Φεύγει πάλι αυτός ο χρόνος εεε; Ναι θυμάμαι αυτό το τραγουδάκι « παει ο παλιός ο χρόνος ας γιορτάσουμε παιδιά……» Αλλά σκέφτομαι πλέον και που πάει; Ταξιδεύει; Κινείται; Υπάρχει μάλλον καλύτερα ο χρόνος ή είναι μια δική μας επινόηση; Μήπως το φτιάξαμε εμείς για να μετράμε το άγχος και τον φόβο μας, την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα μας;
Μήπως εγώ μέσα στην ονειρική μου γλώσσα φαντάζομαι και θέλω να υπάρχει. Και που θέλω να πάει να φύγει να τελειώσει; Να τελειώσει τι; Σε σχέση με ποιον;
Ο άνθρωπος ξέρετε καλοί μου φίλοι, έχει μια πολύ κακή σχέση με τον χρόνο. Ενώ ο Θεός στο πρόσωπου του Χριστού, μας τα «φτιάχνει» με τον χρόνο, εμείς όλο τα χαλάμε και μετράμε με ώρες θανάτου και όχι ζωής.
Τι κάνουμε λοιπόν, καθημερινά προσπαθούμε να «σκοτώνουμε» τον χρόνο μας. Να δολοφονούμε τις στιγμές μας.
Τι λέμε όταν τελειώνει μια μέρα; «Αχ πάει και αυτή η μέρα», λες και έφυγε από πάνω μας το μεγαλύτερο βάρος. Αντί να κλαίς όπως έλεγε και ο μακαριστός Χρόνης Μισσιος για ακόμη μια μέρα που χάθηκε, εσύ χαίρεσαι που έφυγε σκορπώντας ευκαιρίες.
Δολοφόνοι είμαστε όλοι. Της ίδιας μας της ζωής, της ύπαρξης που μας δωρίστηκε.
Ο Χριστός μέσα από την παρουσία του στον κόσμο και ιδιαίτερα με την Ανάσταση του, ουσιαστικά δίνει αξία στην ζωή, στις στιγμές, και εγκαινιάζει την περίοδο ενός νέου χρόνου. Το τέλος που γίνεται διαρκώς αρχή. Της αρχής που δεν γνωρίζει τέλος. Του παρόντος που γίνεται η σημαντικότερη και ίσως μοναδική ευκαιρία ζωής και ύπαρξης. Γιατί ο κατακερματισμένος χρόνος, εκείνος που σε κυνηγούσε με τον θάνατο, αποκτά νόημα με ένα Θεό που εισέρχεται σε αυτόν και του δίνει αιώνιες διαστάσεις.
Με τον Χριστό ο χρόνος πλέον «μεταμορφώνεται από ένα παγιωμένο πεδίο καταστάσεων και σχέσεων και ανοικτό πεδίο δυνατοτήτων».
Εκείνο λοιπόν που ίσως θα μπορούσε να είναι ένα νέο στοίχημα για την ζωή μας και τον «χρόνο» μας, είναι, ο χρόνος να μεταμορφωθεί σε πλαίσιο ευκαιριών και εμπειριών ζωής. Να μην το κυνηγάμε να φύγει, να χαθεί, να περάσει, αλλά να τον διψάμε ως ζωής, εμπειρία, επικοινωνία, δημιουργία, έκφραση, σχετισμό με πράγματα και πρόσωπα, χαρά και ευλογία.
Γιατί μονάχα το νόημα που αποδίδεις εσύ στις στιγμές κάνει τους δείχτες να γυρίζουν χαρμόσυνα και ουσιαστικά.
Γιατι ο χρόνος δεν υπάρχει για να τον ξεφορτωνόμαστε “ουφφφ παει και αυτή η μερα…. πέρασε και αυτό….. ” αλλα για να τον ζούμε, με δοξολογία και ευχαριστία, μονάχα ως ευκαιρία. Να λες ευχαριστώ και να κυλούν τα ρολόγια της ζωής στην αγκαλιά της θάλασσας σου.
Γιατι ο χρόνος δεν υπάρχει για να τον ξεφορτωνόμαστε “ουφφφ παει και αυτή η μερα…. πέρασε και αυτό….. ” αλλα για να τον ζούμε, με δοξολογία και ευχαριστία, μονάχα ως ευκαιρία. Να λες ευχαριστώ και να κυλούν τα ρολόγια της ζωής στην αγκαλιά της θάλασσας σου.
Καλή χρονιά!!!!!
π. Λιβυος
2 σχόλια:
Με συγχωρειτε που επεμβαινω,αλλα μαλλον δεν εχω καταλαβει....Σχισματικους θεωρειτε αυτους που παρεμειναν εκει απ οπου αποσχιστηκατε;Δεν καταλαβαινω πραγματικα....επισης με ολο τον σεβασμο.Οσα ισχυριζεστε περι ανυπαρξιας χρονου σε σχεση με το ημερολογιο γιατι αφορουν μονον οσους παρεμειναν στο πατριο και οχι αυτους που δημιουργησαν το νεο;Τη στιγμη μαλιστα που κανενα ορθοδοξο κρατος δεν "πειραξε"το εορτολογιο του,πλην της Ελλαδος...Αναιρειτε το εορτολογιο του ΑΓ.ΟΡΟΥΣ;Το εορτολογιο ορθοδοξων πατριαρχειων;Ευχομαι να εχω καταλαβει λαθος.Οι καιροι που ζουμε ειναι απο μονοι τους πονηροι,ας μη σκανδαλιζομαστε παραπανω,αποκαλωντας σχισματικους τους πιστους του πατριου και εθελοτυφλωντας με τα συλλειτουργα ορθοδοξων με τον μεγα σχισματικο παπα......ευχομαι να εχω καταλαβει λαθος.....καλες γιορτες να ευχηθω...στην Βηθλεεμ γεννιεται την Τριτη ο Χριστος ΜΑΣ! ΜΑΣ!
Σχισματικός, όπως γνωρίζετε, είναι αυτός που αποσχίζετε από την Εκκλησία για να ακολουθήσει κάποια δική του επιλογή. Όπως επίσης γνωρίζετε ότι σε επουσιώδη θέματα η Εκκλησία ακολουθεί την πρακτική τού κράτους στο οποίο ανήκει. Έτσι, στην Ελλάδα, ορίστηκαν οι Μητροπόλεις όπου υπήρχαν κέντρα κρατικής διοίκησης. Το ίδιο και σε όλον τον Ορθόδοξο κόσμο. Το ίδιο και με το ημερολόγιο. Αυτό έχει η κράτος, αυτό χρησιμοποιεί και η Εκκλησία.
Το άρθρο πουθενά δεν μιλά για ημερολόγια. Ούτε για σχίσματα. Μιλά για την δυνατότητα που έχει ο άνθρωπος να μην περνά άσκοπα τον χρόνο τους επάνω στην γή αλλά να δώσει αναστάσιμη σημασία στον χρόνο αυτό που του όρισε ο Θεός να ζεί. Προσπαθήστε να μην βλέπετε παντού ... ημερολογιακούς εχθρούς.
Ο Κύριος γεννιέται από τότε σε κάθε άνθρωπο κάθε ημέρα. Σημασία ελάχιστη έχει ο χρόνος. Σημασία μεγίστη έχει η Γέννησή Του - την οποία όπως γνωρίζετε δεν την εορτάζουμε την ημέρα που έγινε, αφού η 25η Δεκεμβρίου επιλέχτηκε από την Εκκλησία ως αντίβαρο στην ειδωλολατρική εορτή τού Κρόνου και του Ήλιου, αλλά εορτάζουμε το ότι Έγινε, το ότι ο Υιός και Λόγος τού Θεού έγινε αληθινός άνθρωπος, Γεννήθηκε.
Τα ημερολόγια, τόσο το ειδωλολατρικό που στην εποχή του γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός, όσο και αυτό που ισχύει σήμερα παγκόσμια, κάπως βελτιωμένο του παλαιοτέρου, δεν συμβάλλουν στην σωτηρία καθότι πρόκειται για ανθρώπινο εφεύρημα προς εξυπηρέτηση εφημέρων αναγκών.
Παρομοίως με τις ενστάσεις σας υπάρχουν και πολλοί άλλοι που ενοχλούνται όταν ονομάζεται ένα ημερολόγιο "πάτριο" αφού αυτό δημιουργήθηκε και χρησιμοποιήθηκε από ειδωλολάτρες πρώτα και έπειτα από την Εκκλησία, αφού αυτό τότε υπήρχε.
Ο Χρόνος, ως μία διάσταση της μεταβαλλόμενης πορείας τής δημιουργίας έχει σωτηριώδη διάσταση ΜΟΝΟ για τον πιστό που πορεύεται προς την Δευτέρα Παρουσία. Τα ημερολόγια, δεν έχουν τέτοια διάσταση. Η εορτή είναι το ουσιώδες. Τώρα αν ένα μέρος τού κόσμου χρησιμοποιεί το α ή το β ημερολόγιο, θα σας ρωτήσω, ε, και λοιπόν; Άλλως τε θα γνωρίζετε ότι καμία Εκκλησία δεν έχει πρόβλημα με το ισχύον ημερολόγιο - το νέο - το οποίο εφαρμόζει κράτος και Εκκλησία στην Ελλάδα. Και θα μου επιτρέψετε να διακρίνω μία άλλη μορφή ειδωλολατρίας, την ημερολογιολατρεία, πίσω από την επιμονή περί ημερολογίων. Μακάρι να δημιουργηθεί ένα ημερολόγιο που να μην έχει και τα λίγα σφάλματα τού ισχύοντος. Θα το δεχτούμε. Δεν θεωρώ να ενδιαφέρεται ο Κύριος για την ημέρα των εορτών αλλά για την προς τον συνάνθρωπο αγάπη. Ο Χριστός σώζει κι όχι τα ημερολόγια.
Ξαναδιαβάστε το άρθρο. Είναι μια προτροπή για χριστιανοποίηση τής ζωής μας.
Εύχομαι ο Χριστός να γεννάται κάθε ημέρα στις καρδιές όλων μας, και όχι μόνο την ερχομένη Τρίτη στα Ιεροσόλυμα.
Δημοσίευση σχολίου