Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2015

Η ενδυνάμωση της ιστορικής συνείδησης των νέων

Μαριλένα Κοντογιώργη, Φιλόλογος
            Είναι γεγονός ότι ο Ελληνισμός μέσα από το πέρασμα των αιώνων δέχθηκε πολλά πλήγματα από ξένους κατακτητές. Διάφοροι λαοί απείλησαν την ακεραιότητα τόσο της Ελλάδας, όσο και της Κύπρου εξυπηρετώντας τα επεκτατικά τους ή άλλα συμφέροντα. Βενετοί, Φράγκοι, Τούρκοι, Άγγλοι απείλησαν τον ελληνισμό προκειμένου να επιβάλουν τη δύναμή τους. Το σημαντικό ωστόσο είναι το ότι οι απανταχού Έλληνες πάλεψαν απέναντι στον κατακτητή και αρνήθηκαν την επιβολή της κυριαρχίας τους, διατηρώντας μέσα από το πέρασμα των αιώνων την ελληνικότητά τους, την εθνική αξιοπρέπειά τους, την ανεξαρτησία τους.
            Ο σύγχρονος Ελληνισμός δοκιμάστηκε εξίσου από τον ξένο κατακτητή, ωστόσο και ο σύγχρονος Έλληνας έδειξε ανάλογη ανδρεία και γενναιότητα και φάνηκε αντάξιος του ηρωισμού των προγόνων του. Χαρακτηριστική περίπτωση γενναιότητας και θάρρους των σύγχρονων Ελλήνων αποτελεί η ηρωική στάση που έδειξαν οι Έλληνες κατά την ελληνική επανάσταση, όπου το ελληνικό έθνος διακρίθηκε για το θάρρος, την ανδρεία και την ετοιμότητά του. Η ανδρεία που έδειξαν στους Βαλκανικούς πολέμους, στους δύο Παγκοσμίους πολέμους, στην Γερμανοϊταλική κατοχή αλλά και σε κάθε δοκιμασία του Ελληνισμού καθιστά τους Έλληνες ήρωες και αληθινά πρότυπα μίμησης για τη νέα γενιά. Σ’ όλες αυτές τις αναμετρήσεις διακρίθηκε η ομαδικότητα, η συνεργασία, η συλλογικότητα και η ψυχική ανδρεία των Ελλήνων. Οι Έλληνες γνώστες της υλικής και υπεροχής του αντιπάλου κάθε φορά, δεν δίσταζαν να αναμετρηθούν για το κοινό καλό, για το συλλογικό συμφέρον.
            Παρόμοια στάση έδειξε και ο κυπριακός ελληνισμός, ο οποίος διακρίθηκε σε πολλές περιπτώσεις και αυτό αποδεικνύεται από την ευρεία συμμετοχή των Κυπρίων στους δύο Παγκοσμίους πολέμους, από την ανδρεία στάση των Κυπρίων κατά τον Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ το 1955-1959 απέναντι στον Άγγλο κατακτητή, αλλά και από τη μαχητικότητα των Ελλήνων απέναντι στον Τούρκο εισβολέα. Πολλά νέα παιδιά θυσιάστηκαν για την πατρίδα τους, αψηφώντας την υπεροχή του αντιπάλου. Είχαν εις γνώσιν τους ότι επρόκειτο να χάσουν τη ζωή τους, τους οικείους τους, τις μικρές και μεγάλες απολαύσεις της ζωής, ωστόσο τόλμησαν να αναμετρηθούν. Διακρίθηκαν έξοχες μορφές που έμειναν ονομαστί στην ιστορία, ωστόσο και το σύνολο του κυπριακού ελληνισμού αντιστάθηκε ποικιλοτρόπως στον κατακτητή: η εθνική αντίσταση, η εμψύχωση των αγωνιζομένων, η οργάνωση της νεολαίας είναι στοιχεία που έδειξαν ότι όταν ο λαός είναι ενωμένος σε δύσκολους καιρούς μπορεί να νικήσει ακόμη και τον ανώτερο υλικά αντίπαλο.
            Η πατρίδα μας σήμερα βρίσκεται κάτω από τη μπότα του Τούρκου κατακτητή και όσες προσπάθειες και αν πραγματοποιούνται σε διπλωματικό επίπεδο, η ιδιαίτερή μας πατρίδα εξακολουθεί να είναι σκλαβωμένη. Πολλοί πρόσφυγες δεν μπορούν να επιστρέψουν και να ζήσουν στις περιουσίες τους, η τύχη των αγνοουμένων ακόμη δεν έχει εξακριβωθεί (τουλάχιστον όλων), οι εκκλησιές και τα πολιτιστικά μας μνημεία δέχτηκαν την βεβήλωση του κατακτητή και πολλά είναι μέχρι σήμερα βουβά. Για τον λόγο αυτό, οι Κύπριοι νέοι αλλά και σύσσωμος ο Κυπριακός Ελληνισμός έχει την υποχρέωση να ενδυναμώσει την ιστορική του μνήμη και συνείδηση, να μάθει εις βάθος την ιστορία των προγόνων του, να τιμά και να σέβεται ουσιαστικά τους ηρωικούς νεκρούς που έπεσαν για την πατρίδα τους.
            Είναι δυστυχώς κοινή διαπίστωση ότι οι νέοι της Κύπρου αγνοούν το ιστορικό τους παρελθόν και δεν είναι σε θέση να αναφερθούν στα ιστορικά γεγονότα που στιγμάτισαν τον Ελληνισμό. Η τιμή και η μνήμη των ηρώων που θυσιάστηκαν στο παρελθόν για την πατρίδα και για το συλλογικό καλό, για να είμαστε εμείς οι ίδιοι σήμερα ελεύθεροι, είναι δυστυχώς επιφανειακή και επιδερμική. Η πλειοψηφία των νέων της Κύπρου, δεν δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες του Ελληνισμού, αλλά αρκεί να τιμά τους ήρωες του ελληνισμού τυπικά. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί μαθητές θεωρούν την διοργάνωση των εθνικών επετείων που γίνεται στο σχολικό χρόνο και περιβάλλον ως αφορμή για «να χάσουν» μάθημα ή για αργία και διακοπές. Δεν είναι τυχαίο που αν ρωτήσεις τους μαθητές για ποιο γεγονός τιμάται, αρκετοί από αυτούς δεν θα γνωρίζουν.
            Οι πιο πάνω διαπιστώσεις καθιστούν επιτακτική την ανάγκη ενδυνάμωσης της ιστορικής μνήμης των νέων. Η οικογένεια ως βασικός φορέας αγωγής αλλά και το σχολείο, που αποτελεί έναν υποχρεωτικό φορέα αγωγής και παιδείας, μπορούν να οδηγήσουν σε αυτή την κατεύθυνση και να διαπλάσουν νέους με ιστορική συνείδηση. Αρχικά οι γονείς είναι καλό να μιλούν στα παιδιά τους για τους αγώνες του Ελληνισμού και να προσπαθούν να διαμορφώσουν παιδιά με εθνική συνείδηση, που θα σέβονται και θα τιμούν τους προγόνους και τις ηρωικές θυσίες τους. Ταυτόχρονα το σχολείο είναι καλά μέσα από το μάθημα της Ιστορίας να διαπλάσει μαθητές με εθνική συνείδηση, μαθητές που θα είναι εθνιστές και όχι εθνικιστές, δηλαδή που θα αγαπούν το έθνος τους και θα προσπαθούν για το καλύτερο δυνατό χωρίς όμως να διάκεινται ρατσιστικά απέναντι στα υπόλοιπα κράτη. Είναι καλό το μάθημα της Ιστορίας να επικεντρώνεται στο δυνατό βαθμό στους αγώνες του έθνους μας, ούτως ώστε οι μαθητές να γνωρίζουν τα γεγονότα. Το μάθημα είναι καλό να γίνεται με τη χρήση της τεχνολογίας, με προβολές, βίντεο και παρουσιάσεις, ούτως ώστε να αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον και να προσελκύει το μαθητή. Μια άλλη εισήγηση είναι η πρόσκληση αγωνιστών, που βρίσκονται εν ζωή και πολέμησαν σε διάφορους αγώνες του Ελληνισμού για να μιλήσουν στους μαθητές για τα βιώματα και τις εμπειρίες που απέκτησαν κατά τη διάρκεια των πολεμικών αναμετρήσεων. Έτσι η προσωπική εμπειρία καθιστά την αφήγηση των γεγονότων ολοκληρωμένη και δίνει μια πραγματική διάσταση στα γεγονότα.
            Οι πιο πάνω εισηγήσεις αποτελούν μόνο κάποιους τρόπους με τους οποίους μπορούν να διαμορφωθούν μαθητές με εθνική συνείδηση. Έχουμε χρέος λοιπόν απέναντι στους χιλιάδες ήρωες του Ελληνισμού που θυσιάστηκαν για κάποιες πανανθρώπινες αξίες, ιδανικά και ιδεολογίες να διατηρήσουμε την εθνική συνείδηση και το πατριωτικό πνεύμα. Αναμφίβολα οι σύγχρονες συνθήκες ζωής, η υπερκατανάλωση, η τεχνολογία, οι πολυτέλειες που μας περιβάλλουν και ο γρήγορος ρυθμός ζωής αφήνει στο περιθώριο το ηρωικό παρελθόν. Ωστόσο η έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στο διεθνές πεδίο επιβάλλει επιτακτική την ανάγκη για ετοιμότητα, γιατί όπως γράφει στο ποίημα ο Ελύτης για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή, θέλει νεκροί χιλιάδες να ‘ναι στους τροχούς, θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους...
http://www.imconstantias.org.cy/1969.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: