Ας στηρίξουμε το θάρρος μας στην φιλανθρωπία Του και ας δείξουμε μετάνοια επιμελή, πριν φθάση η ημέρα, κατά την οποία η μετάνοια δεν θα μας ωφελήση.
Τώρα όλα τα έχουμε στην εξουσία μας ∙ τότε όμως ο δικαστής μόνο, είναι ο κύριος της αποφάσεως. «Ας παρουσιασθούμε μπροστά στο πρόσωπό του με εξομολόγησι» (Ψαλμ. 94, 2 ), ας κλαύσουμε και ας θρηνήσουμε.
Αν μπορέσουμε να παρακαλέσουμε τον δικαστή πριν από τη δίκη να συγχωρήση τα αμαρτήματά μας, δεν θα χρειασθή ούτε στο δικαστήριο να εισέλθουμε.
Αντίθετα πάλι, αν δεν γίνη αυτό, θα ακούση την απολογία μας δημόσια, με την παρουσία όλης της οικουμένης και τότε δεν θα έχουμε καμμία ελπίδα συγχωρήσεως.
Κανένας από όσους δεν διέλυσαν εδώ τα αμαρτήματά τους, όταν απέλθη, εκεί δεν θα αποφύγη τις ευθύνες του γι’ αυτά.
Αλλά όπως από τις φυλακές της γης οδηγούνται οι φυλακισμένοι στο δικαστήριο δεμένοι με τις αλυσίδες τους, έτσι και οι ψυχές, όταν φύγουν από εδώ, με το βάρος των πολύπλοκων αμαρτημάτων τους οδηγούνται στο φοβερό βήμα.
pentapostagma
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου