Δημήτρης Νατσιός, Tα τσοπανόσκυλα του συστήματος

Tα τσοπανόσκυλα του συστήματος

«Ο καθείς την μύξα του για βούτυρο την έχει»

παροιμία

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς

Κανάλια τηλεοπτικά κλείνουν, ξανανοίγουν, καινούργια εμφανίζονται και το μόνο που δεν αλλάζει, είναι τα σκύβαλα της δημοσιογραφίας. Κλείνει ο σταθμός, υποθέτεις ότι γλιτώσαμε από έναν βάτραχο της παραπληροφόρησης και , αίφνης, ξετρυπώθηκε, τον αντικρίζεις να καμαρώνει κάποια ημέρα ως παρουσιαστής ενημερωτικής εκπομπής. Και παραμένει ο ίδιος, η κόπρος του Αυγεία επανήλθε. Ο αυλοκόλακας γελωτοποιός στη θέση του. Η ημιμαθής αναξιοπρέπεια στο πόστο της. (Αναρωτιόταν ο Ιγνάσιο Ραμονέ δημοσιογράφος και πανεπιστημιακός στο περισπούδαστο βιβλίο του «Η τυραννία των ΜΜΕ», σελίδα 84: «Για ποιο λόγο κατέρρευσε η ευγενής αντίληψη για την δημοσιογραφία; Πώς περάσαμε από ένα είδος εξύμνησης του δημοσιογράφου, του ήρωα της σύγχρονης κοινωνίας στα τέλη της δεκαετίας του ’70, στη σημερινή κατάσταση όπου, έχοντας γίνει το “νέο τσοπανόσκυλο”, κατέχει την πρώτη θέση στην κλίμακα της ντροπής;).

Τώρα με την απάτη του «μένουμε σπίτι» επιστρατεύτηκαν τα «λαμπερά» όργανα της προπαγάνδας. Στις μεγάλες τρικυμίες ξεβράζονται τα κονσερβοκούτια και τα σκουπίδια. Ο λαός έπρεπε να τρομοκρατηθεί, να καθηλωθεί, να ενοχοποιηθεί. Οι ναοί να κλείσουν χωρίς αντιδράσεις. Ιερείς και πιστοί να απειληθούν. Το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας να ποινικοποιηθεί. Τα παράνομα πρόστιμα να κάμψουν όσους τολμούν. Οι ψυχές να μαυρίσουν ώστε να υποκύψουν. (Και ως γνήσια κακέκτυπα της Ευρώπης βάζουμε πάνω σε μια καρότσα, μια λαϊκή αοιδό να μετριάσει τον πόνο μας. Ψαλμωδίες να μην ακούγονται και καμπάνες μόνο. Ζουρνάδες και νταούλια επιτρέπονται. Τι να πει κανείς; Συνθήκες χειρότερες και από την προηγούμενη γερμανική Κατοχή. Και γι’ αυτές τις βρωμοδουλειές, που δεν τις κάνει ένας έντιμος και σοβαρός άνθρωπος, κλήθηκαν τα συνήθη «ασκιά γιομάτ’ αγέρα», οι θεομπαίχτες της τηλοψίας. Δημοσιογράφοι, ηθοποιοί, τραγουδιστές, αθλητές. Οι ευφημιστικώς λεγόμενοι διανοούμενοι και καλλιτέχνες, οι ευτελείς δούλοι της εξουσίας. Αυτούς που προσκαλεί, με το αζημίωτο, να εξωραϊσουν τις πονηρίες και τις παλιανθρωπιές της. Οι ίδιες και οι ίδιες θλιβερές ασημαντότητες και αμολούν τις σπουδαιοφανείς τιποτολογίες τους.

Ο Ευαγγελάτος, που απειλούσε περίπου με ανασκολπισμό όσους δεν θα κάνουν, όταν βγει, το εμβόλιο, η κ. CIA και όλο το συνεργείο εγκωμιαστών της κυβέρνησης του «σκάι», που παραδίδουν μαθήματα για το τι σημαίνει «τσοπανόσκυλο» της εξουσίας, o Xατζηνικολάου, που δίκαζε και καταδίκαζε τον μητροπολίτη Κυθήρων με αγενέστατες φωνασκίες και απρεπέστατες, για το ήθος του σεβάσμιου Επισκόπου, τσιρίδες. Ο Καράμερος, ο Καμπουράκης, που ζητούσε την κεφαλή του π. Γεωργίου Σχοινά επί πίνακι, γιατί κοινώνησε κόσμο και όλοι οι ποικιλώνυμοι παρδαλοί και παρδαλές των ελαφρών προγραμμάτων τύπου Λιάγκα, Ελένης, Κούλας, Τούλας και Σούλας που τρομοκρατούσαν και χειραγωγούσαν νυχθημερόν τον λαό. Κι από κοντά ηθοποιοί και τραγουδιστές, με το ύφος του πολυδιαβασμένου, με τον «ήπιο» και «ευπρεπή» σχολιασμό και τις θολοκουλτουριάρικες ανοησίες και παροτρύνσεις τους-άπαντες έχοντας πίσω τους μια βιβλιοθήκη, για να μας πείσουν για την ευρυμάθειά και την σοφία τους. Οι άνθρωποι του πολιτισμού, όπως αρέσκονται να τους αποκαλούν, που δεν βρήκε κανένας τους σχεδόν, να υποστηρίξει την κατασυκοφάντηση της Εκκλησίας και όσων λειτουργών της τίμησαν το πετραχήλι τους.

Βιβλιοθήκες που βλέποντάς τες θυμήθηκα κάτι από την αρχαία γραμματεία. Ο Λουκιανός-σκέτο-ο Σαμοσατεύς, είχε συγγράψει ολόκληρη πραγματεία με τίτλο: «προς τον απαίδευτον και πολλά βιβλία ωνούμενον». Το ρήμα «ωνούμαι» σημαίνει αγοράζω. Από δω τα «ώνια» και τα παντοειδή …ψώνια.

Ο γενναίος Λουκιανός είχε το θάρρος να στιγματίσει τους τότε ρωμαιόδουλους διανοούμενους της εποχής του, τους, κατά Κικέρωνα «Γραικύλους», χαρακτηρίζοντάς τους αγύρτες-«γόητες»-απατεώνες και αερολόγους-«φληνάφους και λήρους»-όργανα τυφλά της εξουσίας διεφθαρμένους, χαμερπείς και γλοιώδεις. Μάλιστα με σκληρότατη γλώσσα στο βιβλίο του «Αλιεύς ή αναβιούντων,» θα γράψει. (Το αφήνω αμετάφραστο). : «Οργιλώτεροι μεν των κυνιδίων όντες, δειλότεροι δε των λαγωών, κολακευτικότεροι των πιθήκων, ασελγέστεροι των όνων, αρπακτικώτεροι των γαλών, φιλονεικότεροι δε των αλεκτρυόνων». (603).

Τα ίδια δεν γινόταν και με τα εγκληματικά μνημόνια, τα οποία θεωρούσαν περίπου ευλογία για την πατρίδα μας. Τα μνημόνια που αποδεκάτισαν την νεολαία μας, στέλνοντας τον ανθό της πατρίδας στα ξένα, βυθίζοντας στην φτώχεια χιλιάδες Έλληνες.

Θυμάμαι κάποιον Ιορδάνη, να μας απειλεί ότι θα πεθάνουμε από την πείνα, την έλλειψη φαρμάκων και βενζίνης αν δεν υποδουλωθούμε στους αμετανόητους καταστροφείς λαών, Γερμανούς. Δεν χάθηκε. Βρήκε βήμα τηλεοπτικό, γιατί, είπαμε, κάτι τέτοιους τους «αξιοποιούν» οι εξουσίες για την εξαπάτηση του λαού.

Στο θέμα της Μακεδονίας, στην μεγαλύτερη προδοσία όλων των αιώνων, τα ίδια. Αυτοί που τώρα λιβανίζουν τον Μητσοτάκη, τότε προσκυνούσαν τον Τσίπρα. Αγνόησαν και συκοφάντησαν τα συλλαλητήρια, υιοθετώντας την κυβερνητική προπαγάνδα περί ετερόκλητου όχλου, τα εκατομμύρια των Ελλήνων πολιτών που βγήκαν αυθόρμητα στους δρόμους και τις πλατείες για όσια και ιερά. (Και μόνο που ονοματίζουν αναίσχυντα τα Σκόπια «Βόρεια Μακεδονία», όλος αυτός ο συρφετός των εξωνημένων προπαγανδιστών θα έπρεπε να διαγραφούν από τους δέκτες μας και αυτοί και τα κανάλια τους).

Τα ίδια στο φλέγον θέμα της λαθροεισβολής. Χρόνια και χρόνια ασύστολη προπαγάνδα και προβολή του βίαιου εποικισμού της πατρίδας από τις ορδές των μωαμεθανών. Και Νόμπελ Ειρήνης και ασυνόδευτα γυναικόπαιδα και πρόσφυγες από χώρες όπως η Αλγερία και το Μαρόκο. Και όποιος τολμούσε να διαφωνήσει «ουαί και αλλοίμονο». Φασίστας, ρατσιστής, χρυσαυγίτης, ναζιστής. Όταν είδαν στο Έβρο τους «πρόσφυγες και τους μετανάστες» να πετούν στις ένοπλες δυνάμεις μας τις δακρυγόνες «κουτσουλιές» των Τούρκων, να υβρίζουν την χώρα μας και ο λαός να αγριεύει, φόρεσαν το προσωπείο του πατριώτη. Μέχρι να πάρουν πάλι εντολές και να γυρίσουν στις κλαψιάρικες, υποκριτικές και εμετικές θρηνωδίες τους. ( Πόσα και πόσα εξυμνητικά σχόλια υπέρ της Τουρκίας και του κρετίνου Ερντογάν δεν ακούγαμε όλα αυτά τα χρόνια από τα δημοσιογραφικά γιουσουφάκια. Για έναν φανατικό τζιχαντιστή πρόκειται, που πέρασε τα νιάτα του σε ισλαμικές σχολές μίσους και περιφρόνησης των Χριστιανών και εξύμνησης του «μεγαλείου» των Τούρκων και του Ισλάμ και τίποτε άλλο. Όπως όλοι οι δικτάτορες της ιστορίας –ο Μουσολίνι για παράδειγμα- θα έχει το τέλος που του αξίζει. Στην αγχόνη με το κεφάλι ανάποδα).

Να κλείσω με αυτό που γράφει ο Ραμονέ στον επίλογο του προαναφερόμενου βιβλίου του: «Κάνουν μεγάλο λάθος οι πολίτες που πιστεύουν πως μπορούν να ενημερώνονται σοβαρά καθισμένοι άνετα στον καναπέ τους». Αυτό μάλλον είναι εξημέρωση και όχι ενημέρωση…

http://thriskeftika.blogspot.com/2020/04/t.html

«Χριστός Ανέστη!» για ποιον;

Του Νίκου Τ. Παγώνη, συγγραφέα, Έλληνα της Διασποράς, προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας Μείζονος Μόντρεαλ

Μεγάλη βδομάδα. Το αποκορύφωμα της χριστιανικής πίστης. Όλο το μεγαλείο του Χριστιανισμού αποκαλύπτεται μέσα από τα γεγονότα αυτής της Αγίας Μεγάλης Εβδομάδας.

Τα διδάγματα, οι παραλληλισμοί, τα παραδείγματα, τα μηνύματα, το δράμα, το μεγαλείο, η δόξα, η ελπίδα και η ανανέωση γεμίζουν τη ζωή μας έντονα τις μέρες αυτές. Οι πιστοί κατακλύζουν τις εκκλησιές. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα μυσταγωγίας, κάτω από το απαλό φως των κεριών, οι βυζαντινές ψαλμωδίες και το άρωμα του λιβανιού μας βοηθούν να ξαναζήσουμε τις τελευταίες μέρες της ανθρώπινης ζωής του Ιησού. Μια βδομάδα που ξεκινά με το Σάββατο του Λαζάρου και κορυφώνεται με την Κυριακή της Ανάστασης.

​Ο Ιησούς οδηγείται στον τάφο του Λαζάρου. Τέσσερες μέρες που ο θάνατος σφάλισε τα μάτια του. «Λάζαρε, δεύρο έξω!» η θεϊκή διαταγή ακούγεται. Και ω το θαύμα! Τα δεσμά του θανάτου σπάνε. Η ζωή νικά το χάρο. Η δύναμη του καλού κατατροπώνει τις δυνάμεις του σκότους. Το πνεύμα ανασταίνει τη σάρκα. Η πίστη στο δίκαιο, στο σωστό, στο αληθινό, στο πανανθρώπινο υποχρεώνει το από μέρες νεκρωμένο σώμα ν’ αναστηθεί όρθιο πάλι, καταπατώντας κάθε έννοια του κακού.

«Ωσαννά ο εν τοις υψίστοις!» οι ιαχές του πλήθους. Με βάγια και με κλαδιά υποδέχονται το Δάσκαλο. Στρώνουν τα ρούχα τους να περάσει η προσωποποίηση του αγαθού. Κι Εκείνος, καθισμένος στα ταπεινό γαϊδουράκι, δείχνει την αρετή της ταπεινοφροσύνης σ’ όλο της το μεγαλείο.

Θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τη λατρεία του κόσμου. Να υψώσει το ανάστημα και να απαιτήσει τιμές και δόξες. Προτίμησε όμως, να δείξει τη δύναμη της απλότητας. Χωρίς κομπασμούς και φανφάρες. Καταδεκτικός, ίσος προς ίσους, αγκαλιάζει με το βλέμμα και την καρδιά εκείνους που ήλθε να υπηρετήσει. Γύρω του, στριμωγμένοι, σπρώχνοντας ο ένας τον άλλον, θέλουν όλοι να τον δουν, να τον αγγίξουν. Να πάρουν κάτι από το μεγαλείο και τη δόξα του. Τώρα που είναι στο αποκορύφωμα της γήινης ζωής του, όλοι είναι οπαδοί και φίλοι του.

Μαζί του οι μαθητές του, οι οπαδοί του, οι πιστοί του, αλλά και οι άλλοι. Αυτοί, που ανήμποροι να τον θίξουν μπροστά στον ενθουσιασμό του πλήθους, καιροφυλακτούν για άλλους καιρούς. Τότε, που αυτό το ίδιο πλήθος, που σήμερα τον καλωσορίζει σα σωτήρα, θα του έχει γυρίσει την πλάτη.

Και ο Ιησούς θα περάσει τις μέρες του στην Ιερουσαλήμ. Μεγαλούπολη, κοσμοπολίτικη, γεμάτη ζωή και κίνηση. Μια πόλη που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα. Με τους φτωχούς και τους πλουσίους. Τους εμπόρους και τους τεχνίτες. Την ανώτερη τάξη και το λαό. Τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους, τους τίμιους και τους κακοποιούς. Η ανθρώπινη κοινωνία σ’ όλο της το μεγαλείο.

Αυτή τη μεγαλούπολη διάλεξε να περάσει τις τελευταίες του μέρες πάνω στη γη ο Ιησούς. Σ’ αυτή την πόλη διάλεξε να φέρει το μήνυμα της λύτρωσης ο Θεάνθρωπος. Τους ανθρώπους αυτής της πολυάσχολης πόλης θέλησε να οδηγήσει στο δρόμο της αρετής, της καλοσύνης. Της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αγάπης. Της ειλικρίνειας, της συναδελφοσύνης, της ανοχής, της τιμιότητας, της ειρήνης. Σ’ αυτή την πόλη είδε την εκμετάλλευση των εμπόρων και με θυμό τους έδιωξε από τον οίκο του Πατρός του. Σ’ αυτόν τον οίκο του Πατρός του αντιμετώπισε την υποκρισία και τον ξιπασμό των Φαρισαίων. Σ’ αυτήν την πόλη, σ’ αυτή τη γη, που έπρεπε να είναι αγγελικά πλασμένη, προδόθηκε, βασανίστηκε, σταυρώθηκε. Εκεί προσπάθησε να νουθετήσει τους ανθρώπους για τη ματαιότητα της ζωής. Να τους δείξει ότι η κακία, η έχθρα, η ζήλεια, η κλεψιά, το ψέμα, η μισαλλοδοξία, οι βρισιές και οι χλευασμοί δεν τους οδηγούν στην ευτυχία, στο κέρδος, στη δόξα. Προσπάθησε να τους αποδείξει με την απλότητά Του, τη σοφία Του, και τη δύναμη των λόγων Του, την υπεροχή των δυνάμεων του καλού. Το πόσο πιο εύκολο, αποδοτικό και θεάρεστο είναι το έργο της καλοσύνης από της μηχανορραφίες του σκότους και της κακίας. Χρησιμοποίησε παραβολές, παραδείγματα, διδάγματα, ακόμα και θαύματα, για να τους πείσει ότι η ζωή που ζούσανε τους οδηγούσε στη συνεχή διαμάχη με τους συνανθρώπους τους. Τους υποχρέωσε να κοιτάξουν κατάματα την κοινωνία τους και να δουν πόσο κακοβαλμένη ήτανε. Πόσο βαθιά βουτηγμένη στην αμαρτία ήτανε. Κι εκείνοι θύμωσαν. Ποιος είναι αυτός που τους υποχρεώνει να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέπτη; Ποιος είναι αυτός, τέλος πάντων, που τους θυμίζει με μαθηματική ακρίβεια το πόσο κακοί κι άχρηστοι είναι; Αυτό πρέπει να σταματήσει! φωνάξανε οι Γραμματείς κι οι Φαρισαίοι. Καλά βολεμένοι είμαστε. Τούτος ο δάσκαλος πάει να χαλάσει τη σειρά των πραγμάτων. Πού ξανακούστηκε ν’ αγαπάμε αλλήλους; Πώς θα βγάλουμε το ψωμάκι μας αν δεν εκμεταλλευτούμε τον πλησίον μας; Πώς θα δοξαστούμε αν δεν πατήσουμε πάνω σε μερικά πτώματα; Αυτός ο ονειροπόλος που ξεσηκώνει το λαό με το κήρυγμα της καλοσύνης και της αγάπης πρέπει να εξαφανιστεί. Το στόμα του πρέπει να κλείσει για πάντα. Αλλά πώς να το πετύχουμε; Βλέπεις; έχει ακόμα πολλούς οπαδούς.

Και τότε η ιδέα της συκοφαντίας έλαμψε για μια ακόμα φορά. Ας τον κατηγορήσουμε για επαναστάτη, ταραχοποιό. Εχθρό του άρχοντα. Μα, αυτός δε διεκδικεί επίγεια αγαθά. Αυτός θέλει το λυτρωμό του κόσμου από την αμαρτία της ψυχής του. Το ίδιο είναι, το ίδιο είναι. Στις λεπτομέρειες θα κολλήσουμε τώρα; Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ψάξτε, βρέστε τον προδότη να τελειώνουμε. Δώστε του ό,τι θέλει. Λεφτά, αξιώματα, ό,τι θέλει, βρε αδερφέ.

Και «ο κύβος ερρίφθη». Ο Ιούδας, που τόσο καιρό κρυφόκλεπτε το πενιχρό ταμείο των μαθητών, δεν ήθελε και πολύ. Τριάκοντα αργύρια να προδώσει το Δάσκαλο. Έτσι κι αλλιώς, ποτέ δεν πίστεψε στη δύναμη του πνεύματος και της καλοσύνης. Για κέρδος και για δόξα πήγαινε από κοντά. Και το πλήθος, που πριν από λίγες μέρες φώναζε «Ωσαννά», σήμερα ουρλιάζει: «Άρον, άρον σταύρωσον αυτόν!».

Έκπληκτος, τους κοίταζε ο άρχοντας. Στο γλυκό αυτόν άνθρωπο δεν έβλεπε τον επικίνδυνο επαναστάτη. Έναν αναμορφωτή των ψυχών έβλεπε. Γιατί τόσο μίσος; Πόσο λίγο όμως, καταλάβαινε την ψυχολογία του πλήθους! Τον φανατισμό του όχλου, που υποχρεωνόταν να αντιμετωπίσει τη μαυρίλα της ψυχής του. Η άρνησή μας να γίνουμε καλοί κι ενάρετοι οδηγούσε τον Ιησού στον σταυρό του μαρτυρίου. Εκείνος, ήρεμος, αποφασισμένος, ανέβηκε τον Γολγοθά και ήπιε το ποτήρι της υπέρτατης αδικίας. Δαρμένος, χλευασμένος, ματωμένος, σήκωσε τα μάτια του προς τον ουρανό και ξαναρωτήθηκε με πικρία: Πώς ήταν δυνατόν η τόση αγάπη του για το συνάνθρωπό του να πληρωθεί με τόσα φρικτά βασανιστήρια.

Οι λίγοι πιστοί οπαδοί, που του είχαν απομείνει, γενναία στάθηκαν δίπλα του μέχρι την τελευταία του στιγμή και τον μύρωσαν και τον έθαψαν κλαίγοντας.

Αυτό όμως, δεν ήταν το τέλος. Δεν ήταν δυνατόν οι δυνάμεις του κακού να υπερισχύσουν των δυνάμεων του αγαθού. Εκείνος, σε τρείς μέρες αναστήθηκε. Η ελπίδα και το φως έλαμψαν για μια ακόμα φορά.

Η ρωμαλέα παρουσία του συνεχίζει να πληρεί τα πάντα. Η διδασκαλία της αγάπης, της καλοσύνης και της ειρήνης πρυτάνευσε. Το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης δίνει την ελπίδα και την πίστη για τη συνέχιση του αγώνα, για τη σωτηρία των ανθρώπων.

Δυο χιλιάδες χρόνια μετά, συνεχίζουμε να ζούμε με κατάνυξη τις άγιες αυτές ημέρες. Γεμίζουμε τις εκκλησίες με την παρουσία μας, νηστεύουμε, προσευχόμαστε, μεταλαμβάνουμε, και τη Λαμπρή, ξεφαντώνουμε.

Πόσο όμως ζούμε ουσιαστικά τα μηνύματα της Μεγάλης Εβδομάδας; Πόσο, αλήθεια, μας οδηγεί η διδασκαλία του Χριστού μας; Ας κοιτάξουμε γύρω μας. Η κοινωνία μας, δε διαφέρει και πάρα πολύ από εκείνη της Ιερουσαλήμ την εποχή του Ιησού. Μπορεί να έχουμε προοδεύσει κατά πολύ. Η τεχνολογία έχει κάνει τη ζωή μας πολύ πιο άνετη. Η ιατρική, μας κρατά στη ζωή περισσότερο. Τα υλικά αγαθά ομορφαίνουν τη ζωή μας. Το μίσος όμως, η αδικία, η φτώχεια, η δυστυχία, η κλεψιά, η απατεωνιά, η εκμετάλλευση, η ζήλεια; Οι Φαρισαίοι, οι προδότες, ο όχλος που φωνάζει: «Άρον, άρον σταύρωσον αυτόν» κάθε φορά που κάποιος προσπαθεί να κάνει το καλό;

Πόσο πολύ διαφέρει η κοινωνία μας από εκείνη της αρχαίας Ιερουσαλήμ; Το ερώτημα επαναλαμβάνεται απαιτητικά. Πόσο μας έχει επιτέλους επηρεάσει η διδασκαλεία του Χριστού μας;

Ας κοιτάξει ο καθένας μέσα του. Ας ξυπνήσει αύριο το πρωί κι ας σταθεί μπροστά στον καθρέπτη κι ας ρωτήσει με ειλικρίνεια τον εαυτόν του: Πόσο πολύ έχω μέσα μου το Χριστό; Ας εξετάσει χωρίς φόβο και πάθος τον τρόπο ζωής του. Πότε άραγε ήταν η τελευταία φορά που άπλωσε το χέρι με αγάπη στον συνάνθρωπό του; Πότε βοήθησε, συμπαραστάθηκε, συμπόνεσε, είπε μια καλή κουβέντα. Πότε αρνήθηκε να αδικήσει, να βρίσει, να εκμεταλλευτεί; Πότε μπόρεσε να πει στον εαυτόν του, πριν να κοιμηθεί: Μπράβο! Σήμερα ήσουν ένας σωστός άνθρωπος!

Χωρίς τον ανθρώπινο αυτό τρόπο ζωής, τον πραγματικό χριστιανικό ενάρετο τρόπο, η τελετουργική συμμετοχή μας στη Μεγάλη Εβδομάδα είναι χωρίς αξία. Το μήνυμα της Ανάστασης πρέπει να σημαίνει αλλαγή, ανανέωση, απαλλαγή από τα δεσμά της κακοδαιμονίας μας. Τώρα, ξανά, έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε τους εαυτούς μας, με τις πράξεις μας, αληθινούς χριστιανούς. Καλούς κι αγαθούς ανθρώπους.

Αλλιώς, οι πληγές στο σώμα του γλυκού Ιησού θ’ αρχίσουν πάλι να αιμορραγούν.

http://www.eaete.gr/2020/04/18/%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%8C%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%BD/

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Σήμερα 30/04/2020 εορτάζουν:

Χριστὸς Ἀνέστη!

Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος αδελφός Ιωάννου του Θεολόγου Όσιος Κλήμης ο υμνογράφος Άγιος Δονάτος επίσκοπος Ευροίας Ηπείρου Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων της Αγίας Αργυρής Άγιος Μάξιμος Εύρεση των ιερών λειψάνων του Αγίου Βασιλέως επισκόπου Αμασείας Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Θεοδώρου Νεομάρτυρα του Βυζαντίου Άγιος Erconwald επίσκοπος Λονδίνου Άγιος Ιγνάτιος Επίσκοπος Σταυρουπόλεως Άγιοι Ισίδωρος, Ηλίας και Παύλος οι Μάρτυρες Άγιος Αφροδίσιος ο Ιερομάρτυρας και οι συν αυτώ τριάντα Μάρτυρες Ανακομιδή Ιερών λειψάνων του Αγίου Νικήτα Αρχιεπισκόπου Νόβγκοροντ Άγιος Σίμων Μητροπολίτης Μόσχας

Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος αδελφός Ιωάννου του Θεολόγου

Ημερομηνία εορτής:	30/04/2020
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 30 Απριλίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Ιακωβος Ο Αποστολος Αδελφος Ιωαννου Του Θεολογου (; - 44)

Ὡς ἀμνὸς Ἰάκωβος ἀχθεὶς ἐσφάγη, Τῆς εὐσεβείας μηρυκίζων τοὺς λόγους. Κτεῖνε, μάχαιρα φόνου, Ἰάκωβον ἑνὶ τριακοστῇ.

Βιογραφία Ο Απόστολος Ιάκωβος ήταν υιός του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης και πρεσβύτερος αδελφός του Ευαγγελιστού Ιωάννου. Καταγόταν κι αυτός από την Βησθαϊδά της Γαλιλαίας. Ασχολούνταν με την αλιεία μαζί με τον Ιωάννη, έχοντας και οι δύο μαζί τους και τον πατέρα τους, καθώς και πολλούς εργάτες. Είχαν δικό τους πλοίο και συνεργάτης τους ήταν και ο Απόστολος Πέτρος. Παρ' όλα αυτά όταν άκουσαν το κήρυγμα του Ιησού «ἀφέντες τὸν πατέρα αὐτῶν Ζεβεδαῖον ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ τῶν μισθωτῶν ἀπῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ» ( Μαρκ. 1, 20). Ο Ιάκωβος μαζί με τον Ιωάννη επέδειξαν μεγάλο ζήλο ως Μαθητές του Κυρίου. Γι' αυτό και εκλήθησαν υιοί βροντής και έγιναν μάρτυρες πολλών μεγάλων γεγονότων, που δεν τα εβίωσαν οι άλλοι Απόστολοι. Έγιναν αποκλειστικοί μάρτυρες της Μεταμορφώσεως του Κυρίου. Είδαν την θαυμαστή ανάσταση της θυγατέρας του αρχισυνάγωγου Ιάρειου και είχαν την ευλογία να προσκληθούν από τον Ιησού κοντά Του κατά τις ώρες της προσευχής και της αγωνίας Του στο κήπο της Γεσθημανή. Η οικειότητα αυτή οδήγησε προφανώς τον Ιάκωβο με τον αδελφό του Ιωάννη να ζητήσουν μέσω της μητέρας τους από τον Κύριο πρωτοκαθεδρία στην εγκόσμια βασιλεία Του, παρανοώντας την αποστολή του Μεσσία. Οι δύο Μαθητές εζητούσαν από τον Χριστό δόξα με ανθρώπινα κριτήρια, έχοντας κατά νου ότι η Βασιλεία Του είναι αισθητή. Ο Χριστός όμως, διορθώνοντας την εσφαλμένη δοξασία τους, υποδεικνύει την πραγματική και αιώνια δόξα, η οποία διέρχεται μέσα από το «ποτήριον», που είναι τα Πάθη και ο Σταυρός. Γι' αυτό τους λέγει: «Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. Δύνασθε πιεὶν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι;». Μετά την Πεντηκοστή ο Απόστολος Ιάκωβος εκήρυξε το Ευαγγέλιο στην ευρύτερη περιοχή της Παλαιστίνης. Μεγάλο πλήθος ανθρώπων μεταστρεφόταν στη νέα πίστη και άλλαζε τρόπο ζωής χάρη στο έργο του Ιακώβου. Αυτό εθορύβησε ιδιαίτερα τους άρχοντες των Ιουδαίων, οι οποίοι, το έτος 44 μ.Χ. τον συνέλαβαν και τον αποκεφάλισαν, ως αμνό, με διαταγή του Ηρώδου του Αγρίππα.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος πλ. δ’. Ἀπόστολε ἅγιε Ἰάκωβε, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. Γόνος ἅγιος, βροντῆς ὑπάρχων, κατεβρόντησας, τὴ οἰκουμένη, τὴν τοῦ Σωτῆρος Ἰάκωβε κένωσιν, καὶ τὸ ποτήριον τούτου ἐξέπιες, μαρτυρικῶς ἐναθλήσας Ἀπόστολε, ὅθεν πάντοτε, ἐξαίτει τοὶς σὲ γεραίρουσι, πταισμάτων ἱλασμὸν καὶ μέγα ἔλεος. Κοντάκιον Ἦχος β’. Τά ἄνω ζητῶν. Φωνῆς θεϊκῆς, ἀκούσας προσκαλούσης σε, ἀγάπην πατρός, παρεῖδες καὶ προσέδραμες, τῷ Χριστῷ Ἰάκωβε, μετά καί τοῦ συγγόνου σου ἔνδοξε, μεθ᾽ οὗ καὶ ἠξιώθης ἰδεῖν, Κυρίου τήν θείαν Μεταμόρφωσιν. Κάθισμα Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ. Χριστῷ μαθητευθείς, καὶ πιὼν τὸ ἐκείνου, ποτήριον σοφέ, ὥσπερ ἔφη σοι μάκαρ, μαχαίρᾳ Ἰάκωβε, ἀπεκτάνθης Ἀπόστολε· ὅθεν ἅπασα, ἡ Ἐκκλησία χορεύει, ἑορτάζουσα, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἐν ᾗ εὐφημοῦμέν σε. Ὁ Οἶκος Ὡς ἁλιεὺς λογικῶν ἰχθύων, τῷ δικτύῳ Τρισμάκαρ τῶν σεπτῶν εὐχῶν βυθοῦ πταισμάτων ἀνάγαγε τὴν ταπεινήν μου ψυχήν, τὴν πάλαι ὑφ' ἡδονῶν θηρευθεῖσαν τῶν τοῦ βίου ἵνα ἀκλινῶς διελθὼν τὸν ὑπόλοιπον χρόνον μου, ὑμνήσω τὸ ὄνομά σου, καὶ δοξάσω τὸν βίον τὸν ἄμεμπτον, ὃν ἐκτελέσας ἐπὶ τῆς γῆς, ἠξιώθης ἐπ' ὄρους θεάσασθαι, Κυρίου τὴν θείαν Μεταμόρφωσιν. Μεγαλυνάριον Ἡ τῶν ἀπορρήτων θεία βροντή, ὁ ἐν Θαβωρίῳ, ἐπακούσας φωνῆς Πατρός, καὶ βροντοφωνήσας, ἡμῖν τὴν σωτηρίαν, Ἰάκωβος ὁ μύστης, Χριστοῦ ὑμνείσθω μοι.

Οπτικοακουστικό Υλικό

Ακούστε το απολυτίκιο!

Αγιογραφίες / Φωτογραφίες

Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος	Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος	Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος - Μιχαήλ Χατζημιχαήλ© www.michaelhadjimichael.com
Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ παιδικό βίντεο

Ηρακλής Ρεράκης, Από τη θανατίλα του Κορωνοϊού στην Αγία Ανάσταση

Από τη θανατίλα του Κορωνοϊού στην Αγία Ανάσταση

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Θεολογίας ΑΠΘ

Η συμφορά που μας συνέβη φέτος με τον κορωνοϊό επέβαλε στις ψυχές του λαού μας και σε όλον τον κόσμο τον φόβο του θανάτου. Ακόμη μεγαλύτερη ψυχική δυσανεξία, όμως, σκόρπισε στους πιστούς Ορθόδοξους Χριστιανούς η επιβληθείσα από την πολιτεία και, υποχρεωτικά ή συμβιβαστικά  -ουδείς γνωρίζει-  αποδεχθείσα από τη διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος απαγόρευση της προσεγγίσεώς τους στους Ορθόδοξους Ναούς, ιδιαίτερα, μάλιστα, κατά τη Μ. Εβδομάδα.

Με αυτήν την απαγόρευση, τα πιστά μέλη της Εκκλησίας στερήθηκαν τη Θ. Κοινωνία του Τιμίου Σώματος και Αίματος του Χριστού, την προσκύνηση του Εσταυρωμένου, του Επιταφίου, την κοινή ψαλμωδία των Εγκωμίων και του «Χριστός Ανέστη».

Έτσι, ενώ κάθε χρόνο όλα μύριζαν Άνοιξη και Ανάσταση, φέτος, όλα τά σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Η Πολιτεία υπέβαλε και επέβαλε, σε όλους ανεξαιρέτως, τον φόβο και τη θανατίλα του Κορωνοϊού, ενώ αρνήθηκε κάθε πρόταση, που θα πρόσφερε, μέσω της πίστεως και της ζωής της Εκκλησίας, την Αναστάσιμη αφοβία.

Οι Ορθόδοξοι Έλληνες, μάταια έψαχναν και απεγνωσμένα ζητούσαν κάποια χαραμάδα Θεϊκής ελπίδας και παρέμβασης, κάποιο περιθώριο να τραφεί και να ενθαρρυνθεί η ψυχή τους πνευματικά.

Η επίσκεψη του Κορωνοϊού βρήκε τη χώρα - γεώργιον του Απ. Παύλου άοπλη πνευματικά.

Το ενδιαφέρον της πολιτείας περιορίστηκε μονομερώς στην προστασία του σώματος του ανθρώπου, περιφρονώντας παντελώς το άλλο μέρος του, τις πνευματικές του πτυχές και δομές.

Ο φόβος του σωματικού θανάτου περνούσε μέσα στον ψυχισμό των πολιτών, μεθοδευμένα, τόσο με τον εγκλεισμό τους εντός των σπιτιών τους, όσο και με τον ολοήμερο βομβαρδισμό τους από τα ΜΜΕ με την απειλή, την αγωνία και το φόβο ότι, από στιγμή σε στιγμή, μπορεί να έλθει και η δική τους σειρά και να μπουν στον κατάλογο των μελλοθάνατων.

Αυτή η συμφορά λειτούργησε, ως πνευματικό τεστ για πολλούς, κληρικούς και λαϊκούς, πολιτικούς ή απλούς πολίτες, διότι, ίσως, για πρώτη φορά στην Ιστορία της χώρας, η αντιμετώπιση ενός λοιμού γίνεται, με τέτοια πνευματική μιζέρια και φτώχεια, χωρίς την αναφορά του ευσεβούς, σε γενικές γραμμές, ελληνικού λαού στον Θεό και χωρίς την καταφυγή του στο κοινό σπίτι όλων, την Εκκλησία.

Πανδημίες έχουν συμβεί πολλές φορές, διαχρονικά, στην Ελλάδα.

Το χαρακτηριστικό της φετινής πανδημίας είναι ότι, όχι μόνον είναι περίεργος ο τρόπος προέλευσης και διασποράς της, αλλά, εξίσου περίεργος και ύποπτος είναι και ο μονομερής τρόπος αντιμετώπισής της.

Και τούτο, διότι δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στα ανθρωπίνως δυνατά προληπτικά και θεραπευτικά μέσα (εμβόλιο, φάρμακο), ενώ απαγορεύεται η χρήση των γνωστών πνευματικών μέσων, που πάντοτε, σε παρόμοιες κρίσεις, χρησιμοποιούσε και χρησιμοποιεί ο Ορθόδοξος Ελληνικός λαός. 

Ενώ, μάλιστα, απέχει πολύ η επιστήμη, από το να εφεύρει και να χρησιμοποιήσει το αποτελεσματικό προληπτικό εμβόλιο ή το θεραπευτικό φάρμακο, παρατηρήθηκε, καθ’ όλη αυτήν την αγιοπνευματική περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής, η απόλυτη απαγόρευση των πιστών να προσεγγίσουν την Εκκλησία τους,  έστω και για μια σύντομη προσευχή ή για να ανάψουν ένα κερί ή για τη συμμετοχή τους στη Θ. Κοινωνία, λαμβανομένων όλων των μέτρων ασφαλείας, ως προς τη δημόσια υγεία.

Ωστόσο, σε παλαιότερες κρίσεις υγείας, οι εκκλησιαστικές συνάξεις, όπως Λιτανείες, Παρακλήσεις, Ολονυκτίες, Ευχέλαια, Λειτουργίες, αποτελούσαν ισχυρά πνευματικά αντισώματα, που ενδυνάμωναν, θεράπευαν και παρηγορούσαν τους πιστούς, ενώ σε πολλές ορθόδοξες χώρες, που πάσχουν και αυτές από τον ίδιο ιό, διατηρείται η ελεύθερη, αλλά πάντα υπεύθυνη είσοδος στους ναούς.

Στη σύγχρονη πανδημία, ο λαός μας δεν είχε μόνον να αντιμετωπίσει την απειλή και τον φόβο του Κορωνοϊού αλλά και την απειλή της τιμωρίας, εάν τολμούσε να πλησιάσει στους Ναούς, για οποιαδήποτε πνευματική του ανάγκη.

Οι Έλληνες Ορθόδοξοι, συνεπώς, λίγο πριν τον Μεγάλο Εορτασμό της διά της Αναστάσεως του Χριστού νίκης κατά του θανάτου, που γεμίζει με ελπίδα τον άνθρωπο, υποτάχτηκαν στον φόβο της θανατίλας του Κορωνοϊού.

Οι επισημάνσεις που γίνονται, ως προς τη στάση της Πολιτείας και της Διοίκησης της Εκκλησίας μας, μπροστά σε έναν τόσο ύπουλο εχθρό, όπως είναι ο Κορωνοϊός, δεν έχουν χαρακτήρα καταγγελτικό, αλλά αποτελεί μια λυπηρή συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι οι ιθύνοντες λειτούργησαν με πτωτική υλοφροσύνη, με έναν τρόπο δηλαδή φοβικό και ανελεύθερο, που δεν συνάδει με τον ελληνορθόδοξο χαρακτήρα του Ελληνικού λαού και του πολιτισμού του.

Ένας ύμνος του Πεντηκοσταρίου, που ψάλλεται την Πέμπτη, μετά από την Κυριακή του Θωμά, αναφέρεται σε ένα μεγάλο δώρο που πρόσφερε ο Αναστάς Κύριος στους μαθητές του: «Των θυρών κεκλεισμένων, επιστὰς ο Ιησούς τοις Μαθηταίς, αφοβίαν και ειρήνην εδίδου». (Ενώ οι πόρτες ήταν κλειστές, ήλθε ο Αναστάς Χριστός και  δώρησε αφοβία και ειρήνη στους μαθητές του). 

Ως εχέγγυο για την υπέρβαση του φόβου του θανάτου, ο Αναστάς Κύριος της ζωής χορηγεί σε όλους τους παλαιούς και νέους μαθητές του αναστάσιμη αφοβία και ειρήνη. Ο μαθητές του, ως γνωστό, έως ότου πληροφορήθηκαν ότι ο Χριστός Ανέστη, είχαν κρυφτεί, από τον φόβο και την απειλή των Ιουδαίων.

Ο Άγγελος, που είπε στις γυναίκες οι οποίες είχαν μεταβεί στον Τάφο του Χριστού ότι ο Χριστός Ανέστη, παρήγγειλε, επίσης, μέσω αυτών στους μαθητές, να μεταβούν στη Γαλιλαία για να συναντήσουν τον Κύριο, ενώ τους παρότρυνε να μην φοβούνται: «Μη φοβείσθε» (Ματθ. 28:10).

Με τη δύναμη που παρέχει αυτή η αφοβία, οι μαθητές κατέστησαν ήρωες της πίστεως και κήρυξαν το Ευαγγέλιο σε όλα τα έθνη, χωρίς να λειτουργήσει κατασταλτικά μέσα τους, ούτε στιγμή, ο φόβος της βέβαιης θανατώσεώς τους ή των μαρτυρίων και των άλλων δεινών που ήξεραν ότι θα υποστούν.

Όπως προτρέπει, μάλιστα, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, στον Κατηχητικό του Λόγο που αναγιγνώσκεται  στο τέλος της Αναστάσιμης Λειτουργίας της Λαμπρής: «Μηδείς φοβείσθω τον θάνατον, ηλευθέρωσε γαρ ημάς, ο του Σωτήρος θάνατος».

Η πίστη στην Ανάσταση συνδέθηκε με τον φόβο (σεβασμό) του Θεού και την αφοβία του θανάτου, χαλυβδώνοντας τη θέλησή των μαθητών του για θυσίες.

Η μετοχή στην Ανάσταση του Χριστού αφοπλίζει τη δύναμη και τον φόβο του θανάτου και είναι εκείνη που μπορεί, σε κάθε εποχή, να οπλίζει τους Ορθόδοξους Χριστιανούς της οικουμένης με αφοβία.

Ο  φόβος του Θεού και η ακράδαντη πίστη σ΄ Αυτόν γεννά τη δύναμη της αφοβίας. Διότι εκείνος που φοβάται τον Θεό δεν φοβάται τίποτε.

Με την πίστη, όλοι οι μαθητές/τριες του Χριστού, σύμφωνα με όσα τους είπε ο ίδιος, μετά από την Ανάσταση και λίγο πριν από την Ανάληψή του στους Ουρανούς, μπορούν να κάνουν πάρα πολλά θαυμαστά έργα:  

«Και είπεν αυτοῖς: Πορευθέντες εις τον κόσμον άπαντα κηρύξατε το Ευαγγέλιον πάση τη κτίσει. Ο πιστεύσας και βαπτισθεὶς σωθήσεται, ο δε απιστήσας κατακριθήσεται. Σημεία δε τοις πιστεύσασι ταύτα παρακολουθήσει· Εν τω ονόματί μου δαιμόνια εκβαλούσι· γλώσσαις λαλήσουσι καιναίς· όφεις αρούσι· καν θανάσιμόν τι πίωσιν, ου μη αυτοὺς βλάψει· επὶ αρρώστους χείρας επιθήσουσι και καλώς έξουσιν». (Και τους είπεν: Πηγαίνετε σε όλον τον κόσμο και κηρύξετε το Ευαγγέλιο, το χαρμόσυνο μήνυμα της σωτηρίας, σε όλη την ανθρωπότητα. Εκείνος που θα πιστέψει και θα βαπτισθεί, θα σωθεί, ενώ εκείνος που θα απιστήσει στο κήρυγμά σας, θα καταδικαστεί. Υπερφυσικά δε σημεία στους πιστεύοντας, που θα μαρτυρούν την αλήθεια της πίστεώς του, θα ακολουθήσουν τα εξής· Με την πίστη και την επίκληση του ονόματός μου θα διώξουν δαιμόνια· θα ομιλήσουν ξένες γλώσσες, νέες και άγνωστες σε αυτούς. Θα σηκώσουν, με τα χέρια τους, φίδια φαρμακερά, χωρίς να πάθουν τίποτε από το δάγκωμά τους· και εάν ακόμη πιουν κανένα θανατηφόρο δηλητήριο, δεν θα τους βλάψει· θα βάζουν τα χέρια τους επάνω στους αρρώστους και εκείνοι, θα γίνονται καλά) (Μάρκ. 16, 14-18).

Όσοι φοβούνται ακόμη, μήπως μολυνθούν από τη συμμετοχή τους στη Θ. Κοινωνία, ας διαβάσουν την τελευταία αυτή καθοδηγητική παραγγελία – υπόσχεση που έδωσε ο Αναστάς Κύριος στον κάθε άνθρωπο που πιστεύει και βαπτίζεται στο όνομά Του.

Ορθόδοξη Αλήθεια, 22.04.2020

https://thriskeftika.blogspot.com/2020/04/blog-post_301.html

ΟΧΙ στην επιβολή της «Σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης» από το Νηπιαγωγείο...!

Εμφανίσεις: 728 Συντάχθηκε από Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά.

Tweet

Share

Pin it

E-mail

Viber

  

Η Νέου Τύπου αντιεπιστημονική, αντιπαιδαγωγική και αντoρθόδοξη Σεξουαλική αγωγή που προωθεί  το Υπουργείο για τα παιδιά μας.

Το νέο Πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, το οποίο στοχεύει στην αναβάθμιση του σχολείου, παρουσιάστηκε προ ημερών (22/04/20) από την Υπουργό κα Νίκη Κεραμέως, καθώς και από τους Υφυπουργούς κα Σοφία Ζαχαράκη και κ. Βασίλη Διγαλάκη. Το εν λόγω νομοσχέδιο αναρτήθηκε μάλιστα άμεσα προς δημόσια διαβούλευση.

Στο νομοσχέδιο αυτό περιλαμβάνεται, μεταξύ άλλων, η ανάπτυξη Εργαστηρίων Δεξιοτήτων: Εισάγονται πιλοτικά νέες θεματικές στο υποχρεωτικό πρόγραμμα νηπιαγωγείων, δημοτικών και γυμνασίων από το επόμενο σχολικό έτος (2020–2021). Στόχος των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων είναι να ενισχυθεί η καλλιέργεια ήπιων δεξιοτήτων, δεξιοτήτων ζωής και δεξιοτήτων τεχνολογίας και επιστήμης (από κοινού «δεξιότητες του 21ου αιώνα») στους μαθητές, όπως και η βιωματική και ανακαλυπτική μάθηση. Τα εργαστήρια οργανώνονται σε 4 θεματικούς κύκλους (Ευ ζην, Περιβάλλον, Κοινωνική Ενσυναίσθηση και Ευθύνη, Δημιουργική Σκέψη και Πρωτοβουλία) και περιλαμβάνουν διάφορες επιμέρους θεματικές (ανά ηλικία), όπως π.χ. εθελοντισμός, σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, οικολογική συνείδηση, πρόληψη από εξαρτήσεις, επιχειρηματικότητα, πρόληψη και προστασία από φυσικές καταστροφές, αλληλοσεβασμός και διαφορετικότητα, ρομποτική, νέες τεχνολογίες κ.α. (1)

ΆΡΘΡΟ: ΦΡΙΞΟΝ Ήλιε, στενάξατε Γονείς...! Απαράδεκτο πρόγραμμα σεξουαλικής «διαπαιδαγώγησης» για... νήπια.

Με λίγα λόγια, το υπουργείο θα αναπτύξει «δεξιότητες ζωής» στα «παιδιά του 21ου αιώνα» μέσα από το υποχρεωτικό μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης από το νηπιαγωγείο!

Είναι βέβαιο πως δεν υπάρχει ούτε ένας γονέας που θα  αρνηθεί να διδαχθεί το παιδί του από το Νηπιαγωγείο, για το πώς θα έχει Ψυχική Υγεία, πώς θα προστατεύει αποτελεσματικά τον εαυτό του από την κακοποίηση, πώς θα είναι καθαρό, θα αρνείται την επικοινωνία με άτομα που δεν εμπιστεύεται, θα διαχειρίζεται αποτελεσματικά τις σεξουαλικές του επιθυμίες ώστε να αποφύγει τις κακοποιητικές σχέσεις, τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, μια εγκυμοσύνη σε λάθος στιγμή. Δεν υπάρχει γονέας που να μη θέλει το παιδί του να αποφύγει το bullying λόγω κάποιας ιδιαιτερότητας δικής του ή της οικογένειάς του.

Οι γονείς συχνά διστάζουν να προσφέρουν οι ίδιοι στα παιδιά τους αυτό που έχουν ανάγκη και δικαιούνται. Επικαλούνται προβλήματα χρόνου, γνώσεων, κακή επικοινωνία με τα παιδιά τους, φυσική συστολή, προβλήματα αντίληψης του παιδιού. H λύση να υπάρξει η σχετική διδασκαλία από τον «ειδικό» του σχολείου, που θα εργαστεί με ψυχραιμία, αντικειμενικότητα, εφαρμόζοντας το επιστημονικά καλύτερο για τα παιδιά, με γνώση απαλλαγμένη από θρησκοληψίες, βασισμένη στην εμπειρία του «εξωτερικού» και ενταγμένης στο σύγχρονο κοινωνικό «γίγνεσθαι» φαντάζει μεγαλειώδης! Και μάλιστα από το Νηπιαγωγείο!

Αυτό είναι ακριβώς το «δόλωμα» που ρίχνεται στους φοβισμένους και ανενημέρωτους γονείς και φυσικά φαντάζει πολύ όμορφο, δελεαστικό και «καθώς πρέπει».

ΟΜΙΛΙΑ: Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση και Παιδεία [Ξενοδοχείο Caravel, 9 Φεβρουαρίου 2020]

Έτσι, ο «ειδικός» της Σεξουαλικής Αγωγής αρχίζει να ενημερώνει και να εκπαιδεύει με τη θερμή συγκατάθεση του γονέα τα παιδιά από το νηπιαγωγείο για θέματα της ανθρώπινης ανατομίας, υγιεινής, σεβασμού στον άνθρωπο, την αποφυγή και καταγγελία ατόμων κακοποιητικών για θέματα δηλ. που είναι γενικά αποδεκτά. Αλλά μαζί με αυτά και επιπλέον, διδάσκονται τα βασικά για την ανθρώπινη αναπαραγωγή με αντίστοιχη αναπαράσταση της σεξουαλικής πράξης, το ανατομικό λεξιλόγιο των έξω γεννητικών οργάνων, η ευχαρίστηση του αγγίγματος του ιδίου σώματος (αυνανισμός) ή του σώματος του άλλου, η θετική χρήση του σεξουαλικού λεξιλογίου, η φιλία αλλά και η αγάπη προς τα άτομα του ίδιου φύλου (και οι διαφορές τους), πώς χειριζόμαστε τα δύσκολα συναισθήματα σε μια στενή σχέση, τα διαφορετικά είδη οικογένειας, αποδοχή χωρίς κριτική της διαφορετικότητας και των διαφόρων τρόπων ζωής. (2)

Τα αποτελέσματα είναι η πρώιμη σεξουαλικοποίηση του παιδιού, που θεωρεί φυσιολογικό τον αυνανισμό, την ασυμβατότητα βιολογικού φύλου και ταυτότητας φύλου, ισότιμες όλες τις μορφές «οικογένειας», εθίζεται στην πορνογραφία, αποδέχεται στη συνείδησή του τις προγαμιαίες σχέσεις, την αντισύλληψη, την άμβλωση, την ομοφυλοφιλία, τη ρευστότητα στη ταυτότητα φύλου και αντιδρά σε όποιον κάνει παρέμβαση προς την κανονικοποίησή του (γονέα, θρησκευόμενο άτομο, ιατρό, κοινωνικό κανόνα) θεωρώντας τον καταχραστή των σεξουαλικών του δικαιωμάτων.

Σε πολλά παιδιά διαταράσσεται η αντίληψη για το φύλο τους και οι σεξουαλικές τους προτιμήσεις. Άλλοτε επιδίδονται σε σεξουαλικά παιγνίδια μίμησης ή και κακοποίηση συνομηλίκων τους επιθυμώντας να μιμηθούν τους μεγάλους και τις εμπειρίες τους.

Ανατίθεται στα παιδιά το βαρύ φορτίο να προστατέψουν τον εαυτό τους από τη σεξουαλική τους κακοποίηση από τον ενήλικα και να την καταγγείλουν κατά την κρίση τους. Πόσο δύσκολο θα είναι για το παιδί να ξεχωρίσει ποιόν να εμπιστευτεί, όταν η κακοποίηση προέρχεται τις περισσότερες φορές από τους δικούς του ανθρώπους!

Η σεξουαλική ικανοποίηση σε αυτά τα μαθήματα ξεχωρίζει τη σεξουαλική ικανοποίηση από την αναπαραγωγική λειτουργία. Η βιολογική σχέση στην οικογένεια χάνει την αξία της, το πρότυπο της ομόφυλης στείρας ένωσης προωθείται ως ισότιμο με τον σταθερό ετερόφυλο γάμο και το βιολογικό δεσμό που δημιουργεί τα βιολογικά παιδιά και αδέλφια. Αλλάζει στη συνείδηση του παιδιού το πρότυπο της οικογένειας.

Η παραδοσιακή οικογένεια υπονομεύεται, ως παλιομοδίτικο κατασκεύασμα, που με τις σκουριασμένες της αντιλήψεις στερεί τη σεξουαλική χαρά από το παιδί. Ουδέποτε ο ετερόφυλος σταθερός γάμος προβάλλεται ως πρότυπο ευτυχίας. Το παιδί έχει μεγάλη δυσκολία να συνάψει ώριμο γάμο και σταθερή σχέση όταν ενηλικιωθεί και το επιθυμήσει.

ΒΙΝΤΕΟ: Αξιολογώντας ένα σχολικό πρόγραμμα σπουδών που αφορά την σεξουαλική εκπαίδευση στα παιδιά (Evaluating Sex Ed Curricula)

Υπάρχει εκτεταμένη επιστημονική βιβλιογραφία που υποδεικνύει τις σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες πάνω στα παιδιά αυτής της πρώιμης και άκαιρης ενασχόλησής τους με τη σεξουαλικότητα. Υπάρχουν βιωματικές εμπειρίες παιδιών και οικογενειών που υπέστησαν τραύματα από αυτή την εκπαίδευση. Υπάρχει ο κοινός νους, που υποδεικνύει πως η σωματική ενότητα δύο ανθρώπων, το πλήρες δόσιμο του ενός στον άλλον, είναι η πιο οικεία σχέση, που για να τους οδηγήσει όμως στην ευτυχία, πρέπει και οι δύο να είναι σε θέση να δείξουν πέρα από τη σχέση αυτή, και σεβασμό ο ένας για  τον άλλο . Ο σεβασμός χρειάζεται μακρόχρονη καλλιέργεια των ψυχών και εκδηλώνεται με την ικανότητά τους να θυσιάζονται μεταξύ τους, για πάντα, και με αποκλειστικότητα.

Η επιτυχημένη σεξουαλική σχέση είναι το δώρο στην υπόσχεση παντοτινής και αποκλειστικής αγάπης και ενότητας, δηλαδή στο γάμο, και μόνο μέσα σε αυτόν φέρνει ολοκληρωμένη χαρά. Κάθε άλλη θεώρηση και ψευτοεκπαίδευση είναι αποσπασματική, παραπλανητική και καταστροφική  για τα παιδιά μας.

Το Υπουργείο όμως προχώρησε στο μέτρο αυτό λαμβάνοντας υπόψιν του μόνο τις απόψεις με τη συγκεκριμένη ιδεολογική τοποθέτηση (3) και χωρίς να προσκαλέσει συμβουλευτικά Εκπαιδευτικούς, επιστήμονες Ψυχικής Υγείας,  Συλλόγους γονέων, άτομα εν γένει διαφορετικής τοποθέτησης, αλλά και τους Πνευματικούς πατέρες που αγωνίζονται και εκείνοι για την ευτυχία των παιδιών τους (διότι ο σεβασμός στις θρησκευτικές αξίες είναι κατοχυρωμένο δικαίωμα και τα συγκεκριμένα προγράμματα την προσβάλλουν). Δοκιμασμένες μέθοδοι για ευτυχισμένους, σεξουαλικά υγιής, και σταθερούς γάμους, αγνοήθηκαν επιδεικτικά στα πλαίσια της πολιτικά «ορθής», νέου τύπου αντιεπιστημονικής, αντιπαιδαγωγικής και αντίθρησκης αγωγής του Υπουργείου μας.

Το μάθημα είναι κατά το νομοσχέδιο υποχρεωτικό. Το σχολείο δεν έχει δυνατότητα να αρνηθεί, ούτε καν λόγω της τυχόν ιδιαίτερης φύσης του, π.χ. σχολείο με διαφορετικές Θρησκευτικές αρχές, διότι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση θεωρείται «δικαίωμα» του παιδιού και το κράτος το υπερασπίζεται… Η ενημέρωση από το γονέα για θέματα σεξουαλικότητας θεωρείται εκ προοιμίου ελλιπής. 

Σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας η εκπαίδευση ξεκινά από το Νηπιαγωγείο! Θα ήταν «ευχής έργον» για τους «υπευθύνους» του Υπουργείου να την αρχίσουν και από το Μαιευτήριο…, γιατί τέτοιες είναι οι «Οδηγίες» της Ευρωπαϊκού Τμήματος της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας – και όχι μόνο. Θα επεκτείνεται βέβαια  και στα μεγαλύτερα παιδιά σταδιακά.

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε πως το σχετικό Πολυνομοσχέδιο ανακοινώθηκε (τυχαία;) σε μια δύσκολη περίοδο για τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς και την Εκκλησία μας, περίοδο  που τα σχολεία είναι κλειστά λόγω κορονοϊού. Τα περιθώρια κινητοποίησης γονέων και διδασκόντων ελάχιστα, και η  Ιερά Σύνοδος, έχοντας και άλλα θέματα εξίσου σοβαρά να την απασχολούν, δεν έχει τη δυνατότητα να παρέμβει άμεσα σε αυτό το ζήτημα πνευματικής καθοδήγησης των παιδιών της.

ΒΙΝΤΕΟ: Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. Σταματήστε ΑΜΕΣΑ τα Σχολικά Προγράμματα Ολοκληρωμένης Σεξουαλικής Εκπαίδευσης. (The War on Children)

Πραγματικά, η εφαρμογή αυτού του προγράμματος δυναμιτίζει και προσβάλλει όλες τις χριστιανικές αξίες, που αποτελούν τα θεμέλια για τη χαρά και την ευτυχία του ανθρώπου και ως προς το θέμα της σεξουαλικότητάς του. Ο αγώνας της εγκράτειας, της σεμνότητας, της αγνότητας, της μονογαμίας απαξιώνεται με αυτά τα προγράμματα ήδη από το Νηπιαγωγείο. Περιφρονείται ο πνευματικός  αγώνας των νέων που επιθυμούν να προσέλθουν αγνοί στο γάμο τους εμπιστευόμενοι την ευτυχία τους ακόμη και στο θέμα της σεξουαλικότητας στην αγάπη του Θεού. Περιφρονείται ο αγώνας όσων θα ήθελαν να ακολουθήσουν το δρόμο του Ορθόδοξου μοναχισμού, για να μην επεκταθούμε και στην αλλοίωση της έννοιας της αγνότητας όπως ορίζεται από αυτά τα προγράμματα.

Επιπρόσθετα, είναι απορίας άξιο, γιατί ενώ το θέμα της «σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στο Νηπιαγωγείο», προαναγγέλθηκε ξεκάθαρα  στην «Αιτιολογική Έκθεση στο Σχέδιο Νόμου….» (4), και έγινε η σχετική ανακοίνωση προς τους δημοσιογράφους, η συγκεκριμένη θεματολογία δεν αναγράφετε με σαφήνεια στην ιστοσελίδα της Δημόσιας Διαβούλευσης (5), ώστε να έχει τη δυνατότητα ο κάθε γονέας να ενημερωθεί, να εκφράσει ελεύθερα την άποψή του, τις επιθυμίες και τις επιφυλάξεις του. 

Αυτό το θεωρούμε εξαιρετικά ύπουλο και παραπλανητικό από τη πλευρά του Υπουργείου, το οποίο προσβάλλει εκτός από τα παιδιά και τη νοημοσύνη του σύγχρονου γονέα.

Καλούμε τους γονείς:

Να αρνηθούν τη συμμετοχή των παιδιών τους σε αυτά τα προγράμματα,

Να μην επιτρέψουν στους  «ειδικούς» εκπαιδευτές του Υπουργείου να γίνουν διαχειριστές της ζωής και των αξιών της δικής τους οικογένειας.

Να αναλάβουν οι ίδιοι να βοηθήσουν τα παιδιά τους, ήδη από τη γέννησή τους, ώστε να αναπτύξουν υγιή σεξουαλικότητα.

Να αγωνισθούν με όλα τα νόμιμα μέσα για να σωθούν τα παιδιά μας, οι οικογένειες, η Πίστη και η Πατρίδα μας, από τέτοιου τύπου καθοδηγητές και προγράμματα Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας.

Να μπουν στην ιστοσελίδα της Δημόσιας Διαβούλευσης και να διατυπώσουν τα σχόλια, τις επιφυλάξεις, την έντονη αντίδραση και τη  διαφωνία τους σχετικά με την επιβολή, έστω και πιλοτικά, της Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης (γίνεται αναφορά στο (4) σελίδα 2). (5) Η συγκεκριμένη διαβούλευση θα είναι ανοικτή μέχρι τις 6 Μαΐου 2020, 8 π.μ.

Πηγές:

(1) http://www.foititikanea.gr/πανεπιστήμια/19069-αναλυτικά-η-παρουσίαση-με-τα-σημεία-του-πολυνομοσχεδίου-εκπαίδευσης

(2) https://www.bzga-whocc.de/fileadmin/user_upload/WHO_BZgA_Standards_English.pdf

(3) https://www.efsyn.gr/themata/thema-tis-efsyn/190290_sexoyaliki-diapaidagogisi-55-hronia-sto-perimene

(4) http://www.opengov.gr/ypepth/wp-content/uploads/downloads/2020/04/ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ-ΕΚΘΕΣΗ_22.4.20_Διαβούλευση-1.pdf

(5) http://www.opengov.gr/ypepth/?p=5132#comments

Σχετικά άρθρα:

1. ΦΡΙΞΟΝ Ήλιε, στενάξατε Γονείς...! Απαράδεκτο πρόγραμμα σεξουαλικής «διαπαιδαγώγησης» για... νήπια.

2. Παναγιώτα Χατζηγιαννάκη: Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση και Παιδεία [Ξενοδοχείο Caravel, 9 Φεβρουαρίου 2020]

3. Αξιολογώντας ένα σχολικό πρόγραμμα σπουδών που αφορά την σεξουαλική εκπαίδευση στα παιδιά (Evaluating Sex Ed Curricula)

4. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ. Σταματήστε ΑΜΕΣΑ τα Σχολικά Προγράμματα Ολοκληρωμένης Σεξουαλικής Εκπαίδευσης. (The War on Children)

5. Η πολιτική της σύγχρονης «ολοκληρωμένης» σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και ο πόλεμος στις νέες κοπέλλες

Ακολουθήστε την προσπάθεια Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά:

https://mumdadandkids.gr

https://facebook.com/mumdadandkidshellas

https://vimeo.com/mumdadandkids

https://twitter.com/MumDadandKidsGR

Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά

https://mumdadandkids.gr/oikogeneia/oxi-stin-epivoli-tis-seksoualikis-diapaidagogisis-apo-to-nipiagogeio