Ἡ ἡμέρα τῆς Κυριακῆς στόν λειτουργικό χρόνο τῆς Ἐκκλησίας μας δέν εἶναι μιά ἁπλή ἀνάπαυλα ἀπό τίς κουραστικές ἐργασίες τῆς ἑβδομάδος, μιά ἀπόδραση ἀπό τό συνεχές ἄγχος τῆς καθημερινότητάς μας. «Ἡ μία Σαββάτων», ὅπως ἀποκαλεῖται ἡ Κυριακή στήν Ἁγία Γραφή, λειτουργεῖ ὡς ἑβδομαδιαία ὑπόμνηση τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας. Τοῦτο δέ εἶναι ἀκόμη περισσότερο ἐμφανές κατά τήν τρέχουσα περίοδο. Μετά τή λαμπροφόρο Ἀνάσταση, ἡ ὁποία εἶναι ἡ κατ’ ἐξοχήν ἡμέρα τοῦ Κυρίου, ὡς «ἑορτῶν ἑορτή καί πανήγυρις πανηγύρεων», ἔρχεται ἡ Κυριακή τοῦ Ἀντίπασχα, μέ τήν ὁποία ἐγκαινιάζεται ὁ κύκλος τοῦ ἑβδομαδιαίου ἑορτασμοῦ της.
Φτάνουμε ἔτσι στή σημερινή Κυριακή, ἡ ὁποία εἶναι ἀφιερωμένη στόν εὐσχήμονα βουλευτή Ἰωσήφ τόν ἀπό Ἀριμαθαίας, στόν λεγόμενο νυκτερινό μαθητή Νικόδημο καί στίς ἅγιες μυροφόρες γυναῖκες. Ὁρισμένες ἀπό αὐτές κατονομάζονται στήν εὐαγγελική περικοπή τῆς θείας Λειτουργίας, ἀλλά καί στό ἑωθινό εὐαγγέλιο: Μαρία ἡ Μαγδαληνή, Μαρία τοῦ Ἰωσῆ, Μαρία τοῦ Ἰακώβου, Σαλώμη καί Ἰωάννα. Κατά ἀγαθή σύμπτωση μάλιστα, ἡ Ἐκκλησία μας συνεορτάζει σήμερα καί τή μνήμη τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου.
Μιά παραθεωρημένη ἀρετή
«Τολμήσας»· στή λέξη αὐτή συνοψίζεται ἡ ἰδιαίτερη ἀρετή τῶν ἁγίων μορφῶν πού σύμφωνα μέ τό σχέδιο τῆς θείας οἰκονομίας διακόνησαν τή θεόσωμο ταφή τοῦ Κυρίου, ἀλλά καί ἀξιώθηκαν νά διακηρύξουν στόν κόσμο τήν ὑπερένδοξη Ἀνάστασή του. Ἄς μεταφερθοῦμε νοερά μέ ἀφορμή τήν εὐαγγελική περικοπή στόν φρικτό Γολγοθᾶ, καί ἄς ἀναλογιστοῦμε τά φοβερά γεγονότα πού συνέβησαν ἐκεῖ. Θά δοῦμε τόν Κύριό μας νά ὑποφέρει πάνω στόν Σταυρό, ἐγκαταλελειμμένος ἀπό ὅλους. Ὁ ζηλωτής Πέτρος τόν ἔχει ἤδη ἀπαρνηθεῖ τρεῖς φορές, ὁ θαρραλέος Θωμᾶς ἔχει ἐξαφανισθεῖ, οἱ Ἀπόστολοι πού εἶδαν μέ τά μάτια τους τόσα σημεῖα καί ἀξιώθηκαν μέ τή χάρη τοῦ Ἰησοῦ νά διενεργήσουν καί οἱ ἴδιοι ἄλλα τόσα, ἔχουν κρυφτεῖ κατατρομαγμένοι· «καί ἦταν ὅλα σιωπηλά, γιατί τά ᾽σκιαζε ἡ φοβέρα».
Ἄν ὅμως παρατηρήσουμε πιό προσεκτικά, θά διακρίνουμε τήν Παναγία Μητέρα του, τήν ἀδελφή της Μαρία τοῦ Κλωπᾶ, τόν ἀγαπημένο μαθητή Ἰωάννη, κι ἀκόμη τή σώφρονα Μαρία τή Μαγδαληνή νά συμπαραστέκονται στόν ἐσταυρωμένο Ἰησοῦ. Τούς θαρραλέους αὐτούς ἀνθρώπους δέν τούς «πτοῆσαν οἱ Πιλάτοι», δέν ἦσαν ἱκανοί νά τούς τρομάξουν οἱ κοσμοκράτορες τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου. Ὅμως ἡ ἀπολύτως ἀνθρώπινη αἴσθηση τοῦ ἀδιεξόδου τούς κυριεύει κι ἐκείνους ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἀφήνει τήν τελευταία του πνοή πάνω στόν Σταυρό, ἀναφωνώντας τό συγκλονιστικό «τετέλεσται». Πράγματι, ὅλα φαίνεται νά ἔχουν τελειώσει ὁριστικά τή φοβερή ἐκείνη ὥρα.
Ἡ ὑπέρβαση
Ὅσο ὅμως κι ἄν ἀπογοητεύονται, ὅσο κι ἄν ρέπουν πρός τήν ἀπελπισία, κάποιοι ἄνθρωποι τήν κρίσιμη ἐκείνη στιγμή θά θέσουν τή συναίσθηση τοῦ καθήκοντος πρός τόν παθόντα καί θανόντα Ἰησοῦ πάνω ἀπό τή φρόνηση, πού συχνά δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μεταμφιεσμένος φόβος. Ἡ ὑπέρβαση αὐτή, ἄλλωστε, τούς ἐξυψώνει ἐκεῖ, ὅπου «περισσότερη τιμή τούς πρέπει». Ὅπως ἡ μυθική Ἀντιγόνη, ὁ Ἰωσήφ θά ἀψηφήσει τήν τρομοκρατία τῶν μικρόψυχων ἀνθρώπων καί θά ἀπευθυνθεῖ μέ θάρρος καί παρρησία στόν ἄδικο κριτή πού καταδίκασε τόν μόνο δικαιοκρίτη σέ σταυρικό θάνατο. «Πέπαυται τόλμα μαθητῶν, Ἀριμαθαῖος δέ ἀριστεύει Ἰωσήφ». Μέ βοηθό τόν Νικόδημο, θά ἀποδώσει τίς πρέπουσες τιμές στό θεανδρικό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Δέν θά διστάσει μάλιστα νά παραχωρήσει ὡς φιλότιμος οἰκοδεσπότης τό ταφικό μνημεῖο πού προόριζε γιά τόν ἑαυτό του, στίς παρυφές τοῦ λόφου τῆς Σταύρωσης.
Οἱ γυναῖκες, ἀπό τήν ἄλλη, παρακολουθοῦν ἀπό μακριά. Πρίν ἀκόμη ξημερώσει, θά ξεκινήσουν τή δική τους ὁδοιπορία. Γνωρίζουν βέβαια ἐκ τῶν προτέρων ὅτι πρόκειται νά συναντήσουν ἐμπόδια φαινομενικά ἀνυπέρβλητα, ἀλλά παρ’ ὅλα αὐτά ἀποφασίζουν νά κινητοποιηθοῦν, «σά νά μήν ἦταν ἄλλος δρόμος πάνω σ’ ὁλάκερη τή γῆ, γιά νά περάσει ἡ Ἄνοιξη παρά μονάχα αὐτός…». Πῶς ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ μεταμορφώνει τά πιό δειλά καί ἀδύναμα πλάσματα, ὅπως κατ’ ἐξοχήν ἐθεωροῦντο τήν ἐποχή ἐκείνη οἱ γυναῖκες, σέ διαπρύσιους κήρυκες τῆς Ἀναστάσεως; Ὅποιος ἐντρυφήσει εἰδικά στόν βίο τῆς Μαγδαληνῆς, εὔκολα θά διαπιστώσει αὐτήν τήν ἀλήθεια. Ἄν λοιπόν θέλουμε, ἀδελφοί μου, νά ἀντλήσουμε ἕνα δίδαγμα ἀπό τή σημερινή περικοπή, ἄς εἶναι αὐτό: Ὅτι «θέλει ἀρετήν καί τόλμην ἡ ἐλευθερία».
Ἀρχιμ. Ἄ. Ἀ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου