Ήταν μια γιαγιά από το Φάληρο, που η κόρη της εγκατέλειψε τον σύζυγο και της άφησε τα δύο παιδιά της.
Εκείνη πήγε και παντρεύτηκε έναν άλλο και έκανε την ζωή της. Έβαλε η γιαγιά τα δύο εγγόνια της, 9 και 11 ετών σε ένα ορφανοτροφείο στην Βούλα.
Κάποια στιγμή, το μεγάλο εγγονάκι σταμάτησε να διαβάζει και να ενδιαφέρεται για την ζωή. Ενδιαφέρον για τίποτα! Έγινε προβληματικό και ήταν έτοιμοι εκεί στο ορφανοτροφείο να το διώξουν.
Η γιαγιά απογοητεύτηκε, γιατί δεν μπορούσε η ίδια να το κοιτάξει καθότι ήταν πάφτωχη. Μου τηλεφώνησε για να την συμβουλέψω. Της είπα:
- Γιαγιά, πιάσε το παιδί από τον ουρανό. Μην μπεις στην διαδικασία των συζητήσεων και των ψυχολόγων, για να βρεις λύση. Γονάτισε, προσευχήσου σε έναν Άγιο.
Κράτησε η γιαγιά τα λόγια μου και πήγε στον Άγιο Νεκτάριο στην Αίγινα. Προσευχήθηκε στον Άγιο με θέρμη και το παιδί άλλαξε συμπεριφορά από την ίδια μέρα! Μάλιστα, έγινε ο πρώτος μαθητής, αριστούχος! Εξεπλάγησαν οι πάντες: «Τί έγινε; Πώς άλλαξε έτσι το παιδί; Θαύμα έγινε!'»
Αλλά για να γίνει το θαύμα, η γιαγιά προσευχήθηκε με δάκρυα. Η προσευχή, έδωσε την λύση στο πρόβλημά της.
† Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου