀπό τό νά φοβᾶσαι νά πεῖς τήν ἄποψή σου, βέβαιος ὅτι κάποια ἀόρατη καί ἴσως ἀνύπαρκτη πλειοψηφία θά σπεύσει νά σέ κατασπαράξει. Καί ἀκόμη χειρότερο –συνέβη στήν πατρίδα μας σέ ἐκδοτικό οἶκο πού ζήλεψε τίς ἀμερικανικές πρακτικές– νά ἀπολύεσαι ἀπό τήν ἐργασία σου ἐπειδή ἀνάρτησες στόν προσωπικό σου λογαριασμό στό facebook μιά ἄποψη πού δέν συμβάδιζε μέ τήν δημόσια ἀτμόσφαιρα. Πού ὑποστήριζε ὅτι «σέ μιά στιγμή τῆς ζωῆς σου καλεῖσαι νά πεῖς τό μεγάλο “ναι” ἤ τό μεγάλο “ὄχι”. Καί αὐτό σέ ἀκολουθεῖ γιά τό ὑπόλοιπόν της». Μήν θεωρεῖ βεβαίως κανείς ὅτι ἡ δικτατορία τῆς μοναδικῆς σκέψης –τό σύστημα στό ὁποῖο ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πρέπει νά λένε καί νά κάνουν μηχανικά τά ἴδια ἐνῶ μέσα τους αἰσθάνονται ἄλλα– περιορίζεται στά θέματα τῆς κοινωνικῆς ἀτζέντας.

Ἡ ὑπόθεση Μπεκατώρου εἶναι ἁπλῶς ἀφορμή γιά νά σᾶς μεταφέρω τόν προβληματισμό ἑνός μεγάλου τμήματος τῆς κοινωνίας, πέραν τῶν δημοσίων προσώπων. Προηγήθηκαν τά ζητήματα τῆς δημόσιας ὑγείας καί ἕπονται τά ἐθνικά. Στήν πανδημία ὅποιος διατυπώνει ἄποψη διαφορετική ἀπό τήν κρατοῦσα ὄχι μόνο στιγματίζεται ὡς ἀρνητής, ὄχι μόνο ἀποβάλλεται ἀπό τόν δημόσιο διάλογο, ἀλλά ζητεῖται καί ἡ ποινική δίωξή του ἀπό τήν δικαιοσύνη. Ὁμιλοῦμε γιά δημοκρατικά ἅλματα ἐδῶ, ὄχι παῖξε γέλασε. Στά ἐθνικά θέματα δόθηκε γραμμή καί ὑποβαθμίσθηκε χθές ἀπό τά ΜΜΕ συνέντευξη πρώην Πρωθυπουργοῦ (τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ) γιατί ἐκφράζονται μέ αὐτήν ἐπιφυλάξεις γιά τήν ἐξωτερική πολιτική τῆς Κυβέρνησης! Μαθαίνω ἐπίσης ὅτι τώρα πού εἰσερχόμαστε στά βαθιά τῶν διερευνητικῶν ἐπαφῶν θά ἀργήσουμε νά δοῦμε ξανά ἀπόστρατους ἀξιωματικούς καί καθηγητές στά τηλεοπτικά παράθυρα. Ἡ αἰτία; Δέν τά λένε καλά, «ὅπως πρέπει». Γραμμή καί ἐδῶ ἡ ἐξαφάνιση τῆς διαφορετικῆς ἄποψης. Κανών ἡ δικτατορία τῆς μοναδικῆς σκέψης. Ἑκατό φορές λάθος ἴσως κάνει ὁ Σαμαρᾶς ὅταν ἀποφασίζει νά ἐκφράσει λογικές ἐνστάσεις τίς παραμονές τῆς ἔναρξης τῶν διερευνητικῶν ἐπαφῶν. Εἶναι ὅμως λόγος αὐτός γιά νά ὑποβαθμίζονται οἱ ἀπόψεις του; Ὄχι, κατηγορηματικά ὄχι. Ἑκατό φορές λάθος μπορεῖ νά κάνουν στήν προσέγγισή τους οἱ ἀπόστρατοι καί οἱ καθηγητές. Καί λοιπόν; Θά τούς ρίξουμε στό πῦρ τό ἐξώτερον;

Τό νέο σιδηροῦν παραπέτασμα τῆς δυτικῆς δημοκρατίας ἀπό τίς ΗΠΑ ἕως καί τήν χώρα μας ἔχει τά ἑξῆς χαρακτηριστικά λοιπόν: Προκρίνει τόν βιασμό τῆς σκέψης! Δέν μιλᾶς καλά; Ἐξαφανίζεσαι. Ἅμα εἶσαι καί λίγο ζόρικος, βάζουμε καί πέντε ἕξι ντόπερμαν τοῦ συστήματος νά σοῦ ὁρμήξουν. Δέ μιλᾶς καλά; Δημιουργοῦμε τόσο ἀσφυκτική ἀτμόσφαιρα ἐναντίον τῶν ἀπόψεών σου πού σέ κάνουμε νά φοβᾶσαι νά τίς ἐκφράσεις. Δέν τό διανοεῖσαι κἄν νά ἀνοίξεις τό στόμα σου. Ὁμιλοῦμε ἔτσι πλέον γιά ἕνα πολίτευμα καί γιά ἕνα μοντέλο δυτικῆς δημοκρατίας μέ ἔμβλημα τόν φόβο, τήν σιωπή, καί καμμιά φορά τό ξύλο, τήν καταστολή. Πολίτευμα μέ πολῖτες ἀνασφαλεῖς καί εὐνουχισμένους. Πολίτευμα μέ ἀστυνομία σκέψης. Τό ξέρω! Οὔτε καί ἐγώ …μιλάω καλά. Γι’ αὐτό καί οἱ δημόσιες ἐμφανίσεις μου εἶναι πλέον περιορισμένες. Ἀναμενόμενο τό τίμημα, συνηθισμένα τά βουνά στά χιόνια. Ἀλλά ξέρω ἄριστα καί κάτι ἄλλο. Ἡ καταπίεση τῶν κοινωνιῶν ἔχει συνήθως στό τέλος τά ἀντίθετα ἀποτελέσματα ἀπό τά ἐπιδιωκόμενα. Δέν εἶναι συνταγή γιά πάντα. Στήν ΕΣΣΔ ἄντεξε μόλις 70 χρόνια. Ὀλίγα λεπτά δηλαδή μέσα στήν αἰωνιότητα τοῦ χρόνου. Ὑπάρχουν ἄραγε αὐταπάτες, ὅτι αὐτή ἡ παρακμή θά ἀντέξει πολύ στόν καπιταλισμό;

Ἀργά ἤ γρήγορα τό σύστημα θά βρεῖ τήν ἰσορροπία του.

“ΕΣΤΙΑ”, Δ. 25 Ιανουαρίου 2021, φ. 41.866, σελ. 1, 3.

https://www.antibaro.gr