Παγκόσμια υπόκλιση, περηφάνια, συγκίνηση, δέος. Η φοβερή και τρομερή Εθνική ομάδα Νέων Ανδρών της υδατοσφαίρισης γράφει το δικό της έπος στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού και δικαιωματικά μπαίνει στο πάνθεον του αθλήματος με τα ανεπανάληπτα κατορθώματά της.

Οι Έλληνες λεβέντες κατέκτησαν για δεύτερη συνεχόμενη φορά, πανάξια, την παγκόσμια κορυφή της υδατοσφαίρισης, στο 20ό Παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Κουβέιτ, διατηρώντας τα σκήπτρα που είχαν πάρει από το 2017 στο Βελιγράδι, ύψωσαν και πάλι την ελληνική σημαία στον πιο ψηλό ιστό και ανάγκασαν όλο τον κόσμο να ακούσει τον ελληνικό εθνικό ύμνο. Αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι οι γίγαντες του πόλο είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές του ελληνικού αθλητισμού.
Τα παληκάρια του Τεό Λοράντου (και του Νίκου Καραμάνη που κοουτσάρισε για δεύτερη φορά λόγω τιμωρία του πρώτου προπονητή) κατατρόπωσαν και τη Σερβία στον μεγάλο τελικό της διοργάνωσης, επιβλήθηκαν με 6-4 και και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο ανεβαίνοντας στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου. Είναι το τρίτο χρυσό μετάλλιο της συγκεκριμένης ομάδας (U20) σε Παγκόσμιο πρωτάθλημα μετά από αυτά το 2001 στην Κωνσταντινούπολη και το 2017 στο Βελιγράδι.
Η συγκεκριμένη Εθνική ομάδα, μάλιστα, ελαφρώς αλλαγμένη λόγω ηλικιακών αλλαγών και με τον Τεό Λοράντο στον πάγκο έχει κατακτήσει τρεις φορές την κορυφή τα τελευταία τρία χρόνια, δύο στα Παγκόσμια πρωταθλήματα που προαναφέραμε και μία στο ΕυρωπαΊκό πέρυσι.
Οι δύο ομάδες μπήκαν πολύ νευρικά στην αναμέτρηση αλλά το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα με όπλο την εξαιρετική του άμυνα άνοιξε το σκορ με πέναλτι του Κώστα Γκιουβέτση που κέρδισε ο Δημήτρης Νικολαΐδης στα δύο μέτρα. Εν συνεχεία η Εθνική μας ομάδα διπλασίασε τα τέρματα της με υπέροχο τέρμα του Γιάννη Αλαφραγκή από τη θέση 3 πηγαίνοντας προηγούμενη με 2-0 στο πρώτο οκτάλεπτο. Στη δεύτερη περίοδο οι διεθνείς μας συνέχισαν στο ίδιο τέμπο διευρύνοντας το προβάδισμα στα τρία τέρματα και πάλι με τον Γιάννη Αλαφραγκή αλλά οι Σέρβοι μείωσαν σε 3-1 με τον Ράντοβιτς σε παίκτη παραπάνω.

Στο δεύτερο ημίχρονο οι παίκτες των Τεό Λοράντο και Νίκο Καραμάνη δεν έχασαν την συγκέντρωση τους και με σύμμαχο την εξαιρετική άμυνα έφτασαν στη κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου παρά το γεγονός ότι οι Σέρβοι μείωσαν σε 5-4 τρία λεπτά πριν τη λήξη του μεγάλου τελικού. Η Εθνική μας ομάδα προηγήθηκε με τρία τέρματα (5-2) στα μέσα της τελευταίας περιόδου χάρη σε τέρματα των Κώστα Γκιουβέτση και Δημήτρη Νικολαΐδη αλλά οι Σέρβοι έφτασαν σε απόσταση αναπνοής αλλά με προσωπικό τέρμα του Κώστα Κάκαρη σε παίκτη παραπάνω η Ελλάδα έφτασε στη κατάκτηση του μεταλλίου.
Η Σερβία είχε 3/14 παραπάνω και 0/0 πέναλτι
Η Ελλάδα είχε 1/8 παραπάνω και 1/1 πέναλτι
ΣΕΡΒΙΑ – ΕΛΛΑΔΑ 4-6
Οκτάλεπτα: 0-2, 1-1, 0-0, 3-3.
ΣΕΡΒΙΑ (Ούρος Στεβάνοβιτς): Γκαβρίλοβιτς, Μπάνκοβιτς 1, Μπάρατς, Νέσιτς, Στανόγεβιτς 1, Μίτροβιτς Π., Βούτσινιτς, Τσβέτκοβιτς 1, Μαρτίνοβιτς, Σουλτς, Πιέβανσιτς, Ράντοβιτς 1, Μίσοβιτς.
ΕΛΛΑΔΑ (Νίκος Καραμάνης): Μητράκης, Καλογερόπουλος, Αλαφραγκής 2, Γκιουβέτσης 2, Νικολαΐδης 1, Παπαναστασίου, Κάκαρης 1, Ρομπόπουλος, Παπαγεωργίου, Δίπλαρος, Χαλυβόπουλος Αρ., Γωνιωτάκης, Δαλμάρας.

Η τελική κατάταξη στο Παγκόσμιο του Κουβέιτ:

Ελλάδα
Σερβία
Ιταλία
Κροατία
Μαυροβούνιο
Ισπανία
ΗΠΑ
Ιαπωνία
Ουγγαρία
Καναδάς
Αυστραλία
Νέα Ζηλανδία
Ρωσία
Νότια Αφρική
Αίγυπτος
Κίνα
Βραζιλία
Ουζμπεκιστάν
Κουβέιτ και Ιράν (το μεταξύ τους παιχνίδι διακόπηκε λόγω επεισοδίων μέσα στην πισίνα με το σκορ στο 12-4 υπέρ του Ιράν)
Οι 13 θριαμβευτές Στέλιος Δαλμάρας, Στάθης Καλογερόπουλος, Ζαννής Αλαφραγκής, Κώστας Γκιουβέτσης, Δημήτρης Νικολαΐδης, Αλέξανδρος Παπαναστασίου, Κώστας Κάκαρης, Χάρης Ρομπόπουλος, Στάθης Παπαγεωργίου, Μιχάλης Δίπλαρος, Αριστείδης Χαλυβόπουλος, Άγγελος Γωνιωτάκης, Νίκος Μητράκης με προπονητές τους Τεό Λοράντο (πρώτος προπονητής) και Νίκο Καραμάνη (βοηθός προπονητή), φυσικοθεπαρευτή τον Κώστα Αποστολόπουλο και αρχηγό αποστολής τον Γιώργο Χριστοφοράτο έγραψαν με χρυσά γράμματα το όνομά τους στην ιστορία του ελληνικού, αλλά και του παγκόσμιου πόλο.

Η χρυσή βίβλος

1981: Σοβιετική Ένωση (Μιλάνο – Ιταλία)
1983: Ισπανία (Βαρκελώνη – Ισπανία)
1985: Σοβιετική Ένωση (Κωνσταντινούπολη – Τουρκία)
1987: Ισπανία (Σάο Πάολο – Βραζιλία)
1989: Γιουγκοσλαβία (Ναρμπόν – Γαλλία)
1991: Ισπανία (Ιρβάιν – ΗΠΑ)
1993: Ιταλία (Κάιρο – Αίγυπτος), Ελλάδα – 4η θέση
1995: Ουγγαρία (Δουνκέρκη – Γαλλία), Ελλάδα – 2η θέση
1997: Κροατία (Αβάνα – Κούβα), Ελλάδα – 3η θέση
1999: Ιταλία (Κουβέιτ – Κουβέιτ), Ελλάδα – 7η θέση
2001: Ελλάδα (Κωνσταντινούπολη – Τουρκία)
2003: Σερβία και Μαυροβούνιο (Νάπολι – Ιταλία), Ελλάδα – 4η θέση
2005: Σερβία και Μαυροβούνιο (Μαρ Ντελ Πλάτα – Αργεντινή), Ελλάδα – 6η θέση
2007: Ουγγαρία (Λονγκ Μπιτς – ΗΠΑ), Ελλάδα – 9η θέση
2009: Κροατία (Σίμπενικ – Κροατία), Ελλάδα – 2η θέση
2011: Σερβία (Βόλος – Ελλάδα), Ελλάδα – 3η θέση
2013: Ιταλία (Σομπατέλι – Ουγγαρία)
2015: Σερβία (Αλμάτι – Καζακστάν), Ελλάδα – 4η θέση
2017: Ελλάδα (Βελιγράδι – Σερβία)
2019: Ελλάδα (Κουβέιτ – Κουβέιτ)