Κυριακή ΙΕ΄ Λουκά (Του Ζακχαίου) Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Λουκ. ιθ’ 1-10 (31-01-2021)

 

• 27 Ιανουαρίου 2021
• Ερμηνεία Αγιογραφικών Αναγνωσμάτων

Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου

 Πρωτότυπο Κείμενο

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, διήρχετο ὁ Ἰησοῦς τὴν Ἱεριχώ· καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι καλούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐτὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗτος ἦν πλούσιος, καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀπὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν. Καὶ προδραμὼν ἔμπροσθεν ἀνέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόν, ὅτι ἐκείνης ἤμελλε διέρχεσθαι. Καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψας ὁ Ἰησοῦς εἶδεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι. Καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων. Καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε καταλῦσαι. Σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν. Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβραάμ ἐστιν. Ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός.

Νεοελληνική Απόδοση

Εκείνο τον καιρό, ο Ιησούς μπήκε στην Ιεριχώ και περνούσε μέσα από την πόλη. Εκεί υπήρχε κάποιος, που το όνομά του ήταν Ζακχαίος. Ήταν αρχιτελώνης και πλούσιος. Αυτός προσπαθούσε να δει ποιος είναι ο Ιησούς· δεν μπορούσε όμως εξαιτίας του πλήθους και γιατί ήταν μικρόσωμος. Έτρεξε λοιπόν μπροστά πριν από το πλήθος κι ανέβηκε σε μια συκομουριά για να τον δει, γιατί θα περνούσε από κει. Όταν έφτασε ο Ιησούς στο σημείο εκείνο, κοίταξε προς τα πάνω, τον είδε και του είπε: «Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα, γιατί σήμερα πρέπει να μείνω στο σπίτι σου». Εκείνος κατέβηκε γρήγορα και τον υποδέχτηκε με χαρά. Όλοι όσοι τα είδαν αυτά διαμαρτύρονταν κι έλεγαν ότι πήγε να μείνει στο σπίτι ενός αμαρτωλού. Τότε σηκώθηκε ο Ζακχαίος και είπε στον Κύριο: «Κύριε, υπόσχομαι να δώσω τα μισά από τα υπάρχοντά μου στους φτωχούς και ν’ ανταποδώσω στο τετραπλάσιο όσα έχω πάρει με απάτη». Ο Ιησούς, απευθυνόμενος σ’ αυτόν, είπε: «Σήμερα αυτή η οικογένεια σώθηκε· γιατί κι αυτός ο τελώνης είναι απόγονος του Αβραάμ. Ο Υιός του Ανθρώπου ήρθε για ν’ αναζητήσει και να σώσει αυτούς που έχουν χάσει το δρόμο τους»

Σχολιασμός

Στη συγκεκριμένη ευαγγελική περικοπή βλέπουμε τον Ιησού να περνά από την Ιεριχώ κατά την πορεία του προς τα Ιεροσόλυμα. Στην Ιεριχώ, που ήταν σημαντική πόλη για το εμπόριο, έλαβε χώρα και η συνάντησή του Ιησού  με το Ζακχαίο ο οποίος ήταν αρχιτελώνης του Γραφείου ελέγχου και επιβολής της φορολογίας επί των εξαγωγίμων  εμπορευμάτων. Η θέση του αυτή τον βοήθησε να αποκτήσει χρήματα αλλά ταυτόχρονα να μην τον συμπαθούν και οι φορολογούμενοι. Ο τελώνης ήταν ο χειρότερος άνθρωπος στη συνείδηση Ιουδαίων της εποχής εκείνης.

Όταν ο Ιησούς Χριστός έφτασε στην Ιεριχώ πλήθος κόσμου από όλα τα στρώματα της κοινωνίας μαζεύτηκε για να το δει. Έτσι και ο Ζακχαίος θέλησε να συναντήσει τον Ιησού ίσως γιατί πληροφορήθηκε ότι ο Κύριος  δεν υποτιμούσε κανένα και αγκάλιαζε όλους τους ανθρώπους. Λόγω όμως του ότι ο Ζακχαίος ήταν μικρόσωμος και μαζεύτηκε και τόσος πολύς κόσμος δεν μπορούσε να δει τον Ιησού και χωρίς να σκεφτεί ούτε την κοινωνική του θέση ούτε την προσωπική του αξιοπρέπεια σκαρφάλωσε σε μια συκομοριά που βρισκόταν εκεί. Τον έκαιγε μέσα του η επιθυμία να δει  «τον Ιησούν τις εστί». Αγνόησε λοιπόν τα σχόλια των άλλων και έτσι όχι μόνο αξιώθηκε να δει τον Ιησού αλλά απέκτησε και προσωπική εμπειρία της πραγματικότητας, ότι ο Κύριος δέχεται όλους τους ανθρώπους, ότι ο Κύριος δέχεται τους Τελώνες και τους αμαρτωλούς στη Βασιλεία του Θεού. «Ζακχαίε, σπεύσας κατάβηθι. Σήμερον γαρ εν τω οίκω σου δει με μείναι». Όχι μόνο απευθύνθηκε στο Ζακχαίο ο Κύριος αλλά του είπε ότι θα πάει και στο σπίτι του για να καταλύσει. Ήταν μια επίθεση αγάπης του Κυρίου προς το Ζακχαίο, τον οποίο καλεί με το όνομα του.

Οι θρησκευτικοί άρχοντες του Ισραήλ αποστρέφονταν το Ζακχαίο, τον κρατούσαν σε απόσταση, τον θεωρούσαν άδικο, μολυσμένο, αμαρτωλό. Αντίθετα με αυτούς ο Ιησούς απευθύνεται στο Ζακχαίο και όπως είδαμε και πιο πάνω του λέει ότι θα πάει και στο σπίτι του. Όπως ήταν φυσικό αυτό προκάλεσε την αντίδραση όσων ήταν με τον Ιησού και τον κατέκριναν, ότι   «παρά αμαρτωλώ ανδρί εισήλθε καταλύσαι».

Ο Ιησούς Χριστός δεν κρίνει τους ανθρώπους σύμφωνα με την καταγωγή τους ή τη μέχρι εκείνη τη στιγμή ζωή και συμπεριφορά τους όπως έκαναν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι. Ο Κύριος βλέπει βαθύτερα στην ψυχή των ανθρώπων, δεν έκρινε το Ζακχαίο σύμφωνα με τις αδικίες που είχε διαπράξει μέχρι εκείνη τη στιγμή αλλά του έδωσε την ευκαιρία να επανορθώσει.  Δεσμεύεται λοιπόν ο Ζακχαίος ενώπιον του Ιησού και μοιράζει το μισό της περιουσίας του στους πτωχούς και σε όσους αδίκησε κατά την άσκηση του επαγγέλματός του με την επιβολή δυσβάστακτων φόρων,  τους το ανταποδίδει στο τετραπλάσιο. Αν ο Κύριος συμπεριφερόταν προς το Ζακχαίο όπως συμπεριφέρονταν οι υπόλοιποι, δε θα είχε την ευκαιρία ο άνθρωπος αυτός να επανορθώσει. Δεν είδαμε το Ζακχαίο να μοιράζει την περιουσία του όταν τον έλεγαν άδικο αλλά όταν ο Ιησούς του είπε ότι θα πάει στο σπίτι του.

Με την πράξη του αυτή ο Ζακχαίος έχει τη βεβαίωση από τον Κύριο «σήμερον σωτηρία τω οίκω τούτω εγένετο, καθότι και αυτός υιός Αβραάμ εστίν. Ήλθε γαρ ο υιός του ανθρώπου ζητήσαι και σώσαι το απολωλός». Η αμοιβή του ήταν το ίδιο άμεση με την απόφασή του να επανορθώσει για τις αδικίες που έκανε. Όπως εκείνος χωρίς αναβολή για το αύριο, μοίρασε αμέσως το μισό της περιουσίας του και αποκατέστησε τις φορολογικές του αδικίες στο τετραπλάσιο το ίδιο και ο Ιησούς Χριστός τον βεβαιώνει ότι του παρέχεται η χάρη της σωτηρίας. Επίσης με αυτό του το λόγο ο Κύριος ήθελε να καταλάβουν όλοι ότι δεν υπάρχει μονοπώλιο στη χάρη του Θεού, όπως ήθελαν οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, δεν ήρθε για να εγκαταστήσει μια τάξη ευνοούμενων αλλά να αναζητήσει και να σώσει τους αμαρτωλούς. Όπως οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι ήταν απόγονοι του Αβραάμ, το ίδιο και ο Ζακχαίος μπορούσε να διεκδικήσει τη σωτηρία γιατί και αυτός ήταν απόγονος του Αβραάμ.

Οι άνθρωποι πνιγόμαστε μέσα στις φροντίδες. Προσπαθούμε εναγωνίως να αυξήσουμε τα αγαθά μας και να βελτιώσουμε τις συνθήκες της ζωής μας. Μέσα σε όλες αυτές τις φροντίδες λησμονούμε  την πνευματική μας καλλιέργεια. Με όλο το καθημερινό τρέξιμο αφήνουμε τελευταία μας έννοια τη φροντίδα της ψυχής μας. Ο Ιησούς Χριστός όμως είναι συνέχεια εκεί και μας περιμένει να φιλοξενηθεί στις καρδιές μας όπως φιλοξενήθηκε στο σπίτι του Ζακχαίου. Όσα λάθη και όσες αδικίες έχουμε κάνει ο Κύριος μπορεί να μας προσφέρει το μεγάλο θησαυρό της πίστεως και της σωτηρίας, αρκεί να δεχτούμε την πρόσκληση να τον φιλοξενήσουμε όπως ο Ζακχαίος στο ναό της καρδιάς μας.

http://www.imconstantias.org.cy/2021103-2/

Κυριακή ΛΒ΄ Επιστολών, Αποστ. Ανάγνωσμα: Α΄ Τιμ. δ΄ 9-15 (31-01-2021)

 

• 27 Ιανουαρίου 2021
• Ερμηνεία Αγιογραφικών Αναγνωσμάτων

Διακ. Χαρίτωνος Θεοδώρου

Πρωτότυπο Κείμενο

Τέκνον Τιμόθεε, πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος· εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν. Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε. Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ. Ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ. Μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου. Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν.

Νεοελληνική Απόδοση

Παιδί μου, Τιμόθεε, αυτό που λέω είναι αλήθεια κι αξίζει να γίνει πέρα για πέρα αποδεκτό. Κι εμείς γι’ αυτό υπομένουμε κόπους και ονειδισμούς, γιατί στηρίξαμε την ελπίδα μας στον αληθινό Θεό, που είναι σωτήρας όλων των ανθρώπων κι ιδιαίτερα των πιστών. Αυτά να παραγγέλλεις και να διδάσκεις. Κανείς να μη σε καταφρονεί που είσαι ακόμη νέος. Αντίθετα, να γίνεις υπόδειγμα για τους πιστούς με το λόγο, με τη συμπεριφορά σου, με την αγάπη, με την πνευματική ζωή, με την πίστη, με την αγνότητα. Ώσπου να έρθω, συγκέντρωσε την προσοχή σου στην ανάγνωση των Γραφών, στις συμβουλές και στη διδασκαλία. Μην αφήνεις αχρησιμοποίητο το χάρισμα που έχεις και που σου δόθηκε όταν ύστερα από υπόδειξη των προφητών της εκκλησίας σε χειροτόνησαν οι πρεσβύτεροι. Αυτά να έχεις στο νου σου, μ’ αυτά να ασχολείσαι, ώστε η πρόοδός σου να είναι φανερή σ’ όλα.

Σχολιασμός

Είναι αρκετά σημαντικό αλλά κρίνεται και ως επιβεβλημένο οι ποιμένες της Εκκλησίας να είναι τύπος και υπόδειγμα. Τύπος και υπόδειγμα μέσα στην κοινωνία πρέπει να είναι και όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί και πολύ περισσότερο αυτοί που εργάζονται για την χριστιανική διαφώτιση και χριστιανική παιδεία πολλών ανθρώπων. Τέτοιοι άνθρωποι είναι οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, οι ιερείς από την ποιό υψηλή βαθμίδα της ιεροσύνης δηλαδή του επισκόπου μέχρι και τον υποψήφιο ιερέα. Γι’ αυτό το λόγο όσα γράφει ο απόστολος Παύλος προς τον Τιμόθεο αποτελεί μία χρήσιμη παρακαταθήκη για όλους μας.

Με ξεκάθαρο ύφος, αλλά και με λίγη αυστηρότητα, ο απόστολος Παύλος διαβεβαιώνει τον Τιμόθεο, ότι σε όσα του έγραψε προηγουμένως, πρέπει να δώσουν μεγάλη έμφαση και σημασία γιατί είναι λόγια θεϊκά και δεν ενδείκνυται οποιαδήποτε τάση επιφύλαξης και αμφιβολίας. Δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο στον άνθρωπο από την θερμή και ακλόνητη πίστη στον Θεό, τη βαθειά ευσέβεια, τον άμεμπτο και καταστολισμένο με αρετές βίο. Σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, γι’ αυτήν την πίστη και ευσέβεια εργάζονταν με πολύ μόχθο και κόπο οι Απόστολοι για να κηρύξουν και να καλλιεργήσουν στις ψυχές αυτές τις αρχές και αρετές.

Αναφέρει ο απόστολος Παύλος, ότι στο όλο αποστολικό έργο τους οι Απόστολοι έχουν υποστεί αλλά και ανεχθεί ειρωνικά σχόλια, άσχημα λόγια και εξευτελισμούς από πλευράς των απίστων ή από ανθρώπους που έχουν κατανικηθεί από την αμαρτία. Και διερωτάται ο Απόστολος, δίνοντας ταυτόχρονα και την απάντηση στην απορία του. Θέτει λοιπόν το εξής ερώτημα: Μήπως οι Απόστολοι αδίκησαν κανένα, διέπραξαν κάτι κακό; Και απαντά: Αντίθετα δέχονται όλα τα πάνδεινα του κόσμου και τους εχθρεύονται κάποιοι, γιατί στήριξαν την ελπίδα τους στον ένα και μοναδικό αληθινό Θεό, ο οποίος καλεί σε σωτηρία όλους τους ανθρώπους, καταργεί τον αιώνιο θάνατο και δίνει σε αυτούς την αιώνια ζωή μέσα στην επουράνιο βασιλεία του.

Σαφής και ξεκάθαρη η προτροπή του Απόστολου στον ποιμένα της Εκκλησίας Τιμόθεο.Τον προτρέπει να μεταφέρει στους ανθρώπους τα όσα με θάρρος και αφοσίωση διδάχθηκε από τον ίδιο στην παρούσα, αλλά και στις άλλες του επιστολές με καθαρότητα και σαφήνεια ώστε να τα κατανοήσουν. Να παρουσιάσει τον εαυτό του ο Τιμόθεος ως τύπο και παράδειγμα που σε όλη του τη ζωή δεν τον καταφρόνησε κανείς σε σχέση και με την ηλικία του. Τον καλεί να γινεί ένα φωτεινό, λαμπρό παράδειγμα στους πιστούς με την ειλικρινή αγάπη του σε αυτούς, την άψογη και άσπιλη συμπεριφορά του, την αγνότητα του βίου του αλλά και την θερμότατη πίστη του.
Επισημάνει ο απόστολος Παύλος στον πνευματικό αυτό ηγέτη (τον Τιμόθεο), ότι πρέπει να διακρίνεται για την επιμονή του, για τη μελέτη του θείου λόγου και της ευαγγελικής διδασκαλίας και να καταπιαστεί με αυτά τα μέσα για την κατήχηση και διδασκαλία του θείου θελήματος μέχρι της δικής του άφιξης.

Εν κατακλείδι συμπεραίνει κανείς ότι οι αποστολικές αυτές συμβουλές ξεχωρίζουν για την ωφελιμότητα και χρησιμοτητά τους. Ο πνευματικός ηγέτης, ο ποιμένας, αλλά και ο εργάτης του Ευαγγελίου, πρέπει πρωτίστως να προσέχει τον εαυτό του, την κατά πρώτυπο Χριστού μόρφωση και ζωή του, την σταθερή του πίστη. Έτσι με τα λόγια του και με το παράδειγμα του θα οδηγήσει τους ανθρώπους στον δρόμο της πίστεως και της σωτηρίας. Είναι καθολική η ομολογία ότι μέσα στην κοινωνία όλοι έχουμε να δώσουμε κατί αλλά και να πάρουμε. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να είμαστε για όλους τύπος και υπόδειγμα.

http://www.imconstantias.org.cy/2021112-2/

ΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΤΡΙΠΤΥΧΟ

 Στήν πνευματική ζωή ὑπάρχει ἕνα ξεχωριστό τρίπτυχο, τό ὁποῖο μᾶς ὁδηγεῖ στήν πρόοδο κατά Θεόν. Εἶναι ἡ ἀνάγνωση, ἡ συμβουλή πού παρηγορεῖ καί ἡ διδασκαλία. Καί τά τρία περιλαμβάνονται στίς πνευματικές ὑποθῆκες πού ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθύνει στόν μαθητή του Τιμόθεο, ἐπίσκοπο Ἐφέσου, καί κατ’ ἐπέκτασιν πρός ὅλους τούς χριστιανούς. «Ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ» (Α΄ Τιμ. 4,13). Ἴσως κάποιος νά ἰσχυριζόταν ὅτι αὐτά ἀναφέρον ται στούς ἐπισκόπους καί τούς ἱερεῖς, στούς πνευματικούς μας καθοδηγητές. Ὅμως αὐτοί δέν ὑπάρχουν μόνο γιά τόν ἑαυτό τους. Ὅ,τι ἰσχύει γιά ἐκείνους ἰσχύει καί γιά ἐμᾶς. Ἑπομένως, ἄν θέλουμε νά προκόψουμε ἀληθινά, χρειάζεται αὐτό τό τρίπτυχο νά τό ἐφαρμόζουμε στή ζωή μας. Καί μάλιστα, ἡ ἐφαρμογή του νά γίνεται μέ «προσοχή», δηλαδή μέ ἀφιέρωση τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς μας στήν πνευματική ἐργασία. 

Γράμμα καί πνεῦμα 

Ἡ ἀνάγνωση τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν πνευματικῶν λόγων ἀποτελεῖ στοιχεῖο τό ὁποῖο μᾶς ὁδηγεῖ στήν πνευματική καί ἐκκλησιαστική αὐτοσυνειδησία. Διαβάζοντας τό Εὐαγγέλιο γνωρίζουμε ποιοί εἴμαστε. Ποιός εἶναι ὁ Θεός στόν Ὁποῖο πιστεύουμε καί τί θέλει ἀπό ἐμᾶς. Ἐρευνοῦμε τά κρύφια τῆς καρδιᾶς μας, διότι κάθε λόγος Θεοῦ ἀποκαλύπτει τό βάθος τῆς ψυχῆς μας. Καί τήν ἴδια στιγμή μᾶς δείχνει τή συνέχεια τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας. Ποῦ ἀνήκουμε. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή ἀποτελεῖ ἱερό βιβλίο, ὄχι γιατί μπορεῖ νά ὑποκαταστήσει τήν Ἐκκλησία, ἀλλά γιατί ἡ Ἐκκλησία μᾶς δείχνει δι’ αὐτῆς ὅτι «Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13,8). Ἡ προσοχή κατά τήν ἀνάγνωση, λοιπόν, δέν ἔχει νά κάνει μόνο μέ τή συγκέντρωση τοῦ νοῦ ὅταν διαβάζουμε. Ἔχει νά κάνει μέ τήν ἀνάγκη τοῦ φωτισμοῦ μας ἀπό τόν Θεό, ὥστε νά μποροῦμε νά κατανοοῦμε ὅσα διαβάζουμε, νά μή μένουμε μόνο στό γράμμα τους, ἀλλά νά προσπαθοῦμε νά κάνουμε δικό μας τό πνεῦμα τους, γιά νά ζήσουμε ὅπως πιστεύουμε. 

Συμβουλές πού σώζουν

 Ἡ παράκληση εἶναι ἡ παρηγοριά πού μᾶς δίνουν οἱ πνευματικές συμβουλές. Ὅλοι μας ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό αὐτές, ἀρκεῖ νά μᾶς δείχνουν τόν Χριστό καί τή σωτηρία μας, καί νά μήν ἀποσκοποῦν ἁπλῶς στό νά αἰσθανθοῦμε καλύτερα, νά κάνουμε δηλαδή κέντρο τῆς ζωῆς μας τόν ἑαυτό μας. Ἀληθινά παρηγοροῦν οἱ συμβουλές πού δίνονται ἀπό ἐκείνους πού ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ὁρίσει νά μᾶς διακονοῦν. Ὅμως καί ὁ καθένας πού ἀγωνίζεται πνευματικά, μπορεῖ νά μᾶς βοηθήσει, ἄλλοτε μέ τόν λόγο του, ἄλλοτε μέ τή σιωπή καί τήν ὑπομονή του. Μᾶς χρειάζεται ὅμως πνεῦμα μαθητείας καί προσευχή. Σ᾽ ἕναν ἀταπείνωτο καί «δοκησίσοφο» κόσμο, αὐτόν πού νομίζει ὅτι τά ξέρει ὅλα, ἰδίως μέ τήν εὐκολία τοῦ Διαδικτύου, παρασυρόμαστε καί δέν θέλουμε νά ἀκούσουμε καί νά μάθουμε, παραμένοντας ἀκατήχητοι πνευματικά. Παράλληλα, δέν προσευχόμαστε νά λάβουμε ἀπάντηση ἀπό τόν Θεό σέ ὅ,τι μᾶς θλίβει ἤ στόν τρόπο τῆς ζωῆς μας, μέ ἀποτέλεσμα νά παρασυρόμαστε ἀπό λόγους ἀνώφελους καί πρόσωπα πού δέν δείχνουν τόν Χριστό. 

Ἡ διδασκαλία ὡς ἔργο τῆς Ἑκκλησίας 

Ἡ διδασκαλία ἔχει νά κάνει μέ τήν αὐθεντικότητα τοῦ βιώματος τῆς Ἐκκλησίας, τό ὁποῖο παρατίθεται τόσο διά τοῦ λόγου ὅσο καί διά τῶν ἔργων. Διδασκαλία εἶναι ἡ ἁγιότητα καί ὁ τρόπος της. Διδασκαλία εἶναι ὁ συνδυασμός θεωρίας καί πράξης. Διδασκαλία εἶναι ἡ ἑρμηνεία τῆς ἀλήθειας. Διδασκαλία εἶναι ἡ ἀξιολόγηση τῶν ἔργων καί τῆς ζωῆς μας, ὄχι ἀπό τούς ἀνθρώπους, ἀλλά ἀπό τά ὅσα ὁ Θεός θέλει. Διδασκαλία εἶναι ἡ ἀνάπτυξη σχέσης μέ αὐτόν πού διδάσκει, γιατί τίποτε στήν Ἐκκλησία δέν εἶναι ἀπρόσωπο. Διδασκαλία εἶναι ἡ συγκρότηση σέ κοινότητα, στό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, γιατί τά πάντα γίνονται φανερά καί ἀπευθύνονται σέ ὅλους ὅταν μποροῦμε νά συναντιόμαστε. Διδασκαλία εἶναι ἡ ἐπισήμανση τοῦ ψεύδους, τῆς αἵρεσης, τῆς ἀπομάκρυνσης ἀπό τή γνησιότητα. Ὄχι μέ κραυγές, ἀλλά μέ νηφαλιότητα. Καί μέ ἐμπιστοσύνη τελικά στήν ἴδια τήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία μπορεῖ νά ἀποδεχτεῖ ἤ καί νά ἀπορρίψει κάθε διδασκαλία, ἀκόμη κι ἄν φαίνεται εὐφυής καί ὀρθή. Γιατί γνώμονας τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι νά εὐχαριστήσει ἤ νά ἐπαινέσει, ἀλλά νά σώσει. 

Τό τρίπτυχο αὐτό δέν εἶναι εὔκολο νά βρεῖ ἐφαρμογή στή ζωή μας. Ἀπό τή μιά ἡ ἔλλειψη χρόνου καί ἡ πρόταξη ἄλλων προτεραιοτήτων δέν μᾶς ἀφήνουν νά μελετήσουμε. Ὁ ἐγωισμός καί ἡ αἴσθηση ὅτι ἐμεῖς κατέχουμε τήν ἀλήθεια δέν μᾶς ἐπιτρέπουν νά ἀκούσουμε τίς συμβουλές τῶν πνευματικῶν μας πατέρων. Τήν ἴδια στιγμή, ἡ κατά κόσμον σοφία ἔρχεται νά μᾶς συναντήσει καί νά μᾶς βάλει στόν πειρασμό τῆς ζωῆς χωρίς τόν Θεό. Τῆς υἱοθέτησης ἄλλων γραφῶν ὡς δῆθεν ἀρκετῶν γιά νά εἴμαστε καλά. Τῆς ἄρνησης ἔνταξης στήν Ἐκκλησία. Τῆς αἴσθησης ὅτι ἡ ἐπιστήμη τοῦ κόσμου ἀρκεῖ. Ἔχουμε ὅμως εὐθύνη ἔναντι τοῦ Θεοῦ νά καλλιεργούμαστε καί νά ἀνήκουμε στό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, νά διδασκόμαστε καί νά παρακαλούμαστε, ξαναβρίσκοντας πορεία ζωῆς καί ἐλπίδας. Ἄς προσέξουμε λοιπόν τόν λόγο τοῦ Ἀποστόλου. Καί ἄς ἀλλάξουμε τίς προτεραιότητές μας λαμβάνοντας τή χάρη, τήν εὐλογία καί τήν ὀμορφιά πού ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ μᾶς δίνει γιά κάθε περίσταση τῆς ζωῆς μας καί γιά κάθε πτυχή τοῦ ἑαυτοῦ μας. 

π. Θ. Μ.

http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/fk/2021/05_2021(3531).pdf

Προ – Ίμια ξεπουλήματος;

Γράφει ο Παναγιώτης Κωστόπουλος*

Το 1996, στα γεγονότα των Ιμίων, μόλις είχα κλείσει τα δεκαεπτά. Ως εκ τούτου, τα γεγονότα χαράκτηκαν έντονα στη μνήμη μου και από τότε θυμάμαι…

Θυμάμαι κάποιον λογικό φόβο που υπήρχε από τον κόσμο, περισσότερο όμως ενθουσιασμό και ετοιμότητα. Θυμάμαι την οργή για γνωστό δημοσιογράφο ο οποίος  παρουσίαζε στην τηλεόραση κάθε «βήμα» των ελληνικών ναυτικών δυνάμεων. Θυμάμαι ένα σύνθημα σε αφίσα, που με είχε βάλει σε σκέψεις: «Προτιμότερος ο πόλεμος από την ταπείνωση». Θυμάμαι στο σχολείο μου έναν ξεσηκωμό από τους συμμαθητές μου, ακόμα και από κάποιους που δεν είχαν δείξει δείγματα φιλοπατρίας. Θυμάμαι τις επόμενες μέρες το εύστοχο, αλλά και επίκαιρο σύνθημα: «Στα Ίμια νεκροί τρεις αξιωματικοί, αυτό θα πει φιλία ελληνοτουρκική». Θυμάμαι πως μέσα από κάποιες ανεκδιήγητες δηλώσεις, μάθαμε ότι ενίοτε, «τις σημαίες τις παίρνουν οι άνεμοι». Θυμάμαι τον τότε πρωθυπουργό κ.Σημίτη, με ισχυρές δόσεις οσφυοκαμψίας να ευχαριστεί τους Αμερικάνους για την βοήθειά τους ώστε να αποφευχθεί ο πόλεμος, ανάμεσα στα έντονα γιουχαΐσματα των βουλευτών. Στην ουσία, ο Έλληνας πρωθυπουργός ευχαριστούσε ένα ξένο κράτος που επενέβη και απωλέσαμε ελληνικό έδαφος με το γκριζάρισμα των Ιμίων.

Τέτοιες μέρες ήταν και δυο χρόνια πριν, που η πατρίδα μας έζησε μια ακόμα προδοσία με τη επικύρωση από την Βουλή, της συμφωνίας των Πρεσπών, υπό την πρωθυπουργία του κ.Τσίπρα. Αυτή η «φλούδα γης» δυστυχώς κατασπαράσσεται από τα «τσακάλια» και τις «αρκούδες». Οι μνήμες μας διαρκώς στάζουν αίμα, η πατρίδα μας χάνει κομμάτια της υπό την καθοδήγηση θλιβερών πολιτικών.

Δυστυχώς λοιπόν για όσους ορέγονται μοιράσματα του Αιγαίου, κάποιοι θυμούνται. Σήμερα, 25 χρόνια μετά, η ελληνική κυβέρνηση σέρνεται σε συζητήσεις με την Τουρκία. Δεν θα σταθώ στο περιεχόμενο των συζητήσεων και ποια θέματα πρέπει να συζητήσουμε ή όχι. Αυτό θα πρέπει να αναλυθεί αφού συμφωνήσουμε ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε συζητήσεις. Εδώ δημιουργείται ένα μεγάλο ερώτημα. Γιατί να πάμε σε συζητήσεις με κάποιον ο οποίος μονίμως αμφισβητεί κυριαρχικά μας δικαιώματα; Με κάποιον που δεν έχει ζητήσει ποτέ συγγνώμη και δεν έχει μετανιώσει για σωρεία εγκλημάτων και γενοκτονιών; Με κάποιον που εργαλειοποιεί το «μεταναστευτικό» για να δημιουργήσει πρόβλημα στη χώρα μας και μέχρι προσφάτως, το χρησιμοποιούσε ως Δούρειο Ίππο, στην προσπάθειά του να εισβάλλει στον Έβρο; Με κάποιον που όπως έχει δείξει επανειλημμένως δεν κάνει ποτέ ούτε βήμα πίσω στις διαπραγματεύσεις; Με κάποιον που διαρκώς απειλεί, εκβιάζει και προκαλεί; Με κάποιον που βοηθάει και υποστηρίζει τους τρομοκράτες τζιχαντιστές;

Με λίγα λόγια, δεν συζητάς με το κράτος – συμμορία, δηλαδή, με τον τραμπούκο της γειτονιάς σου. Πρώτα περιμένεις να αλλάξει στάση και μετά συζητάς. Ειδάλλως, οδηγείσαι σε μια συζήτηση που η μόνη πιθανότητα που υπάρχει είναι να βγεις χαμένος. Ο κ.Μητσοτάκης, πιστώνεται τη σθεναρή στάση των ελληνικών στρατευμάτων στον Έβρο και την πρόσφατη αγορά των Rafale. Όμως, ο λαός δεν ξεχνά την απραξία του στο θέμα της ακύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών. Η πατρίδα μας δεν μπορεί να δεχτεί άλλα ξεπουλήματα και άλλες γκρίζες ζώνες. Εύχομαι να μην ακολουθήσει το όνειδος των προαναφερθέντων πρωθυπουργών και λαός να δείξει την αντίθεσή του σε κάθε προσπάθεια ξεπουλήματος, όπως έκανε και με τη συμφωνία των Πρεσπών.

ΒΛΑΧΑΚΗΣ, ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ, ΓΙΑΛΟΨΟΣ, ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!!

*Ιδιωτικός Υπάλληλος

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Δημοκρατία”, την Πέμπτη 28/01/21με τίτλο “Ξεπουλήματα”.

https://www.antibaro.gr

Έκθεση think tank με μέλη ΙΣΤΑΜΕ -Α.Διαμαντοπούλου στρέφεται εναντίον της Ελλάδας ;

Έκθεση ευρωπαϊκού think tank, συνεργάτες του οποίου είναι η Α.Διαμαντοπούλου και το «Ινστιτούτο Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών - Ανδρέας Παπανδρέου» (ΙΣΤΑΜΕ), στρέφεται εναντίον της χώρας μας και υπέρ της Τουρκίας.

Πιο αναλυτικά, πληθαίνουν τα κάθε λογής ευρωπαϊκά «think tank» και Ινστιτούτα, τα οποία, με «εκθέσεις» τους, καλούν τις Βρυξέλλες να τα βρουν εδώ και τώρα με την Αγκυρα, επειδή, κατά τα ίδια, οι δύο πλευρές έχουν στρατηγικά συμφέροντα, και από την άλλη ζητούν από την ΕΕ να «τραβήξουν» το αυτί στην Ελλάδα, την Κύπρο και τη Γαλλία, διότι, ούτε λίγο ούτε πολύ, στήνουν περίεργες συμμαχίες στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ενα από αυτά, το «Ευρωπαϊκό Ινστιτούτου προοδευτικής πολιτικής» (FEPS - European progressive political foundation) εκπλήσσει, με πρόσφατη έκθεσή του, η οποία μάλιστα καλεί την ΕΕ να «συμβουλεύσει» τα μέλη της, Ελλάδα, Γαλλία και Κύπρο, να μην προβαίνουν σε «επιδείξεις», προφανώς, αφήνοντας να εννοηθεί, για να μην ενοχληθεί η Τουρκία, σύμφωνα με άρθρο από το lawandorder.gr

 

Το ενδιαφέρον είναι ότι στο δίκτυο του συγκεκριμένου «think tank», συμφωνα τουλάχιστον με την ιστοσελίδα του, εμφανίζονται ως συνεργάτες στην Ελλάδα το «Δίκτυο για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη», πρόεδρος του οποίου είναι η Αννα Διαμαντοπουλου, καθώς και το «Ινστιτούτο Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών - Ανδρέας Παπανδρέου» (ΙΣΤΑΜΕ).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ένοπλες Συρράξεις 30.01.2021 - 14:4695

Θα συγκρουστεί η υπερδύναμη Ρωσία με την Τουρκία; - Το ενδεχόμενο πολέμου στη Συρία και ο ρόλος των ΗΠΑ

  

Να σημειωθεί, πως, ανάμεσα στα άλλα, το «Δίκτυο», τον Φεβρουάριο του 2020 είχε αναλάβει την πρωτοβουλία να διοργανώσει εκδήλωση για τα ελληνο-τουρκικά. Σε αυτήν, εκτός της Α.Διαμαντοπούλου, μετείχαν, μεταξύ άλλων, ο πρέσβης επί τιμή, ο οποίος σήμερα είναι επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία, Παύλος Αποστολίδης, ο πρώην υπουργός Αμυνας, Ευάγγελος Αποστολάκης, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, ο Τούρκος πρέσβη στη χώρα μας, Μπουράκ Οζουγκεργκίν, και ο Ισραηλινός πρέσβης, Γιόσι Αμράνι.

Πρόεδρος του FEPS είναι η Μαρία Ζοάο Ροντρίγκεζ, από την Πορτογαλία, πρώην υπουργός επί πρωθυπουργίας στη χώρα του σημερινού γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτιέρες, και, όπως αναφέρει η ίδια στο βιογραφικό της, «Ευρωπαία πολιτικός» με μεγάλη εμπειρία στις ευρωπαϊκές υποθέσεις και σε ευρωπαϊκά πόστα.

Το FEPS, το οποίο φαίνεται ότι πρόσκειται στην ομάδα των Ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών, σε πρόσφατη, πολυσέλιδη έκθεσή του (Collective Security and Multilateral Engagement in the Middle East: Pathways for EU Policy), την οποία συνέταξαν οι Silvia Colombo και Andrea Dessì, μεταξύ άλλων, αναφέρει για τις ευρω-τουρκικές σχέσεις:

«Σε διμερές επίπεδο, η ΕΕ και η Τουρκία έχουν μια βαθιά, αν και αναμφίβολα δύσκολη και μερικές φορές αμφισβητούμενη σχέση. Εκτός από τη Λιβύη, η ΕΕ μπορεί να αξιοποιήσει το αναμφισβήτητο ενδιαφέρον της Τουρκίας για την ανανέωση της Τελωνειακής Ενωσης ΕΕ-Τουρκίας, καθώς και τη καθυστερημένη επί μακρόν απελευθέρωση των θεωρήσεων (σ.σ. είσοδος Τούρκων πολιτών στην ΕΕ χωρίς βίζα) για να κερδίσει έδαφος έναντι της Άγκυρας».

Κατα το Ινστιτούτο, οι παραπάνω τομείς, «περιλαμβανομένου του ζητήματος της μετανάστευσης, που έχουν να κάνουν με αμοιβαία συμφέροντα, σε αντίθεση με τις διαφωνίες που υπάρχουν, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως εφαλτήρια για το άνοιγμα νέων δρόμων στον διάλογο και για συνομιλίες σε άλλους τομείς».

Ωστόσο, τονίζει το FEPS, «για να υποστηρίξει αυτούς τους στόχους, η ΕΕ πρέπει να συμβουλεύσει τα κράτη - μέλη της, την Ελλάδα, τη Γαλλία και την Κύπρο ειδικότερα, να περιορίσουν τις δημόσιες επιδείξεις πολιτικής ή στρατιωτικής υποστήριξης από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία στην Ανατολική Μεσόγειο».

Κάτι που, όπως έχει κάνει γνωστό η Τουρκία, ενοχλεί σφόδρα την Αγκυρα. Πάλι καλά που το Ινστιτούτο δεν ζητάει από την ΕΕ να «επιπλήξει» την Ελλάδα, επειδή τα ελληνικά πολεμικά πλοία «παρενοχλούν» τον τουρκικό πολεμικό στόλο, ο οποίος, συνοδεύοντας τα ερευνητικά σκάφη της γείτονος, μπαινοβγαίνει στα ελληνικά χωρικά ύδατα και στην κυπριακή ΑΟΖ.

https://www.pentapostagma.gr/ethnika-themata/6987932_ekthesi-think-tank-me-meli-istame-adiamantopoyloy-strefetai-enantion-tis?utm_source=email&utm_medium=newsletter

Nερό: το Μεγάλο Μυστήριο. (Ελληνικoί Υπότιτλοι)

 

Πως ο Μινωικός πολιτισμός κατέρριψε Ινδοευρωπαϊκές και Αφρικανικές θεωρίες | Γ.Σταματογιαννόπουλος

 

Η αρχαιολόγος Ντόροθι Κινγκ για την Μακεδονία.

 

ΙΜΙΑ 31.1.1996

 

ΣΥΝΕΒΗ 73.000 ΠΡΙΝ- ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΕΡΑ! Οι επιστήμονες ανακάλυψαν το μεγαλύτερο τσουνάμι όλων των εποχών

 

Επιστήμονες ανακάλυψαν ότι, πριν από περίπου 73.000 χρόνια, το μεγαλύτερο από τα νησιά του αρχιπελάγους του Πράσινου Ακρωτηρίου, στα ανοιχτά της Δυτικής Αφρικής στον Ατλαντικό, το Σαντιάγκο, όπου σήμερα ζουν 250.000 άνθρωποι, σαρώθηκε από τεράστια κύματα ύψους 200 έως 250 μέτρων. Η αιτία ήταν ένα μεγατσουνάμι που προκλήθηκε λόγω της απότομης υποθαλάσσιας κατάρρευσης τμήματος ενός νησιωτικού ηφαιστείου σε απόσταση 55 χιλιομέτρων.

Συγκριτικά, τα μεγαλύτερα πρόσφατα τσουνάμι, του 2004 στον Ινδικό Ωκεανό (περίπου 230.000 θύματα) και του 2011 στην Ιαπωνία (περίπου 20.000 θύματα), δημιούργησαν κύματα έως 35 μέτρων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γεωλόγο Ρικάρντο Ραμάλο της Σχολής Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ και του Γεωπαρατηρητηρίου Λαμόντι-Ντόχερτι του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», δήλωσαν ότι πιθανώς είναι το μεγαλύτερο ωκεάνιο τσουνάμι που έχουν δει ποτέ οι άνθρωποι, παλαιοί και σύγχρονοι. Τα κύματα παρέσυραν σε μεγάλες αποστάσεις έως 600 μέτρων, στα ενδότερα του νησιού, τεράστιους βράχους βάρους έως 770 τόνων.

Οι επιστήμονες εκτίμησαν ότι τέτοιες αιφνιδιαστικές κατολισθήσεις ηφαιστείων δεν είναι συχνές, όμως αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για τη δημιουργία γιγάντιου τσουνάμι. Πιο συχνά πάντως είναι τα τσουνάμι που προκαλούνται όχι από ηφαίστεια, αλλά από υποθαλάσσιους σεισμούς.

Η προϊστορική κατάρρευση -συνολικά 160 κυβικά χιλιόμετρα πετρωμάτων κατολίσθησαν στο βυθό- συνέβη στο ηφαίστειο Φόγκο, το οποίο, με ύψος 2.829 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ενεργά νησιωτικά ηφαίστεια στον κόσμο, καθώς εκρήγνυται κάθε περίπου 20 χρόνια.

Τις τελευταίες εκατοντάδες χρόνια, έχουν συμβεί τουλάχιστον οκτώ μικρότερες καταρρεύσεις πλαγιών νησιωτικών ηφαιστείων στην Αλάσκα, στην Ιαπωνία και αλλού, προκαλώντας φονικά τσουνάμι, αν και μικρότερης κλίμακας από ό,τι το Φόγκο πριν από 76.000 χρόνια. Ενδείξεις για αρχαία μεγατσουνάμι έχουν επίσης υπάρξει στα νησιά-ηφαίστεια της Χαβάης, μετά από έκρηξη της Αίτνας στην Ιταλία κ.α.

Ο ερευνητής Σάιμον Ντέι του University College του Λονδίνου έχει υποστηρίξει ότι μια παρόμοια κατάρρευση μέρους του ηφαιστείου Κούμπρε Βιέχα στα Κανάρια Νησιά θα μπορούσε να γεννήσει κύματα τσουνάμι ύψους έως 1.000 μέτρων (!) – ισχυρισμός που έχει πάντως αντιμετωπιστεί με σκεπτικισμό από άλλους επιστήμονες, οι οποίοι θεωρούν απίθανο να συμβεί κάτι τέτοιο.

Το μεγαλύτερο κύμα που έχει ποτέ καταγραφεί – αλλά σε κλειστή θάλασσα και όχι ωκεανό- είχε ύψος περίπου 525 μέτρων και συνέβη στον απομονωμένο Κόλπο Λιτούγια της Αλάσκα, μετά από ένα υποθαλάσσιο σεισμό. Δύο ψαράδες που έτυχε να βρίσκονται στη βάρκα τους εκείνη τη μέρα μέσα στον κόλπο, παρασύρθηκαν από τα κύματα έως ένα κοντινό δάσος – και ως εκ θαύματος επέζησαν.

Ο Ραμάλο επεσήμανε ότι τέτοια «αποκαλυπτικά» γεγονότα μπορούν να ξανασυμβούν στο μέλλον, αν και είναι αδύνατο να προβλέψει κανείς πού και πότε. Τα ηφαιστειακά νησιωτικά αρχιπέλαγα όπως των Αζορών, των Κανάριων και της Χαβάης βρίσκονται ψηλά στον κατάλογο επικινδυνότητας, όπως αναφέρει το Kontranews

https://www.pentapostagma.gr/epistimi/2817512_synebi-73000-prin-mia-istoriki-mera-oi-epistimones-anakalypsan-megalytero-tsoynami#ixzz3ykwhwaCM

Στις 31/01/2021 εορτάζουν:

 

	Άγιοι Κύρος και Ιωάννης οι Ανάργυροι και η Αγία Αθανασία με τις τρεις θυγατέρες της Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία Όσιος Αρσένιος ο Νέος εν Πάρω Άγιοι Ουικτωρίνος, Ουίκτωρ, Νικηφόρος, Κλαύδιος, Διόδωρος, Σαραπίνος και Παπίας Αγία Τρυφαίνη Άγιος Ηλίας ο Νέος Οσιομάρτυρας ο Αρδούνης Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου Δακρυρροούσης Άγιος Aed από το Ferns Άγιος Ιούλιος ο Πρεσβύτερος εξ Αιγίνης

Άγιοι Κύρος και Ιωάννης οι Ανάργυροι και η Αγία Αθανασία με τις τρεις θυγατέρες της Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία

 

Ημερομηνία εορτής:	31/01/2021
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 31 Ιανουαρίου εκάστου έτους.
Ιερά Λείψανα:	Η Κάρα του Αγίου Κύρου βρίσκεται στη Μονή Τιμίου Προδρόμου Λουτρακίου Κορινθίας. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Κύρου βρίσκονται στις Μονές Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων και Κύκκου Κύπρου. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Ιωάννη βρίσκονται στις Μονές Μεγ. Λαύρας και Παντοκράτορος Αγίου Όρους και Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Κυρος Ο Αναργυρος (; - 292), Αγιος Ιωαννης Ο Αναργυρος (; - 292), Αγια Αθανασια (; - 292), Αγια Θεοδοτη (; - 292), Αγια Θεοκτιστη (; - 292), Αγια Ευδοξια (; - 292)

Εις τον Κύρον και Ιωάννην Κύρῳ συναθλῶν Ἰωάννης πρὸς ξίφος, Συνθαυματουργεῖ καὶ μετὰ ξίφος Κύρῳ. Εις την Αθανασίαν, Θεοδότην, Θεοκτίστηω και Ευδοξίαν Μήτηρ ἀρίστη, καὶ τριὰς θυγατέρων, Πόθῳ Πατρὸς θνῄσκουσι τοῦ πάντων ξίφει. Κῦρον Ἰωάννην τε τάμον πρώτῃ τριακοστῇ.

Βιογραφία Οι Άγιοι Μάρτυρες Κύρος και Ιωάννης άθλησαν κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 - 305 μ.Χ.). Ο Άγιος Κύρος καταγόταν από την Αλεξάνδρεια, ενώ ο Άγιος Ιωάννης καταγόταν από την Έδεσσα της Μεσοποταμίας. Όταν ξέσπασε ο διωγμός του Διοκλητιανού, ο Άγιος Κύρος πήγε σε ένα παραθαλάσσιο τόπο της Αραβίας και, αφού περιεβλήθηκε το μοναχικό σχήμα, κατοίκησε στον τόπο αυτό. Ο Άγιος Ιωάννης πήγε στα Ιεροσόλυμα και εκεί άκουσε για τα θαύματα που επιτελούσε ο Άγιος Κύρος. Στην συνέχεια μετέβη στην Αλεξάνδρεια. Από εκεί, αφού από διάφορες φήμες έμαθε που διέμενε ο Άγιος Κύρος, πήγε και τον βρήκε και έμεινε μαζί του. Τα θαύματα των Αγίων Αναργύρων συνέγραψε ο Άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων (τιμάται 11 Μαρτίου), διότι οι Άγιοι θεράπευσαν τα μάτια του. Κατά την περίοδο του διωγμού συνελήφθη και η Αγία Αθανασία, που ήταν χήρα, καθώς επίσης και οι τρεις θυγατέρες της Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία. Η είδηση τάραξε τον Κύρο και τον Ιωάννη. Έτσι οι Άγιοι, επειδή φοβήθηκαν μήπως αυτές δειλιάσουν από την σκληρότητα των βασανιστηρίων, εξαιτίας της αδυναμίας της φύσεως της γυναίκας, έσπευσαν κοντά τους και έδιναν σε αυτές θάρρος, ενώ παράλληλα προετοιμάζονταν και οι ίδιοι για το μαρτύριο. Και πράγματι, συνελήφθησαν και αυτοί και οδηγήθηκαν στον ηγεμόνα. Εκεί διακήρυξαν με παρρησία και θάρρος την πίστη τους στον Θεό. Μάταια ο ηγεμόνας ζητούσε να κάμψει την ανδρεία της μητέρας, δείχνοντας σε αυτή τις θυγατέρες της και επιρρίπτοντάς της την ενοχή. Εκείνη, αφού στράφηκε προς τις θυγατέρες της, τις ενίσχυε λέγουσα ότι η σωματική ωραιότητα είναι πρόσκαιρη, ενώ στην αιωνιότητα διατηρείται η ομορφιά της ψυχής του ανθρώπου αθάνατη. Αυτές δε έλεγαν προς την μητέρα τους ότι αισθάνονταν μεγάλη χαρά, επειδή έμελλε να φύγουν από τον μάταιο αυτό κόσμο μαζί της για την αγάπη του Χριστού και να μην χωρισθούν ποτέ από κοντά της. Ο ηγεμόνας εξαγριώθηκε και διέταξε να τους υποβάλουν σε πολλά και σκληρά βασανιστήρια. Μετά από τα βασανιστήρια αποκεφάλισαν διά ξίφους τον Άγιο Κύρο και τον Άγιο Ιωάννη, το έτος 292 μ.Χ.. Έτσι μαρτύρησαν και η Αγία Αθανασία με τις τρεις θυγατέρες της. Τον βίο και το μαρτύριο αυτών έγραψε ο Σωφρόνιος ο Σοφιστής. Η Σύναξη αυτών ετελείτο στο Μαρτύριο που είχε ανεγερθεί προς τιμήν τους και βρίσκεται στην περιοχή Φωρακίου.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. α’. Τά θαύματα τῶν Ἁγίων σου Μαρτύρων, τεῖχος ἀκαταμάχητον ἡμῖν δωρησάμενος, Χριστέ ὁ Θεός, ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, βουλάς ἐθνῶν διασκέδασον, τῆς Βασιλείας τά σκῆπτρα κραταίωσον, ὡς μόνος ἀγαθός καί φιλάνθρωπος. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ. Ὡς Ἀθλοφόροι εὐκλεεῖς τοῦ Σωτῆρος, καὶ ἰατῆρες τῶν ψυχῶν καὶ σωμάτων, Ἀνάργυροι ἐκλάμπετε ἐν πάσῃ τὴ γῆ, νόσων μὲν ἰώμενοι, ἀνωδύνως τὰ βάρη, χάριν δὲ πορίζαντες, τοὶς βοώαιν ἀπαύστως χαίρετε κρήναι θείων δωρεῶν, Κῦρε θεόφρον, καὶ Ἰωάννη ἔνδοξε. Κοντάκιον Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον. Ἐκ τῆς θείας χάριτος, τήν δωρεάν τῶν θαυμάτων, εἰληφότες Ἅγιοι, θαυματουργεῖτε ἀπαύστως, ἅπαντα ἡμῶν τά πάθη, τῇ χειρουργίᾳ, τέμνοντες, τῇ ἀοράτῳ, Κῦρε θεόφρον, σύν τῷ θείῳ Ἰωάννῃ· ὑμεῖς γάρ θείοι ἱατροί ὑπάρχετε. Κάθισμα Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ. Τὰς χαμαιζήλους ἡδονὰς συμπατοῦντες, πρὸς μαρτυρίου Ἀθληταὶ θεῖον ὕψος, περιφανῶς ἐπήρθητε ἐν χάριτι, Κῦρε Ἰωάννη τε, οἰκουμένης φωστῆρες· ὅθεν ἱκετεύομεν, σκοτασμοῦ ἁμαρτίας, καὶ νοσημάτων ῥύσασθαι ἡμᾶς, τὸν ἐπὶ πάντων Θεὸν ἱκετεύοντες. Ὁ Οἶκος Ἑαυτοὺς τῷ Θεῷ ἀναθέμενοι Ἅγιοι, πᾶσαν πεῖραν δεινῶν δι᾿ αὐτὸν ὑπεμείνατε, θανόντες προθύμως Μάρτυρες γενναῖοι, καὶ μετὰ τέλος, πᾶσι πηγάζετε τὰ θεῖα χαρίσματα, τοῖς ἐν ποικίλαις νόσοις ὑπάρχουσι, καὶ ὑπὸ πολλῶν ἐταζομένοις κακῶν, ὧν εἷς καὶ πρῶτος εἰμὶ ἐγὼ ὁ τάλας· τὸ σῶμα γὰρ καὶ τὴν ψυχὴν ὑπὸ τραυμάτων χαλεπῶν ὀδυνῶμαι, καὶ πίστει ὑμῖν βοῶ, ἰάσασθέ με· ὑμεῖς γὰρ θεῖοι ἰατροὶ ὑπάρχετε.

Οπτικοακουστικό Υλικό

Ακούστε το απολυτίκιο!

Αγιογραφίες / Φωτογραφίες

Η Αγία Αθανασία με τις τρεις θυγατέρες της Θεοδότη, Θεοκτίστη και Ευδοξία	Άγιος Κύρος ο Ανάργυρος	Άγιος Κύρος ο Ανάργυρος
Άγιος Ιωάννης ο Ανάργυρος	Άγιος Ιωάννης ο Ανάργυρος