Νόμος πνευματικός ἀγαπητοί μου εἶναι ὅτι, ὅλοι ὅσοι θέλουν νά ζήσουν μέ εὐσέβεια, πίστη καί ἀγάπη στό Θεό θά διωχθοῦν. Θά πολεμηθοῦν, θά δοκιμασθοῦν σκληρά, θά ὑποφέρουν. Αὐτόν τόν πνευματικό νόμο μᾶς ὑπενθυμίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Περί αὐτοῦ θά κάνουμε καί ἐμεῖς λόγο σήμερα.
Ὅλοι οἱ Χριστιανοί πού θέλουν νά ζοῦν εὐσεβῶς καί κατά τό Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, θά διωχθοῦν. Διωγμός ὀνομάζεται ὁ πόλεμος τόν ὁποῖον κάνουν οἱ ἄπιστοι, οἱ ἄθεοι, οἱ ἐκτός Ἐκκλησίας ζῶντες κατά τῶν πιστῶν. Αὐτός ὁ πόλεμος εἶναι μία μορφή διωγμοῦ. Ὑπάρχει καί ἡ ἄλλη μορφή πού εἶναι ὅλες οἱ θλίψεις καί οἱ πειρασμοί τούς ὁποίους ὑπομένουν οἱ ἐνάρετοι γιά τά δόγματα τῆς πίστεως, γιά τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ γιά τίς παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας.
Ὅποιος, λοιπόν, βαδίζει τήν στενή καί τεθλιμμένη ὁδό τῆς σωτηρίας αὐτός ἐξ ἀνάγκης ἔχει νά θλίβεται κατά τόν ἕνα ἤ τόν ἄλλο τρόπο πού ἀναφέρθηκαν. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος πού διώχθηκε καί πολεμήθηκε ὅσο κανένας ἄλλος, ἐπιβεβαιώνει αὐτόν τόν ἰσχύοντα πνευματικό νόμο λέγοντας: «Δέν εἶναι δυνατόν, ὅσοι ζοῦν μέ ἀρετή νά ἀκοῦνε καλά λόγια ἀπό ὅλους». καί πάλι «Δέν εἶναι δυνατόν ὁ φροντίζων τήν ἀρετή νά μήν ἔχει πολλούς ἐχθρούς εὐλογία καί δικαιολογημένα διερωτᾶσθε γιά ποιόν λόγο, διώκονται οἱ ἐνάρετοι ; Ἐπί τοῦ ἐρωτήματος αὐτοῦ εἶναι πολύ δύσκολο νά διατυπωθεῖ μία σαφής καί συγκεκριμένη ἀπάντηση. Αὐτό δέ γιατί εἶναι ἀνεξερεύνητες οἱ ἀποφάσεις καί οἱ κρίσεις τοῦ Θεοῦ. Δέν εἶναι εὔκολο νά γνωρίσουμε σέ κάθε συγκεκριμένη περίπτωση γιατί ὁ Θεός ἐπιτρέπει καί ἀνέχεται νά πολεμεῖται καί νά θλίβεται ὁ πιστός καί ἐνάρετος ὁ Χριστιανός. Ὡστόσο ὅμως ἡ Ἁγία Γραφή, ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ φωτίζει τό θέμα μας, ὥστε νά λάβουμε μία ἀπάντηση.
Ὁ διωγμός τῶν φίλων τοῦ Θεοῦ εἶναι μία μορφή τοῦ αἰωνίου πολέμου πού φέρνει σέ ἀντίθεση τόν σατανᾶ καί τούς δαίμονες, ὅλες τίς δυνάμεις τοῦ κακοῦ μέ τόν Θεό καί μέ τούς ὑπηρέτες Του. Ὁ πόλεμος αὐτός εἶναι γνωστό ὅτι θά καταλήξει μέ τήν συντριβή τῶν ἀντίθεων δυνάμεων καί τόν δοξασμό τῶν δικαίων. Ἀπό τόν καιρό τῆς ἐμφανίσεως τῆς ἁμαρτίας ὥς τίς τελικές μάχες πού περιγράφονται στήν Ἀποκάλυψη ὁ «Δράκων» δηλαδή ὁ διάβολος καταδιώκει τήν «Γυναίκα» δηλαδή τήν Ἐκκλησία μέ τούς πιστούς.
Ὁ Θεός ἐπιτρέπει πολλές φορές νά παραδίδονται οἱ πιστοί σέ ἄδικους καί ἀσεβεῖς γιά νά τελειοποιηθοῦν. Νά «τελειωθοῦν» οἱ πιστοί. Δοκιμάζονται γιά νά ἀναδειχθοῦν νικητές καί ἔτσι νά δοξασθοῦν ἀπό τόν Θεό γιά τόν ἀγώνα τους καί τούς ἄθλους τους. Ἐδῶ ἄς θυμηθοῦμε τούς μάρτυρες τῆς πίστεως: Τόν Ἅγιο Γεώργιο, τόν Ἅγιο Δημήτριο, τήν Ἁγία Βαρβάρα, τήν Ἁγία Αἰκατερίνη. Ὅλους τούς Μεγαλομάρτυρες, τούς Ἱερομάρτυρες, τούς Ὁσιομάρτυρες, Ὁμολογητές, Ἀπολογητές, Παιδομάρτυρες, κ.λπ. Τά μαρτύριά τους, οἱ βασανισμοί τους, οἱ ποικίλες τιμωρίες τους πού ὑπέφεραν τούς ἔφεραν οὐράνια δόξα καί τιμή στόν οὐρανό. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος γράφει στόν Μ. Ἀθανάσιο, ἕναν Ἅγιο πού διώχθηκε, συκοφαντήθηκε καί ἔζησε τόν περισσότερο χρόνο τῆς ζωῆς του στήν ἐξορία διωκόμενος: «Διά τοῦτο παραδίδονται καί δίκαιοι πολλάκις εἰς χείρας ἀσεβῶν οὐχ ἵνα ἐκεῖνοι τιμηθῶσιν, ἀλλ’ ἵνα ὅπως δοκιμασθῶσι, περιπέζονται πρός τό παρόν οἱ ἀσεβεῖς ἕως ὅτου εἶναι κρυμμένη ἡ χρηστότης τοῦ Θεοῦ»
Ὑπάρχει καί ἡ ἄλλη θεώρηση τοῦ προβλήματος. Τήν ἀνακαλύπτουμε στό ιγ΄ κεφάλαιο τοῦ κατά Λουκᾶν Εὐαγγελίου (στιχ.1-5). Κάποια ἡμέρα ἦλθαν καί ἀνήγγειλαν στόν Χριστό, ὅτι ὁ Πιλάτος ἐσκότωσε κάποιους Γαλιλαίους τήν ὥρα πού ἐθυσίαζαν στόν Ναό, ἀναμιγνύοντας τό αἷμα τους μέ τίς θυσίες τους.
Ὁ Χριστός λοιπόν τούς ἀπάντησε : «Νομίζετε, ὅτι αὐτοί οἱ Γαλιλαίοι ἐπειδή ἔπαθαν αὐτό ἦταν περισσότερο ἁμαρτωλοί ἀπό ὅλους τούς ἄλλους Γαλιλαίους. Ὄχι σᾶς λέγω, ἀλλά ἐάν δέν μετανοήσετε θά χαθεῖτε ὅλοι κατά τόν ἴδιο τρόπο». Συνεχίζει ὁ Κύριος: Ἤ ἐκεῖνοι οἱ δεκαοκτώ πού ἔπεσε ἐπάνω τους ὁ πύργος τοῦ Σιλωάμ καί τούς ἐσκότωσε νομίζετε ὅτι ἦταν περισσότερο ἁμαρτωλοί ἀπό ὅλους τούς ἄλλους κατοίκους τῆς Ἰερουσαλήμ; Ὄχι σᾶς λέγω ἀλλά ἐάν δέν μετανοήσετε θά χαθεῖτε ὅλοι. Κατά τόν ἴδιο τρόπο «Μέ τά λόγια αὐτά δίδονται λύσεις στά ἐρωτήματα ἐκείνων πού προσπαθοῦνε νά μάθουν γιατί οἱ ἄνθρωποι σκοτώνονται σέ σεισμούς, πνίγονται σέ ναυάγια, ὑποφέρουν ἀπό θεομηνίες. Αὐτοί ὑποφέρουν καί θανατώνονται γιά νά μετανοήσουν οἱ ὑπόλοιποι.
Ὁ διωγμός λοιπόν, ἡ θλίψη, οἱ πειρασμοί εἶναι μέρος τῆς ζωῆς καί τοῦ ἀγῶνος τοῦ χριστιανοῦ. Ποιά λοιπόν πρέπει νά εἶναι ἡ στάση τοῦ πιστοῦ; Παράδειγμα τελειότητος εἶναι ὁ Ἰησοῦς. Ὅταν διώκεται ἔχει ἐμπιστοσύνη στόν Πατέρα Του ὁ Ὁποῖος εἶναι μαζί Του καί δέν ὀλιγοπιστεῖ. Καί ὄχι μόνο συνεχίζει νά ἔχει ἐμπιστοσύνη στόν Θεό Πατέρα, ἀλλά προσεύχεται γιά τούς διῶκτες του. Δίνει ἔτσι στούς μαθητές του ἕνα ὕψιστο παράδειγμα τῆς ἀγάπης, πού ὑπομένει κάθε δοκιμασία. Τό ἴδιο πρέπει νά κάνει κάθε χριστιανός πού διώκεται.
Ὁ Χριστός μᾶς ἔδωσε καί συμβουλές πού ἀνταποκρίνονται σ’ αὐτήν τήν στάση, τῆς ὁποίας παράδειγμα ἔδωσε αὐτός ὁ Ἴδιος.
Στόν καθένα μας πού διώκεται ἤ πειράζεται ἤ δοκιμάζεται ὁ Χριστός τοῦ συνιστᾶ. Σέ ὅλους μᾶς ἀπευθύνει τό ἑξῆς μήνυμα:
«Μή φοβᾶσαι τίποτε ἀπό ὅσα μέλλοντικά θά πάθεις. Ὁ διάβολος θά βάλει μερικούς ἀπό σᾶς στήν φυλακή γιά νά δοκιμασθεῖτε καί θά ὑποφέρετε δέκα ἡμέρες. Νά εἶσαι πιστός μέχρι θανάτου καί θά σοῦ δώσω τό στεφάνι τῆς ζωῆς» (Ἀποκάλυψη β΄ 10).
Αὐτός εἶναι ἕτερος πνευματικός νόμος πού ἀντισταθμίζει τούς πειρασμούς τῶν δικαίων. Ἡ χαρά τῆς ἐλπίδας ὅτι κάθε πειρασμός, κάθε δοκιμασία, κάθε πόλεμος, κάθε διωγμός, θά φέρει χαρά, τιμή καί δόξα θά μᾶς ὁδηγήσει γρηγορότερα στόν Χριστό. Στόν Χριστό πού θά μᾶς παρηγορεῖ τήν ὥρα τῆς δοκιμασίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου