Αήθεις Υπεράνθρωποι

Γράφει ο Παναγιώτης Κωστόπουλος*

Πρόσφατα, στην τηλεοπτική εκπομπή «Στα άκρα», της δημοσιογράφου Βίκυς Φλέσσα, ήταν καλεσμένος ο καθηγητής Φιλοσοφίας, Θεοφάνης Τάσης, ο οποίος μίλησε για το «κίνημα» του υπερανθρωπισμού και για την αναβάθμιση του ανθρώπου. Με λίγα λόγια, στη Μέκκα της τεχνολογίας, στo Silicon Valley, της Καλιφόρνιας, ετοιμάζεται ο μετάνθρωπος ή υπεράνθρωπος. Ο υπεράνθρωπος είναι το νέο ανθρώπινο είδος, ένας γενετικά μεταλλαγμένος, ένας τεχνολογικά «αναβαθμισμένος» άνθρωπος και δυστυχώς δεν είναι συνομωσία, δεν ειπώθηκε από κάποιους «ψεκασμένους».

Η αναβάθμιση για να καταστεί ο άνθρωπος, υπεράνθρωπος, θα γίνεται σε τέσσερα επίπεδα. Θα υπάρχει η σωματική αναβάθμιση, η συναισθηματική αναβάθμιση, η διανοητική αναβάθμιση και η ηθική αναβάθμιση. Το «ιερό δισκοπότηρο» θα είναι η αθανασία. Οι υπερανθρωπιστές πιστεύουν ότι η γήρανση είναι μια νόσος και πρέπει να φτάσουμε σε ένα σημείο να την καταπολεμήσουμε, δηλαδή να μην πεθαίνουμε. Ουσιαστικά συζητάμε για μια άλλου είδους ευγονική. Μια τεχνολογική Αρία Φυλή, με τους υπερανθρωπιστές να καταλαμβάνουν τη θέση του Μέγκελε.

Θα μπορούσαμε να μιλάμε πολλές ώρες για τα ερωτήματα που εγείρονται από αυτήν τη «διαδικασία». Ίσως τα κυριότερα είναι: Ποιος θα κάνει την αναβάθμιση; Ποιος θα ελέγχει την ηθική μας και ποιος θα την ορίζει; Μέχρι ποιου σημείου θα αποφασίζουμε εμείς και από ποιο σημείο θα αποφασίζουν οι αναβαθμιστές μας;

Όλη αυτή η συζήτηση γίνεται την ώρα που εκατομμύρια παιδιά δεν έχουν φαγητό και νερό, την ώρα που άνθρωποι βρίσκονται πεταμένοι σε ένα παγκάκι μη έχοντας στέγη, την ώρα που σε πολλές χώρες δεν υπάρχουν νοσοκομεία αλλά ούτε και φάρμακα να γιατρέψουν απλές ασθένειες. Με άλλα λόγια, κάποιοι προσπαθούν να φτάσουν στον υπεράνθρωπο, ξεχνώντας να περάσουν από το στάδιο του ανθρώπου. Το είχε περιγράψει παλιότερα, γλαφυρά, ο αείμνηστος π.Ιουστίνος Πόποβιτς: «Το επίτευγμα της Ευρώπης είναι ο άνθρωπος – ρομπότ, διότι η Ευρώπη χάνοντας τον Θεό, έχασε και τον άνθρωπο».

Υιοθετήσαμε άκριτα την ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη για να αποκτήσουμε περισσότερα υλικά, για να κάνουμε τη ζωή μας πιο εύκολη και για να αποκτήσουμε περισσότερη δύναμη, ώστε να εξουσιάζουμε. Να ικανοποιήσουμε δηλαδή τον εγωισμό μας, σκεπτόμενοι μόνο τον εαυτό μας και να δημιουργήσουμε έναν κόσμο στον οποίον η λέξη συνάνθρωπος θα είναι ξένη, αποθεώνοντας την ατομικότητα, σε βάρος της κοινωνίας προσώπων.

Ο Νίτσε μίλησε για τον πνευματικό υπεράνθρωπο. Οι σημερινοί υπερανθρωπιστές θέλουν να δημιουργήσουν έναν συνδυασμό σωματικού και διανοητικού υπερανθρώπου, έναν αθάνατο άνθρωπο, έναν άνθρωπο – Θεό «κατ’ ουσία» και όχι «κατά χάριν» όπως δημιουργήθηκε, κηρύττοντας για δεύτερη φορά τον θάνατο του Θεού.

Όλα αυτά είναι δηλωτικά της παρακμής και όχι της ακμής του δυτικού πολιτισμού, όπως πιστεύουν κάποια θιασώτες της αλόγιστης τεχνολογικής εξέλιξης και δεν μπορούν παρά να μας δημιουργούν ανησυχία και θλίψη για τα μελλούμενα. Η μόνη παρήγορη σκέψη είναι τα λόγια του Χριστού: «Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμο» και πως ότι και αν κάνουν οι υπερανθρωπιστές δεν μπορούν να ελέγξουν τη ψυχή μας!

*Ιδιωτικός Υπάλληλος

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Δημοκρατία”, στις 17/12/20.

https://www.antibaro.gr