Μεγάλη διάκριση για Ελληνίδα διδάκτορα και ερευνητή

Βραβείο καλύτερου νέου ερευνητή για νεαρή Ελληνίδα, διδάκτορα του πανεπιστημίου Queen Mary στο Λονδίνο

Ελληνίδα διδάκτορας του πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου απέσπασε την παγκόσμια αναγνώριση για την εργασία της, κερδίζοντας το βραβείο του καλύτερου νέου ερευνητή.

Η βιολόγος από τη Μεσσηνία μελέτησε τον προστατευτικό ρόλο των Ω-3 λιπαρών κατά του καρκίνου του στόματος και του δέρματος.

Η βράβευση έγινε κατά τη διάρκεια των εργασιών του 10ου Παγκοσμίου Συνεδρίου της Διεθνούς Κοινότητας για τη Μελέτη Λιπαρών Οξέων και Λιπιδίων (10th Congress of the International Society for the Study of Fatty Acids & Lipids 2012), το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Βανκούβερ του Καναδά.

Σύμφωνα με την έρευνα που έκανε η διδάκτωρ, τα Ω-3 λιπαρά οξέα, που περιέχονται στα λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός, η πέστροφα και η σαρδέλα, εμποδίζουν επιλεκτικά την ανάπτυξη του καρκίνου πρώιμου και προχωρημένου σταδίου και προσδιόρισε έναν μοριακό δείκτη αυτής της διαδικασίας.

"Είναι μεγάλη τιμή που έχω λάβει αυτό το βραβείο για την έρευνά μου", λέει η ίδια.

"Πραγματικά πιστεύω ότι υπάρχει σημαντική ελπίδα στη χρήση των Ω-3 λιπαρών οξέων για την πρόληψη και τη θεραπεία του καρκίνου του δέρματος και του στόματος, καθώς και για άλλες μορφές καρκίνου".

Ο καθηγητής Parkinson σχολίασε ότι τα αποτελέσματα της έρευνάς της μπορούν να βοηθήσουν την παρακολούθηση κλινικών δοκιμών που θα βασίζονται στη χρήση των Ω-3 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων και επίσης να βοηθήσουν στον εντοπισμό συναφών αλλά πιο αποτελεσματικών αντικαρκινικών μορίων.

"Οι παρατηρήσεις της έχουν τη δυνατότητα να οδηγήσουν σε μια νέα προσέγγιση για την πρόληψη και τη θεραπεία κατά του καρκίνου, ιδίως του καρκίνου κεφαλής και τραχήλου. Αξίζει πραγματικά αυτό το βραβείο".

Παρά τη διάκριση και τις ευκαιρίες που της προσφέρει η βρετανική πρωτεύουσα η 'ιδια δηλώνει πως επιθυμεί να γυρίσει στην Ελλάδα.

"Θέλω να επιστρέψω και να εργαστώ στην Ελλάδα. Θέλω να αποκτήσω εμπειρίες και να γυρίσω πιο σοφή"

Η οικονομική κρίση όμως την προβληματίζει ιδιαίτερα.

Μιλώντας στην εφημερίδα "Έθνος", η δρ Ζαχαρούλα Νικολακοπούλου σημειώνει:

"Θέλω να επιστρέψω και να εργαστώ στην Ελλάδα. Να είμαι κοντά στους δικούς μου. Με προβληματίζουν, όμως, όλα αυτά που ακούω και διαβάζω".

Η ερευνήτρια ζει στη βρετανική πρωτεύουσα, όπου θεωρεί ότι υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες:

"Μετά το προπτυχιακό μου ζω στο Λονδίνο, όπου μου δίνονται περισσότερες ευκαιρίες για ερευνητικό έργο. Το σκέφτομαι να γυρίσω. Δεν ξέρω αν θα έχω τις ευκαιρίες που έχω εδώ. Σε κάθε περίπτωση θέλω να αποκτήσω εμπειρίες. Να γυρίσω πιο σοφή".

Παράλληλα συμβουλεύει τους νέους επιστήμονες να παλέψουν για τους στόχους τους, όσο υψηλοί και να είναι:

"Καλώ τους νέους να κυνηγήσουν το όνειρό τους. Αν επιμείνουν σε αυτό που θέλουν, θα διακριθούν".

Η δρ Ζαχαρούλα Νικολακοπούλου κατάγεται από το Μουζάκι Μεσσηνίας.

Σπούδασε στο Τμήμα Βιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές (Master of Science) στην Ανοσολογία στο Imperial College του Λονδίνου και κατόπιν με έρευνα κατά της λευχαιμίας στο University College του Λονδίνου (UCL).

Στη συνέχεια ασχολήθηκε με το διδακτορικό της στο Queen Mary University σχετικά με τον καρκίνο του στόματος και του δέρματος, έχοντας λάβει υποτροφία από τον Ιατρικό Οργανισμό Ερευνας (Medical Research Council).

Όπως γίνεται γνωστό, εκτός από τα ψάρια, τα ω-3 λιπαρά περιέχονται στα αμύγδαλα, τα καρύδια, σε ορισμένα φυτικά έλαια, όπως έλαια από λιναρόσπορο, ξηρούς καρπούς και ελαιοκράμβη.

Φωτογραφία: από το Έθνος

http://news247.gr/

Σύναξη των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων

Ημερομηνία εορτής:	30/06/2012
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 30 Ιουνίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν:  Συναξη Των Αγιων Δωδεκα Αποστολων

Μέγεθος γραμματοσειράς κειμένου:

Τιμῶ θεόπτας δώδεκα Χριστοῦ φίλους, Ἥρωας ἄνδρας καὶ θεοὺς τολμῶ λέγειν. Δώδεκα εὐκλεέας τριακοστῇ ἀγείρει μύστας.

Βιογραφία Οι Απόστολοι του Χρίστου θα ξεχωρίζουν μέσα στην Ιστορία της Εκκλησίας, σαν οι υπέρλαμπροι αστέρες πρώτου μεγέθους της πνευματικής ζωής. Την 30η Ιουνίου, η Εκκλησία γιορτάζει τους δώδεκα Αποστόλους που αρχικά εξέλεξε ο Κύριος, πλην του Ιούδα Ισκαριώτη. Αυτοί είναι: Σίμωνας (Πέτρος), Ανδρέας, Ιάκωβος, Ιωάννης, Φίλιππος, Θωμάς, Βαρθολομαίος (Ναθαναήλ), Ματθαίος, Ιάκωβος του Αλφαίου, Σίμωνας ο Ζηλωτής, Ιούδας ο αδελφός του Ιακώβου του μικρού και ο Ματθίας, που εξελέγη μέσα στο υπερώο τις παραμονές της Πεντηκοστής, σε αντικατάσταση του Ιούδα του Ισκαριώτη. Τη ζωή του καθενός των Αποστόλων αυτών, σκιαγραφούμε στις ιδιαίτερες γιορτές τους. Εδώ γίνεται υπενθύμιση της ενότητας που είχαν μεταξύ τους, αλλά και της ηθικής τους, που τόσο συνέβαλε στην πνευματική εν Χριστώ αναγέννηση του κόσμου. Έχουμε, λοιπόν, χρέος και εμείς οι αγωνιζόμενοι χριστιανοί, να κινούμαστε στα ίχνη τους και με θερμό ζήλο για τη διάδοση του σωτηριώδους μηνύματος του Ευαγγελίου, που διέπνεε κι αυτούς, να γίνουμε μιμητές του έργου τους.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος γ´. Ἀπόστολοι Ἅγιοι, πρεσβεύσατε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ , ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.  Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτόθρονοι, καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλοι, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων πρεσβεύσατε, εἰρήνην τῆ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα. Ὡς δωδεκάπυρσος, λυχνία ἔλαμψαν, οἱ Δωδεκάριθμοι, Χριστοῦ Ἀπόστολοι, Πέτρος καὶ Παῦλος σὺν Λουκᾶ, Ἀνδρέας καὶ Ἰωάννης, Βαρθολομαῖος Φίλιππος, σὺν Ματθαίω καὶ Σίμωνι, Μᾶρκος καὶ Ἰάκωβος, καὶ Θωμὰς ὁ μακάριος, καὶ ηὔγασαν τοὺς πίστει βοώντας χαίρετε Λόγου οἱ αὐτόπται. Κοντάκιον Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς. Τοὺς ἀσφαλεῖς καὶ θεοφθόγγους κήρυκας, τὴν κορυφὴν τῶν Μαθητῶν σου Κύριε, προσελάβου εἰς ἀπόλαυσιν, τῶν ἀγαθῶν σου καὶ ἀνάπαυσιν, τοὺς πόνους γὰρ ἐκείνων καὶ τὸν θάνατον, ἐδέξω ὑπὲρ πᾶσαν ὁλοκάρπωσιν, ὁ μόνος γινώσκων τὰ ἐγκάρδια. Κάθισμα Ἦχος δ'. Ὁ ὑψωθεὶς. Κατοικισθέντες ἐν φωτὶ ἀπροσίτῳ, ὡς οἰκητήρια φωτὸς πεφυκότες, οἶκον ὑμῶν τὸν ἅγιον φωτίζετε ἀεί, θείαις προσφοιτήσεσιν· ὅθεν πίστει βοῶμεν· Σκότους ἡμᾶς ῥύσασθε, καὶ παντοίων κινδύνων, καὶ χαλεπῶν ἐθνῶν ἐπιδρομῆς, ἐκδυσωποῦντες τὸν Κτίστην Ἀπόστολοι. Ὁ Οἶκος Τράνωσόν μου τὴν γλῶτταν Σωτήρ μου, πλάτυνόν μου τὸ στόμα, καὶ πληρώσας αὐτό, κατάνυξον τὴν καρδίαν μου, ἵνα οἷς λέγω ἀκολουθήσω, καὶ ἃ διδάσκω, ποιήσω πρῶτος· πᾶς γὰρ ποιῶν καὶ διδάσκων, φησίν, οὗτος μέγας ἐστίν· ἐὰν γὰρ λέγω, καὶ μὴ πράττω, ὡς χαλκὸς ἠχῶν λογισθήσομαι. Διὸ λαλεῖν μοι τὰ δέοντα, καὶ ποιεῖν τὰ συμφέροντα δώρησαι, ὁ μόνος γινώσκων τὰ ἐγκάρδια. Μεγαλυνάριον Πέτρον Παῦλον Μᾶρκον σὺν τῷ Λουκᾶ, Φίλιππον, Ἀνδρέαν, Ἰωάννην τε καὶ Θωμᾶν, Σίμωνα Ματθαῖον, καὶ τὸν Βαρθολομαῖον, σὺν θείῳ Ἰακώβῳ ὕμνοις τιμήσωμεν.

Οπτικοακουστικό Υλικό

Ακούστε το απολυτίκιο!

Ακούστε το απολυτίκιο!

Αγιογραφίες / Φωτογραφίες

Οι Άγιοι Δώδεκα Απόστολοι	Οι Άγιοι Δώδεκα Απόστολοι	Οι Άγιοι Δώδεκα Απόστολοι
Οι Άγιοι Δώδεκα Απόστολοι	Οι Άγιοι Δώδεκα Απόστολοι	Οι Άγιοι Δώδεκα Απόστολοι - Χρωστήρας© (xrostiras.blogspot.com)
Ο Χριστός εν δόξη και οι δώδεκα Απόστολοι - άγνωστος ζωγράφος από την Κωνσταντινούπολη, μέσα 14ου αιώνα μ.Χ.

Μνήμη των αγρίως σφαγιασθέντων υπό Κουρδικών ορδών εν τω νομώ Διαρβεκίρ της Μικράς Ασίας

Ημερομηνία εορτής:	30/06/2012	Δεν βρέθηκε αγιογραφία. Παρακαλούμεεπικοινωνήστεμαζί μας, αν έχετε να μας προτείνετε κάποια.
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 30 Ιουνίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν:  Μνημη Των Αγριως Σφαγιασθεντων Υπο Κουρδικων Ορδων Εν Τω Νομω Διαρβεκιρ Της Μικρας Ασιας

Μέγεθος γραμματοσειράς κειμένου:

Βιογραφία Μνήμη των αγρίως σφαγιασθέντων υπό Κουρδικών ορδών εν τω νομώ Διαρβεκίρ της Μικράς Ασίας Ορθοδόξων Χριστιανών υπαγομένων εις το Πατριαρχείον Αλεξανδρείας που έλαβε χώρα το έτος 1896 μ.Χ. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για το γεγονός.

Οι Δώδεκα Απόστολοι

Στις 30 Ιουνίου η Εκκλησία µας εορτάζει τους Δώδεκα Αποστόλους του Χριστού, την«δωδεκάριθμον φάλαγγα» των πρωταγωνιστών του Πνεύματος, όπως αναφέ­ρει ένας ύμνος της εορτής.
Είναι οι άνθρωποι που τους επέλεξε ο Θεάνθρωπος, για να αποτελέσουν τον πυρήνα της Εκκλησίας και να γίνουν οι συνεχιστές του απολυτρωτικού έργου Του στον κόσμο. Το αποστολικό αξίωμα είναι το πιο τιμητικό αξίωμα στην Εκκλησία. Υπερέχει από κάθε άλλο αξίωμα.
Έφεραν δε εις πέρας την τιμητική αποστολή τους οι Απόστολοι με τη Χάρη και βοήθεια του Παναγίου Πνεύ­ματος, που έλαβαν κατά την ημέρα της Πεντηκοστής.
Δεν είχαν κατά κόσµον προσόντα, στα οποία θα μπορούσαν να βασισθούν και να προχωρήσουν στο έργο της διαδόσεως του Ευαγγελίου. Ωραία ερωτά ο Ιερός Χρυσόστομος: «Tίνι γάρἐθάρρουν;». Πού μπορούσαν να στηριχθούν και να έχουν θάρρος για το έργο τους; «Τῇ δεινότητι τῶν λόγων;», στη ρητορική τους μήπως ικανότητα; «Ἀλλά πάντων ἦσαν ἀμαθέστεροι», απαντά ο ίδιος ιερός Πατήρ. Ήσαν αγράμματοι ψαράδες. Αλλά μήπως μπορούσαν να βασισθούν, συνεχίζει ο Χρυσόστομος, «τῇπεριουσίᾳ τῶν χρημάτων;», στον πλούτο τους;«Ἀλλ’ οὐδέ ράβδον, οὐδέ ὑποδήματα εἶχον», ήσαν δηλαδή πάμπτωχοι υλικά. «Ἀλλά τῇπεριφανείᾳ του γένους;», επιμένει να ερωτά ο Άγιος. Μήπως κατήγοντο από κάποιο ξακουστό γένος και αυτό τους έδινε «αέρα» και θάρρος;«Ἀλλ’ εὐτελεῖς ἦσαν καί ἐξ εὐτελῶν», απαντά. Ήσαν άνθρωποι άσημοι του άπλου λαού, παιδιά φτωχών γονέων με τίπο­τε το εντυπωσιακό κατά κόσµον (ΕΠΕ 12,370).

Και όμως αυτοί οι άσημοι, οι αγράμματοι και φτωχοί, με τη χάρη και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος ανέτρεψαν το κατεστημένο των αιώνων, φώτισαν τη σκοτισμένη ανθρωπότητα, άνοιξαν την μετά Χριστόν εποχή στην ιστορία του κόσμου, εξευγένισαν με το κήρυγμα του Ευαγγελίου τα ήθη και εξαγίασαν με τη Χάρη των Μυστηρίων της Εκκλησίας τους ανθρώπους.
Η προσφορά των Αγίων Αποστολών στην ιστορία του πολιτισμού είναι θεμελιώδης. Έθεσαν τα ισχυρά και αδιάσειστα θεμέλια, για να μπορεί να ζει ο κόσμος µας. Και αν σήμερα παραπαίει ο κόσμος, είναι γιατί δεν θέλει να στηρίζεται στα ακλόνητα εκείνα θεμέλια, τα οποία έθεσαν βαθιά στη γη μας οι Αγιοπνευματοκίνητοι εκείνοι άνθρωποι, οι οποίοι κήρυξαν στην τότε γνωστή οικουμένη το Ευαγγέλιο. Υπέγραψαν δε το κήρυγμά τους με το αίμα τους, με την ζωή τους. Σύμφωνα με τον «Συναξαριστή» του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, οι άγιοι Απόστολοι περάτωσαν την αποστολή τους ως εξής:

• Οι πρωτοκορυφαίοι Πέτρος και Παύλος μαρτύρησαν στη Ρώμη , ο πρώτος με σταυρικό θάνατο, με την κεφαλή του προς τη γη, και ο δεύτερος με αποκεφαλισμό.

• Ο άγιος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος μαρτύρησε στην Πάτρα, σε σταυρό με σχήμα Χ.

• Ο άγιος Ιάκωβος, ο αδελφός του αγίου Ιωάννου, θανατώθ­ηκε, πρώτος από όλους τους Αποστόλους, από τον Ηρώδη τονΑγρίππα με αποκεφαλισμό στα Ιεροσόλυμα.

• Ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής εξορίσθηκε στην Πάτμο και τελικά πέθανε στην Έφεσο.

• Ο άγιος Φίλιππος σταυρώθηκε στην Ιεράπολη της Συρίας.

• Ο άγιος Θωμάς τρυπήθηκε με ακόντια και λόγχες στη χώρα των Ινδών και παρέδωσε εκεί την ψυχή του.

• Ο άγιος Βαρθολομαίος σταυρώθηκε στην Ουρβανούπολη της Ινδίας.

• Ο άγιος Ματθαίος μαρτύρησε διά λιθοβολισμού και πυρός στην Ιεράπολη της Συρίας.

• Ο άγιος Ιάκωβος ο του Αλφαίου περάτωσε το αποστολικό έργο του κρεμασμένος σ’ ένα σταυρό.

• Ο άγιος Σίμων ο Ζηλωτής και Κανανίτης παρέδωσε το πνεύμα του καρφωμένος σ’ ένα σταυρό στη Μαυριτανία της Αφρικής.

• Ο άγιος Ιούδας ο Θαδδαίος θανατώθηκε με τόξα στη Μεσοποταμία κρεμασμένος σ’ ένα δέντρο.

• Τέλος, ο άγιος Ματθίας, που πήρε τη θέση του προδότη Ιούδα, παρέδωσε την ψυχή του με φρικτά βασανιστήρια στην Αιθιοπία.
• 
  

Αυτοί ήσαν οι άγιοι Απόστολοι, τα εκλεκτά δοχεία της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, οι Φωτοδότες που με το κήρυγμα και τη ζωή τους έδωσαν υψηλό, ουσιαστικό νόημα στη ζωή των ανθρώπων. Οι αληθινά πνευματικοί άνθρωποι, που εμπνέουν και σήμερα όσους θέλουν να ζουν μια ζωή αληθινά πνευματική.
http://sinodiporos.blogspot.gr/

Οι εχθροί μας, τα αληθινά ονόματά τους.

Το αληθινό νόημα της Οδύσσειας - Να διαβαστεί μετά απείρου προσοχής!

Άραγε αυτό γιατί δεν μας τα διδάξαν στο σχολείο;;; "..Διαβάστε το! Αρκούν 2 λεπτά.Αλλά μπορεί να το σκέπτεστε για πολύ περισσότερο Άραγε μας τα διδάξαν στο σχολείο;;; μάλλον όχι γιατί ...πρόσεχα την ώρα των αρχαίων.. Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να ρίξουμε μια ματιά στην βίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα. ΔΗΛΑΔΗ: Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τις αισθήσεις μας και τις αντένες μας ΑΝΟΙΧΤΕΣ και να μην παρασυρθούμε από την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους "μνηστήρες". Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν. Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων. ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ. Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς ΑΘΗΝΑΣ, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα. Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τιμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ. Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ. Η λέξη μιλά απο μόνη της. Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ. Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου. Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ. Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής. Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ! Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ. Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ! Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη! Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε. Οι πρόγονοί μας μιλούν, ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, μας λένε ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ, μας λένε πως να τινάξουμε τον ζυγό. ΑΡΚΕΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ! Και ο Αντίνοος, ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα. Είναι αυτός ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ να πεθάνει πρώτος. Γι' αυτό, μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ. Και τον σκοτώνει ρίχνοντας του το βέλος στον ΛΑΙΜΟ, το ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ δηλαδή της επικοινωνίας που την χρησιμοποιεί ενάντια στην νόηση των ανθρώπων! .." ramnousia.com Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Πώς μας σφάζουν με τον βαμβάκι.

Σοφές κουβέντες του κυρ-Φώτη Κόντογλου για τους σύγχρονους Έλληνες!..

Σοφές κουβέντες του κυρ-Φώτη Κόντογλου για τους σύγχρονους Έλληνες!..

«Η Ελλάδα έγινε ένα παζάρι που πουλιούνται όλα, σε όποιον θέλη να το αγοράση. Καταντήσαμε να μην έχουμε απάνω μας τίποτα ελληνικό, από το σώμα μας ίσαμε το πνεύμα μας. Το μασκάρεμα άρχισε πρώτα από το πνεύμα, και ύστερα έφθασε και στο σώμα. Περισσότερο αντιστάθηκε σε αυτή την παραμόρφωση ο λαός και βαστάξε καμπόσο, μα στο τέλος τον πήρε το ρεύμα και πάει και αυτός. Μάλιστα είναι χειρότερος από τους γραμματισμένους. Τώρα μαϊμουδίζει τα φερσίματα και τις κουβέντες που βλέπει στον κινηματογράφο, έγινε αφιλότιμος και αδιάντροπος. Ενώ πρώτα ξεχώριζε από άλλες φυλές, γιατί ήταν σεμνός, φιλότιμος, ντροπαλός, καλοδεκτικός, τώρα έγινε αγνώριστος…»

Σήμερα νομίζεται καλός σε όλα, όποιος είναι αδιάφορος, όποιος δεν νοιάζεται για τίποτα, όποιος δεν νιώθει καμιά ευθύνη. Αλλιώς τον λένε σωβινιστή, τοπικιστή, μισαλλόδοξο, φανατικό. Όποιος αγαπά την χώρα μας, τα ήθη και έθιμά μας, την παράδοσή μας, την γλώσσα μας, θεωρείται οπισθοδρομικός. Οι αδιάφοροι παιρνούν για φιλελεύθεροι άνθρωποι, για άνθρωποι που ζούνε με το πνεύμα της εποχής μας, που έχουν για πιστεύω την καλοπέραση, το εύκολο κέρδος, τις ευκολίες, τις αναπαύσεις, κι ας μην απομείνη τίποτα που να θυμίζη σε ποιό μέρος βρισκόμαστε, από που κρατάμε, ποιοί ζήσανε πριν από μας στην χώρα μας. Η ξενομανία μας έγινε τώρα σωστή ξενοδουλεία, σήμερα περνά για αρετή, κι όποιος έχη τούτη την αρρώστεια πιο βαρειά παρμένη, λογαριάζεται για σπουδαίος άνθρωπος.

Η Ελλάδα έγινε ένα παζάρι που πουλιούνται όλα, σε όποιον θέλη να το αγοράση. Καταντήσαμε να μην έχουμε απάνω μας τίποτα ελληνικό, από το σώμα μας ίσαμε το πνεύμα μας. Το μασκάρεμα άρχισε πρώτα από το πνεύμα, και ύστερα έφθασε και στο σώμα. Περισσότερο αντιστάθηκε σε αυτή την παραμόρφωση ο λαός και βαστάξε καμπόσο, μα στο τέλος τον πήρε το ρεύμα και πάει και αυτός. Μάλιστα είναι χειρότερος από τους γραμματισμένους. Τώρα μαϊμουδίζει τα φερσίματα και τις κουβέντες που βλέπει στον κινηματογράφο, έγινε αφιλότιμος και αδιάντροπος. Ενώ πρώτα ξεχώριζε από άλλες φυλές, γιατί ήταν σεμνός, φιλότιμος, ντροπαλός, καλοδεκτικός, τώρα έγινε αγνώριστος. Τα όμορφα χαρακτηριστικά του σβήνουνε μέρα με την μέρα. Και οι λιγοστοί που διατηρούνε ακόμη λίγα σημάδια από την ομορφιά της ελληνικής ψυχής, παρασέρνονται σε αυτή την παραμόρφωση από τους πολλούς, που είναι οι έξυπνοι, οι συγχρονισμένοι, οι μοντέρνοι, αλλά που είναι στ ἀληθινὰ οι αναίσθητοι και οι αποκτηνωμένοι. Οι καλοί ντρέπονται γιατί είναι καλοί, συμμαζεμένοι και με ανατροφή. Οι άλλοι τους λένε καθυστερημένους. Συμπαθητικός άνθρωπος δύσκολα βρίσκεται πια σήμερα στον τόπο μας. Η μόδα είναι να είναι κανείς αντιπαθητικός, κρύος, άνοστος και μάγκας. Μάλιστα όπως όλα φραγκέψανε, φράγκεψε και ο μάγκας.

Οι πιο αγράμματοι ανακατώνουνε στην κουβέντα τους κάποια εγγλέζικα και εκεί που δεν χρειάζονται. Όσο για τους γραμματισμένους, όλη η γραμματοσύνη τους είναι να μιλάνε εγγλέζικα και σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει Έλληνας να μιλά ελληνικά. Ας καταργηθή λοιπόν η ελληνική γλώσσα ολότελα, να μην κουράζονται τα παιδιά μας στην άσκοπη εκμάθευσή της. Κοιτάχτε τα παιδιά μας. Παρατηρείστε τις φυσιογνωμίες τους, το βλέμμα τους, τις κουβέντες τους, τα αστεία τους, τα παιχνίδια τους. Όλα μυρίζουνε ... Ελλάδα, να μην αβασκαθούμε! Το μόνο που απόμεινε ελληνικό είναι το «ρε». Το μασκάρεμα γίνεται γοργά και στο κορμί και στην ψυχή. Οι λιγοστοί που αντιστέκονται ακόμη σε αυτόν τον κατακλυσμό, πως να μπορέσουνε να βαστάξουνε; Γύρω τους βογγά η μεθυσμένη ανθρωποθάλασσα. Έρχεται καινούργιος κόσμος! Το κολοσσαίο με τα ουρλιάσματά του σκεπάζει τις ψαλμωδίες που λένε οι μάρτυρες, περιμένοντας τα θηρία να τους φάνε.

Αλλά αν θα λείψουν οι Έλληνες από το πρόσωπο της γης, μήπως θα απομείνουν τα βουνά, οι ακροθαλασσιές, οι θάλασσες, τα νησιά και τα βράχια με τον ελληνικό χαρακτήρα τους; Καθόλου! Τα περισσότερα τα έχουνε αγοράσει άνθρωποι που ήρθανε από τον βόρειο Ωκεανό, απόγονοι των Βικίγκων. Εκείνα τα κακόμοιρα νησιά τι συμφορά έχουνε πάθει! Η φτώχεια τους στάθηκε η καταστροφή τους. Σήμερα τα ρημάξανε άλλοι κουρσάροι, πιο επικίνδυνοι που σφάζουνε με το μπαμπάκι. Σκλαβώσανε τα νησιά με ευγενικό τρόπο, με το χαμόγελο στα χείλη. Τα άσπρα σπιτάκια των νησιωτών, που ζούσανε σε αυτά απλοϊκοί και συμμαζεμένοι άνθρωποι, θαρρείς πως γίνανε δημόσια. Κυκλοφορούν χιλιάδες φωτογραφίες της Μυκόνου, της Πάρου, της Αίγινας, της Ύδρας, και αντί να βλέπη κανείς στους στενούς δρόμους τους κάποιους αραιούς νησιώτες ψαράδες, ψημένους στην θάλασσα και νησιώτισσες με τα σεμνά τους ρούχα, βλέπει να γυρίζουν κάποια πλάσματα μισόγυμνα ή ολόγυμνα, ξενόφερτα, αγκαλιασμένοι θεατρινίστικα και να κάνουνε κάποιες άνοστες επιδείξεις «ταμπλώ βιβάν», σα να παίζουν στον κινηματογράφο. Και ρωτάς, κουνώντας το κεφάλι σου: τι σχέση μπορεί να έχουν αυτά τα δίποδα, με εκείνα τα σπίτια και με τα στενοσόκκακα των νησιών; Ταιριάζουνε με αυτά, όσο ταιριάζουνε οι τουρίστες με τα σορτς με τον Παρθενώνα που μπροστά του φωτογραφίζονται. Όμως εκεί στέκονται όσο να φωτογραφηθούνε, και δεν έχουνε για σπίτι τους τον αρχαίο ναό, ενώ τούτοι στα νησιά, κατοικούνε μέσα σε εκείνα τα αταίριαστα σπίτια. Όλα υπηρετούνε τα γούστα αυτών των αφεντάδων. Μάλιστα τόσο πολύ αγαπούν αυτοί την Ελλάδα, που είναι ενθουσιασμένοι πως δεν θα αφήσουνε τίποτα ελληνικό όπου πατήσουνε.

Καημένη Ελλάδα! Τι τέλος σε περίμενε! Μα δεν έχεις μήτε κάποιον να σε κλάψει, γιατί την κηδεία σου τη γιορτάζουνε σαν γάμο, με χαρές και με τραγούδια, που αυτά ευτυχώς δεν είναι ελληνικά. Ακούστε την εξής ιστορία: η χταπόδα βοσκά στον πάτο της θάλασσας, μαζί με το χταποδάκι. Άξαφνα το καμακίζουνε. Το χταποδάκι φωνάζει: με πιάσανε μάνα! Η μάνα του του λέγει: μην φοβάσαι παιδί μου! Ξαναφωνάζει το μικρό: με βγάζουν από την θάλασσα! Πάλι λέγει η μάνα: μην φοβάσαι παιδί μου. Και πάλι: με σγουρίζουνε μάνα! Μην φοβάσαι παιδί μου! Με κόβουνε με το μαχαίρι! Μην φοβάσαι παιδί μου! Με βράζουνε μάνα! Μην φοβάσαι παιδί μου! Με μασάνε μάνα! Μην φοβάσαι παιδί μου! Πίνουνε κρασί μάνα! Τότε εκείνη αναστέναξε και φώναξε: Αχ, σε έχασα παιδί μου! Γιατί το κρασί είναι ο αντίμαχος του χταποδιού, επειδή το λιώνει στο στομάχι. Δηλαδή η μάνα δεν φοβήθηκε μήτε το μαχαίρι, μήτε την φωτιά, μήτε τα δόντια, αλλά το κρασί, που είναι πιο ήρεμο και αθώο μπροστά στα μαχαίρια και τα δόντια. Η Ελλάδα σαν το χταποδάκι πέρασε από φωτιές, δόντια, μαχαίρια, αλλά πνεύμα ΔΕΝ παρέδινε. Ο Φράγκος δεν έρχεται με μαχαίρια, πιστόλια και φωτιές. Ήρθε με χάδια και γλυκόλογα. Ήρθε με δώρα, με λεφτά, να ανακουφίση την φτώχεια μας, να διασκεδάση μαζί μας, να χορέψη μαζί μας, να μας ευκολύνη την ζωή με τα μηχανήματά του. Όπως το χταποδάκι έλιωσε στο κρασί, έτσι και η Ελλάδα κοντεύει να χαθή από το γλυκό κρασί που την μέθυσε και δεν ξέρει τι κάνει και ξεγυμνώθηκε και στρήνιασε και εκ του στρήνους αυτής επλούτισεν.

http://www.sakketosaggelos.gr/Article/2311/

Ο Άρειος Πάγος και ο λόγος του Αποστόλου Παύλου στους Αθηναίους της εποχής του!..

Ο Άρειος Πάγος και ο λόγος του Αποστόλου Παύλου στους Αθηναίους της εποχής του!..

Με αφορμή τον πανηγυρικό εσπερινό, τον οποίο η Εκκλησία μας τελεί κάθε χρόνο με ιδιαίτερη λαμπρότητα και επισημότητα στον λόφο του Αρείου Πάγου, ας δούμε τι ήταν ο Άρειος Πάγος, πώς ακριβώς έγινε ο λόγος του Αποστόλου Παύλου στην Αθήνα, τι συγκλονιστικό συνέβη στον Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη και τι αναφέρει η ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για τον πανηγυρικό εσπερινό!..

ΕΙΝΑΙ γνωστό, ότι ο Άρειος Πάγος είναι ένας πετρώδης λόφος ύψους 115 μ., ΒΔ της Ακρόπολης της Αθήνας. Το όνομά του σημαίνει «βράχος του Άρη» γιατί, κατά τη μυθολογία, εκεί συγκεντρώθηκαν οι θεοί να δικάσουν τον Άρη για το φόνο του γιου του Ποσειδώνα Αλιρρόθιου. Κατά μία άλλη παράδοση στο λόφο αυτό στρατοπέδευαν οι Αμαζόνες, οι θυγατέρες του Άρη, όταν πολιορκούσαν την Ακρόπολη. Το όνομα του λόφου σχετίζεται επίσης με τις Αρές, δηλαδή τις Ευμενίδες ή Ερινύες, των οποίων υπήρχε ιερό στο λόφο, όπου κατέφευγαν οι φονιάδες. Στον Άρειο Πάγο έγινε η δίκη του Ορέστη για το φόνο της μητέρας του Κλυταιμνήστρας και του εραστή της Αίγισθου, κατά την οποία κρίθηκε πως η ισοψηφία των δικαστών πρέπει να είναι υπέρ του κατηγορουμένου.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι από την προϊστορική ακόμη εποχή, στο λόφο αυτό δικάζονταν από σεβάσμιους Αθηναίους, με πρόεδρο τον εκάστοτε βασιλιά, οι δίκες φόνων.
Με την κατάργηση της βασιλείας οι δικαστές (Αρεοπαγίτες) αύξησαν τη δύναμή τους, όσο το πολίτευμα ήταν αριστοκρατικό, και ο νομοθέτης Δράκοντας αναγνώρισε και νομιμοποίησε (και τυπικά) την εξουσία τους. Αυτή η «Βουλή του Αρείου Πάγου» διοικούσε την πόλη. Μέλη του γίνονταν οι άρχοντες, όταν τελείωνε η αρχή τους.
Ο Σόλωνας περιόρισε τις εξουσίες του Αρείου Πάγου, καθορίζοντας το ρόλο του ως «επισκόπου» και «νομοφύλακα» της πολιτείας, δηλαδή ανώτατο επιτηρητή, αλλά χωρίς συγκεκριμένη δύναμη, δημιουργώντας τη Βουλή των 400, οργανώνοντας την Εκκλησία του Δήμου και παρέχοντας το δικαίωμα της έφεσης στο δικαστήριο της Ηλιαίας.
Ο Πεισίστρατος περιόρισε τη δύναμη το Αρείου Πάγου ακόμη περισσότερο και ουσιαστικά του άφησε μόνο την εξουσία να δικάζει τις δίκες φόνου. Σε μικρό χρονικό διάστημα, όμως, με την περσική εισβολή, ο Άρειος Πάγος απέκτησε και πάλι μεγάλη δύναμη, ακριβώς επειδή αντιμετώπισε με ψυχραιμία τον εχθρικό κίνδυνο και πρωτοστάτησε στην οργάνωση του πολέμου, με εξοικονόμηση των απαραίτητων χρημάτων για τον εξοπλισμό των πλοίων που ναυμάχησαν στη Σαλαμίνα.
Ο Εφιάλτης, Αθηναίος πολιτικός του 5ου αι. π.Χ., αρχηγός του δημοκρατικού κόμματος, αφαίρεσε όλες τις πρόσθετες εξουσίες του Αρείου Πάγου και τις έδωσε στη Βουλή των 500, στην Εκκλησία του Δήμου και στα λαϊκά δικαστήρια. Τέλος, ο Περικλής άφησε στον Άρειο Πάγο μόνο τις δίκες φόνου και την εποπτεία της καλής συμπεριφοράς των πολιτών.
Γενικά, παρατηρείται περιορισμός της εξουσίας του δικαστικού σώματος του Αρείου Πάγου σε περιόδους λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος και ομαλών συνθηκών, και επανάκτηση των δικαιοδοσιών και της δύναμής του σε περιόδους κινδύνων και έκτακτων καταστάσεων. Μετά τη μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.), για παράδειγμα, ο Άρειος Πάγος ανέθεσε τη στρατηγία στο Φωκίωνα, ακυρώνοντας την εκλογή άλλου στρατηγού από το δήμο.
Από τις «Πράξεις των Αποστόλων» (κεφ. ιζ’, 20-34) είναι γνωστή η ομιλία του αποστόλου Παύλου στο λόφο του Αρείου Πάγου για τον Άγνωστο Θεό και η μετάνοια του αρεοπαγίτη Διονυσίου, ο οποίος στη συνέχεια χρημάτισε και πρώτος επίσκοπος Αθηνών. Σήμερα, μια χάλκινη πλάκα σε βράχο του λόφου μνημονεύει το λόγο του αποστόλου, και την παραμονή της γιορτής του (29 Ιουνίου) τελείται στο χώρο αυτόν πανηγυρικός εσπερινός. (Βλέπε και εγκυκλοπαίδεια «Μαλλιάρης-παιδεία»)

Ο λόγος του Αποστόλου Παύλου στους Αθηναίους

Ως γνωστόν, όταν οι Ιουδαίοι της Θεσσαλονίκης επληροφορήθησαν πως ο Παύλος εκήρυξε τον λόγον του Θεού και εις την Βέροιαν, εδημιούργησαν μεγάλες αναταραχές εναντίον του και αμέσως οι σύντροφοι του Αποστόλου, παραπλανώντας τους Ιουδαίους, ότι δήθεν ο Παύλος θα φύγη δια πλοίου, οι ίδιοι τον οδήγησαν δια ξηράς και με ασφάλειαν εις την Αθήνα, ενώ εις την Βέροιαν παρέμεινε ο Σίλας και ο Τιμόθεος (Πράξ. 17, 14-15).
Ενώ δε ο Παύλος επερίμενε στην Αθήνα τους συνεργάτες του (Σίλαν και Τιμόθεον), ερεθιζόταν το πνεύμα του και μάλιστα εξοργιζόταν πολύ, που έβλεπε μία πόλη γεμάτη είδωλα. Αυτός και ο λόγος που έκανε την συζήτηση αυτή με Ιουδαίους της συναγωγής των Αθηνών, αλλά και με προσηλύτους εις τον αληθινόν Θεόν Έλληνας, ενώ δεν έπαυε να συζητά κάθε ημέρα με εκείνους που συναντούσε στον δρόμο.
Μεταξύ δε των άλλων συζητούσαν μαζί του και μερικοί από τους Επικουρείους1 και τους Στωϊκούς2 φιλοσόφους. Και άλλοι μεν έλεγαν: «Σαν τι να θέλη ο φλύαρος να μας είπη;»3. Άλλοι δε έλεγαν « Φαίνεται να είναι κήρυξ ξένων θεοτήτων, που μας είναι άγνωστοι»4. Έλεγαν δε αυτά, διότι ο Παύλος εκήρυττε τον Ιησού και την Ανάστασιν.
Αφού, λοιπόν, τον έπιασαν από το χέρι, τον οδήγησαν εις τον Άρειον Πάγον και του είπαν: «Μπορούμε να μάθουμε, ποια είναι η νέα αυτή διδασκαλία, που διδάσκεται από σένα;. Και τούτο διότι κάποια παράδοξα και πρωτάκουστα διδάγματα φέρεις με την διδασκαλίαν σου μέσα εις τ’ αυτιά μας. Θέλουμε, λοιπόν, να μάθουμε, σαν τι μπορεί να είναι αυτά που διδάσκεις.»5.
Οι Αθηναίοι το έκαναν αυτό όχι από θρησκευτικό ενδιαφέρον, αλλά από την συνηθισμένη περιέργειά τους, διότι όλοι οι Αθηναίοι και οι μονίμως διαμένοντες ξένοι στην αρχαία Αθήνα, δεν ασχολούνταν με τίποτε άλλο, από το επιθυμούν συνεχώς να ακούνε κάτι νεώτερο.
Αφού, λοιπόν, ο Παύλος εστάθη εν μέσω του Αρείου Πάγου, τους είπε:

«Ώ άνδρες Αθηναίοι, σαν πιο ευλαβεστέρους καθ’ όλα και πιο θρήσκους από άλλους ανθρώπους σας βλέπω.
Και λέγω τούτο, διότι διαβαίνων τους δρόμους της πόλεως σας και εξετάζων προσεκτικά εκείνα, που λατρεύετε, βρήκα και ένα βωμό, εις τον οποίον είχε τεθεί η επιγραφή: «Αφιερούται ο βωμός αυτός εις τον άγνωστον Θεόν». Εκείνον, λοιπόν, τον Θεόν, που λατρεύετε, χωρίς να τον γνωρίζετε, αυτόν εγώ σας κηρύττω.6
Ο Θεός, ο οποίος εποίησε τον κόσμον και όλα, όσα υπάρχουν μέσα εις τον κόσμον, αυτός μη εξαρτώμενος από κανένα άλλον, αλλ’ υπάρχων από τον εαυτόν του απόλυτος Κύριος του ουρανού και της γης, δεν κατοικεί εις ναούς, που κατασκευάζονται από χέρια ανθρώπων, όπως είναι και οι μαρμάρινοι αυτοί ναοί, τους οποίους κατασκεύασαν οι καλλιτέχνες σας.
Ούτε υπηρετείται από χέρια ανθρώπων, σαν να εστερείτο και να είχεν ανάγκην από κάτι. Όχι δεν έχει ανάγκην από τίποτε, αφού αυτός δίδει εις όλα τα ζώντα δημιουργήματά του ζωήν και αναπνοήν και όλα όσα προς συντήρησιν της ζωής των χρειάζονται.
Και εποίησεν από ένα αίμα και από το αυτό πρωτόπλαστον ζεύγος όλα τα έθνη των ανθρώπων7, δια να κατοικούν εις όλην την επιφάνειαν της γης. Και αυτός όρισε δια καθένα από τα έθνη αυτά χρόνους εκ προτέρου προσδιορισμένους υπό της προνοίας του δια την εμφάνισιν και εξαφάνισιν αυτών, καθώς και τα σύνορα της κατοικίας των.
Ο σπουδαιότερος δε σκοπός, δια τον οποίον εποίησεν ο Θεός τα έθνη, είναι να ζητούν αυτά τον Κύριον, εάν θα κατόρθωναν ψηλαφητά δια της σκέψεως να τον εύρουν, καίτοι αυτός υπάρχει όχι μακράν, αλλά πολύ πλησίον προς ένα έκαστον από ημάς.
Και είναι πολύ πλησίον μας, διότι μέσα εις αυτόν ως μίαν πνευματικήν ατμόσφαιραν ζούμε και κινούμεθα και υπάρχουμε, καθώς και μερικοί από τους δικούς σας ποιητές έχουν είπει Διότι αυτού είμεθα και γενηά. Και είμεθα γενηά του, όχι διότι εβγήκαμεν από την ουσίαν του και είμεθα όλοι ένα με τον Θεόν, όπως το εννοούσε ο ποιητής σας Άρατος8, αλλά διότι μας έπλασε κατ’ εικόνα του και μας αγάπησε ως οικείους του.
Αφού, λοιπόν, είμεθα γένος του Θεού και ελάβαμε παρ’ αυτού ζώσαν και πνευματικήν φύσιν, δεν πρέπει να νομίζουμε, ότι η θεότης είναι ομοία προς τα άψυχα και τα νεκρά, προς χρυσόν δηλαδή ή άργυρον ή μάρμαρον, που έχουν χαραχθή και πελεκηθή υπό της γλυπτικής τέχνης και της καλλιτεχνικής φαντασίας και επινοήσεως ανθρώπου εις μαρμάρινα ή αργυρά ή χρυσά αγάλματα και είδωλα.
Όχι επί τόσους δε χρόνους, που οι άνθρωποι λατρεύουν τα άψυχα αυτά είδωλα, αγνοούν και εξευτελίζουν τον δημιουργόν τους και ασεβούν προς αυτόν. Τώρα λοιπόν τους μακρούς αυτούς χρόνους, κατά τους οποίους και σεις και τα άλλα έθνη είχατε άγνοιαν του αληθινού δημιουργού σας, παρέβλεψεν εις την μακροθυμίαν του ο Θεός και παραγγέλλει εις όλους τους ανθρώπους, που κατοικούν εις κάθε τόπον, να μετανοούν και να εγκαταλείψουν τα είδωλα και την ειδωλολατρικήν ζωήν και να επιστρέψουν εις τον αληθινόν Θεόν.
Πρέπει δε όλοι να μετανοήσουν, διότι ο Θεός όρισε ημέραν, κατά την οποίαν μέλλει να κρίνη την οικουμένην με δικαιοσύνην, δι’ ανδρός τον οποίον όρισε κριτήν. Ότι δε αυτός θα είναι κριτής όλων μας, έδωσε βεβαίαν την απόδειξιν περί τούτων ο Θεός αναστήσας τον άνδρα τούτον εκ νεκρών.
Αλλ’ όταν ήκουσαν ανάστασιν νεκρών, άλλοι μεν τον περιγελούσαν άλλοι δε είπαν: «Θα σε ακούσωμεν και πάλιν περί του θέματος αυτού»9.

Και έτσι ο Παύλος βγήκε από το μέσον του Αρείου Πάγου, που τον είχαν περικυκλώσει εκείνοι δια να τον ακούσουν. Μερικοί, όμως, άνθρωποι συνεδέθησαν και προσεκολλήθησαν μετ’ εμπιστοσύνης και ευλαβείας εις αυτόν και επίστευσαν εις το κήρυγμά του. Ήσαν δε μεταξύ τούτων και ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και κάποια γυναίκα, που ελέγετο Δάμαρις και μερικοί άλλοι μαζί μ’ αυτούς». (Πράξεις των Αποστόλων 17, 16-34).

«Ει Θεός πάσχει…»

Πρέπει εδώ να πούμε ότι, σύμφωνα με την παράδοσιν, ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης επίστευσε εις τους λόγους του Αποστόλου Παύλου για ένα συγκλονιστικό γεγονός:
Όταν είχε γίνει η Σταύρωσις του Κυρίου (33 μ.Χ.), ως γνωστόν, ηκολούθησε ένας μεγάλος σεισμός, κρύφτηκε ο ήλιος, ενώ «το καταπέτασμα του ναού εσχίσθη εις δύο από άνωθεν έως κάτω, και η γη εσείσθη και αι πέτραι εσχίσθησαν, και τα μνημεία ανεώχθησαν και πολλά σώματα των κεκοιμημένων αγίων ηγέρθη…» 10
Ιδών το συγκλονιστικό αυτό γεγονός ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ένα γεγονός που θα πρέπει να το ένοιωσαν πολλοί λαοί γύρω από το φοβερόν σημείον της Σταυρώσεως, από φόβο άρχισε να ψελλίζη την φράσιν: « Ή θεός πάσχει ή το πάν απόλλυται» (ή ο Θεός πάσχει ή χάνεται το παν) και εσημείωσε την ημερομηνίαν του μεγάλου σεισμού.
Και ασφαλώς θα ένοιωσε ένα νέον «σεισμόν» εις τα σωθικά του μόλις διεπίστωσε από τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, ότι ο μεγάλος εκείνος σεισμός της 33ης μ.Χ. δεν ήταν άλλος από τον σεισμό, που έγινε κατά την Σταύρωσιν του Κυρίου!
Αυτός και ο λόγος που επίστευσε εις τον λόγον του αληθινού Θεού!…

Η ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου

Κλείνοντας το σημερινό μας αφιέρωμα, θα διαβάσουμε την Ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος της 27ης Ιουνίου 2012 για τον πανηγυρικό εσπερινό στον λόφο του Αρείου Πάγου:

«Η Εκκλησία της Ελλάδος εορτάζει τη μνήμη του ιδρυτού της, Αποστόλου Παύλου

Με θρησκευτική λαμπρότητα θα εορτάσει και εφέτος η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος την ιερή μνήμη του μεγάλου Αποστόλου των Εθνών Παύλου, ιδρυτού της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Την Πέμπτη, 28 Ιουνίου 2012, και ώρα 7.00 μ.μ. θα τελεσθεί στον πανηγυρίζοντα Καθεδρικό Ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου Κορίνθου Πανηγυρικός Εσπερινός, στον οποίο θα χοροστατήσει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, με την συμμετοχή Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών, Μελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου.

Επίσης την ίδια ημέρα και ώρα στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Παύλου οδού Ψαρών, θα τελεσθεί Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Συνοδικού Μητροπολίτου Αλεξανδρουπόλεως κ. Ανθίμου. Στον Εσπερινό θα ομιλήσει ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ. Χερουβείμ Βελέτζας, Διευθυντής Προσωπικού της Ιεράς Συνόδου.

Το πρωί της εορτής, την Παρασκευή 29 Ιουνίου ε.ε., θα τελεσθεί, στον Ιερό Ναό Αγίου Παύλου οδού Ψαρρών, ο Όρθρος και η Συνοδική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου και με την συμμετοχή Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών, Μελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου. Κατά την Θεία Λειτουργία θα ομιλήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμος. Το απόγευμα της ιδίας ημέρας και ώρα 7.00 μ.μ., στον Ιερό Βράχο του Αρείου Πάγου, σε ανάμνηση του κηρύγματος του Αποστόλου Παύλου, θα τελεσθεί Μεγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου και με την συμμετοχή Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών, Μελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου.

Εκ της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος»

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

1. Επικούρειοι. Αυτοί οι οποίοι σχετίζονται με τον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο Επίκουρο (341 –270 π.Χ.) και την φιλοσοφίαν του, η οποία εστρέφετο εις τον υλιστικόν ευδαιμονισμόν. Ως γνωστόν, η Σχολή του Επικούρου ήτο από τις πλέον σημαντικές της αρχαιότητος, ενώ η ηθική φιλοσοφία του Επικούρου ήτο η ψυχική αταραξία, η ευζωία και η φιλία έναντι του έρωτος και της πολιτικής.
2. Στωϊκοί. Οι άνθρωποι οι οποίοι σχετίζονται με το φιλοσοφικό σύστημα που ιδρύθηκε από τον Ζήνωνα τον Κιτιέα, του οποίου οι βασικές αντιλήψεις ήσαν η απάθεια στις συγκινήσεις ή τα εξωτερικά ερεθίσματα (κυρίως σε δυσάρεστες καταστάσεις), που αντιμετωπίζει η ζωή, η αποχή των υπερβολών (που οδηγούν στην ταραχή και την ανησυχία), η ενότητα όλων των ανθρώπων, βάσει της κοινής φύσεως αυτών και η υπεροχή της λογικής, που έδινε έμφαση στις έννοιες της ηθικής τάξεως, του καθήκοντος, της δικαιοσύνης, καθώς και στην ουσιαστική αξία του ανθρώπου και την καλοκαγαθία της θεϊκής φύσεως. Επί πλέον, η στωϊκή φιλοσοφία εχαρακτηρίζετο από καρτερικότητα και πως τα πάντα στην ζωή μπορεί να τα δή κανείς με στοχαστική διάθεση.
3. «τι αν θέλοι ο σπερμολόγος ούτος λέγειν;» (Πράξ. 17, 18).
4. «ξένων δαιμονίων δοκεί καταγγελεύς είναι» (Πράξ 17,18).
5. «δυνάμεθα γνώναι τις η καινή αύτη η υπό σου λαλουμένη διδαχή; ξενίζοντα γαρ τινα εισφέρεις εις τας ακοάς ημών βουλόμεθα ουν γνώναι τι αν θέλοι ταύτα είναι» (Πράξ. 17, 19-20).
6. «Διερχόμενος γαρ και αναθεωρών τα σεβάσματα υμών εύρον και βωμόν εν ω επεγέγραπτο, αγνώστω Θεώ. ον ουν αγνοούντες ευσεβείτε, τούτον εγώ καταγγέλλω υμίν.» (Πράξ. 17, 23).
7. «εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων..» (Πράξ. 17, 26).
8. Ο Απόστολος εδώ εννοεί τον ποιητήν Άρατον, που ορθώς επισημαίνει ο Παν. Ν. Τρεμπέλας στην ερμηνεία της Καινής Διαθήκης.
9. «Ακούσαντες δε ανάστασιν νεκρών οι μεν εχλεύαζον, οι δε είπον ακουσόμεθά σοι πάλιν περί τούτου» (Πράξ. 17, 32).
10. Ματθ. 27, 51-53 Ιω. 23, 45.

http://www.sakketosaggelos.gr/Article/2787/

Άγιοι Πέτρος και Παύλος Πρωτοκορυφαίοι Απόστολοι

Ημερομηνία εορτής:	29/06/2012
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 29 Ιουνίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Πετρος Πρωτοκορυφαιος Αποστολος, ΑγιοςΠαυλος Πρωτοκορυφαιος Αποστολος

Μέγεθος γραμματοσειράς κειμένου:

Σταύρωσις εἷλε κήρυκα Χριστοῦ Πέτρον, Τομὴ δὲ Παῦλον, τὸν τεμόντα τὴν πλάνην. Τλῆ ἐνάτῃ Σταυρὸν Πέτρος εἰκάδ' ἄορ δέ γε Παῦλος.

Βιογραφία Ο Πέτρος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και ήταν γιος του Ιωνά, αδελφός του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου. Ο Πέτρος και ο Ανδρέας ήταν ψαράδες στη λίμνη Γεννησαρέτ. Είχε νυμφευθεί στην Καπερναούμ, όπου έμενε οικογενειακά μαζί με την πεθερά του. Όπως μας πληροφορεί το Ευαγγέλιο, όταν ο Ιησούς έφθασε στη λίμνη της Γεννησαρέτ συνάντησε τους δυο αδελφούς Πέτρο και Ανδρέα οι οποίοι έριχναν τα δίχτυα τους. Αμέσως μετά την κλήση τους, άφησαν τα δίχτυα και τις οικογένειές τους και τον ακολούθησαν. Ψαράς στο επάγγελμα, ήταν τύπος αυθόρμητος, ορμητικός, και τη ζωή του κοντά στο Χριστό τη μαθαίνουμε από τα τέσσερα Ευαγγέλια, ενώ την αποστολική του δράση, από τις πράξεις των Αποστόλων. Έγραψε και δύο Καθολικές Επιστολές, μέσα στις οποίες να τι προτρέπει τους χριστιανούς: «Νήψατε, γρηγορήσατε, ο αντίδικος υμών διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη» (Α΄ Πέτρου, ε΄ 8). Δηλαδή εγκρατευθείτε, γίνετε άγρυπνοι και προσεκτικοί. Διότι ο αντίπαλος και κατήγορός σας ο διάβολος, σαν λιοντάρι που βρυχάται, περιπατεί με μανία και ζητάει ποιον να τραβήξει μακριά από την πίστη και να τον καταπιεί. Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, ο Πέτρος, δίδαξε το Ευαγγέλιο στην Ιουδαία, στην Αντιόχεια, στον Πόντο, στην Γαλατία, στην Καππαδοκία, στην Ασία και τη Βιθυνία. Κατά την παράδοση (που σημαίνει ότι δεν είναι απόλυτα ιστορικά διασταυρωμένο) έφτασε μέχρι την Ρώμη, όπου επί Νέρωνος (54-68μ.Χ.) υπέστη μαρτυρικό θάνατο, αφού τον σταύρωσαν χιαστί, με το κεφάλι προς τα κάτω περί το έτος 64 μ.Χ. Ο δε Παύλος γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας σε ένα χωρίο που ονομάζεται Γίσχαλα και στην αρχή ήταν σκληρός διώκτης του Χριστιανισμού. Το 36 μ.Χ. περίπου, όταν κάποτε μετέβαινε στη Δαμασκό για να διώξει και εκεί χριστιανούς, έγινε θαύμα στο οποίο φανερώθηκε ο Χριστός, ο οποίος τον πρόσταξε να πάει στον Ανανία ο οποίος τον κατήχησε και τον βάπτισε. Έτσι, έγινε ο μεγαλύτερος κήρυκας του Ευαγγελίου, θυσιάζοντας μάλιστα και την ζωή του γι’ αυτό. Ονομάστηκε ο πρώτος μετά τον Ένα και Απόστολος των Εθνών, λόγω των τεσσάρων μεγάλων αποστολικών περιοδειών του. Είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας της Ελλάδος. Συνέγραψε 14 επιστολές προς τις Εκκλησίες τις οποίες εκείνος ίδρυσε. Τη ζωή του με τις περιπέτειές του θα τα δει κανείς, αν μελετήσει τις Πράξεις των Αποστόλων, αλλά και τις 14 Επιστολές του στην Καινή Διαθήκη. Ο Απόστολος Παύλος θέλει κάθε χριστιανός, όπως και ο ίδιος, να αισθάνεται και να λέει: «ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός» (Προς Γαλάτας β΄ 20). Δηλαδή, δε ζω πλέον εγώ, ο παλαιός άνθρωπος, αλλά ζει μέσα μου ο Χριστός. Και ακόμα, «τα πάντα και εν πάσι Χριστός» (Προς Κολασσαείς γ΄ 11). Να διευθύνει, δηλαδή, όλες τις εκδηλώσεις τις ανθρώπινης ζωής μας ο Χριστός. Ο Απόστολος Παύλος υπέστη μαρτυρικό θάνατο (χωρίς να είναι απόλυτα ιστορικά διασταυρωμένο) δι’ αποκεφαλισμού στη Ρώμη μεταξύ των ετών 64 - 67 μ.Χ.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος δ’. Οἱ τῶν Ἀποστόλων πρωτόθρονοι, καὶ τῆς Οἰκουμένης διδάσκαλοι, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων πρεσβεύσατε, εἰρήνην τῆ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος. Κοντάκιον Ἦχος β’. Τοὺς ἀσφαλεῖς. Τοὺς ἀσφαλεῖς καὶ θεοφθόγγους κήρυκας, τὴν κορυφὴν τῶν Μαθητῶν σου Κύριε, προσελάβου εἰς ἀπόλαυσιν, τῶν ἀγαθῶν σου καὶ ἀνάπαυσιν, τοὺς πόνους γὰρ ἐκείνων καὶ τὸν θάνατον, ἐδέξω ὑπὲρ πᾶσαν ὁλοκάρπωσιν, ὁ μόνος γινώσκων τὰ ἐγκάρδια.

Οπτικοακουστικό Υλικό

Ακούστε το απολυτίκιο!

Ακούστε το απολυτίκιο!

Αγιογραφίες / Φωτογραφίες

Απόστολοι Πέτρος και Παύλος	Απόστολοι Πέτρος και Παύλος	Απόστολοι Πέτρος και Παύλος
Απόστολοι Πέτρος και Παύλος - Λυδία Γουριώτη© (http://lydiagourioti-iconography.blogspot.com)	Απόστολος Πέτρος	Απόστολος Πέτρος
Ο Άγιος Πέτρος, εγκαυστική εικόνα του 6ου αι. από τη Μονή της Αγ. Αικατερίνης, Όρος Σινά	Απόστολος Πέτρος	Απόστολος Παύλος
Απόστολος Παύλος	Απόστολος Παύλος	Απόστολος Παύλος
Η Εκκλησία του Απόστολου Παύλου στην Κόρινθο	Αντρέι Ρουμπλιόβ - Απόστολος Παύλος, περί το 1410 μ.Χ.	Απόστολος Παύλος
Απόστολος Παύλος	Ο Απόστολος Παύλος υπαγορεύει στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο την ερμηνεία των επιστολών του. Εικόνα του αγιογραφείου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου.