Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2022

ΜΙΑ ΑΘΑΝΑΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Ἔχει λεχθεῖ ὅτι, ἐάν γιά κάποιο λόγο ἐξέλειπε ὁλόκληρο τό ἱερό Εὐαγγέλιο καί διασωζόταν μόνο ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή τοῦ ἀσώτου Υἱοῦ καί τοῦ φιλεύσπλαχνου Πατέρα, αὐτή θά μποροῦσε νά χωρέσει συμ - πυκνωμένα ὅλη τήν ἀλήθεια τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου, τό κήρυγμα τῆς ἀγάπης, τήν πρόσκληση γιά μετάνοια καί τή συγχωρητικότητα τοῦ πολυεύσπλαχνου Θεοῦ μας. Εἶναι πασίγνωστο τό περιεχόμενο αὐτῆς τῆς παραβολικῆς διήγησης τοῦ Ἰησοῦ. Ἡ ἀνάγνωσή της ἐπιλέγεται ὄχι τυχαῖα γιά τή θεία Λειτουργία τῆς σημερινῆς δεύτερης Κυριακῆς τοῦ Τριωδίου. 

Ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς, σέ διάφορες περιστάσεις τῆς ζωῆς μας, ἐπιλέγουμε δρόμους ἀλλότριους τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, βηματίζουμε σέ αὐτούς, τρέχουμε πολλές φορές, γογγύζουμε στήν ἀνωφέρειά τους καί παρασυρόμαστε στήν κατωφέρειά τους. Ἄλλες φορές ἐπιλέγουμε διεξόδους σέ ἀδιέξοδες ὁδούς, ἄλλοτε μᾶς ἐπιβάλλονται μονόδρομοι. Γνωρίζουμε ἀνθρώπους πού ξεχνοῦν νά εἶναι παρόντες στή δυσκολία ἤ τήν ἀνάγκη μας. Γεμίζουμε ἀπόγνωση καί ἀπογοήτευση. Σέ ὅλους μας ὅμως, εὐτυχῶς, ὑπάρχει ἡ ἀνάμνηση τῆς πατρικῆς ἑστίας, ἡ ἀγκαλιά καί τό χαμόγελο τοῦ Πατέρα μας πού δέν θέλει τίποτε ἀπό ἐμᾶς παρά μονάχα ἐμᾶς. 

Ἡ χαρά τῆς ἐπιστροφῆς 

Ἡ ἐπιστροφή μας, πού εἶναι ὁ μονόδρομος γιά τή σωτηρία μας, γίνεται αἰτία γιά γλέντι πασχαλινό. Καμία χαρά δέν εἶναι τόσο μεγάλη στήν πατρική καρδιά τοῦ καλοῦ μας Θεοῦ, ὅσο ἡ χαρά πού προξενεῖ ἡ ἐπιστροφή μας. Ὅλη ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἀπό τήν ἀρχή μέχρι καί τό τέλος της, ἀποτελεῖ πρόσκληση γιά ἐπιστροφή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Εἶναι πολλές οἱ φορές ἐκεῖνες πού ὁ διάβολος ἐνδυόμενος τό ἔνδυμα τῆς εὐσεβείας μᾶς ἐμβάλλει σέ σκέψεις γιά τό πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν μας καί γιά τή δῆθεν ἀδυναμία μας νά ἐκζητήσουμε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Καμία ἁμαρτία ὅμως, ὅσο μεγάλη καί ἄν εἶναι, δέν μπορεῖ νά μᾶς στερήσει τή χαρά τῆς ἐπιστροφῆς, διότι ἡ μεγαλύτερη ἁμαρτία δέν εἶναι παρά μία μικρή σταγόνα μπροστά στόν ὠκεανό τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Αὐτή ἡ μεγάλη ἀλήθεια ὑπογραμμίζεται, ὅπως βλέπουμε ἤδη ἀπό τήν ἀρχή τῆς κατανυκτικῆς περιόδου τοῦ Τριωδίου, γιά νά κηρύξει παγκόσμιο προσκλητήριο ἀγάπης καί συγγνώμης ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας. 

Ὅσα θά ἀκούσουμε τό βράδυ τῆς Ἀναστάσεως στόν Κατηχητικό Λόγο τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου περί τῆς δεσποτικῆς φιλοτιμίας, ἡ παραβολή τοῦ εὐσπλάχνου Πατέρα τά περιγράφει γιά νά καλέσει τούς χριστιανούς σέ μετάνοια.

Ἡ ἄρνηση τῆς συμμετοχῆς στή χαρά 

Μᾶς στενοχωρεῖ ὅλους ἡ στάση τῆς ἄρνησης τοῦ πρεσβύτερου ἀδελφοῦ. Εἶναι, δυστυχῶς, καί αὐτή μία στάση ἀναγνωρίσιμη μέσα στήν πορεία τῶν χριστιανικῶν πραγμάτων. Ὁ πρεσβύτερος ἀδελφός τῆς παραβολῆς, ἀλλά καί τῆς κάθε ἐποχῆς, στερεῖται γενναιόδωρης καρδιᾶς, στερεῖται μεγαλοψυχίας. Δέν ἐπιθυμεῖ νά συμμετέχει στή χαρά τοῦ ἀδελφοῦ, στό Πάσχα τῆς ἐπιστροφῆς του. Αὐτό ἀπό τίποτε δέν στερεῖ τόν ἀδελφό του ἤ τούς συνδαιτυμόνες, ἀλλά μέ τόν τρόπο αὐτόν οὐσιαστικά στερεῖ καί ἀποκόπτει ὁ ἴδιος τόν ἑαυτό του ἀπό ἕνα πανηγύρι, στό ὁποῖο ὅσοι συμμετέχουν αὐξάνονται καί σέ τίποτε δέν ὑπολείπονται. Δέν θέλησε νά καταλάβει τήν τιμή τῆς συνύπαρξης, τή χαρά τῆς καθημερινῆς κοινωνίας, γι’ αὐτό καί παραπονεῖται ὅτι τάχα ὁ πατέρας του ἐκεῖνον ποτέ δέν τόν τίμησε. Ἔχει περάσει ὁ ἴδιος στόν λαιμό του τή θηλιά τῆς ἐκζήτησης τοῦ δικαίου καί θέλει μέσα ἀπό αὐτό νά χωρέσει τήν πατρική ἀγάπη. Ὁ Πατέρας χορηγεῖ τόν Παράδεισο, καί ὅμως ὁ ταλαίπωρος πρεσβύτερος ἀδελφός ξεχνάει ὅτι ἐκεῖ δέν εἰσέρχονται μόνο ὅσοι ἔχουν δίκαιο, ἀλλά καί ὅσοι «ἄδικα» ἀγαποῦν, ἐπιθυμώντας διακαῶς τήν ἐπιστροφή καί τή σωτηρία τοῦ ἀγαπώμενου προσώπου. 

Ἄς παρακαλέσουμε τόν Θεό νά μᾶς ἀξιώσει νά γευθοῦμε τήν εὐλογημένη ἐπιστροφή μας στήν οἰκία ἀλλά καί στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί Πατρός μας καί ἄς βοηθήσουμε καί ἐμεῖς γιά τήν προετοιμασία τοῦ ἑορταστικοῦ δείπνου, γιά τήν ἐπιστροφή ὄχι μόνο ἑνός, ἀλλά πολλῶν ἀδελφῶν μας. 

Ἀρχιμ. Ἄ. Ἀ

http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/fk/2022/08_2022(3586).pdf

Δεν υπάρχουν σχόλια: