Άστραψαν και βρόντησαν κάποιοι συριζαίοι βουλευτές για τα έξοδα που απαιτούνται κάθε χρόνο για τη μεταφορά του Αγίου Φωτός απ’ τα Ιεροσόλυμα στην Αθήνα και την περαιτέρω διανομή του. Όπως επίσης και για τη μεταφορά των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας. Κι ακόμη για το γεγονός ότι αποδίδονται τιμές αρχηγού κράτους τόσο στο Άγιο Φως, όσο και στα λείψανα των Αγίων. Και υπέβαλαν και σχετική ερώτηση προς το Κοινοβούλιο.
Αν η ερώτηση αυτή αποτεινόταν στον ίδιο το Χριστό και τους αγίους, η απάντησή τους θα ήταν κάθετα αρνητική. Ιδιαίτερα μάλιστα για την «απόδοση τιμών αρχηγού κράτους». Γιατί βέβαια η μεταφορά και των λειψάνων με αεροπλάνο, ιδιαίτερα στην περίπτωση του Αγίου Φωτός, είναι και θέμα χρονικής αναγκαιότητας. Και θα ήταν αρνητική η απάντηση, γιατί τόσο ο Χριστός, όσο και οι άγιοι έζησαν και πολιτεύτηκαν σε αντίθεση με το πνεύμα, όχι μόνο πολλών αρχηγών των κρατών ,αλλά και των οποιωνδήποτε αρχών και εξουσιών. Και αποτελεί βλασφημία το γεγονός ότι βλέπουμε, συχνά να αγιογραφείται ο Χριστός με τη δεσποτική μίτρα στο κεφάλι του ή διάφοροι άγιοι με βασιλικά στέμματα. Εκτός φυσικά απ’ την περίπτωση του Αγίου Κωνσταντίνου, ο οποίος διετέλεσε αυτοκράτορας. Η αντίθεση του Χριστού και των αγίων με τις εκάστοτε αρχές και εξουσίες προκύπτει πρώτα-πρώτα σαφέστατα απ’ τη διδασκαλία του Χριστού (Μάρκου 10, 32-45, κλπ), ο οποίος καταδικάζει το πνεύμα της εξουσίας σε βάρος του λαού και συνιστά τη διακονία. Αλλά και εκ του γεγονότος ότι τόσο ο Χριστός, όσο και οι άγιοι, στην συντριπτική τους πλειονότητα διώχτηκαν αμείλικτα και βασανίστηκαν και θανατώθηκαν εκ μέρους των αρχών και εξουσιών.
Σχετικά με τα «έξοδα» ο απόστολος Παύλος στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής των Πατέρων (Πράξεων Κ: 28-36) εφιστά την προσοχή των κληρικών της Εφέσου και της Μιλήτου να προσέξουν ιδιαίτερα τη σχετική με τα οικονομικά συμπεριφορά τους προς το λαό. Προβάλλοντας το προσωπικό του παράδειγμα και λέγοντάς τους: «Ποτέ δεν επιθύμησα χρυσάφι και ασήμι. Για τις ανάγκες τις δικές μου και της ακολουθίας μου τα έξοδα τα έβγαζα με την προσωπική μου εργασία. Και, όχι μόνο δεν έπαιρνα από κανέναν τίποτε, αλλά όπου και όσο μπορούσα πρόσφερα κιόλας. Ακολουθώντας την εντολή του Χριστού, σύμφωνα με την οποία ευτυχισμένος είναι εκείνος, που προσφέρει στους άλλους και όχι εκείνος, που παίρνει. Και ασφαλώς οι άγιοι, όχι μόνο, όσο ζούσαν, αλλά και μετά το θάνατό τους και με τα λείψανά τους ακόμη προσφέρουν τα μέγιστα στο λαό. Κι όχι μόνο θαυματουργικά και ιαματικά, αλλά και οικονομικά. Αρκεί τα χρήματα, που σε ανάλογες περιπτώσεις συγκεντρώνονται να διαθέτονται για την ανακούφιση εκείνων, που έχουν ανάγκη. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι τα κρατικά αεροπλάνα διατίθενται συχνά για τη μεταφορά πολιτικών απατεώνων, οι οποίοι, όχι μόνο δεν έχουν προσφέρει τίποτε, αλλά διαπρέπουν στην προδοσία της πατρίδας και τη γενοκτονία του λαού μας. Οπότε η μεμψιμοιρία για τη μεταφορά των λειψάνων των αγίων ή του Αγίου φωτός μάλλον πνεύμα αντιθρησκευτικής στενοκεφαλιάς προδίδει παρά οικονομικού νοικοκυρέματος .
Όμως το ουσιαστικό θέμα τίθεται κάπως διαφορετικά. Οι αξιότιμοι κύριοι βουλευτές μιλούν για «έθιμα». Γιατί προφανώς αγνοούν το πνεύμα και την ουσία του Ευαγγελίου. Αγνοούν ότι το αναστάσιμο φως είναι το φως της μοναδικής και αιώνιας επανάστασης. Που αγκαλιάζει όλα τα ανθρώπινα προβλήματα, από τα πλέον υλικά, μέχρι τα πλέον πνευματικά. Και ότι επίσης ο βίος και η πολιτεία των αγίων είναι παραδείγματα απαράμιλλης παλικαριάς. Ωσάν αυτά, που συναντάμε στα κατορθώματα των ηρώων της εθνικής μας ιστορίας. Και, όπως δεν είναι έθιμο ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου ή της 28ης Οκτωβρίου, το ίδιο δεν είναι «έθιμο» και οι γιορτές των αγίων, ούτε οι οποιεσδήποτε αποδιδόμενες σ’ αυτούς τιμές. Που σημαίνει ότι η ουσία του θέματος βρίσκεται στο αν εμείς, που απαξιώνουμε ή καπηλευόμαστε αυτές τις τιμές συμμεριζόμαστε το πνεύμα του Χριστού και των αγίων.
Εμάς εδώ και τώρα, για παράδειγμα, μας εξευτελίζουν οι τοκογλύφοι και οι λακέδες τους, εν ονόματι του ευρώ. Κι εμείς αξιολύπητοι σερνόμαστε ξωπίσω τους και εκλιπαρούμε να μας πετάξουν απ’ το λουκούλλειο τραπέζι τους έστω κάποια ψίχουλα. Τη στιγμή, που θα έπρεπε να είχαμε καταλάβει ότι το υποτιθέμενο χρέος μας είναι μια δολοφονική παγίδα. Προκειμένου να λεηλατήσουν τους υλικούς και πνευματικούς θησαυρούς της πάμπλουτης και πανέμορφης πατρίδας μας και να μας καταστήσουν προχριστιανικούς δούλους και είλωτες. Και μπαίνει το ερώτημα: Άραγε οι διαμαρτυρόμενοι βουλευτές έχουν το θάρρος και το κουράγιο, που έδειξε ο Χριστός και οι άγιοι σε ανάλογες περιπτώσεις; Άραγε όλο αυτό το πλήθος του λαού, που συνέρρευσε, προκειμένου να προσκυνήσει τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας συμμερίζεται και το ηρωικό της φρόνημά; Και αν αύριο, χρειαστεί, θα έχει το κουράγιο να αντιτάξει στην καλπάζουσα τοκογλυφική και ναζιστική βαρβαρότητα το ΟΧΙ της αξιοπρέπειας, που είπαν οι άγιοι της θρησκείας μας και οι ήρωες της πατρίδας μας! Όπως, στην προκειμένη περίπτωση, η Αγία Βαρβάρα. Ή μήπως δεν μας απέμεινε τίποτε άλλο, εκτός απ’ τα λείψανα της εθνικής μας αξιοπρέπειας και της πολιτισμικής μας παράδοσης!…
Αυτό είναι το θέμα. Και όλα τα άλλα είναι λόγια. Ωσάν αυτά, που είπε και ο Αρχιεπίσκοπος. Που βέβαια έκαμε λόγο και για το «Λόγο». Τον οποίο, όπως φαίνεται, καθόλου δεν σέβονται κάποιοι αρχιερείς. Δεδομένου ότι έχουν επιβάλει σε βάρος του λαού το πλέον παράλογο καθεστώς, που είναι η δεσποτοκρατία. Καθεστώς, που ο Λόγος-Χριστός και οι άγιοι καταδίκασαν , όχι μόνο με τη διδασκαλία τους αλλά και με το βίο και την πολιτεία τους. Και, ενώ μας μιλούν για μετάνοια οι ίδιοι παραμένουν αμετανόητα πιστοί στο αντίχριστο αυτό καθεστώς. Το οποίο συνιστά λείψανο οικτρό και αποκρουστικό αντιευαγγελικού ήθους και πνεύματος…
Αν η ερώτηση αυτή αποτεινόταν στον ίδιο το Χριστό και τους αγίους, η απάντησή τους θα ήταν κάθετα αρνητική. Ιδιαίτερα μάλιστα για την «απόδοση τιμών αρχηγού κράτους». Γιατί βέβαια η μεταφορά και των λειψάνων με αεροπλάνο, ιδιαίτερα στην περίπτωση του Αγίου Φωτός, είναι και θέμα χρονικής αναγκαιότητας. Και θα ήταν αρνητική η απάντηση, γιατί τόσο ο Χριστός, όσο και οι άγιοι έζησαν και πολιτεύτηκαν σε αντίθεση με το πνεύμα, όχι μόνο πολλών αρχηγών των κρατών ,αλλά και των οποιωνδήποτε αρχών και εξουσιών. Και αποτελεί βλασφημία το γεγονός ότι βλέπουμε, συχνά να αγιογραφείται ο Χριστός με τη δεσποτική μίτρα στο κεφάλι του ή διάφοροι άγιοι με βασιλικά στέμματα. Εκτός φυσικά απ’ την περίπτωση του Αγίου Κωνσταντίνου, ο οποίος διετέλεσε αυτοκράτορας. Η αντίθεση του Χριστού και των αγίων με τις εκάστοτε αρχές και εξουσίες προκύπτει πρώτα-πρώτα σαφέστατα απ’ τη διδασκαλία του Χριστού (Μάρκου 10, 32-45, κλπ), ο οποίος καταδικάζει το πνεύμα της εξουσίας σε βάρος του λαού και συνιστά τη διακονία. Αλλά και εκ του γεγονότος ότι τόσο ο Χριστός, όσο και οι άγιοι, στην συντριπτική τους πλειονότητα διώχτηκαν αμείλικτα και βασανίστηκαν και θανατώθηκαν εκ μέρους των αρχών και εξουσιών.
Σχετικά με τα «έξοδα» ο απόστολος Παύλος στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής των Πατέρων (Πράξεων Κ: 28-36) εφιστά την προσοχή των κληρικών της Εφέσου και της Μιλήτου να προσέξουν ιδιαίτερα τη σχετική με τα οικονομικά συμπεριφορά τους προς το λαό. Προβάλλοντας το προσωπικό του παράδειγμα και λέγοντάς τους: «Ποτέ δεν επιθύμησα χρυσάφι και ασήμι. Για τις ανάγκες τις δικές μου και της ακολουθίας μου τα έξοδα τα έβγαζα με την προσωπική μου εργασία. Και, όχι μόνο δεν έπαιρνα από κανέναν τίποτε, αλλά όπου και όσο μπορούσα πρόσφερα κιόλας. Ακολουθώντας την εντολή του Χριστού, σύμφωνα με την οποία ευτυχισμένος είναι εκείνος, που προσφέρει στους άλλους και όχι εκείνος, που παίρνει. Και ασφαλώς οι άγιοι, όχι μόνο, όσο ζούσαν, αλλά και μετά το θάνατό τους και με τα λείψανά τους ακόμη προσφέρουν τα μέγιστα στο λαό. Κι όχι μόνο θαυματουργικά και ιαματικά, αλλά και οικονομικά. Αρκεί τα χρήματα, που σε ανάλογες περιπτώσεις συγκεντρώνονται να διαθέτονται για την ανακούφιση εκείνων, που έχουν ανάγκη. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι τα κρατικά αεροπλάνα διατίθενται συχνά για τη μεταφορά πολιτικών απατεώνων, οι οποίοι, όχι μόνο δεν έχουν προσφέρει τίποτε, αλλά διαπρέπουν στην προδοσία της πατρίδας και τη γενοκτονία του λαού μας. Οπότε η μεμψιμοιρία για τη μεταφορά των λειψάνων των αγίων ή του Αγίου φωτός μάλλον πνεύμα αντιθρησκευτικής στενοκεφαλιάς προδίδει παρά οικονομικού νοικοκυρέματος .
Όμως το ουσιαστικό θέμα τίθεται κάπως διαφορετικά. Οι αξιότιμοι κύριοι βουλευτές μιλούν για «έθιμα». Γιατί προφανώς αγνοούν το πνεύμα και την ουσία του Ευαγγελίου. Αγνοούν ότι το αναστάσιμο φως είναι το φως της μοναδικής και αιώνιας επανάστασης. Που αγκαλιάζει όλα τα ανθρώπινα προβλήματα, από τα πλέον υλικά, μέχρι τα πλέον πνευματικά. Και ότι επίσης ο βίος και η πολιτεία των αγίων είναι παραδείγματα απαράμιλλης παλικαριάς. Ωσάν αυτά, που συναντάμε στα κατορθώματα των ηρώων της εθνικής μας ιστορίας. Και, όπως δεν είναι έθιμο ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου ή της 28ης Οκτωβρίου, το ίδιο δεν είναι «έθιμο» και οι γιορτές των αγίων, ούτε οι οποιεσδήποτε αποδιδόμενες σ’ αυτούς τιμές. Που σημαίνει ότι η ουσία του θέματος βρίσκεται στο αν εμείς, που απαξιώνουμε ή καπηλευόμαστε αυτές τις τιμές συμμεριζόμαστε το πνεύμα του Χριστού και των αγίων.
Εμάς εδώ και τώρα, για παράδειγμα, μας εξευτελίζουν οι τοκογλύφοι και οι λακέδες τους, εν ονόματι του ευρώ. Κι εμείς αξιολύπητοι σερνόμαστε ξωπίσω τους και εκλιπαρούμε να μας πετάξουν απ’ το λουκούλλειο τραπέζι τους έστω κάποια ψίχουλα. Τη στιγμή, που θα έπρεπε να είχαμε καταλάβει ότι το υποτιθέμενο χρέος μας είναι μια δολοφονική παγίδα. Προκειμένου να λεηλατήσουν τους υλικούς και πνευματικούς θησαυρούς της πάμπλουτης και πανέμορφης πατρίδας μας και να μας καταστήσουν προχριστιανικούς δούλους και είλωτες. Και μπαίνει το ερώτημα: Άραγε οι διαμαρτυρόμενοι βουλευτές έχουν το θάρρος και το κουράγιο, που έδειξε ο Χριστός και οι άγιοι σε ανάλογες περιπτώσεις; Άραγε όλο αυτό το πλήθος του λαού, που συνέρρευσε, προκειμένου να προσκυνήσει τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας συμμερίζεται και το ηρωικό της φρόνημά; Και αν αύριο, χρειαστεί, θα έχει το κουράγιο να αντιτάξει στην καλπάζουσα τοκογλυφική και ναζιστική βαρβαρότητα το ΟΧΙ της αξιοπρέπειας, που είπαν οι άγιοι της θρησκείας μας και οι ήρωες της πατρίδας μας! Όπως, στην προκειμένη περίπτωση, η Αγία Βαρβάρα. Ή μήπως δεν μας απέμεινε τίποτε άλλο, εκτός απ’ τα λείψανα της εθνικής μας αξιοπρέπειας και της πολιτισμικής μας παράδοσης!…
Αυτό είναι το θέμα. Και όλα τα άλλα είναι λόγια. Ωσάν αυτά, που είπε και ο Αρχιεπίσκοπος. Που βέβαια έκαμε λόγο και για το «Λόγο». Τον οποίο, όπως φαίνεται, καθόλου δεν σέβονται κάποιοι αρχιερείς. Δεδομένου ότι έχουν επιβάλει σε βάρος του λαού το πλέον παράλογο καθεστώς, που είναι η δεσποτοκρατία. Καθεστώς, που ο Λόγος-Χριστός και οι άγιοι καταδίκασαν , όχι μόνο με τη διδασκαλία τους αλλά και με το βίο και την πολιτεία τους. Και, ενώ μας μιλούν για μετάνοια οι ίδιοι παραμένουν αμετανόητα πιστοί στο αντίχριστο αυτό καθεστώς. Το οποίο συνιστά λείψανο οικτρό και αποκρουστικό αντιευαγγελικού ήθους και πνεύματος…
παπα-Ηλίας
https://papailiasyfantis.wordpress.com
e mail: papailias6391@gmail.com
e mail: papailias6391@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου