Ὁ σεναριογράφος ποὺ παιδαγωγήθηκε ἀπὸ τὸν Γέροντα.
Πῆγε μία παρέα νὰ ἐπισκεφτεῖ τὸν Γέροντα καὶ κάθισαν ἔξω, στὸ ὑπαίθριο ἀρχονταρίκι του. Ὁ Γέροντας πῆγε στὴν βρύση, γέμισε τὰ ποτήρια νερό, πῆρε τὸ κουτὶ μὲ τὰ λουκούμια κι ἄρχισε νὰ κερνᾶ ἕναν-ἕναν τους ἐπισκέπτες. Φτάνοντας, ὅμως, μπροστὰ σ΄ἕναν ἂπ΄αὐτούς, ἀντὶ νὰ τοῦ προσφέρει τὸ κέρασμα ἀπὸ τὸ κουτί, πῆρε τὸ λουκούμι μὲ τὸ χέρι του, τὸ πέταξε κάτω κι ἀφοῦ τὸ πάτησε μὲ τὸ ὑπόδημά του καὶ τὸ γέμισε μὲ χώματα, τὸ σήκωσε καὶ τὸ πρόσφερε στὸν ἐπισκέπτη του. Σάστισε ἐκεῖνος καὶ παραξενεμένος ρώτησε τὸν Γέροντα:
-Γέροντα, πῶς νὰ τὸ φάω αὐτό, ἔτσι ποῦ εἶναι βρώμικο;
Ἡ ἀπάντηση ποὺ ἔλαβε τὸν ἄφησε ἐμβρόντητο:
-Ἐσὺ πῶς δίνεις στὴν νεολαία μας νὰ βλέπει τὰ βρώμικά σου ἔργα καὶ τὴν καταστρέφεις;
(Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἦταν σεναριογράφος καὶ ἔγραφε ταινίες ἀσέμνου περιεχομένου, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ «φαρμακώνει» τὴν νεολαία μας).
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἱερομονάχου Χριστοδούλου Ἁγιορείτου «Σκεῦος ἐκλογῆς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου