Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Είναι δυνατόν να υπάρχει αποκρουστικό πρόσωπο του ανθρωπισμού;
Είναι δηλαδή δυνατόν να υπάρχει τέτοια αντίφαση, ακόμη και όταν χρησιμοποιείται ως σχήμα λόγου;
Κατά την άποψή μου ναι, αν τη λέξη «ανθρωπισμός» την βάλουμε σε εισαγωγικά.
Κλείνει αύριο μια εβδομάδα από την ημέρα, ανήμερα της εθνικής γιορτής, που ένας Αλβανός κακοποιός έσφαξε κυριολεκτικά τον υπαρχιφύλακα Γ. Τσιρώνη, πατέρα δύο παιδιών, στις φυλακές του Μαλανδρίνου.
Ο θάνατός του πέρασε εντελώς απαρατήρητος από όλες τις οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (με κορυφαίο το δικαίωμα στη ζωή), που μάχονται για τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών, των κρατουμένων εγκληματιών και όλων των «ευαίσθητων» ψυχών.
Μπορούμε να φανταστούμε τι θα είχε συμβεί στη χώρα αν ο άτυχος υπαρχιφύλακας προλάβαινε να αφοπλίσει τον δολοφόνο και τον σκότωνε αμυνόμενος;
Και βέβαια, μπορούμε, αν κρίνουμε από όσα συνέβησαν με αφορμή την τραγωδία στο Φαρμακονήσι.
Είναι δηλαδή δυνατόν να υπάρχει τέτοια αντίφαση, ακόμη και όταν χρησιμοποιείται ως σχήμα λόγου;
Κατά την άποψή μου ναι, αν τη λέξη «ανθρωπισμός» την βάλουμε σε εισαγωγικά.
Κλείνει αύριο μια εβδομάδα από την ημέρα, ανήμερα της εθνικής γιορτής, που ένας Αλβανός κακοποιός έσφαξε κυριολεκτικά τον υπαρχιφύλακα Γ. Τσιρώνη, πατέρα δύο παιδιών, στις φυλακές του Μαλανδρίνου.
Ο θάνατός του πέρασε εντελώς απαρατήρητος από όλες τις οργανώσεις υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (με κορυφαίο το δικαίωμα στη ζωή), που μάχονται για τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών, των κρατουμένων εγκληματιών και όλων των «ευαίσθητων» ψυχών.
Μπορούμε να φανταστούμε τι θα είχε συμβεί στη χώρα αν ο άτυχος υπαρχιφύλακας προλάβαινε να αφοπλίσει τον δολοφόνο και τον σκότωνε αμυνόμενος;
Και βέβαια, μπορούμε, αν κρίνουμε από όσα συνέβησαν με αφορμή την τραγωδία στο Φαρμακονήσι.
Το γεγονός ότι ο δολοφόνος βρέθηκε νεκρός υπό μυστηριώδεις συνθήκες, τις οποίες περιμένουμε να αποκαλύψει η επιστημονική και εισαγγελική έρευνα, δεν αλλάζει την ουσία του προβλήματος.
Αντίθετα, επιβεβαιώνει την ανάγκη να εντοπίσουμε τα αίτια που γεννούν όλες αυτές τις αγριότητες, με τα γνωστά αποτρόπαια αποτελέσματα, στα οποία δεν θα καταλήγαμε αν βρίσκαμε το θάρρος να φθάσουμε στη ρίζα του κακού.
Αντίθετα, επιβεβαιώνει την ανάγκη να εντοπίσουμε τα αίτια που γεννούν όλες αυτές τις αγριότητες, με τα γνωστά αποτρόπαια αποτελέσματα, στα οποία δεν θα καταλήγαμε αν βρίσκαμε το θάρρος να φθάσουμε στη ρίζα του κακού.
Και εξηγούμαι:
Σ’ αυτή τη χώρα, όλοι έχουν δικαιώματα εκτός από τους πολίτες της.
Μήπως μπορούμε να φανταστούμε τι θα συνέβαινε στην περίπτωση που το θύμα προλάβαινε να αφοπλίσει τον εγκληματία και του έδινε ένα χαστούκι – όπως παλαιότερα είχε συμβεί με έναν Χιλιανό μαχαιροβγάλτη;
Μα τότε θα ξεσηκώνονταν όλοι για… βίαιη και ρατσιστική συμπεριφορά απέναντι στον εγκληματία κρατούμενο, ο οποίος, βέβαια, θα κατέθετε πως έπεσε θύμα ρατσιστικής βίας.
Οπότε, θα… έμπλεκε ο σωφρονιστικός υπάλληλος ή ο αστυνομικός!
Αλλά δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτές τις «ευαίσθητες» ψυχές.
Διότι ο άδικος και φριχτός θάνατος αυτού του ανθρώπου αντιμετωπίστηκε γενικόλογα με επιχειρήματα περί συνωστισμού στις φυλακές και ελλείψεων σε προσωπικό.
Και τελικά, χάρη σε ένα σημείωμα του δολοφόνου, με το οποίο εξηγούσε τα κίνητρά του, σχεδόν δεχθήκαμε το επιχείρημα ότι έσφαξε τον άνθρωπο επειδή απορρίφθηκε η αίτησή του για αποφυλάκιση!
Περίπου αφέθηκε να εννοηθεί πως αν το αίτημά του είχε γίνει δεκτό, το φονικό θα είχε αποφευχθεί – οπότε δεν θα σκότωνε μεν κανέναν μέσα στις φυλακές, αλλά θα έβρισκε σίγουρα πολύ περισσότερους να σκοτώσει έξω.
Φυσικά, το αίτημα αυτού του εγκληματία (ο οποίος είχε ξανααποφυλακιστεί, προέβη σε ανθρωποκτονία και ξαναφυλακίστηκε) απορρίφθηκε, διότι συνεκτιμήθηκαν, όπως επιβάλλει ο νόμος, τα στοιχεία της προσωπικότητάς του και η συμπεριφορά του στις φυλακές.
Την προηγουμένη του φονικού, στις 24 Μαρτίου δηλαδή, είχε παρουσιαστεί ένταση σε διάφορα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας, με τους κρατούμενους να αρνούνται να επιστρέψουν στα κελιά τους, επειδή, λέει, η κυβέρνηση αποφάσισε να δημιουργήσει φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Τους πέφτει κανένας λόγος;
Προφανώς όχι, αλλά κάποιο έκριναν πως ναι.
Και δεν πρόκειται μόνο για το υπό δικαστική διερεύνηση δικηγορικό γραφείο, που έφθασε στο σημείο να… στείλει φαξ στις φυλακές, ξεσηκώνοντας τους κρατουμένους.
Πρόκειται και για την περίφημη «Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων», που μας ανακοίνωσε ότι «θα παλέψει με όλες της τις δυνάμεις για να μην περάσει ο νόμος-έκτρωμα»!
Πρόκειται και για την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που τα έβαλε με το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους που γνωμοδότησε (11 Φεβρουαρίου) πως κάθε ένας από τους μη απελαθέντες αλλοδαπούς μπορεί να μην αφεθεί ελεύθερος, «αλλά να του επιβληθεί αυτόματα ο περιοριστικός όρος υποχρεωτικής διαμονής του στο κέντρο προαναχωρησιακής κρατήσεως μέχρις ότου συνεργασθεί με τις αρμόδιες αρχές».
Πρόκειται και για το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, που στις 15 Μαρτίου οργάνωσε πανελλαδική συνδιάσκεψη με θέμα… «Η μάχη για τα δικαιώματα στην εποχή των στρατοπέδων», με διάφορα «θεματικά εργαστήρια» και με… ρεμπέτικο γλέντι, την επομένη, στην Ανοιχτή Πόλη, που διοργάνωσε η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ μαζί με το Τμήμα Δικαιωμάτων του Κόμματος, ανακοινώνοντας πως «τα έσοδα θα διατεθούν για την οικονομική ενίσχυση και κάλυψη των εξόδων των επιζώντων από το Φαρμακονήσι».
Μα τότε θα ξεσηκώνονταν όλοι για… βίαιη και ρατσιστική συμπεριφορά απέναντι στον εγκληματία κρατούμενο, ο οποίος, βέβαια, θα κατέθετε πως έπεσε θύμα ρατσιστικής βίας.
Οπότε, θα… έμπλεκε ο σωφρονιστικός υπάλληλος ή ο αστυνομικός!
Αλλά δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτές τις «ευαίσθητες» ψυχές.
Διότι ο άδικος και φριχτός θάνατος αυτού του ανθρώπου αντιμετωπίστηκε γενικόλογα με επιχειρήματα περί συνωστισμού στις φυλακές και ελλείψεων σε προσωπικό.
Και τελικά, χάρη σε ένα σημείωμα του δολοφόνου, με το οποίο εξηγούσε τα κίνητρά του, σχεδόν δεχθήκαμε το επιχείρημα ότι έσφαξε τον άνθρωπο επειδή απορρίφθηκε η αίτησή του για αποφυλάκιση!
Περίπου αφέθηκε να εννοηθεί πως αν το αίτημά του είχε γίνει δεκτό, το φονικό θα είχε αποφευχθεί – οπότε δεν θα σκότωνε μεν κανέναν μέσα στις φυλακές, αλλά θα έβρισκε σίγουρα πολύ περισσότερους να σκοτώσει έξω.
Φυσικά, το αίτημα αυτού του εγκληματία (ο οποίος είχε ξανααποφυλακιστεί, προέβη σε ανθρωποκτονία και ξαναφυλακίστηκε) απορρίφθηκε, διότι συνεκτιμήθηκαν, όπως επιβάλλει ο νόμος, τα στοιχεία της προσωπικότητάς του και η συμπεριφορά του στις φυλακές.
Την προηγουμένη του φονικού, στις 24 Μαρτίου δηλαδή, είχε παρουσιαστεί ένταση σε διάφορα σωφρονιστικά καταστήματα της χώρας, με τους κρατούμενους να αρνούνται να επιστρέψουν στα κελιά τους, επειδή, λέει, η κυβέρνηση αποφάσισε να δημιουργήσει φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Τους πέφτει κανένας λόγος;
Προφανώς όχι, αλλά κάποιο έκριναν πως ναι.
Και δεν πρόκειται μόνο για το υπό δικαστική διερεύνηση δικηγορικό γραφείο, που έφθασε στο σημείο να… στείλει φαξ στις φυλακές, ξεσηκώνοντας τους κρατουμένους.
Πρόκειται και για την περίφημη «Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων», που μας ανακοίνωσε ότι «θα παλέψει με όλες της τις δυνάμεις για να μην περάσει ο νόμος-έκτρωμα»!
Πρόκειται και για την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που τα έβαλε με το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους που γνωμοδότησε (11 Φεβρουαρίου) πως κάθε ένας από τους μη απελαθέντες αλλοδαπούς μπορεί να μην αφεθεί ελεύθερος, «αλλά να του επιβληθεί αυτόματα ο περιοριστικός όρος υποχρεωτικής διαμονής του στο κέντρο προαναχωρησιακής κρατήσεως μέχρις ότου συνεργασθεί με τις αρμόδιες αρχές».
Πρόκειται και για το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, που στις 15 Μαρτίου οργάνωσε πανελλαδική συνδιάσκεψη με θέμα… «Η μάχη για τα δικαιώματα στην εποχή των στρατοπέδων», με διάφορα «θεματικά εργαστήρια» και με… ρεμπέτικο γλέντι, την επομένη, στην Ανοιχτή Πόλη, που διοργάνωσε η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ μαζί με το Τμήμα Δικαιωμάτων του Κόμματος, ανακοινώνοντας πως «τα έσοδα θα διατεθούν για την οικονομική ενίσχυση και κάλυψη των εξόδων των επιζώντων από το Φαρμακονήσι».
(Φυσικά, κανένα τέτοιο «γλέντι» δεν οργανώθηκε προς συγκέντρωση χρημάτων για την ορφανεμένη οικογένεια του υπαρχιφύλακα).
Κατά την συγκεκριμένη «συνδιάσκεψη», αποφασίστηκε αγώνας για «αποτροπή δημιουργίας φυλακών υψίστης ασφαλείας και ακύρωση των ειδικών συνθηκών κράτησης, που συνιστούν τεκμήριο εκδικητικότητας και όχι σωφρονισμού».
Κατά την συγκεκριμένη «συνδιάσκεψη», αποφασίστηκε αγώνας για «αποτροπή δημιουργίας φυλακών υψίστης ασφαλείας και ακύρωση των ειδικών συνθηκών κράτησης, που συνιστούν τεκμήριο εκδικητικότητας και όχι σωφρονισμού».
Διότι, «οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές βιώνουν μια απίστευτη τραγωδία συνωστισμού, υποσιτισμού και αθλιότητας, χωρίς συνθήκες υγιεινής και καθαριότητας και με νοσοκομεία κρατουμένων που αποτελούν ντροπή για την πολιτεία».
Επομένως… δικαιολογημένα σφάζουν όποιον βρουν μπροστά τους – λες και η πτωχευμένη χώρα είναι υποχρεωμένη να τους υποδέχεται, να τους ανέχεται και να τους εγκαθιστά σε πολυτελή ξενοδοχεία!
(Ας αφήσουμε που και οι φυλακές υψίστης ασφαλείας έχουν ένα σοβαρό κόστος).
Έχουμε και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ, που πότε εκδίδει ανακοινώσεις υπέρ των μεταναστών που εξεγέρθηκαν στην Αμυγδαλέζα (Σεπτέμβριος 2013), πότε μας παρουσιάζει αποφάσεις της Κεντρικής του Επιτροπής (Φεβρουάριος 2014) καταγγέλλοντας «μια κοινωνία των λίγων και ένα κράτος-φρούριο», πότε επισκέπτεται παρέα με βουλευτές του γερμανικού Ντι Λίνκε (την περίφημη Ανέτ Γκρότε) τα αστυνομικά τμήματα, με την Γερμανίδα επισκέπτρια να υποστηρίζει πως πρέπει «να ασκηθούν πιέσεις προς την ελληνική κυβέρνηση να αφήσει ελεύθερους τους ανθρώπους από αυτές τις φυλακές» - οπότε να σκοτώσουν μερικούς ακόμη…
Έχουμε, βέβαια, και τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που αποκαλούν το πρόγραμμα «Ξένιος Ζευς», «αισχρή επιχείρηση με παραπλανητικό όνομα»!
Και βέβαια, έχουμε και το ΠΑΣΟΚ, που έκανε άνω-κάτω τη Βουλή για να μην περάσει διάταξη που προβλέπει απέλαση όσων μεταναστών ψευδώς καταγγέλλουν ρατσιστική συμπεριφορά οργάνων της τάξης.
Την περασμένη εβδομάδα, την ίδια στάση κράτησε και ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Νις Μούιζνιεκς, καλώντας τους Έλληνες βουλευτές να μην υπερψηφίσουν την συγκεκριμένη τροπολογία, διότι «δεν βλέπει την ανάγκη για να περάσει μία τέτοια απερίσκεπτη διάταξη»!
(Ούτε το θύμα έβλεπε, βέβαια, την ανάγκη να χάσει τη ζωή του)…
Και δυο λόγια για το ΠΑΣΟΚ:
Τι πιστεύει ότι πετυχαίνει με αυτή του τη στάση;
Ότι θα κερδίσει ψήφους;
Κάθε άλλο.
Ας ρίξει μια ματιά στα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών στη Γαλλία και σ’ αυτά των δημοτικών εκλογών στην Ολλανδία, όπου, ακριβώς λόγω των μεταναστών, το νεοναζιστικό κόμμα του Βίλντερς ήλθε πρώτο στην πόλη Αλμέρε και δεύτερο στη Χάγη.
Ας ρίξει μια ματιά στη Σουηδία, μια χώρα πιστή στην ισότητα και στην κοινωνική δικαιοσύνη, όπου τα ποσοστά της ακροδεξιάς ανεβαίνουν, όσο αυξάνει το μεταναστευτικό κύμα, με το νεοναζιστικό κόμμα «Σουηδοί Δημοκράτες» να λαμβάνει στις δημοσκοπήσεις το θηριώδες, για τα σουηδικά δεδομένα, ποσοστό του 10% ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου.
Το μόνο που μπορεί να πετύχει το ΠΑΣΟΚ με τη στάση του είναι να πυκνώνει τις τάξεις της Χρυσής Αυγής.
http://www.elzoni.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου