Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, πρίν από τό πάθος τού
Σταυρού και τό Πάσχα τών Εβραίων (ημέρα τών αζύμων), εξέφρασε τήν επιθυμία του
να συμφάγει με τούς μαθητές του. Και με τήν δική του πρόνοια ετοιμάσθηκε δείπνο
σε «ανώγαιον μέγα εστρωμένον». Εκεί έλαβε χώρα ο Μυστικός Δείπνος, όπου ο
Κύριος έδωσε τήν αιώνια παρακαταθήκη τού Σώματος και Αίματός του στούς
Αποστόλους. Είναι η Καινή Διαθήκη, η νέα συμφωνία μεταξύ Θεού και ανθρώπων,
σφραγισμένη με τό Αίμα του. Είναι η ιερή παρακαταθήκη πίστεως και λατρείας τού
αληθινού Θεού στό πρόσωπο τού Χριστού. Τούς έδωσε τήν εντολή, ώστε αυτήν τήν
παρακαταθήκη να τήν διαφυλάξουν
απαρέγκλιτη σε ανάμνησή του, για τήν σωτηρία όλων τών ανθρώπων μέχρι τήν
συντέλεια τού αιώνα.
Ο απ. Παύλος, πιστός στήν εντολή τού Κυρίου, λέει με παρρησία
στόν μαθητή του και απόστολο Τιμόθεο, ότι η δύναμη τού Ιησού Χριστού είναι η
εγγύηση και η βεβαιότητα για τήν διαφύλαξη τής ιερής αυτής δωρεάς που έλαβε από
Εκείνον: «δυνατός εστι (ο Χριστός) τήν
παρακαταθήκην μου φυλάξαι εις εκείνην τήν ημέραν» . Και εννοεί τό μυστήριο τής
θείας Ευχαριστίας, αλλά και τήν πίστη, την ομολογία, τήν διδασκαλία τού
Ευαγγελίου με τήν οποία συνδέονται άρρηκτα καθώς και τήν χάρη που έλαβε από τό
Πανάγιο Πνεύμα να είναι Απόστολος τής Εκκλησίας τού Θεανθρώπου.
Αυτήν τήν βεβαιότητα τήν στηρίζει στό γεγονός ότι δεν
ντράπηκε, «ουκ επαισχύνομαι» γράφει χαρακτηριστικά, όχι μόνο να αποδεχθεί αλλά
και να κηρύττει, να ομολογεί συνεχώς τόν σταυρικό θάνατο τού Χριστού. Και αυτό
συνιστά στόν απ. Τιμόθεο, να μην αισθάνεται ντροπή να ομολογεί και να προβάλλει
τό μαρτύριο τού Χριστού πάνω στόν Σταυρό:
« μή ούν επαισχυνθείς τό μαρτύριον τού Κυρίου ημών» . Διότι η θυσία τού
Ιησού στόν Σταυρό είναι πρόξενος τής σωτηρίας τους και τής κλήσεώς τους, « τού
σώσαντος ημάς, και καλέσαντος κλησει αγία» . Η θυσία επί τού Σταυρού έχει θεϊκή
δύναμη, « κατά δύναμιν Θεού» , να καταργεί τήν αμαρτία, να δικαιώνει τόν άνθρωπο,
να ελκύει τήν χάρη τού Χριστού και να τήν μεταδίδει στούς πιστούς που δεν
ντρέπονται να τήν ομολογούν. Άλλωστε επί τού Σταυρού επιβεβαιώθηκε η
παρακαταθήκη τού Ιησού στούς μαθητές του. Εκεί χύθηκε το τίμιο Αίμα του, με το
οποίο μάς εξαγόρασε από τήν κατάρα τού νόμου και τήν δουλεία τής αμαρτίας και
κατήργησε τόν θάνατο. Με τόν Σταυρό ανοίγει η θύρα τής αιωνιότητας, ώστε να
αποκτήσουμε ζωή και αφθαρσία.
Η θυσία λοιπόν, τού Εσταυρωμένου Χριστού είναι εκείνη
που καθιστά τήν φύλαξη και μετάδοση τής ιερής παρακαταθήκης τής σωτηρίας τών
ανθρώπων, ιερό αποστολικό καθήκον και διατηρεί τήν γνησιότητα τού απ. Παύλου ως
Κήρυκα, Αποστόλου και Διδασκάλου τών Εθνών. Αυτό το μεγάλο θεολογικό αξίωμα
ισχύει για όλους τούς Αποστόλους, τούς Πατέρες τής Εκκλησίας, τούς οσίους και
δικαίους τής Εκκλησίας μας και για καθένα από μάς τούς χριστιανούς, που
αγωνιζόμαστε τόν καλό αγώνα τής πίστεως. Είναι ιερό καθήκον όλων τών πιστών
χριστιανών νο ομολογούν τά σωτήρια έργα τού Ιησού Χριστού, χωρίς να ντρέπονται.
Διότι είναι προαιώνιος αποκάλυψη τού θείου θελήματος να σωθεί ο κόσμος, όπως λέει ο Απόστολος, «
κατ΄ ιδίαν πρόθεσιν και χάριν» , με τήν ίδια Του τήν παρουσία στήν γή. Συνεπώς,
« διά τής επιφανείας τού Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού» και με τήν Σταύρωση και
Ανάστασή του έδωσε ζωή και αφθαρσία στό γένος τών ανθρώπων.
Ο Μ. Αθανάσιος ερμηνεύοντας τήν εν Χριστώ σωτηρία μάς
λέει: « Επειδή ο Κύριος Ιησούς είναι ο
πρό τών αιώνων υπάρχων Θεός, διά τού οποίου και ο Θεός Πατήρ δημιούργησε τούς
αιώνες, δεν έπρεπε να θεμελιωθεί η ζωή μας σε κανέναν άλλον, παρά μόνο σ’ Αυτόν, ώστε να κληρονομήσουμε και μεις ( με βεβαιότητα)
τήν αιώνια ζωή» . Η καύχησή μας στόν
Σταυρό τού Κυρίου είναι ιερή παρακαταθήκη και αποδεικνύει τήν γνησιότητα τής
πίστεώς μας, ότι δηλ. η πίστη μας είναι αποστολική. Βεβαιώνει ότι κρατάμε τήν
ιερή παρακαταθήκη τής πίστεως αυτής και λατρείας στό πρόσωπο τού Χριστού, μέχρι
να αποδώσουμε τήν ομολογία μας ενώπιόν του τήν ημέρα τής κρίσεως. Κανένας
δισταγμός και ντροπή δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζει, ώστε να χάσουμε τήν
παρακαταθήκη τής χάριτος που μάς δώρισε ο Χριστός με τήν σταυρική του θυσία. Με
τήν συνεχή παρουσία μας μέσα στήν λατρευτική ζωή τής Εκκλησίας, διατηρούμε « εν
πίστει και αγάπη τή εν Χριστώ Ιησού» ανέπαφη και ακέραιη τήν ορθόδοξη
παρακαταθήκη που μας ενεχείρισε, μας επμπστεύθηκε ο Κύριος. Είτε ως ιερείς,
είτε ως απλοί πιστοί θα αποδώσουμε από κοινού λόγο, για τον αγώνα που καταβάλαμε,
ώστε να τήν διατηρήσουμε αλώβητη, ζωντανή. Και ο αγωνοθέτης Ιησούς θα μάς δώσει
ουράνια αμοιβή για τήν φιλοτιμία μας αυτή. Η αμοιβή μας θα είναι να γίνουμε
αιώνιοι κοινωνοί τής δόξας του.
Αρχιμ. Χ.Ν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου