Η Αγία Γραφή δικαιώνει τους μεγάλους ανθρωπολόγους;

Άλλο ένα ακόμη δημοσίευμα μεγάλης εφημερίδας, όπως του «Βήματος», έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό το οποίο υποστηρίζαμε σε διάφορα άρθρα μας ότι η Αγία Γραφή –και δη η Παλαιά Διαθήκη- δεν χρονολογεί τον Αρχάνθρωπο-Αδάμ ως έχοντα ηλικία 4.000 χρόνια προ Χριστού, αλλά τον συγκεκριμένο Αδάμ που έβαλε ο Θεός στην περιοχή μεταξύ Τίγρητος και Ευφράτου ποταμού, στην Μεσοποταμία, όπου ήταν ο βιβλικός παράδεισος.

Διαβάστε το κείμενο!..

ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ με ένα απόσπασμα από το προχθεσινό “Βήμα” της 24ης Ιανουαρίου 2014, δια χειρός της έγκριτης δημοσιογράφου κ. Θεοδώρας Τσώλη:

«Βρετανοί και αμερικανοί ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο «Αδάμ» έζησε πριν από 209.000 χρόνια. Το συμπέρασμα αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης σύμφωνα με τα οποία η εμφάνιση του χρωμοσώματος Υ έγινε πριν από την εμφάνιση του σύγχρονου ανθρώπου και αφορούσε κάποιο προγονικό είδος.

Στη νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «European Journal of Human Genetics» ο δρ Εραν Ελχαϊκ από το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ και ο δρ Νταν Γκράουραπό το Πανεπιστήμιο του Χιούστον χρησιμοποίησαν συμβατικά βιολογικά μοντέλα προκειμένου να χρονολογήσουν τον πιο πρόσφατο κοινό αρσενικό μας πρόγονο. Στόχος τους ήταν να τοποθετήσουν τον «Αδάμ» στη σωστή του θέση στην ιστορία της εξέλιξης. (…)»

Δεν είναι λίγες οι φορές που ο γράφων μέσα στα βιβλία του, αλλά και σε διάφορα άρθρα του σ’ εφημερίδες, περιοδικά ή στο διαδίκτυο έχει υποστηρίξει την άποψη ότι ο Αδάμ, που έπλασε ο Θεός ως Αρχάνθρωπο, δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε την ηλικία του. Και τούτο, επιγραμματικά, για τους εξής λόγους:

Α. Ο Αρχάνθρωπος της Γένεσης κατ’ αρχήν δεν έχει όνομα, παρά μονάχα αναφέρεται ως άνθρωπος:

«καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς». (Γεν. 1,27).

Εδώ θα μπορούσε ο συγγραφεύς της Γένεσης ν’ αναφερθεί ονομαστικά και στον Αδάμ και στην Εύα. Το αποφεύγει, όμως. Γιατί; Είναι ένα ερώτημα…

Στη συνέχεια διαβάζουμε για δεύτερη φορά την πλάση ανθρώπου:

« … και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν» (Γεν. 2, 7)

Ακολούθως ο Θεός τοποθετεί αυτόν τον άνθρωπο στον παράδεισο της Εδέμ:

«Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν Ἐδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε.» (Γεν. 2,8)

Ο άνθρωπος αυτός, που βάζει στον παράδεισο της Εδέμ, όπως είπαμε, δεν έχει ακόμη όνομα. Κατά συνέπεια δεν είναι σίγουρο αν μιλάμε για τον Αρχάνθρωπο, που έπλασε ο Θεός (Γεν.1,27) ή για κάποιον άλλον άνθρωπο, που βάζει στην Εδέμ (Γεν.2,7-8)

Κι όχι μόνον!..

Ο συγγραφέας της «Γενέσεως» είναι τόσο ειλικρινής, που δεν αποκρύπτει το γεγονός, ότι μετά την εγκατάσταση ενός ανθρώπου που έπλασε ο Θεός και τον βάζει στην Εδέμ αποφασίζει να του δημιουργήσει σύντροφο:

«Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεός· οὐ καλὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον· ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθὸν κατ᾿ αὐτόν.» (Γεν. 2,18)

Ερώτημα: Πόσοι αιώνες πέρασαν από την ώρα που ο ανώνυμος άνθρωπος που είναι στην Εδέμ μέχρι την ώρα, που ο Θεός αποφασίζει να του δημιουργήσει σύντροφο; Ουδείς μπορεί να πει κάτι μετά βεβαιότητας!..

Ωστόσο, εκείνη τη στιγμή ο βιβλικός συγγραφεύς μάς αναφέρει πως ο συγκεκριμένος αρχάνθρωπος φέρει το όνομα Αδάμ:

«καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ καὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἤγαγεν αὐτὰ πρὸς τὸν Ἀδάμ, ἰδεῖν τί καλέσει αὐτά. καὶ πᾶν ὃ ἐὰν ἐκάλεσεν αὐτὸ Ἀδὰμ ψυχὴν ζῶσαν, τοῦτο ὄνομα αὐτῷ.» (Γεν. 2,19)

Στη συνέχεια ο Αδάμ αποκτά σύντροφο με ένα τρόπο που μάς θυμίζει επιστημονικά την κλωνοποίηση:

«καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν Ἀδάμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς.» (Γεν. 2,21)

«καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ Ἀδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν Ἀδάμ.» (Γεν. 2,22)

«καὶ εἶπεν Ἀδάμ· τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου· αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη·» (Γεν. 2,23)

Τι παρατηρεί εδώ ο καλόπιστος αναγνώστης; Η Εύα δεν έχει ακόμη κύριο όνομα (“αὕτη κληθήσεται γυνή”)!.. Και ουδείς είναι σε θέση ν’ απαντήσει πόσα χρόνια ή αιώνες πέρασαν, ώσπου ο επώνυμος πλέον Αδάμ να δώσει όνομα στη σύζυγό του μετά την «πτώση του ανθρώπου»:

«καὶ ἐκάλεσεν Ἀδὰμ τὸ ὄνομα τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Ζωή, ὅτι αὕτη μήτηρ πάντων τῶν ζώντων.» (Γεν. 3,20)

Λέγουν ότι το όνομα Ζωή είναι ελληνιστί το όνομα Εύα, αλλά εν πάση περιπτώσει το όνομα Εύα το βλέπουμε και επισήμως στο 4ο Κεφάλαιο της Γενέσεως, όπου:

«Ἀδὰμ δὲ ἔγνω Εὔαν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκε τὸν Κάϊν καὶ εἶπεν· ἐκτησάμην ἄνθρωπον διά τοῦ Θεοῦ.» (= Ο Αδάμ εγνώρισεν ως σύζυγον την γυναίκα αυτού την Εύαν, η οποία έμεινεν έγκυος και εγέννησε τον Καϊν. Γεμάτη δε χαράν ανεφώνησε• “με την δύναμιν του Θεού εγέννησα άνθρωπον”» (Γεν. 4,1)!

Υπήρχαν και άλλοι άνθρωποι εκτός Εδέμ!..

Β. Ένα άλλο ασφαλές συμπέρασμα είναι ότι όταν ζούσαν στον Παράδεισο ο Αδάμ και η Εύα, υπήρχαν άνθρωποι εκτός Εδέμ – κάτι που όχι μόνον επιβεβαιώνεται από την ίδια την Αγία Γραφή, όπως θ’ αποδείξουμε παρακάτω, αλλά και από άλλους σημαντικούς και επιφανείς επιστήμονες με όλα αυτά τα απολιθώματα, που βρέθηκαν μέχρι στιγμής, όπως για παράδειγμα ο Αρχάνθρωπος των Πετραλώνων στη λεκάνη της Μεσογείου, όπου και η Χαλκιδική.

Ας διαβάσουμε τα συγκεκριμένα εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης αμέσως μετά την αδελφοκτονία του Κάϊν και ο καλόπιστος αναγνώστης θα επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές (νεοελληνική απόδοση  Ι. Θ. Κολιτσάρα):

Γεν. 4,10 Είπε δε ο Κυριος• “τι είναι αυτό που έκαμες; Η φωνή του αίματος του φονευθέντος αδελφού σου υψώνεται από την γην στον ουρανόν προς εμέ και βοά ζητούσα την τιμωρίαν σου.

Γεν. 4,11 Και τώρα θα είσαι συ κατηραμένος και σαν ξένος από την γην αυτήν, η οποία ήνοιξε το στόμα της και κατέπιε το αίμα του αδελφού σου, τον οποίον συ με το εγκληματικόν σου χέρι εφόνευσες.

Γεν. 4,12 Οταν εργάζεσαι και καλλιεργής την γην αυτήν, δεν θα παρέχη την δύναμίν της να αποδώση εις σε τους καρπούς της. Συ δε θα ευρίσκεσαι συνεχώς εις κατάστασιν στεναγμών και τρόμων, και σαν καταδιωκόμενος θα περιπλανάσαι επάνω εις την γην αυτήν”.

Γεν. 4,13 Εκραξε τότε ο Καϊν απηλπισμένος και αναστατωμένος προς τον Θεόν• “το έγκλημα και η ενόχη μου είναι μεγαλυτέρα από την θείαν συγγνώμην.

Γεν. 4,14 Εάν όμως με διώξης από την περιοχήν αυτήν, όπου σήμερον ευρίσκομαι, και αποστρέψης το πρόσωπόν σου από εμέ και θα είμαι σαν κρυμμένος από την θείαν σου παρουσίαν, θα περιφέρωμαι στενάζων και τρέμων εις την γην, και τότε ο πρώτος τυχών, που θα με συναντήση, θα με φονεύση”.

Γεν. 4,15 Είπε δε προς αυτόν ο Θεός• “δεν θα συμβή κάτι τέτοιο• διότι εκείνος ο οποίος θα φονεύση τον Κάιν, θα επισύρη εναντίον του πολύ περισσοτέρας τιμωρίας και θα παραλύση κάτω από το βάρος αυτών”. Εθεσε δε ο Θεός κάποιο σημάδι στον Καϊν, ώστε κανείς από όσους θα τον συναντούσαν, να μη τον φονεύση.

Γεν. 4,16 Εφυγε δε τότε ο Κάϊν από την περιοχήν, εις την οποίαν μέχρι τότε ευρίσκετο και είχε την ευλογίαν του Θεού, και κατώκησεν εις την χώραν Ναίδ, η οποία ευρίσκετο απέναντι από την Εδέμ.

Γεν. 4,17 Ο Καϊν εγνώρισε τότε την σύζυγόν του, η οποία έμεινεν έγκυος και εγέννησε τον Ενώχ. Εκτισε δε ο Καϊν μίαν πόλιν και ωνόμασεν αυτήν με το όνομα του υιού του, Ενώχ.

Γεν. 4,18 Από δε τον Ενώχ εγεννήθη ο Γαϊδάδ. Ο Γαϊδάδ εγέννησε τον Μαλελεήλ, ο δε Μαλελεήλ εγέννησε τον Μαθουσάλα, και ο Μαθουσάλα εγέννησε τον Λαμεχ.

Γεν. 4,19 Ελαβε δε ο Λαμεχ δύο συγχρόνως συζύγους. Η μία ωνομάζετο Αδά και η δευτέρα Σελλά.

Γεν. 4,20 Η Αδά εγέννησε τον Ιωβήλ. Αυτός η το γενάρχης των κτηνοτρόφων, οι οποίοι περιφερόμενοι ανά τας διαφόρους βοσκησίμους περιοχάς δεν είχον μόνιμον οικίαν, αλλά εζούσαν εις σκηνάς.

Γεν. 4,21 Αδελφός του Ιωβήλ ήτο ο Ιουβάλ. Αυτός ήτο συνθέτης ύμνων και διδάσκαλος της μουσικής.

Γεν. 4,22 Η Σελλά εγέννησε και αυτή τον Θοβελ, ο οποίος κατειργάζετο τον χαλκόν και τον σίδηρον και κατεσκεύαζεν εργαλεία. Αδελφή δε του Θοβελ ήτο η Νοεμά.

Γεν. 4,23 Ο δε Λαμεχ καυχώμενος δια την αγριότητά του, είπεν εις τας γυναίκας του• “Αδά και Σελλά, ακούσατε την φωνήν μου• γυναίκες Λαμεχ ανοίξατε τα αυτιά σας δια να ακούσετε τους λόγους μου• εφόνευσα ένα άνδρα, διότι με επλήγωσε, και ένα νεανίαν διότι με ετραυμάτισε.

Γεν. 4,24 Επτά φοράς ετιμωρήθη ο Καϊν δια τον φόνον του αδελφού του, εβδομήκοντα φοράς επτά θα τιμωρώ εγώ ο Λαμεχ εκείνον, που θα τολμήση να με θίξη”.

Γεν. 4,25 Ο δε Αδάμ εγνώρισε πάλιν την γυναίκα αυτού, η οποία έμεινεν έγκυος και εγέννησεν υιόν, τον οποίον ωνόμασε Σηθ λέγουσα• “ο Θεός μου έδωσε άλλο παιδί αντί του Αβελ, τον οποίον εφόνευσεν ο Καϊν”.»

Τι παρατηρήσαμε σ’ αυτά τα εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης;

α. Ότι ο Θεός, αλλά και ο Κάϊν μιλούν για ανθρώπους εκτός Εδέμ και μάλιστα πως ο Θεός θα τιμωρήσει αυτούς που θα πειράξουν τον Κάϊν στον οποίο μάλιστα έβαλε και ειδικό σημάδι για να μην τον πειράξει κανείς!!

β. Ο Κάϊν όταν έφυγε από την περιοχή της Εδέμ βρήκε ανθρώπους και μάλιστα όχι μόνον νυμφεύτηκε, αλλά έκτισε και ολόκληρη πόλη!!

γ. Όλα αυτά πριν η Εύα έλθει σ’ επαφή με τον Αδάμ και αποκτήσουν τρίτο παιδί, τον Σηθ !!!.

Ποιο είναι λοιπόν το συμπέρασμα;

Συμπερασματικά θα μπορούσαμε να πούμε πως, όταν μιλάμε για την χρονολογία που έζησαν οι Πρωτόπλαστοι, δηλαδή 4.000 χρόνια προ Χριστού, θα πρέπει να διερωτηθούμε αν η “Γένεσις” μιλάει για τον συγκεκριμένο Αδάμ (με την Εύα), που κατοίκησε στην περιοχή εκείνη της Μεσοποταμίας, ως πρώτος κάτοικος της Εδέμ, και όχι για τον πραγματικό Aρχάνθρωπο, που πλάθει ο Θεός και ήταν κάτοικος της ευρύτερης περιοχής της Μεσοποταμίας (εντός ή πέριξ της λεκάνης της Μεσογείου) ο οποίος ενδεχομένως να λεγόταν κι αυτός Αδάμ!

Για να γίνει πιο κατανοητό αυτό, που επισημαίνουμε, θα αναφέρουμε ένα απλό παράδειγμα:

Το δικό μας το χωριό (Βεσίνι Καλαβρύτων) κατοικήθηκε για πρώτη φορά, στη θέση που βρίσκεται σήμερα, από τους πρώτους ανθρώπους περί τον 17ον αιώνα μ.Χ. Αυτό δεν σημαίνει ότι προ της κατοικήσεως του οικισμού αυτού δεν υπήρξαν και άλλοι άνθρωποι εκεί ή γύρω απ’ την περιοχή αυτή!

Η Αγία Γραφή -και μάλιστα η Παλαιά Διαθήκη- για μία ακόμη φορά, όπως δείχνουν τα γεγονότα και οι διάφορες επιστημονικές έρευνες (παλαιοντολογικές, ανθρωπολογικές κλπ), δικαιώνεται απόλυτα! Και τούτο διότι δεν αποκρύπτει την αλήθεια!

Κοντολογίς, η «Γένεσις» επαληθεύεται και η Βίβλος δικαιώνεται!

Ο Άρης Πουλιανός και όλοι οι ανθρωπολόγοι, με τις δικές τους έρευνες, το λιγότερο που κάνουν είναι να δικαιώνουν εις το ακέραιο την Αγία Γραφή, όπως και η Αγία Γραφή δικαιώνει απόλυτα τους ανθρωπολόγους!..

sakketosaggelos

http://www.pentapostagma.gr/

Ὁ Σατανισμός καί οἱ ὁπαδοί του- ἔχουν γίνει οἱ καλύτεροι "φίλοι" τῆς Ἐκκλησίας!

 

Γίνεται λοιπόν κατανοητό, ὅτι ὅπως ὑπάρχει ὁ Χριστιανισμός μέ ἱδρυτή τόν Ἰησοῦ Χριστό καί τούς ὁπαδούς πού λέγονται Χριστιανοί, ἔτσι ὑπάρχει καί ὁ σατανισμός μέ ἀρχηγό τόν Σατανᾶ καί τούς ὁπαδούς πού λέγονται Σατανιστές. Θά τούς ἔχετε καταλάβει ἄλλωστε, ἀπό τόν τρόπο  πού βρίζουν κάθε ἱερό κάι ὅσιο τῶν Χριστανῶν. Φυσικά δέν δηλώνουν Σατανιστές, γιατί ὑποσυνείδητα ντρέπονται καί φοβοῦνται.

Διακρίνονται ἀπό τό λεγόμενο"πέταλο τοῦ Σατανᾶ" (τό μούσι γύρω ἀπό τό σαγόνι πού σχηματίζει πέταλο). (ἀπορίες δικές μας: πέταλο δέν ἔχουνδιάφοροι αἱρετικοί ἱερεῖς; Ἐπίσης καί πολλοί Ὀρθόδοξοι Ἱερεῖς τόν τελευταῖο καιρό, δέν ἔχουν δυστυχῶς ἀρχίσει νά ξυρίζουν τή γενειάδα τους καί νά κάνουν πέταλο;...εἴμαστε ὀλίγον καχύποπτοι διά τήν σύμπτωσιν...). Ἀναγνωρίζονται ἐπίσης ἀπό τή χειραψία μέ τό σφίξιμο τοῦ ἀντίχειρα. Οἱ πιό τολμηροί ἔχουν τό 666 στήν πινακίδα τοῦ αὐτοκινήτου τους. Ἀναγνωρίζονται ἀπό τά τατουάζ μέ τά σύμβολα τοῦ Σατανᾶ καί τά ἀντεστραμμένα καί ἀλλοιωμένα σύμβολα τοῦ Σταυροῦ. Ἐπίσης ἀπό τόν χαιρετισμό τους πού γίνεται μέ τά δάχτυλα: δείκτης-μικρός-ἀντίχειρας.

Προσέξτε τούς ἀνάποδους Σταυρούς!
Ἐπίσης καί τήν πεντάλφα (συμβολίζει τό τραγόμορφο κεφάλι τοῦ διαβόλου)
πού σχηματίζεται πίσω ἀπό τόν πρῶτο (ἀριστερά) Σταυρό! 

 Τά δάχτυλα σχηματίζουν τά κέρατα τοῦ Διαβόλου!

ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ "ΦΙΛΟΙ" ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ἐπειδή φοβοῦνται τήν Ἐκκλησία περισσότερο ἀπό ὁ,τιδήποτε, ἔχουν γίνει οἱ "καλύτεροι φίλοι" τοῦ Ἱερατείου καί οἱ μεγαλύτεροι "δωρητές". Ἔχουν γίνει ἐπίτροποι σέ Ἱερούς Ναούς, σύμβουλοι καί συνοδοί Μητροπολιτῶν. Εἰσέρχονται στό Ἱερό Βῆμα κατά τή Θεία Λειτουργία, σά νά "συνλειτουργοῦν" μετά τῶν Ἱερέων καί συμπεριφέρονται μέ ἀσέβεια. Ἐμεῖς τούς γνωρίζουμε ὅταν οἱ Ἱερεῖς, οἱ Μητροπολίτες καί γενικά ἠ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος "ΚΟΙΜΑΤΑΙ".

Βρίσκονται σέ ὅλες τίς διοικητικές δομές τοῦ Κράτους καί "ἐργάζονται" γιά νά τό "ροκανίζουν". Ἀπόδειξη, ὅτι ὁδήγησαν τήν Ἑλλάδα στή διαφθορά, στήν οἰκονομική χρεοκοπία καί μέ τίς ἐνέργειές τους διέλυσαν τήν παιδεία, τό σύστημα ὑγείας, τούς ἀσφαλιστικούς ὀργανισμούς, ἔχουν ἐπιβάλλει τή μή ἐφαρμογή τῶν νόμων μέ ἀποτέλεσμα νά σκοντώνονται οἱ Ἕλληνες στούς δρόμους καί ἔχουν στραφεῖ ἀνοιχτά καί ἀπροκάλυπτα κατά τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν καί ἰδιαίτερα τῆς οἰκογένειας. Ὁ καθηγητής θεολογίας πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός, ἔχει καταγγείλει δημόσια σέ ραδιοφωνική ἐκπομπή, τήν ὕπαρξη Μασώνων στό Παιδαγωγικό Ἱνστιτοῦτο, χωρίς νά ἀντιδράσει κανείς ἀπό τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.

Ἕνας πρώην ἀρχηγός τοῦ ΓΕΝ, ὁ Ἀντώνης Ἀντωνιάδης καί γιά πολλά χρόνια Ἐπίτιμος Ἀρχηγός τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ, εἶχε πεῖ ὅτι "ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία εἶναι παραμύθι ἐπιστημονικῆς φαντασίας" καί εἶχε πεῖ ἐπίσης ὅτι "ἡ παρουσία τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ὑπανάπτυξής μας". Αὐτούς τοποθετοῦν ἀρχηγούς τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καί ὄχι μόμο στίς Ἔνοπλες Δυνάμεις, ἀλλά παντοῦ. 

ΣΕ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΟΠΟΥ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΦΑΝΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ, ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ;

Ἡ εὐθύνη τους δέν εἶναι μόνο ἡ διανομή συσσιτίων. Σαφῶς τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τεράστιο καί ἔχει ἀποτρέψει τήν πείνα, σέ μεγάλο μέρος ἀπόρων συνανθρώπων καί αὐτό συμβαίνει ἐπειδή ὑπάρχουν Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες πού χρηματοδοτοῦν αὐτό τό ἔργο καί ἐργάζονται ἐθελοντικά στούς κόλπους της, ἀλλά τό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας δέν μπορεῖ νά εἶναι μόνο ἔργο τοῦ λαοῦ, ὅπως εἶναι ἡ παροχή ὐλικῆς βοήθειας. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι λαός καί ΚΛΗΡΟΣ. Τό ἔργο τοῦ λαοῦ φαίνεται. 

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ; 

Ὁ λαός τοῦ Θεοῦ χρειάζεται νά "ὁπλιστεῖ" μέ πνευματικότητα καί γνώση, γιά νά ἀντιμετωπίσει τά τωρινά ἀλλά καί τά ἐπερχόμενα γεγονότα. ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΠΟΕΤΟΙΜΑΣΕΙ ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΠΛΑΝΗ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΜΣΑ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ΤΟΥΣ ΟΥΤΕ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΣΩΣΤΑ;

Νά διαβάσουν ὅλοι γιά νά θυμηθοῦν τί ἔπραξε ὁ ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ὡς Ἐπίσκοπος Καισαρείας, ὅταν οἱ τότε "ἄρχοντες', στράφηκαν κατά τοῦ λαοῦ. ΦΩΤΙΑ ἦταν τά λόγια του καί τά ἔργα του κατά τῶν τότε "ἀρχόντων", σέ ἀντίθεση μέ τούς σημερινούς Ἐπισκόπους, πού περιμένουν νά χαιρετηθοῦν, νά φωτογραφηθοῦν καί νά συμφάγουν μέ τούς σημερινούς διῶκτες τοῦ λαοῦ, πού ἀποδεδειγμένα εἶναι ψεῦτες, κλέφτες καί ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ.

 

Δέν εἶναι καλοί ποιμένες. Ὁ λαός τοῦ Θεοῦ ΔΙΩΚΕΤΑΙ καί οἰ ποιμένες χαμογελοῦν μαζί μέ τούς ΔΙΩΚΤΕΣ.

Ὅταν ἐνθρονίζονται, τό "ποίμνιο" τούς ὐποδέχεται στήν πόλη μέ πανό πού γράφουν: "ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ, ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΚΥΡΙΟΥ". Πολύ γρήγορα ὅμως, ξεχνοῦν τόν Κύριο, πού εἶπε:"Ἐγώ εἰμί ὀ Ποιμήν ὁ Καλός· ὁ Ποιμήν ὁ Καλός τήν ψυχήν Αὐτοῦ βάλλει ὑπέρ τῶν προβάτων". (Ἰωάν. Ι΄ 11).

(Σημείωση: τά κεφαλαῖα γράμματα εἶναι τοῦ συγγραφέως τοῦ ἄρθρου, τά ὁποῖα κρατήσαμε.)

Πνευματικά καί ἐπίκαιρα 2014

Ι. ΚΕΛΛΙΟΝ

ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΟΥ

ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

 

Ὁ Καλός Ποιμένας

ἀναζητᾶ, φυλάττει καί σώζει τά πρόβατα!

http://kaiomenivatos.blogspot.gr/

῾Η ὑπαπαντή: τύπος τῆς χριστιανικῆς ζωῆς

Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη

῾Η ἑορτή τῆς ῾Υπαπαντῆς τοῦ Κυρίου, κατά τήν ὁποία ὑπαντᾶται, δηλαδή συναντᾶται ὁ Κύριος ὡς τεσσαρακονθήμερο βρέφος μέ τόν δίκαιο γέροντα Συμεών στόν Ναό τῶν ῾Ιεροσολύμων κατά παρακίνηση τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, μπορεῖ νά θεωρηθεῖ τύπος ὅλης τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Διότι σέ ὅλες τίς φάσεις τῆς συναντήσεως αὐτῆς διαβλέπουμε τά στοιχεῖα τῆς συναντήσεως τοῦ Χριστοῦ μέ τόν κάθε ἄνθρωπο.
Τρεῖς φάσεις μποροῦμε νά διακρίνουμε στό γεγονός: τήν πρώτη, πού τό ῞Αγιον Πνεῦμα παρακινεῖ τόν γέροντα Συμεών νά ἔρθει στόν Ναό. Τή δεύτερη, πού συναντᾶται ὁ γέροντας μέ τόν Χριστό καί Τόν παίρνει στά δικά του χέρια, γιά νά ξεσπάσει στόν εὐχαριστήριο ὕμνο ῾Νῦν ἀπολύεις τόν δοῦλόν Σου, Δέσποτα...᾽ - κάτι πού ἀδιάκοπα ἔκτοτε ἐπαναλαμβάνουμε στό τέλος τῆς ἑσπερινῆς ἀκολουθίας. Καί τήν τρίτη, πού σχετίζεται ἀκριβῶς μέ τό περιεχόμενο τοῦ ὕμνου αὐτοῦ: ἡ συνάντηση μέ τόν Χριστό ὁδηγεῖ τόν Συμεών σέ ἀποκάλυψη τῆς ἁγίας συνειδήσεώς του, κύριο γνώρισμα τῆς ὁποίας εἶναι ἡ προσδοκία μέ λαχτάρα καί τοῦ ἴδιου τοῦ θανάτου.

Στήν πρώτη φάση πράγματι μποροῦμε νά δοῦμε τόν ἑαυτό μας: κανείς δέν ἔρχεται στό ῾῾Ιερόν᾽, στήν ᾽Εκκλησία μετά τόν ἐρχομό τοῦ Κυρίου, χωρίς τήν παρακίνηση τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος. ῾Οὐδείς δύναται ἐλθεῖν πρός με, λέει ὁ Χριστός, ἐάν μή ὁ Πατήρ μου ὁ πέμψας με ἑλκύσῃ αὐτόν᾽. ᾽Από τόν Θεό κινούμενοι προχωροῦμε πρός τόν Θεό. ῾᾽Εν τῷ φωτί Σου ὀψόμεθα φῶς᾽. Κι αὐτό σημαίνει πώς ἡ ἔνταξή μας στήν ᾽Εκκλησία συνιστᾶ πάντοτε ἕνα ἁγιοπνευματικό γεγονός, ὄχι μόνο μέ τή διαδικασία τοῦ βαπτίσματος καί τοῦ χρίσματος, ἀλλά καί μέ τήν προετοιμασία μας γι᾽ αὐτά.

Στήν ᾽Εκκλησία ὄντας ἐν Πνεύματι, σάν τόν Συμεών, προσδοκοῦμε τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ. Καί πρέπει νά ἔχουμε τά μάτια μας ἀνοικτά, γιά νά μποροῦμε νά διακρίνουμε τήν παρουσία Του. Καί Τήν διακρίνουμε ἐν πολλοῖς σέ τρία κυρίως ἐπίπεδα: Πρῶτον· στήν ῾κλᾶσιν τοῦ ἄρτου καί τοῦ οἴνου᾽, δηλαδή στή Θεία Εὐχαριστία κατά τήν ὁποία ὁ Χριστός ἔρχεται γιά νά γίνει μέ τό σῶμα καί τό αἷμα Του ὄχι ἁπλῶς μέρος τῆς ἀγκαλιᾶς μας, ἀλλά τό κέντρο τῆς καρδιᾶς καί τῆς ὕπαρξής μας, συνεπῶς νά προσδιορίσει τή ζωή μας καί νά τήν ὁδηγήσει σέ θέωση. Δεύτερον· στό πρόσωπο τοῦ κάθε συνανθρώπου μας. ῾Ο κάθε συνάνθρωπός μας, κατά τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ καί τῶν ᾽Αποστόλων, δέν εἶναι ἐπιφανειακά ἕνας ἄλλος, ἀλλά ὁ ἀδελφός τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου καί μία δική Του μυστική παρουσία. ῾᾽Εφ᾽ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων ἐμοί ἐποιήσατε᾽. ῎Ετσι ἡ κάθε συνάντησή μας μέ τόν ὁποιονδήποτε συνάνθρωπό μας μπορεῖ ν᾽ ἀποκτήσει τή δυναμική τοῦ γεγονότος τῆς ὑπαπαντῆς τοῦ Χριστοῦ. Καί τρίτον· στήν προσμονή πιά τῆς Δευτέρας Παρουσίας Του. ῾Ο πιστός τῆς ᾽Εκκλησίας, ζώντας ἤδη τόν Κύριο ἀπό τώρα: στή Θεία Εὐχαριστία καί στή βίωση τῆς ἀγάπης, περιμένει μέ λαχτάρα τό τέλος τῆς συναντήσεως, τήν ὁλοκλήρωση καί τήν τελειοποίησή της. Κι αὐτό θά γίνει μέ τόν ἐρχομό ᾽Εκείνου στή Δευτέρα Του Παρουσία. Τό ῾ἔρχου, Κύριε ᾽Ιησοῦ᾽ τῆς ᾽Αποκαλύψεως τοῦ ᾽Ιωάννου εἶναι, ὅπως πολύ σωστά ἔχει εἰπωθεῖ, ἡ κραυγή τοῦ συνειδητοῦ χριστιανοῦ, ὁ ὁποῖος νιώθει ὅτι αὐτό πού ζεῖ στή ζωή αὐτή δέν εἶναι τό τέρμα, ἀλλά ἡ πρόγευσή του.

᾽Ακριβῶς γι᾽ αὐτό ὁ θάνατος δέν τόν τρομάζει πιά. Καταργήθηκε ἀπό τόν Χριστό καί καταργεῖται καί στήν ὕπαρξη τοῦ πιστοῦ, ἀφοῦ ὁ πιστός ζεῖ τήν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἀπό τή συνάντησή του μέ ᾽Εκεῖνον. Τό ῾νῦν ἀπολύεις᾽ λοιπόν γίνεται καί τό αἴτημα τοῦ χριστιανοῦ, ὁπότε καί ἡ τρίτη φάση τῆς ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου ἀπό τόν Συμεών - ἡ ὑπέρβαση τοῦ φόβου τοῦ θανάτου – βιώνεται καί πάλι ἀπό αὐτόν.

Στό γεγονός τῆς ὑπαπαντῆς καθρεπτίζουμε τή ζωή μας. ῞Ορος ἀπαραίτητος ὅμως ἡ οἰκειοποίηση ἀπό ἐμᾶς καί τοῦ τρόπου ζωῆς τοῦ δικαίου Συμεών. ῞Οπως ἐκεῖνος γιά νά ἔχει τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καί νά συναντηθεῖ μέ τόν Χριστό ζοῦσε ἁγία καί δικαία ζωή, ἔτσι κι ἐμεῖς: ἔχοντας τό προνόμιο τῆς ἔνταξής μας ἤδη στό σῶμα τοῦ Χριστοῦ μέ τό βάπτισμα, ἄν δέν τό ἐνεργοποιοῦμε μέ τή δικαία ζωή μας, δηλαδή μέ τή συνεπή τήρηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, δέν θά μποροῦμε νά βλέπουμε καί νά συναντοῦμε τόν Χριστό ἐκεῖ πού σημειώσαμε: στή Θεία Εὐχαριστία, στά πρόσωπα τῶν ἀδελφῶν μας. Κι αὐτό γιατί ἄρνηση ὑπακοῆς στό θέλημα τοῦ Θεοῦ σημαίνει παγίωση μέσα μας τοῦ ἐγωϊσμοῦ μας καί λατρεία συνεπῶς μόνο τοῦ ἑαυτοῦ μας.

http://synodoiporia.blogspot.gr

Άγιος Ηλίας ο Νέος Οσιομάρτυρας ο Αρδούνης

Ημερομηνία εορτής:	31/01/2014	Δεν βρέθηκε αγιογραφία. Παρακαλούμεεπικοινωνήστεμαζί μας, αν έχετε να μας προτείνετε κάποια.
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 31 Ιανουαρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Ηλιας Ο Νεος Οσιομαρτυρας Ο Αρδουνης (; - 1686)

Ου πυρ φλέγει σε Hλία στεφηφόρε. Ένδον γαρ είχες πυρ Θεού της αγάπης.

Βιογραφία Ο Άγιος Ηλίας γεννήθηκε στην Καλαμάτα από γονείς ευσεβείς. Έκανε το επάγγελμα του κουρέα και είχε μεγάλη υπόληψη από τους προεστούς της Καλαμάτας. Μιλώντας κάποτε σ' αυτούς, τους προέτρεψε να ενεργήσουν για να ελαφρυνθούν οι φόροι που επιβάλλουν οι Τούρκοι στους χριστιανούς, διότι αλλιώς κινδυνεύουν να αρνηθούν την πίστη των πατέρων τους. Κατά τη συζήτηση δημιουργήθηκε λογομαχία και ο Αρδούνης παρουσιάστηκε στον κριτή και απαρνήθηκε τη χριστιανική πίστη. Ελεγχόμενος όμως από τη συνείδηση του, πήγε στο Άγιο Όρος, όπου μόνασε για 8 χρόνια, ασκούμενος στην αρετή, την προσευχή και την προετοιμασία για το μαρτύριο. Επανήλθε λοιπόν στην Καλαμάτα, παρουσιάστηκε στον κριτή και ομολόγησε μπροστά του τη χριστιανική πίστη. Παρά τις κολακείες και τα φρικτά βασανιστήρια, ο Ηλίας έμεινε ακλόνητος στην πίστη του. Έτσι στις 31 Ιανουαρίου 1686 μ.Χ., τον έκαψαν ζωντανό. Η τίμια κάρα του νεομάρτυρα αυτού, είναι θησαυρισμένη στην Ιερά Μονή Βουλκάνου της Μεσσηνίας.

Μην περιμένεις...

Περιμένεις μέρες, μήνες, χρόνια, σε ένα στημένο ραντεβού. Δεν ήρθε ακόμη. Δεν φάνηκε.Άργησε πολύ, τόσο που μάτωσαν τα μάτια στην αναμονή, τόσο που ράγισε η καρδιά στηνπροσμονή.

Θα στο πω εγώ κι ας πονέσεις. Δεν θα έρθει… Μην περιμένεις...

Όχι γιατί σε απορρίπτει. Αλλά γιατί δεν μπορεί να έρθει. Δε στο υποσχέθηκε, ποτέ. Εσύ το φαντάστηκες, εσύ είχες ανάγκη να το πιστέψεις.

Δεν θα έρθει ποτέ εκείνος ο εαυτός που περιμένεις χρόνια στο ραντεβού.

Δεν θα έρθει ποτέ η μέρα όπου θα εμφανιστεί εντός σου ένας εαυτός καλοντυμένος, τέλειος,άψογος, αναμάρτητος, αψεγάδιαστος. Όχι δεν θα ‘ρθει. Δεν μπορεί να έρθει, γιατί απλά δεν υπάρχει.

Το ξέρω, στο είπαν, το άκουσες, το ήθελες και εσύ κατά βάθος, σαν άλλοθι σαν δικαιολογία, για να μην ξεκινήσεις ποτέ το ταξίδι. Ίσως κάποιοι που παίζουν με τις καρδιές των άλλων, ναστο υποσχέθηκαν.

Ξέχασε τους όλους. Και πάρε την απόφαση εσύ να τον βρεις. Εσύ να τον αγαπήσεις. Εσύβαθιά να τον συγχωρήσεις. Έτσι όπως είναι, άσχημος, κουρασμένος, ταλαιπωρημένος,δυσκολεμένος και αμαρτωλός. Δώσε το φιλί της αποδοχής, όπως ο Χριστός σε κάθε μη αξιαγάπητο.

Ξεκίνα την διαδρομή, κι ας μην νιώθεις έτοιμος. Κι ας μην νιώθεις τέλειος, καλός καιφοβερός.

Δεν σε κάνει άσχημο η πτώση αλλά η αλαζονεία της τελειότητας. Δεν σε κατακρίνει το λάθος,αλλά η εμμονή και επιμονή σε αυτό.

Μην περιμένεις πρώτα να νιώσεις για να δώσεις. Μην περιμένεις πρώτα να έρθει για να πας, μην περιμένεις να νιώσεις καλά και τέλεια για να ζήσεις.

Είναι ψέμα αυτό του νου σου. Μια φυγή του ψυχισμού σου. Ένα παιγνίδι του μυαλού σου.

Σώπασε με προσευχή και ελπίδα. Ξεκίνα να βαδίζεις.

«Μα δεν ξέρω το δρόμο…» θα πεις. Ας μην τον γνωρίζεις δεν χρειάζεται. Όταν περπατάς ανοίγονται οι δρόμοι και βλέπεις παντού να ξεπροβάλλουν μονοπάτια.

Εσύ απλά μην περιμένεις να νιώσεις έτοιμος για να ξεκινήσεις, είναι παγίδα, ξεκίνα και ο δρόμος θα σε διδάξει.

(π. Λίβυος)

http://synodoiporia.blogspot.gr/

Ἡ ἀντιπέρα ὄχθη τῆς “δημοκρατίας"

Του Κωνσταντίνου Ερρίπη, θεολόγου - Καρδιολόγου

- Ἀπό τήν ὀλιγαρχική οἰκογενειοκρατία τῆς Βασιλείας
πήγαμε στήν ἀσημαντότητα τῶν Προέδρων τῆς Δημοκρατίας
- Ἀπό τό ἀνηλεές ξύλο στόν μαθητή, τό πειθαρχικό κούρεμα, τό σχολικό καπέλλο καί τίς μπλέ φοῦστες
πήγαμε στόν διασυρμό τῶν δασκάλων καί καθηγητῶν, στίς ἀπειλές κατ' αὐτῶν καί στό κτίσιμό τους στήν ἕδρα
- Ἀπό τήν ἐκμετάλλευση τῶν ἀνηλίκων στήν ἐργασία
πήγαμε στήν ἐθελοντική ἀνεργία καί ἐπιλεκτική ἀναζήτηση ἐργασίας τῶν νέων
- Ἀπό τόν ἐργαζόμενο, σεμνό, φτωχό φοιτητή
πήγαμε στόν ρέμπελο μέσα στίς καφετέριες, στόν ἀμαθῆ ψευτοδιανοούμενο καί στόν ταραξία γιά τό τίποτε
- Ἀπό τήν ντροπή τῆς κοπέλλας μπροστά στόν πατέρα της
πήγαμε στήν ἀναίδεια, τήν ξετσιπωσιά καί τό θράσος
- Ἀπό τήν ἀνακούφιση τοῦ πατέρα ἀπό τόν γυιό
πήγαμε στίς ἀπαιτήσεις τοῦ γυιοῦ ἀπό τόν πατέρα του
- Ἀπό τίς συμβουλές τῆς μάνας πρός τήν κόρη
πήγαμε στόν ἀνταγωνισμό μάνας καί κόρης!
- Ἀπό τόν σεβασμό στά πάτρια καί ἱερά
πήγαμε στήν ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς καί ἀφελοῦς ἐπιπόλαια κριτική καί ἀνίερη ἀντιπαράθεση

http://synodoiporia.blogspot.gr/

Προσεγγίζοντας τις ξεχασμένες πτυχές της Παιδείας μας - πρόσκληση

http://synodoiporia.blogspot.gr/

Μια λησμονημένη επέτειος: Η αρχή της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Στο 2014 πολλές είναι οι επέτειοι μνήμης. Μεταξύ αυτών και τα εκατό χρόνια από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Όμως είναι ξεχασμένη μια επέτειος πολύ σημαντική για τον Ελληνισμό, ιδιαίτερα το Μικρασιατικό. Πρόκειται για τα εκατό χρόνια από την έναρξη της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μ. Ασίας. Σημειώνεται ότι για την ανάλογη επέτειο τους τον επόμενο χρόνο οι Αρμένιοι ετοιμάζουν εκδηλώσεις σε όλες τις χώρες και στους διεθνείς Οργανισμούς… 

Οι διωγμοί σε βάρος των Ελλήνων είναι Γενοκτονία, αφού υπήρξαν "ομαδικοί φόνοι και συστηματική εξάλειψη των ιδίων και των χαρακτηριστικών τους από τις πατρογονικές τους εστίες". Τη Γενοκτονία πριν από είκοσι χρόνια αναγνώρισε ομόφωνα η Βουλή των Ελλήνων, στις 24 Φεβρουαρίου 1994. Επίσης τον Δεκέμβριο του 2007 η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών αναγνώρισε τη Γενοκτονία. Στο σχετικό Ψήφισμα της αναφέρεται: "Αποφασίζεται ότι είναι πεποίθηση της Διεθνούς Ένωσης Μελετητών Γενοκτονιών, ότι η Οθωμανική εκστρατεία εναντίον των χριστιανικών μειονοτήτων της αυτοκρατορίας, μεταξύ των ετών 1914 και 1923, συνιστούν Γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, των Ασσυρίων, των Ποντίων και των Ελλήνων της Ανατολίας". 

          Η επέτειος μνήμης της έναρξης των διωγμών σε βάρος των Ελλήνων της Μικράς Ασίας είναι σημαντική γιατί τα μαρτύρια και οι διωγμοί που υπέστησαν από τους Οθωμανούς δυνάστες τους δικαιολογούν απολύτως το όραμα του Ελ. Βενιζέλου και την απελευθέρωση των εδαφών της Ιωνίας  από τον ελληνικό στρατό, το 1919, όπως προηγουμένως είχε το ίδιο συμβεί με τους υπόδουλους Έλληνες της Ηπείρου, της Μακεδονίας, των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και της Θράκης.

Οι Νεότουρκοι κατά την περίοδο 1914-1922 διέπραξαν προμελετημένο στυγερό έγκλημα σε βάρος των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Χρησιμοποίησαν όλες τις βάρβαρες και εξοντωτικές μεθόδους που αργότερα χρησιμοποίησαν οι Χίτλερ και Στάλιν. Τα χαρακτηριστικά της Γενοκτονίας των Ελλήνων και των Αρμενίων ήσαν ο ξεριζωμός, οι λεηλασίες περιουσιών, οι βιασμοί, οι βίαιοι εξισλαμισμοί, η εξάντληση σε αδιάκοπες πορείες και τα βασανιστήρια στα στρατόπεδα "εργασίας", προδρόμων των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των γκουλάγκ.

          Την αρχή των διωγμών των Ελλήνων περιγράφει με ακρίβεια ο Εθνοϊερομάρτυρας Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης στις μέσα στο 1914 42 Επιστολές - Εκθέσεις του προς τον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης*. Στην πρώτη από αυτές, τη 12η Ιανουαρίου 1914 γράφει, μεταξύ των άλλων: "Θεωρώ καθήκον να γνωρίσω Υμίν ότι συστηματικός διωγμός ήρχισεν ασκούμενος κατά των κατοικούντων τα παράλια της Μικράς Ασίας πληθυσμών, αι εκδηλώσεις του οποίου ρίπτουσιν εις την απόγνωσιν τους περιφόβους Χριστιανούς".

          Λόγω των ασκουμένων διωγμών το Οικουμενικό Πατριαρχείο, τον Μάϊο του 1914, κήρυξε την Εκκλησία εν διωγμώ και διέταξε το κλείσιμο των εκκλησιών και των σχολείων. Στις 27 Μαϊου 1914 ο Αγιος Χρυσόστομος γράφει, μεταξύ των άλλων, στην επιστολή - έκθεσή του:

          " Χθες εκοινοποιήθη μοι τηλεγράφημα της Υμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος αγγέλον ότι η Εκκλησία εκηρύχθη εν διωγμώ και να προβώμεν εις το κλείσιμον των εκκλησιών και των σχολών, τουθ' όπερ και αυθωρεί διέταξα…Εν γένει όμως η κατάστασις είνε εις άκρον απελπιστική εις το εσωτερικόν και εις όλα τα παράλια της Μ. Ασίας. Η επαρχία ιδία της Αυτού Σεβασμιότητος του αγίου Εφέσου εδοκιμάσθη εσχάτως καθ' υπερβολήν, καθώς ανεκοίνωσέ μοι ο Ίδιος, επανελθών εκ της ανά τα περίχωρα του Αδραμυττηνού Κόλπου (περιοδείας του)…".

          Στις 6 Ιουνίου 1914 o Άγιος Μάρτυρας Μητροπολίτης Σμύρνης γράφει στον Πατριάρχη: " Οι Χριστιανοί της Μ. Ασίας, ως εκ των άχρι τούδε γενομένων, ασφαλώς πας τις συμπεραίνει θα οδηγηθώσιν ως πρόβατα εις σφαγήν, θα γυμνωθώσι και θα εκδιωχθώσιν, αν μη και σφαγώσιν, εν δεδομένη στιγμή, όταν θα σημάνη το πρόσταγμα και θα σημάνη πολλώ ταχύτερον ή όσον πας τις φαντάζεται".

Σχεδόν κάθε ημέρα του 1914 ο  Άγιος Χρυσόστομος περιέγραφε στον Πατριάρχη γεγονότα από τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας έως την 15^η Αυγούστου του ιδίου έτους, λίγες ημέρες πριν βιαίως απομακρυνθεί του ποιμνίου του και τεθεί υπό περιορισμό στην Κωνσταντινούπολη. Γράφει ανήμερα της Παναγίας: "Η κακοδαιμονία και η αθλιότης του Χριστιανικού λαού ενταύθα έφθασε εις το μη περαιτέρω. Η λεγομένη στρατολογία, πράγματι δε εξεπίτηδες επινενοημένη αφόρητος τυραννία και δουλεία, υπερηκόντισε και αυτήν την επαίσχυντον δουλείαν και τα καταναγκαστικά έργα εις τα οποία εν Αιγύπτω εδούλευεν ο παλαιός Ισραήλ. Εκάλεσαν δήθεν τους Χριστιανούς  31-45 ετών υπό τα όπλα αλλά ….τους εμάνδρισαν εντός σκοτεινών ειρκτών και εκείθεν τους εξήγαγον και ως ευτελή αγέλην τους ωδήγησαν εις τα λατομεία τα έξωθεν της Σμύρνης…και εκεί τους κατεδίκασαν εις καταναγκαστικά έργα, ως τους εσχάτους των καταδίκων και κακούργων και τοις αγγαρεύουσι να θραύωσι πέτρας".

Η πνευματική και ανθρωπιστική υποστήριξη του Αγίου προς το ποίμνιό του διακόπτεται βίαια από την ηγεσία των Νεοτούρκων. Με δάκρυα στα μάτια χιλιάδες Έλληνες και άλλοι Χριστιανοί, συγκεντρωμένοι στο προαύλιο του Ναού της Αγίας Φωτεινής παρακολουθούν τη βάρβαρη απομάκρυνσή του από τη Σμύρνη, στις 21 Αυγούστου του 1914. Στην εξορία ο Άγιος έμεινε έως τον Δεκέμβριο του 1918, όταν επανήλθε στη Σμύρνη μέσα σε κλίμα ελευθερίας και απέραντης χαράς του ποιμνίου του, χαράς που κράτησε μόνο έως το 1922... 

* Οι επιστολές του Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης περιέχονται στο τρίτομο έργο που εξέδωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης και έχει τίτλο " ΤΟ ΑΡΧΕΙΟΝ ΤΟΥ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, όπως διεσώθη από τον Μητροπολίτη Αυστρίας Χρυσόστομο Τσίλερ". Ο Β' Τόμος περιέχει τις επιστολές του Αγίου των ετών 1910-1914.

http://thriskeftika.blogspot.gr/2014/01/blog-post_21.html

Πότε θα εφαρμόσουμε το άρθρο 16, παρ. 2 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει ως σκοπό της παιδείας την ανάπτυξη εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως;

Ο εθνικός ύμνος που «κινδυνεύει» με λησμονιά

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός επιστήμων

Ο Τας Μέλας ή Μελάς (οι Αμερικανοί παρατονίζουν τα ελληνικά επώνυμα) είναι Ελληνοαμερικανός δημοσιογράφος, ειδικός στα θέματα της καλαθοσφαίρισης και του αμερικανικού πρωταθλήματος NBA. Παρουσιάζει μαζί με άλλους τρεις συναδέλφους του τη δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή «THE STARTERS», στην οποία αναλύονται οι αγώνες του ΝΒΑ λίγο πριν αρχίσουν. Προ ολίγων ημερών σχολίαζε ότι στον αγώνα των Γκρίζλις εναντίον των Μπακς θα παίξουν τρεις παίκτες ελληνικής καταγωγής: Ο Κώστας Κουφός, ο Νικ Καλάθης και ο Γιάννης Αντετοκούμπο. Τόνισε ότι αυτή η σύμπτωση κάνει υπερήφανους όλους τους Ελληνες ανά τον κόσμο,

φρόντισε να προβληθούν στην οθόνη οι φωτογραφίες των τριών παικτών μαζί με την ελληνική σημαία, ζήτησε από τον τηλεσκηνοθέτη να βάλει ως υπόκρουση τον ελληνικό εθνικό ύμνο και τραγούδησε στα ελληνικά τη δεύτερη στροφή. Οταν οι συμπαρουσιαστές πήγαν να τον διακόψουν, τους ζήτησε δυναμικά να σιωπήσουν και συνέχισε όρθιος να τραγουδά τον ύμνο των προγόνων του έχοντας το δεξί χέρι στην καρδιά.

Νομίζω ότι ο νεαρός αυτός ομογενής βοήθησε πολύ την Ελλάδα, ίσως χωρίς να το συνειδητοποιεί. Μια απλή πράξη συγκίνησης και ενθουσιασμού, αυθόρμητη κατά πάσαν βεβαιότητα έκανε εκατομμύρια Ελληνες ανά την υφήλιο να νιώσουν υπερήφανοι. Δεν υπερβάλλω ούτε είμαι αλόγιστα συναισθηματικός. Ξέρω ότι τα προβλήματα του τόπου μας είναι πολύ σοβαρά. Πιστεύω, όμως, ότι λίγες ενέσεις εθνικής αξιοπρέπειας, απ’ όπου κι αν προέρχονται, τονώνουν το ηθικό μας και βοηθούν στην καταπολέμηση της εθνικής κατάθλιψης που μας απειλεί. Ο Τας Μελάς προκάλεσε πάμπολλα σχόλια στο διαδίκτυο και τα περισσότερα καταδεικνύουν την ανάγκη όλων μας, εντός και εκτός Ελλάδος, να ξαναθυμηθούμε τις ρίζες μας και τις παραδόσεις μας, να αντλήσουμε υπερηφάνεια από τα σύμβολα του Εθνους, να ξαναθυμηθούμε τον εθνικό μας ύμνο, τον οποίο κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε!

Ναι, είναι γεγονός, δεν κινδυνολογώ. Στα σχολεία μας μία λαίλαπα δήθεν προοδευτισμού και διεθνισμού έχει θέσει υπό διωγμό τον εθνικό ύμνο και την προβολή του υγιούς πατριωτισμού. Παλαιότερα γίνονταν κάθε ημέρα έπαρση και υποστολή της σημαίας, και όλοι οι μαθητές ψάλλαμε τον εθνικό ύμνο. Σήμερα αυτό το τελετουργικό πραγματοποιείται άπαξ της εβδομάδος και συνήθως μετ’ εμποδίων. Στα σχολικά βιβλία πάντα υπήρχε ο «Υμνος εις την Ελευθερίαν» του Διονυσίου Σολωμού, οι γνωστότερες στροφές του στο δημοτικό, η πλήρη μορφή στο γυμνάσιο και το λύκειο. Σήμερα τον αναζητούμε στις δώδεκα τάξεις του σχολείου και μετά βίας θα βρούμε λίγες στροφές στο δημοτικό. Φίλοι εκπαιδευτικοί μού έδειξαν απάντηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου προ δύο τριών ετών, στην οποία χαρακτηρίζονταν ακατάλληλοι για τους νέους μας οι στίχοι του εθνικού ύμνου και εκφραζόταν η ανάγκη να εισαχθούν στα σχολικά βιβλία... μοντέρνοι ποιητές. Ετσι, λοιπόν, ο εθνικός ύμνος εξοβελίζεται και από τη σχολική αυλή και από τα σχολικά βιβλία και από την ψυχή των παιδιών μας. Και όταν ακόμη κάποιοι νέοι τον τραγουδούν σε αγώνες της Εθνικής μας ομάδος, παρατηρούμε τις συνέπειες της ελλιπούς διδασκαλίας. Στον πρώτο στίχο αντί να πουν «σε γνωρίζω από την κόψη» συνήθως τραγουδούν «από την όψη». Αυτή είναι μια δραματική όψη της παιδείας μας, η οποία βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού. Πότε θα εφαρμόσουμε το άρθρο 16, παρ. 2 του Συντάγματος, το οποίο ορίζει ως σκοπό της παιδείας την ανάπτυξη εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως;

Ο ομογενής Τας Μελάς, συν τοις άλλοις, απέδειξε πόσο μεγάλη αγάπη και νοσταλγία για την Ελλάδα αισθάνονται οι απόδημοι. Φαίνεται ότι πρέπει να βρεθείς στην ξενιτιά, μακριά από την πατρίδα, για να αισθανθείς τη γνήσια υπερηφάνεια. Στο πρόσωπο του Τας Μελάς ευχαριστούμε όλους τους απόδημους Ελληνες για όσα πέτυχαν και για την ελπίδα που μας χαρίζουν!

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 21/1/2014

http://thriskeftika.blogspot.gr

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ _γιά την εορτή τών Τριών Ιεραρχών

Πρός τούς μαθητές καί τίς μαθήτριες ὅλων τῶν Ἑλληνικῶν Σχολείων

Ἀθήνα, Ίανουάριος 2014

Ἀγαπητά μας παιδιά,

Ἀπό τίς πρῶτες ἡμέρες τῆς Ἀνεξαρτησίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, οἱ πρόγονοί μας, ἐκεῖνοι δηλαδή πού ἀγωνίσθηκαν τό 1821 γιά νά ἐλευτερωθοῦμε, καθιέρωσαν νά τιμῶνται οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες ὡς οἱ προστάτες τῶν Ἑλληνικῶν Γραμμάτων. Ἡ ἑορτή τους, στίς 30 Ἰανουαρίου, δέν εἶναι μία ἁπλή ἀργία. Εἶναι μία ἡμέρα ἐκκλησιασμοῦ καί πνευματικοῦ ἑορτασμοῦ γιά νά μπορέσετε καό σεῖς μαζί μέ τούς γονεῖς καί τούς δασκάλους σας νά ἐμπνευσθεῖτε ἀπό τή ζωή καί τά διδάγματα τῶν Τριῶν Μεγίστων Φωστήρων τῆς Τρισηλίου Θεότητος.

Ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Ἄγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καί ὁ Ἄγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἔζησαν τόν Δ΄ ἀιῶνα μ.Χ., σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ὑπῆρχαν ἔντονες συζητήσεις κάι διαφωνίες μεταξύ τῶν Χριστιανῶν καί τῶν πιστῶν τῆς ἀρχαίας θρησκείας.

Οἱ τρεῖς αὐτοί αὐτοί ἄνδρες, μέ τή βοήθεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί στηριγμένοι στήν ἄριστη γνώση τῆς ἀρχαιοελληνικῆς κλασικῆς παιδείας, ἔδωσαν τή λύση. Τόνισαν ὅτι ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί δέν ἀπορρίπτουμε τή μελέτη τῶν ἀρχαίων κειμένων, ἀλλά ἡ μελέτη αὐτή γίνεται ἐπιλεκτικά καί προσεκτικά. Ἀπορρίπτουμε κάθε δοξασία πού θά μποροοῦσε νά μᾶς άπομακρύνει ἀπό τήν ἀναζήτηση τοῦ Ἑνός καί Ἀληθινοῦ Θεοῦ καί διατηροῦμε κάθε στοιχεῖο πού διαπλάθει τό ῆθος μας, σταθεροποιεῖ τίς ἀξίες μας, βελτιώνει τή σχέση μας μέ τό Θεό, μέ τούς συνανθρώπους μας, μέ τήν κοινωνία.

Ἡ Παιδεία, ὅπως τήν καλλιέργησαν οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες δέν ἀποβλέπει μόνον στή συσσώρευση γνώσεων καί πληροφοριῶν οὔτε στή δημιουργία ἀνθρώπων-ρομπότ. Ἑλληνορθοδοξη Παιδεία σημαίνει δια-μόρφωση χαρακτήρων (γι’αυτό τή λέμε μόρφωση), διάπλαση σφαιρικῶν καί ὁλοκληρωμένων προσωπικοτήτων, ἐνίσχυση τῆς φιλανθρωπίας, καί τῆς κοινωνικότητας, καταπολέμηση τοῦ ἀτομισμοῦ καί τοῦ ἐγωκεντρισμοῦ.

Σέ μία ἐποχή πολύπλευρης κρίσης, ὅπως ἠ σημερινή, συνάνθρωποί μας ὑποφέρουν καί ἀξίες χλευάζονται. Δέν μποροῦμε νά μένουμε ἀπαθεῖς μπροστά στό δράμα τοῦ διπλανοῦ μας, τοῦ πλησίον μας. Οὔτε μπορούμε νά ἐπιτρέψουμε νά γκρεμίζονται τά ὅσια καί τά Ἱερά τοῦ λαοῦ μας καί τοῦ Γένους μας. Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες καί ὁ Ἄγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ἀπό τή γέννηση τοῦ ὁποίου συμπληρώνονται τριακόσια χρόνια, ἀγωνίσθηκαν γιά μία Παιδεία, ἡ ὁποία στρέφει τόν ἄνθρωπο πρός τόν Θεό, πρός τόν ὑγιῆ καί ἀφανάτιστο πατριωτισμό, πρός τόν σεβασμό τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, πρός τήν αὐτοθυσία καί τήν προσφορά.

Ἄς ἀξιοποιήσουμε αὐτήν τήν πανηγυρική ἡμέρα τιμῆς καί μνήμης τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν γιά νά ἐμπλουτίσουμε τή ζωή μας ἀπό τόν πλοῦτο τῆς Ἑλληνορθόδοξης Παράδοσής μας, ἀπό τά κείμενα τῶν τριῶν ἀυτῶν μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀπό τή γλῶσσα τους πού καταδεικνύει τή συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀπό τήν ἐντυπωσιακή παιδεία τους, ἀπό τήν κοινωνική εὐαισθησία τους. Ἄς δοκιμάσουμε εὐφροσύνη ἀπό τή σωφροσύνη τους, ἄς θαυμάσουμε τό οἰκουμενικό καί πανανθρώπινο μήνυμά τους, ἄς προσπαθήσουμε νά προσεγγίσουμε τό εὐρύ φάσμα τῆς Ἑλληνικῆς καί Ὀρθόδοξης Παιδείας τους. Ἄς μετατρέψουμε τήν ἡμέρα αὐτή σέ μία εὐκαιρία μελέτης, περισυλλογῆς καί γόνιμου προβληματισμοῦ καί ὄχι ἁπλῶς σέ μία ἡμέρα χωρίς μαθήματα στό σχολεῖο.

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος γνωρίζει τό ἄγχος σας καί τίς μέριμνές σας, ἀγαπητά μας παιδιά. Προσευχόμαστε γιᾶ σᾶς καί εὐχόμαστε καλή ἐπιτυχία καί παρά Θεοῦ εὐόδωση τῶν προσπαθειῶν σας. Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχες μακάρι νά γίνουν ὁδοδεῖκτες τῆς πνευματικῆς πορείας τοῦ καθενός καί τῆς καθεμιᾶς ἀπό σᾶς.

Μέ πατρική ἀγάπη καί θερμές εὐχές,

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ, ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΔΙΣ

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΑΝΙΕΡΟΙ ΣΥΝΑΛΛΑΓΑΙ

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Η ΕΠΟΧΗ μας εἶναι δύσκολη. Ὑπάρχει σύγχυση φρενῶν καὶ δολιότητα πράξεων. Ἔχουν καταπέσει πιὰ οἱ ἠθικοὶ φραγμοὶ καὶ ὅλα ἐπιτρέπονται χάριν τοῦ οἰκονομικοῦ ὀφέλους. Ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι ἔχουν τὸ ἴδιο σκεπτικό. Ἐὰν πρόκειται νὰ ἔχουμε εἰσροὴ χρημάτων στὸν τόπο μας, στὴν ἐπιχείρησή μας καὶ στὸ σπίτι μας, θυσιάζουμε τὰ πάντα. Αὐτὸ ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρει εἶναι τὸ χρῆμα, ἀπ᾽ ὅπου καὶ ἂν προέρχεται.Δυστυχῶς, στὸν πειρασμὸ αὐτὸ ἔχουν πέσει καὶ πολλοὶ Μητροπολίτες καὶ κληρικοὶ τῆς Ἐκκλησίας μας,

ἀλλὰ καὶ Ἱερὲς Μονές, οἱ ὁποῖες ὑποτίθεται ὅτι εἶναι ὑπεράνω χρημάτων καὶ ἔχουν ὡς κύρια ἀποστολή τους τὰ πνευματικὰ κατορθώματα καὶ τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Πρέπει κάποια στιγμὴ νὰ ἀφυπνιστοῦμε πνευματικὰ καὶ νὰ βλέπουμε μὲ ἐπιφύλαξη τοὺς πλούσιους ἀνθρώπους, τοὺς διάφορους ὀργανισμοὺς ἀλλὰ καὶ τὰ κράτη, ποὺ προθυμοποιοῦνται νὰ μᾶς βοηθήσουν μὲ ἐντυπωσιακὰ ποσά. Νὰ βλέπουμε, νὰ πληροφορούμαστε καὶ νὰ διερωτώμαστε, γιατὶ μᾶς προσφέρουν; Σὲ τί ἀποβλέπουν; Τί θέλουν ὡς ἀνταλλάγματα; Γιατὶ ἕνας μασῶνος θέλει νὰ μᾶς βοηθήσει; Γιατὶ ἕνας ἑτερόδοξος προσφέρει σὲ κάποια Μητρόπολη; Τόσο μεγάλη ἀγάπη; Μήπως περιμένουν ἄλλα ὀφέλη; Μήπως μὲ τὶς προσφορὲς ἐξασφαλίζουν μελλοντικές μας ὑποχωρήσεις σὲ θέματα πίστεως, παραδόσεως; Ἀλήθεια, μπορεῖ σήμερα τὸ ἀναστηλωμένο καὶ ἀνακαινισμένο Ἅγιον Ὄρος νὰ ἀρνηθεῖ κάτι στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση; Τόσα ἑκατομμύρια ἔχουν δοθεῖ γιὰ τὴ διάσωσή του καὶ πῶς μποροῦν οἱ ἁγιορεῖτες νὰ μὴ συμφωνήσουν μὲ τὶς ὅποιες ἀποφάσεις της;

Ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος μπορεῖ νὰ ἀρνηθεῖ κάτι στοὺς ποικίλους χορηγούς της; Ἀφοῦ χωρὶς πολλὴ σκέψη δέχεται ὅ,τι τῆς προσφέρουν, εἶναι φυσικὸ καὶ νὰ προσφέρει ὅ,τι τῆς ζητοῦν.Ἡ ἀνίερη συναλλαγὴ γιὰ τοὺς ὑπεύθυνους τῆς Ἐκκλησίας δὲν θεωρεῖται ἁμαρτία. Ἀντίθετα, θεωρεῖται εὐκαιρία, γιὰ νὰ πετύχουν αὐτὰ ποὺ διαφορετικὰ δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ πετύχουν.Παίρνουν ὑλικὰ καὶ χάνουν πνευματικά, καθὼς ὑποχωροῦν καὶ σὲ θέματα πίστεως καὶ παραδόσεως. Ἔχει χαθεῖ πιὰ τὸ ὀρθόδοξο κριτήριο καὶ ἡ εὐαισθησία περὶ τὴν ἠθική.

Γιὰ πολλοὺς ἀξιωματούχους τῆς Ἐκκλησίας ἰσχύει τὸ «ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα». Θὰ συμπλήρωνα καὶ τὶς προσφορὲς τῶν διαφόρων ἀντιχρίστων. Αὐτὸ σημαίνει πνευματικὴ πτώση. Καὶ ἂν ἕνας Ἀρχιεπίσκοπος, γιὰ παράδειγμα, δέχεται προσφορὲς ἀπὸ ἀντίχριστους, τί νὰ ποῦμε στὸ λαό; Μὲ ποιὸ σθένος θὰ τὸν ἐνημερώσουμε ὅτι μόνο οἱ καθαρὲς προσφορὲς πρέπει νὰ γίνονται δεκτές, προκειμένου νὰ ματαιώνονται τὰ σχέδια εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ ἐπιμελῶς καταστρώνουν οἱ διάφοροι ἑτερόδοξοι καὶ ἀλλόθρησκοι;

Ορθόδοξος Τύπος, 24/1/2014 και dtatsis.blogspot.gr

http://thriskeftika.blogspot.gr

ΠΡΟΕΚΡΙΝΑΜΕΝ ΤΗΝ ΑΘΕΟΝ ΣΙΩΠΗΝ

Ὅταν ἡ Ἁγία Ἐκκλησία μας ἑορτάζη μνήμη Ἁγίου Ἱεράρχου, διαβάζεται ἡ ἑξῆς περικοπή ἀπὸ τὸ Ἅγιο Εὐαγγέλιο: «Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς. Ὑμεῖς ἐστε τό φῶς τοῦ κόσμου. Οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη, οὐδέ καίουσι λύχνον καί τιθέασιν αὐτόν ὑπό τόν μόδιον, ἀλλ' ἐπί τήν λυχνίαν καί λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. Οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς».

Ἡ δήλωση τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου, στὴ μακρινὴ Ἐσθονία, κατὰ τῆς συμβίωσης τῶν ὁμοφυλοφίλων ἦταν πολὺ ἀναγκαία. Πολλὲς φορὲς οἱ ἐπίκαιρες αὐτὲς δηλώσεις πρέπει νὰ γίνονται, στὸν ἀνάλογο τόπο καὶ χρόνο, ἀδιαφορώντας γιὰ τὸ ὅποιο κόστος. Ἐρχόμενος μετὰ τὴν μακρινὴ Ἐσθονία στὴν ἁγιοτόκο πόλη τῆς Θεσσαλονίκης, ποὺ ὁ δήμαρχός της διοργανώνει κάθε χρόνο παρελάσεις ὁμοφυλοφίλων, στεφανομένους μὲ τὸ στεφάνι τῆς ἀδιαντροπιᾶς, ποὺ φέτος φορούσανε καὶ δεύτερο στεφάνι, αὐτὸ τῆς ὑπερηφάνειας. Σὲ αὐτὸν τὸν χρόνο καὶ σὲ αὐτὸν τὸν ἱερὸ τόπο τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τοῦ ἐλευθερωτοῦ τῆς Θεσσαλονίκης, ἔπρεπε νὰ γίνη ἡ ἀναγκαία δήλωση τοῦ Πατριάρχου, κατὰ τοῦ στεφανομένου παρὰ φύσιν πάθους τῆς ἀτιμίας. Ἀντ᾽ αὐτοῦ, εἴδαμε τὸν Πατριάρχη νὰ χαιρετᾶ, καὶ νὰ θωπεύῃ τὸ πρόσωπο τοῦ δημάρχου.

Μήπως μὲ τὴν συμπεριφορὰ του αὐτή καταργεῖ τὸν ἠθικὸ νόμο τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου; Ἐξέμεσε τὸ δηλητήριο τῆς ἁμαρτίας ὁ διάβολος, ἐναντίον τῆς ἱερᾶς πόλεως Θεσσαλονίκης, καὶ ἡ κορυφὴ τῆς Ὀρθοδοξίας σιωπᾶ;! Αὐτὴ τὴν σιωπὴ σας εἶδε ἡ ἐν ἁμαρτίαις γηρασμένη Εὐρώπη καὶ μᾶς ἐπέβαλε τὸ πρόσφατο σατανικὸ πρόστιμο. Ἡ σιωπὴ κατὰ τον Ἅγιο Γρηγορίο τον Παλαμᾶ εἶναι ἕνα τρίτο εἶδος ἀθεΐας. Πρὸς τὴν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ γιατί εἶστε τόσο λαλήστατος; Σὲ αὐτὴ τὴν ἐποχὴ ποὺ ἦρθαν τὰ πάνω, κάτω, γιατί ἐμεῖς οἱ πνευματικοί ἄνθρωποι προκρίναμε τὴν ἄθεη σιωπή;

Τὸ σωστὸ ἦταν, ἀφοῦ χαιρετίσετε τὸν κ. Δήμαρχο τῆς Πόλης, νὰ τελέσετε Ἁγιασμὸ καὶ νὰ κάνετε καὶ τὸ ἀνάλογο κήρυγμα κατὰ μίμηση τοῦ Προφήτου Ἰωνᾶ.

Ὁ οἰκολόγος Πατριάρχης μας μεριμνᾶ καὶ φροντίζει γιὰ τὸ φυσικὸ περιβάλλον, γιὰ τὶς ἀθάνατες ὅμως ψυχές, ποὺ σταυρώθηκε ὁ Ἰησοῦς Χριστός, καὶ ποὺ ὁ ἄπιστος δήμαρχος βυθίζει στὸ σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας, γιατί ἀδιαφορεῖ; Μήπως διὰ τὸ κόστος; Ἀφοῦ ἐξελέγη ἀπὸ τὸν Θεό, στό ὑψηλὸ αὐτὸ ἀξίωμα, νὰ εἶναι τὸ φῶς τοῦ κόσμου, πρέπει νὰ κάμη στὸ ἀκέραιο τὸ καθῆκον του.

Ἂν διὰ τὸ κόστος ἀδιαφορήσουμε, τότε ἐκπέμπουμε ἀντὶ γιὰ φῶς, σκοτάδι, καὶ δίνουμε χαρὰ καὶ ἀνάπαυση ὄχι μόνο στοὺς κοσμικοὺς ἀνθρώπους τῆς ἁμαρτίας, ἀλλὰ καὶ στὸν ἐχθρό τοῦ γένους ἡμῶν, καὶ σκανδαλίζουμε τὰ πιστὰ τέκνα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὅπως ἔλεγε καὶ ὁ ὁσιώτατος Γέροντας Παΐσιος.

Μὲ πόνο καὶ ἀγωνία

ἀπὸ τὸν Ἱερὸ Ἄθωνα

Μοναχὸς Νικόλαος

Καρυὲς Ἁγίου Ὄρους

Ορθόδοξος Τύπος, 24/1/2014

http://thriskeftika.blogspot.gr