O Δεύτερος Θάνατος
Περισσότερο από τους ιδεολόγους εκτιμώ τους ανθρώπους που εξετάζουν την πραγματική ανθρώπινη κατάσταση. Η κατάδυση στις εσχατιές της ανθρώπινης φύσης οδηγεί ανάλογα με την φύση του εξεταστή στην ανακουφιστική αποδοχή ή στην απόγνωση. Εκτός από το πείραμα του Μilgram, το οποίο παρέχει συγκλονιστικά συμπεράσματα για το πόσο πρόθυμοι είμαστε να αποδεχτούμε τη βία, ο J. B. Calhun το 1972 πειραματίστηκε με την κοινωνική κατασκευή που ονομάστηκε “Universe 25” .
Του Γιώργου Χαρκοφτάκη
Το πείραμα ήταν απλό, στην αρχή 4 υγιή ζευγάρια ποντικιών αποίκησαν ένα τετράγωνο 2,5×2,5m στο οποίο είχαν δημιουργηθεί ιδανικές συνθήκες αναπαραγωγής. Υπήρχε άφθονη τροφή, νερό και σταθερή θερμοκρασία. Στους τοίχους του τετραγώνου υπήρχαν σκάλες ώστε τα ποντίκια να μπορούν να σκαρφαλώνουν στις φωλιές που είχαν δημιουργηθεί. Σε αυτές τις “παραδεισένιες” συνθήκες ο πληθυσμός διπλασιαζόταν κάθε 55 ημέρες. Μετά από 315 ημέρες ο πληθυσμός είχε φτάσει τα 600 ποντίκια με ανοδικές τάσεις. Την ημέρα 560 ο πληθυσμός έφτασε στο μέγιστο τα 2200 ποντίκια. Στην συνέχεια αυτό που προκλήθηκε ήταν η ολοκληρωτική κοινωνική κατάρρευση και ο θάνατος της αποικίας.
Τι συνέβη ; Η συνεχής αύξηση του πληθυσμού οδήγησε στην κατάργηση των κοινωνικών ρόλων και στην ακύρωση του “προσωπικού χώρου” των ατόμων της κοινωνίας. Η περιφρούρηση της φωλιάς από τα αρσενικά έγινε τόσο αγχωτική που οδήγησε σε παραίτηση από αυτή. Δεν υπήρχε ανάγκη εξεύρεσης τροφής και εξερεύνησης. Οι κοινωνικοί ρόλοι ήταν πολλοί λιγότεροι από τον πληθυσμό και μεγάλοι αριθμοί ποντικών περιφέρονταν άσκοπα σε εναλλασσόμενες καταστάσεις νάρκης, υπερσεξουαλικότητας και επιθετικότητας. Τα μικρά ποντίκια εκδιώκονταν από την φωλιά πριν τον απογαλακτισμό. Ο ναρκισσισμός έγινε μια πολύ συνηθισμένη συμπεριφορά και τελικά, οδήγησε τα αρσενικά και τα θηλυκά από την υπερσεξουαλικότητα στην αποχή από την αναπαραγωγή, ακόμα και όταν ο αριθμός των ποντικών έγινε μονοψήφιος. Το κάθε άτομο της κοινωνίας έχασε την ικανότητα της επικοινωνίας πριν κλειστεί ολοκληρωτικά στον εαυτό του και οδηγήσει την κοινωνία στον θάνατο. Το πείραμα αυτό οδήγησε στο συμπέρασμα ότι του φυσικού θανάτου της κοινωνίας προηγείται ο πρώτος θάνατος που είναι η κατάρρευση των αξιών της. Ο Calhun γενικεύοντας τα συμπεράσματα του έγραψε :
“..Μόνο βία και αναστάτωση της κοινωνικής οργάνωσης μπορούν να ακολουθήσουν… Άτομα γεννημένα σε αυτές τις συνθήκες θα είναι τόσο αποκομμένα από την πραγματικότητα που δεν θα είναι ικανά ούτε να αλλοτριωθούν. Οι πιο περίπλοκες συμπεριφορές θα κατακερματιστούν. Απόκτηση, δημιουργία και αξιοποίηση ιδεών, απαραίτητα σε μια μετα-βιομηχανική κοινωνία θα έχουν αποκλεισθεί..”
H πρώτη απλοϊκή παρατήρηση είναι ότι αυτά μπορούν να συμβούν μόνο σε κατάσταση υπερπληθυσμού. Η άποψη ότι ο παγκόσμιος υπερπληθυσμός θα οδηγήσει σε αφανισμό πληθυσμών από ανελέητους αγώνες κατανομής αμφισβητείται, διότι μπορεί να προκύψει κοινωνική αποσύνθεση ακόμα και αν οι φυσικοί πόροι είναι επαρκείς. Σκοπός της επόμενης ανάρτησης θα είναι η γενίκευση των συμπερασμάτων του πειράματος του Calhun και η εφαρμογή τους στην ελληνική πραγματικότητα.
από το blog του Γιώργου manamachine
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου