Με σύνεση και υπευθυνότητα από κοινού οι αποφάσεις
Γράφει ο
Νίκος Αναγνωστάτος
Νίκος Αναγνωστάτος
Μια και είναι γενικότερα δεκτό ότι οι Γερμανοί κυριαρχούν στην πολιτικοκοινωνική ζωή της Ευρώπης, επικαλούμαι τη ρήση του Ότο Μπίσμαρκ, αρχικαγκελάριου της Γερμανίας το 1890, ο οποίος είχε πει ότι ¨Αν οι Έλληνες δεν πολεμούσαν μεταξύ τους θα κατακτούσαν τον κόσμο». Βέβαια εμείς οι ΄Ελληνες δεν επιθυμούμε να κατακτήσουμε τον κόσμο, απλά να
μας αφήσουν να ζούμε μέσα σε αυτόν τον κόσμο με αξιοπρέπεια και αμοιβαίο σεβασμό. Μόνο που και το έλασσον αυτό για να το πετύχουμε, χρειάζεται να σταματήσουμε να πολεμάμε μεταξύ μας και δη για μικρόψυχους και μικροπολιτικούς λόγους και να δημιουργήσουμε ένα modus Vivendi στηριζόμενο πάνω σε βασικές αρχές έντιμης και ουσιαστικής έννοιας πατριωτισμού για την έξοδό μας από την κρίση.
Η ανάγκη αυτή αναφέρεται, όπως είναι ευνόητο, τόσο στους πολίτες όσο και κυρίως στους πολιτικούς. Τα πολιτικά κόμματα τα οποία στην παρούσα φάση, αν όχι πάντοτε, ενδιαφέρονται πώς να ικανοποιήσουν τους ψηφοφόρους τους ή πώς να κερδίσουν περισσότερους, με εργαλείο ή πρόσχημα, ανεξαρτήτως, την ιδεολογία ή τις δήθεν εσφαλμένες αποφάσεις των πολιτικών αντιπάλων, μη συνειδητοποιώντας την κρισιμότητα των στιγμών. Στις κρίσιμες στιγμές, λένε, οι Έλληνες ενώνονται, επομένως ήλθε η ώρα να ενωθούμε όλοι να ξεπεράσουμε την κρίση και μετά τα ξαναλέμε. Ήλθε η ώρα να δείξουμε όλοι το πατριωτικό μας αίσθημα με συνειδητοποιημένες και υπεύθυνες αποφάσεις και ενέργειες.
Η σύμπνοια αυτή δεν σημαίνει βέβαια ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα απεκδυθούν των θεσμικών τους καθηκόντων και υποχρεώσεων. Όπως όλοι οι πολιτικά σκεπτόμενοι, γνωρίζουν ότι η αντιπολίτευση έχει χρέος να επισημαίνει τις όποιες αδυναμίες, παραλήψεις ή λάθη της κυβέρνησης, έτσι ώστε να αποκαθίστανται επί τα βελτίω. Όταν όμως η αντιπολίτευση λέει ΟΧΙ σε όλα, όχι μόνο δεν επιτυγχάνεται τίποτε από τα προσδοκώμενα, αλλά αντιθέτως απολλύουν κάθε δυνατότητα θετικής προσφοράς και την εμπιστοσύνη των πολιτών. Τέτοιου είδους πολιτικά παιχνίδια μπορούν να παίζονται ακίνδυνα σε περιόδους παχέων αγελάδων, αλλά όχι σε περιόδους οικονομικής και όχι μόνο κρίσης όπως τώρα.
Για το λόγο αυτό και πριν να είναι πολύ αργά, θα πρέπει να επικρατήσει ομοψυχία, με καλή θέληση από όλους, για να βρεθεί η προσφορότερη για την πατρίδα λύση. Ας μη μας διαφεύγει το γεγονός ότι οι δυνατοί επιβάλουν πάντοτε τη θέλησή τους. Ακόμη και στους αρχαίους χρόνους ο Σοφοκλής έγραφε (Ηλ.219) «Τα δε τους δυνατούς ουκ εριστά πλάθειν». Σήμερα, όπως είναι γνωστό, οι συνθήκες δεν είναι καθόλου ευνοϊκές για μας. Ο άνεμος δεν είναι ούριος. Οι Εγγλέζοι λένε πως «we cannot direct the wind, but we can adjust the sails», Επειδή λοιπόν δεν μπορούμε να κατευθύνουμε τις εξελίξεις, θα πρέπει εμείς να προσαρμόσουμε τις κινήσεις μας και εκεί ακριβώς είναι που χρειάζεται η συμβολή όλου του πολιτικού κόσμου. Να ληφθούν κοινές κατά το δυνατό αποφάσεις, εφικτές και αποτελεσματικές, χωρίς να σκύβουμε το κεφάλι, αλλά έχοντας πάντα κατά νου τη ρήση Βολταίρου ότι «είναι επικίνδυνο να έχεις δίκιο, όταν η εξουσία έχει άδικο».
Όταν λέμε ομοψυχία και σύμπνοια, δεν σημαίνει ότι όλοι να λένε σε όλα «ναι», ούτε σε όλα «όχι που καθιστά την αντιπολίτευση αναξιόπιστη και μικρόνοα. Το πρώτο βήμα ανήκει βέβαια στην κυβέρνηση, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να αφαιρέσει κάθε δισταγμό, αποβάλλοντας κάθε ίχνος εγωισμού ή σκοπιμότητας και με γνώμονα μόνο το συμφέρον της χώρας, να καλέσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις σε μια σύσκεψη στρογγυλής τραπέζης και η αντιπολίτευση να ανταποκριθεί με ειλικρίνεια και θάρρος και προ πάντων με υψηλό αίσθημα πατριωτικής ευθύνης.
Στην ανιδιοτελή και απροσχημάτιστη αυτή συζήτηση, αφού εξεταστούν όλες οι παράμετροι και οι εξ αυτών δυνατότητες αποφάσεων και ενεργειών, να συμφωνήσουν όλοι στα αυτονόητα και στοιχειώδη και η αντιπολίτευση να κρατήσει τις αντιρρήσεις της εκεί όπου αυτές είναι βασικές και αρχών. Οι αντιρρήσεις αυτές , όχι μόνο δεν θα βλάψουν την πορεία των συμφωνηθέντων, αλλά αντιθέτως θα χρησιμεύσουν ως μοχλοί πίεσης και διαπραγματευτικά επιχειρήματα για επίτευξη ευνοϊκότερων όρων.
Ύστερα από μια τέτοια καθοριστική ομοψυχία και σύμπνοια όλου του πολιτικού κόσμου, είναι πλέον ή βέβαιο ότι θα είναι αποτελεσματικότερη η πορεία της χώρας, οι «εταίροι» μας θα προβληματιστούν και θα σκεφθούν δύο φορές πριν μας επιβάλουν παράλογα μέτρα. Θα ικανοποιηθεί το δημόσιο αίσθημα και οι πολίτες θα υπερηφανευτούν για την ευθύνη και τον πατριωτισμό των πολιτικών τους. «Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία», λέει ο ποιητής. Η σοφή αυτή ωδή του Ανδρέα Κάλβου, η τόσο αναγκαία για να ξεπεραστούν οι σύγχρονες προκαταλήψεις, ας εμπνεύσει τους πολιτικούς μας για να ξεπεράσουμε την κρίση μια ώρα αρχύτερα, πάντοτε έχοντας υπόψη τη ρήση του Δημόκριτου (Στοβ. Αντ)«Από ομονοίης τα μεγαλ’ έργα και ταις πόλεσι τους πολέμους δυνατόν κατεργάζεσθαι, άλλως δ’ ού».
Νίκος Αναγνωστάτος
e-mail: nanagnostatos@gmail.com
μας αφήσουν να ζούμε μέσα σε αυτόν τον κόσμο με αξιοπρέπεια και αμοιβαίο σεβασμό. Μόνο που και το έλασσον αυτό για να το πετύχουμε, χρειάζεται να σταματήσουμε να πολεμάμε μεταξύ μας και δη για μικρόψυχους και μικροπολιτικούς λόγους και να δημιουργήσουμε ένα modus Vivendi στηριζόμενο πάνω σε βασικές αρχές έντιμης και ουσιαστικής έννοιας πατριωτισμού για την έξοδό μας από την κρίση.
Η ανάγκη αυτή αναφέρεται, όπως είναι ευνόητο, τόσο στους πολίτες όσο και κυρίως στους πολιτικούς. Τα πολιτικά κόμματα τα οποία στην παρούσα φάση, αν όχι πάντοτε, ενδιαφέρονται πώς να ικανοποιήσουν τους ψηφοφόρους τους ή πώς να κερδίσουν περισσότερους, με εργαλείο ή πρόσχημα, ανεξαρτήτως, την ιδεολογία ή τις δήθεν εσφαλμένες αποφάσεις των πολιτικών αντιπάλων, μη συνειδητοποιώντας την κρισιμότητα των στιγμών. Στις κρίσιμες στιγμές, λένε, οι Έλληνες ενώνονται, επομένως ήλθε η ώρα να ενωθούμε όλοι να ξεπεράσουμε την κρίση και μετά τα ξαναλέμε. Ήλθε η ώρα να δείξουμε όλοι το πατριωτικό μας αίσθημα με συνειδητοποιημένες και υπεύθυνες αποφάσεις και ενέργειες.
Η σύμπνοια αυτή δεν σημαίνει βέβαια ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα απεκδυθούν των θεσμικών τους καθηκόντων και υποχρεώσεων. Όπως όλοι οι πολιτικά σκεπτόμενοι, γνωρίζουν ότι η αντιπολίτευση έχει χρέος να επισημαίνει τις όποιες αδυναμίες, παραλήψεις ή λάθη της κυβέρνησης, έτσι ώστε να αποκαθίστανται επί τα βελτίω. Όταν όμως η αντιπολίτευση λέει ΟΧΙ σε όλα, όχι μόνο δεν επιτυγχάνεται τίποτε από τα προσδοκώμενα, αλλά αντιθέτως απολλύουν κάθε δυνατότητα θετικής προσφοράς και την εμπιστοσύνη των πολιτών. Τέτοιου είδους πολιτικά παιχνίδια μπορούν να παίζονται ακίνδυνα σε περιόδους παχέων αγελάδων, αλλά όχι σε περιόδους οικονομικής και όχι μόνο κρίσης όπως τώρα.
Για το λόγο αυτό και πριν να είναι πολύ αργά, θα πρέπει να επικρατήσει ομοψυχία, με καλή θέληση από όλους, για να βρεθεί η προσφορότερη για την πατρίδα λύση. Ας μη μας διαφεύγει το γεγονός ότι οι δυνατοί επιβάλουν πάντοτε τη θέλησή τους. Ακόμη και στους αρχαίους χρόνους ο Σοφοκλής έγραφε (Ηλ.219) «Τα δε τους δυνατούς ουκ εριστά πλάθειν». Σήμερα, όπως είναι γνωστό, οι συνθήκες δεν είναι καθόλου ευνοϊκές για μας. Ο άνεμος δεν είναι ούριος. Οι Εγγλέζοι λένε πως «we cannot direct the wind, but we can adjust the sails», Επειδή λοιπόν δεν μπορούμε να κατευθύνουμε τις εξελίξεις, θα πρέπει εμείς να προσαρμόσουμε τις κινήσεις μας και εκεί ακριβώς είναι που χρειάζεται η συμβολή όλου του πολιτικού κόσμου. Να ληφθούν κοινές κατά το δυνατό αποφάσεις, εφικτές και αποτελεσματικές, χωρίς να σκύβουμε το κεφάλι, αλλά έχοντας πάντα κατά νου τη ρήση Βολταίρου ότι «είναι επικίνδυνο να έχεις δίκιο, όταν η εξουσία έχει άδικο».
Όταν λέμε ομοψυχία και σύμπνοια, δεν σημαίνει ότι όλοι να λένε σε όλα «ναι», ούτε σε όλα «όχι που καθιστά την αντιπολίτευση αναξιόπιστη και μικρόνοα. Το πρώτο βήμα ανήκει βέβαια στην κυβέρνηση, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να αφαιρέσει κάθε δισταγμό, αποβάλλοντας κάθε ίχνος εγωισμού ή σκοπιμότητας και με γνώμονα μόνο το συμφέρον της χώρας, να καλέσει όλες τις πολιτικές δυνάμεις σε μια σύσκεψη στρογγυλής τραπέζης και η αντιπολίτευση να ανταποκριθεί με ειλικρίνεια και θάρρος και προ πάντων με υψηλό αίσθημα πατριωτικής ευθύνης.
Στην ανιδιοτελή και απροσχημάτιστη αυτή συζήτηση, αφού εξεταστούν όλες οι παράμετροι και οι εξ αυτών δυνατότητες αποφάσεων και ενεργειών, να συμφωνήσουν όλοι στα αυτονόητα και στοιχειώδη και η αντιπολίτευση να κρατήσει τις αντιρρήσεις της εκεί όπου αυτές είναι βασικές και αρχών. Οι αντιρρήσεις αυτές , όχι μόνο δεν θα βλάψουν την πορεία των συμφωνηθέντων, αλλά αντιθέτως θα χρησιμεύσουν ως μοχλοί πίεσης και διαπραγματευτικά επιχειρήματα για επίτευξη ευνοϊκότερων όρων.
Ύστερα από μια τέτοια καθοριστική ομοψυχία και σύμπνοια όλου του πολιτικού κόσμου, είναι πλέον ή βέβαιο ότι θα είναι αποτελεσματικότερη η πορεία της χώρας, οι «εταίροι» μας θα προβληματιστούν και θα σκεφθούν δύο φορές πριν μας επιβάλουν παράλογα μέτρα. Θα ικανοποιηθεί το δημόσιο αίσθημα και οι πολίτες θα υπερηφανευτούν για την ευθύνη και τον πατριωτισμό των πολιτικών τους. «Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία», λέει ο ποιητής. Η σοφή αυτή ωδή του Ανδρέα Κάλβου, η τόσο αναγκαία για να ξεπεραστούν οι σύγχρονες προκαταλήψεις, ας εμπνεύσει τους πολιτικούς μας για να ξεπεράσουμε την κρίση μια ώρα αρχύτερα, πάντοτε έχοντας υπόψη τη ρήση του Δημόκριτου (Στοβ. Αντ)«Από ομονοίης τα μεγαλ’ έργα και ταις πόλεσι τους πολέμους δυνατόν κατεργάζεσθαι, άλλως δ’ ού».
Νίκος Αναγνωστάτος
e-mail: nanagnostatos@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου