Με την δύναμη και την Χάρη της λαμπροφόρου Αναστάσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού θέλουμε με το παρόν να γνωρίσουμε στο χριστεπώνυμο πλήρωμα της τοπικής μας Εκκλησίας μια σοβαρή παρεκτροπή. Την στιγμή που σύμπας ο χριστιανικός κόσμος, εορτάζει με ξεχωριστό τρόπο την Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, το μεγαλύτερο και λαμπρότερο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, η Εταιρεία «Σκοπιά», η οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αποτελούν θλιβερή εξαίρεση, αρνούνται την Ανάσταση του Χριστού και ως εκ τούτου δεν θέλουν να την εορτάζουν, αν και τελευταία αυτοαποκαλούνται «χριστιανοί». Και δεν σταματούν εκεί, αλλά χαρακτηρίζουν τη μεγάλη εορτή του Πάσχα, εορτή σατανικής εμπνεύσεως, ειδωλολατρική εορτή (Σκοπιά, 15-5-95, σελ.18-19)! Αντί της Αναστάσεως του Χριστού, εορτάζουν, στις 14 του εβραϊκού μήνα Νισάν, μαζί με το εβραϊκό Πάσχα, την εορτή του θανάτου Του! Αρνούνται να εορτάσουν την Ανάσταση του Κυρίου και εορτάζουν το θάνατό Του!
Για μας τους Χριστιανούς, ανάσταση σημαίνει ξαναζωντάνεμα αυτού που πεθαίνει, ήτοι του φθαρτού σώματος, διότι η ψυχή είναι αθάνατη και δεν πεθαίνει. Ως ανάσταση του Κυρίου πιστεύουμε την επιστροφή του πνεύματος του Κυρίου από τον Άδη στο νεκρό σώμα Του, την αναζωογόνησή του, την αφθαρτοποίησή του και τη θριαμβευτική ψυχοσωματική Του έγερση. Αντίθετα για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά θάνατος σημαίνει θανάτωση, εκμηδένιση, του όλου ανθρώπου, τόσο του φθαρτού σώματος, όσο και της ψυχής, διότι αρνούνται τη θεμελιώδη χριστιανική διδασκαλία της αθανασίας της ψυχής, έχοντας υιοθετήσει την αρχαία κακοδοξία των θνητοψυχιτών, αφού κατ’ αυτούς «το ότι τάχα η ψυχή ζει μετά τον θάνατον, είναι ένα ψέμα που το είπε ο διάβολος» (Μπορείτε να ζείτε για πάντα…, 1982,σελ.77)! Ο νεκρός εκμηδενίζεται ολοσχερώς και το μόνο που απομένει είναι η ενθύμησή του στο νου του Ιεχωβά! Κι’ αυτό που θεωρούν ως «ανάσταση νεκρών» είναι η δημιουργία νέων ανθρώπων, με νέο σώμα και ψυχή, εντελώς διαφορετική από αυτή που χάθηκε στη γη, στους οποίους ο Ιεχωβά θα βάλει στη μνήμη τους την ενθύμηση του ανθρώπου που εκμηδενίστηκε!
Ο Χριστός, κατ’ αυτούς, δεν ήταν Θεός, αλλά κάποιος εξέχων άνθρωπος, τον οποίο υιοθέτησε ο Θεός, «ένας τέλειος άνθρωπος, τίποτε περισσότερο, και τίποτε λιγότερο» (Αγαθά Νέα, 1976-1978,σελ.118). Είχε θνητή φύση και γι’ αυτό πέθανε επάνω στο σταυρό. Εξυπακούεται πως ο θάνατός Του δε διέφερε από το θάνατο των υπολοίπων θνητών, δηλαδή εκμηδενίστηκε, και Αυτός όπως οι άλλοι, αφού μαζί με το σώμα Του και «η ανθρώπινη ψυχή (σ.σ. του Χριστού) πέθανε» (Μπορείτε να ζείτε για πάντα στον παράδεισο στη γη, 1982, σελ.58) και μαζί της ολόκληρη η οντότητά του εξαφανίστηκε, όπως εξαφανίζονται και εκμηδενίζονται όλοι οι θνητοί μετά το θάνατό τους, κατά την οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά!
Όμως αυτός που θλίβεται και πολεμά την Ανάσταση του Κυρίου είναι πρωτίστως και ιδιαιτέρως ο διάβολος, διότι διά της λαμπροφόρου και πανένδοξης Ανάστασής Του ο Χριστός τον νίκησε κατά κράτος και διέλυσε το σκοτεινό του βασίλειο. Μαζί με το διάβολο θλίβονται και λυπούνται για την λαμπροφόρο Ανάσταση του Κυρίου και όλοι οι χριστιανομάχοι, άθεοι, αγνωστικιστές, αμοραλιστές, υλιστές, μηδενιστές και όλοι οι επί γης εκλεκτοί του διαβόλου, προσπαθώντας ταυτόχρονα με ευτελή επιχειρήματα να αμφισβητήσουν το υπέρτατο και κοσμοσωτήριο αυτό γεγονός.
Μαζί με όλους αυτούς αρνείται την Ανάσταση του Κυρίου και προφανώς λυπάται και οργίζεται, που την εορτάζουμε εμείς και η οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Είναι ολοφάνερο, ότι τους ενοχλεί η πανένδοξη νίκη του Κυρίου μας κατά του διαβόλου και η κατάργηση του θανάτου μας! Τους ενοχλεί ο Αναστημένος Χριστός, γι’ αυτό πασχίζουν να αρνηθούν τη Θεότητά Του και να τον εξισώσουν με τους κοινούς θνητούς, ο οποίος τελείωσε στον υγρό τάφο Του! Για να δεχτούν την Ανάστασή Του είναι αναγκασμένοι να δεχτούν και τη Θεότητά Του, και προκειμένου να μη δεχτούν τη θεότητά Του, αρνούνται και την Ανάστασή Του! Γι’ αυτό έπλασαν την πλάνη, μιάς αλλόκοτης ανάστασης του Χριστού, χωρίς την ανάσταση του σώματός Του και της ψυχής Του, «ο Ιησούς απέθανεν ως άνθρωπος, αλλ’ ηγέρθη ως πνευματικόν ον», (Καταλλαγή,1928,σελ.144), ισχυρίζονται, που σημαίνει, ότι ο Χριστός, ως ψυχοσωματική οντότητα, που ήρθε στον κόσμο και έζησε για τριάντα τρία χρόνια στη ζωή, σάπισε στον τάφο, τελείωσε, δε διασώθηκε τίποτε από Αυτόν, και στη θέση του ο Ιεχωβά δημιούργησε κάποιο άλλο «πνευματικό ον», ταυτισμένο (αυθαίρετα από αυτούς) με τον αρχάγγελο Μιχαήλ! Γι’ αυτούς τους λόγους λοιπόν, οργίζεται και θρηνεί η ηγεσία του Μπρούκλιν και μαζί της οι άμισθοι ανά τον κόσμο πωλητές της πολυεθνικής εταιρείας, επειδή εμείς γιορτάζουμε την λαμπροφόρο Ανάσταση του Αυτού του Ιδίου του Κυρίου μας, και όχι τη δημιουργία στη θέση Του κάποιου άλλου όντος, την οποία ονομάζουν ανάσταση! Επειδή πιστεύουμε στην αιώνια ύπαρξη του Θεού Λόγου, όπως ξεκάθαρα μαρτυρούν πλήθος χωρίων της Αγίας Γραφής, στον Οποίο, ως χορηγός της ζωής (Ιωάν.14,6), ο θάνατος δεν έχει εξουσία, «εἰδότες ὅτι Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνῄσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει» (Ρωμ.6,9). Επειδή είμαστε ενωμένοι με το πραγματικό και πανάγιο Σώμα του Λυτρωτή μας Χριστού, αυτό που θεωρούν οι πλάνοι σάπιο στον τάφο, με τη Θεία Κοινωνία, αντλώντας από Αυτό και τη δική μας αφθαρσία, ως το μοναδικό φάρμακο της αθανασίας.
Κάνουμε έκκληση αυτές τις άγιες ημέρες στους αδελφούς μας, οι οποίοι έπεσαν θύματα της πλάνης των αρνητών της Αναστάσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού Μαρτύρων του Ιεχωβά, να ξανασκεφτούν με νηφαλιότητα την απόφασή τους να προσχωρήσουν σε μια τέτοιας έκτασης πλάνη, μελετώντας τα άγια Ευαγγέλια, τα οποία μαρτυρούν ξεκάθαρα την πραγματική Ανάσταση του Κυρίου από τους νεκρούς. Να διαπιστώσουν στα ιερά κείμενα την βεβαιότητα των ιερών Ευαγγελιστών, οι οποίοι έγραψαν για τον αναστημένο Χριστό, γι’ Αυτόν που είδαν τα ίδια τους τα μάτια, μίλησαν μαζί Του, συμπορεύτηκαν, συνέφαγαν και έβαλαν τα χέρια τους στους τύπους των ήλων (Ιωάν.20,28), «Ο ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν» (Α΄Ιωάν.1,1)!
Ο υπεύθυνος του Γραφείου Αιρέσεων και Παραθρησκειών Αρχ. Παύλος Δημητρακόπουλος.
Ο Γραμματέας Λάμπρος Σκόντζος
Για μας τους Χριστιανούς, ανάσταση σημαίνει ξαναζωντάνεμα αυτού που πεθαίνει, ήτοι του φθαρτού σώματος, διότι η ψυχή είναι αθάνατη και δεν πεθαίνει. Ως ανάσταση του Κυρίου πιστεύουμε την επιστροφή του πνεύματος του Κυρίου από τον Άδη στο νεκρό σώμα Του, την αναζωογόνησή του, την αφθαρτοποίησή του και τη θριαμβευτική ψυχοσωματική Του έγερση. Αντίθετα για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά θάνατος σημαίνει θανάτωση, εκμηδένιση, του όλου ανθρώπου, τόσο του φθαρτού σώματος, όσο και της ψυχής, διότι αρνούνται τη θεμελιώδη χριστιανική διδασκαλία της αθανασίας της ψυχής, έχοντας υιοθετήσει την αρχαία κακοδοξία των θνητοψυχιτών, αφού κατ’ αυτούς «το ότι τάχα η ψυχή ζει μετά τον θάνατον, είναι ένα ψέμα που το είπε ο διάβολος» (Μπορείτε να ζείτε για πάντα…, 1982,σελ.77)! Ο νεκρός εκμηδενίζεται ολοσχερώς και το μόνο που απομένει είναι η ενθύμησή του στο νου του Ιεχωβά! Κι’ αυτό που θεωρούν ως «ανάσταση νεκρών» είναι η δημιουργία νέων ανθρώπων, με νέο σώμα και ψυχή, εντελώς διαφορετική από αυτή που χάθηκε στη γη, στους οποίους ο Ιεχωβά θα βάλει στη μνήμη τους την ενθύμηση του ανθρώπου που εκμηδενίστηκε!
Ο Χριστός, κατ’ αυτούς, δεν ήταν Θεός, αλλά κάποιος εξέχων άνθρωπος, τον οποίο υιοθέτησε ο Θεός, «ένας τέλειος άνθρωπος, τίποτε περισσότερο, και τίποτε λιγότερο» (Αγαθά Νέα, 1976-1978,σελ.118). Είχε θνητή φύση και γι’ αυτό πέθανε επάνω στο σταυρό. Εξυπακούεται πως ο θάνατός Του δε διέφερε από το θάνατο των υπολοίπων θνητών, δηλαδή εκμηδενίστηκε, και Αυτός όπως οι άλλοι, αφού μαζί με το σώμα Του και «η ανθρώπινη ψυχή (σ.σ. του Χριστού) πέθανε» (Μπορείτε να ζείτε για πάντα στον παράδεισο στη γη, 1982, σελ.58) και μαζί της ολόκληρη η οντότητά του εξαφανίστηκε, όπως εξαφανίζονται και εκμηδενίζονται όλοι οι θνητοί μετά το θάνατό τους, κατά την οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά!
Όμως αυτός που θλίβεται και πολεμά την Ανάσταση του Κυρίου είναι πρωτίστως και ιδιαιτέρως ο διάβολος, διότι διά της λαμπροφόρου και πανένδοξης Ανάστασής Του ο Χριστός τον νίκησε κατά κράτος και διέλυσε το σκοτεινό του βασίλειο. Μαζί με το διάβολο θλίβονται και λυπούνται για την λαμπροφόρο Ανάσταση του Κυρίου και όλοι οι χριστιανομάχοι, άθεοι, αγνωστικιστές, αμοραλιστές, υλιστές, μηδενιστές και όλοι οι επί γης εκλεκτοί του διαβόλου, προσπαθώντας ταυτόχρονα με ευτελή επιχειρήματα να αμφισβητήσουν το υπέρτατο και κοσμοσωτήριο αυτό γεγονός.
Μαζί με όλους αυτούς αρνείται την Ανάσταση του Κυρίου και προφανώς λυπάται και οργίζεται, που την εορτάζουμε εμείς και η οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Είναι ολοφάνερο, ότι τους ενοχλεί η πανένδοξη νίκη του Κυρίου μας κατά του διαβόλου και η κατάργηση του θανάτου μας! Τους ενοχλεί ο Αναστημένος Χριστός, γι’ αυτό πασχίζουν να αρνηθούν τη Θεότητά Του και να τον εξισώσουν με τους κοινούς θνητούς, ο οποίος τελείωσε στον υγρό τάφο Του! Για να δεχτούν την Ανάστασή Του είναι αναγκασμένοι να δεχτούν και τη Θεότητά Του, και προκειμένου να μη δεχτούν τη θεότητά Του, αρνούνται και την Ανάστασή Του! Γι’ αυτό έπλασαν την πλάνη, μιάς αλλόκοτης ανάστασης του Χριστού, χωρίς την ανάσταση του σώματός Του και της ψυχής Του, «ο Ιησούς απέθανεν ως άνθρωπος, αλλ’ ηγέρθη ως πνευματικόν ον», (Καταλλαγή,1928,σελ.144), ισχυρίζονται, που σημαίνει, ότι ο Χριστός, ως ψυχοσωματική οντότητα, που ήρθε στον κόσμο και έζησε για τριάντα τρία χρόνια στη ζωή, σάπισε στον τάφο, τελείωσε, δε διασώθηκε τίποτε από Αυτόν, και στη θέση του ο Ιεχωβά δημιούργησε κάποιο άλλο «πνευματικό ον», ταυτισμένο (αυθαίρετα από αυτούς) με τον αρχάγγελο Μιχαήλ! Γι’ αυτούς τους λόγους λοιπόν, οργίζεται και θρηνεί η ηγεσία του Μπρούκλιν και μαζί της οι άμισθοι ανά τον κόσμο πωλητές της πολυεθνικής εταιρείας, επειδή εμείς γιορτάζουμε την λαμπροφόρο Ανάσταση του Αυτού του Ιδίου του Κυρίου μας, και όχι τη δημιουργία στη θέση Του κάποιου άλλου όντος, την οποία ονομάζουν ανάσταση! Επειδή πιστεύουμε στην αιώνια ύπαρξη του Θεού Λόγου, όπως ξεκάθαρα μαρτυρούν πλήθος χωρίων της Αγίας Γραφής, στον Οποίο, ως χορηγός της ζωής (Ιωάν.14,6), ο θάνατος δεν έχει εξουσία, «εἰδότες ὅτι Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνῄσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει» (Ρωμ.6,9). Επειδή είμαστε ενωμένοι με το πραγματικό και πανάγιο Σώμα του Λυτρωτή μας Χριστού, αυτό που θεωρούν οι πλάνοι σάπιο στον τάφο, με τη Θεία Κοινωνία, αντλώντας από Αυτό και τη δική μας αφθαρσία, ως το μοναδικό φάρμακο της αθανασίας.
Κάνουμε έκκληση αυτές τις άγιες ημέρες στους αδελφούς μας, οι οποίοι έπεσαν θύματα της πλάνης των αρνητών της Αναστάσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού Μαρτύρων του Ιεχωβά, να ξανασκεφτούν με νηφαλιότητα την απόφασή τους να προσχωρήσουν σε μια τέτοιας έκτασης πλάνη, μελετώντας τα άγια Ευαγγέλια, τα οποία μαρτυρούν ξεκάθαρα την πραγματική Ανάσταση του Κυρίου από τους νεκρούς. Να διαπιστώσουν στα ιερά κείμενα την βεβαιότητα των ιερών Ευαγγελιστών, οι οποίοι έγραψαν για τον αναστημένο Χριστό, γι’ Αυτόν που είδαν τα ίδια τους τα μάτια, μίλησαν μαζί Του, συμπορεύτηκαν, συνέφαγαν και έβαλαν τα χέρια τους στους τύπους των ήλων (Ιωάν.20,28), «Ο ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς, ὃ ἀκηκόαμεν, ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν, ὃ ἐθεασάμεθα καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν» (Α΄Ιωάν.1,1)!
Ο υπεύθυνος του Γραφείου Αιρέσεων και Παραθρησκειών Αρχ. Παύλος Δημητρακόπουλος.
Ο Γραμματέας Λάμπρος Σκόντζος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου