«ΕΡΧΟΥ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ»

          

   Ο απόστολος Παύλος στόν επίλογο τής πρώτης επιστολής του που απέστειλε στούς πιστούς τής Εκκλησίας τής Κορίνθου ανάμεσα στίς πολύτιμες προτροπές και νουθεσίες του, στήν έκφραση τών θερμών αισθημάτων τού, εκφράζει και μια σημαντική υπενθύμιση και ευχή γεμάτη πίστη και προσδοκία στόν ερχομό τού Χριστού τήν Δευτέρα Παρουσία. Λέει χαρακτηριστικά: «Μαράν αθά», φράση αραμαϊκής ή συριακής γλωσσικής προέλευσης, που σημαίνει «ο Κύριος έρχεται». Εύχεται αλλά και προειδοποιεί εν Πνεύματι Αγίω από τά βάθη τής αποστολικής του καρδιάς ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα έλθει και πάλι. είναι βεβαίωση και υπόσχεση τών αγγέλων στους μαθητές Του, τήν ημέρα τής Αναλήψεώς του στόν ουρανό: «Αυτός ο Ιησούς, ο Οποίος αναλήφθηκε από ανάμεσά σας στόν ουρανό, έτσι θα έλθει πάλι, με τόν ίδιο τρόπο που τόν είδατε να πηγαίνει στόν ουρανό».

          Στό σημερινό αποστολικό κείμενο διακρίνονται τρείς κυρίως λόγοι, ώστε να διατηρείται συνεχώς στόν νού μας ή προσδοκία ελεύσεως τού Ιησού, όπως τήν ομολογούμε στό Σύμβολο τής πίστεως: «Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ού τής βασιλείας ουκ έσται τέλος».

α. διακαής πόθος τής ψυχής, που φλέγεται από τήν θεία αγάπη, να είναι σε συνεχή και αδιάσπαστη σχέση με τόν Χριστό. Ο ίδιος ο Απόστολος μας λέει ότι τίποτε δεν μπορεί να μας χωρίσει από τήν αγάπη που έχει ο Χριστός για μας και εμείς για Εκείνον. Και επειδή εξαιτίας αυτής τής αγάπης ο διάβολος προκαλεί πολλές θλίψεις στούς ευσεβείς χριστιανούς, ο πόθος, η προσδοκία τής ελεύσεως τού Χριστού αυξάνει και γίνεται εντονότερη.

          Η θέρμη ατής τής θείας αγάπης διαχέεται και επηρεάζει ευεργετικά και ενωτικά και τούς ομόπιστους και ομόφρονες εν Χριστώ αδελφούς.  Ο Απόστολος καταθέτει αυτήν τήν ιερή εμπειρία αγάπης που έχει τόσο στό πρόσωπο τού Κυρίου όσο και στα μέλη τής Εκκλησίας λέγοντας: «η αγάπη μου μετά πάντων υμών εν Χριστώ Ιησού». Εύχεται η εν Χριστώ αγάπη που ένιωθε ο ίδιος να μεταδοθεί και στούς άλλους πιστούς, ώστε να τούς κρατά ενωμένους με τόν σύνδεσμο τής θείας αγάπης μέχρι ο Κύριος να έλθει και πάλι. Και τούς προτρέπει να σφραγίζουν αυτήν τήν κοινή εν Χριστώ αγάπη και αφοσίωση με ασπασμούς ειλικρινούς εν Χριστώ φιλίας. Γιατί όπως λέει ο ίδιος, εάν δεν είμαστε αφοσιωμένοι, αφιερωμένοι στήν διδασκαλία του, στο έργο του, στήν χάρη του, τότε αποκόπτουμε μόνοι μας τήν κοινωνία μας μαζί του.

β. Η πνευματική ετοιμότητα τού πιστού συνίσταται στήν εγρήγορση ψυχής και σώματος για τήν εφαρμογή τών εντολών τού Ευαγγελίου και τήν αποφυγή τής αμαρτίας. Με άλλα λόγια η άσκηση τής χριστιανικής αρετής συντελείται μέσα σ΄την μυστηριακή ζωή τής Εκκλησίας.

          Επίσης, στήν εδραίωση τής πίστεως, «στήκεται εν τη πίστει», μέσα στήν πιστεύουσα καρδιά. Η βεβαιότητα στό μεγάλο γεγονός τής σωτηρίας τού κόσμου από τόν Χριστό. Αλήθεια που θα επιβεβαιωθεί με τόν ερχομό τού Χριστού τήν εσχάτη ημέρα. Ακόμη, στήν πνευματική ανδρεία, «ανδρίζεσθε», και ισχυρή θέληση και ενδυνάμωση, «κραταιούστε», για τήν καλλιέργεια και ολοκλήρωση τού πνευματικού αγώνα τής σωτηρίας και αγιασμού τού πιστού. Σύμφωνα με τα λόγια τού Αποστόλου, «πάντα ισχύω εν τώ ενδυναμούντί με Χριστώ». Και όταν έλθει πάλι ο Κύριος, θα έλθει «μετά δυνάμεως και δόξης πολλής», όπως αναφέρει η ευαγγελική περικοπή τής κρίσεως, για να αμείψει όσους με δύναμη ψυχής κράτησαν τήν ομολογία τους και τήν αρετή τους.

          Τέλος, τό αίσθημα δικαιώσεως που διατρέχει όλους όσοι προσάρμοσαν, θυσίασαν, αφιέρωσαν τήν ζωή τους για τήν αγάπη τού Χριστού. Όσοι πίστεψαν στήν δική του δικαίωση και όχι στήν δικαίωση τών ανθρώπων. Και προσδοκούν τόν Κύριο να έλθει για να κρίνει εκείνους που αγνόησαν τό κήρυγμά του, απέστρεψαν τό πρόσωπό τους από τήν σταυρική του θυσία, παρέμεινα άπιστοι ή αδιάφοροι στήν Ανάστασή του, περιφρόνησαν ή λοιδόρησαν ή υποτίμησαν τό σωτήριο έργο τής Εκκλησίας του. Προσδοκούν να γευθούν τήν αγαλλίαση τής αγάπης του και να χορτασθούν πνευματικά από τήν θεία δικαιοσύνη του. Ήδη η σοφία τού Θεού στήν Παλαιά Διαθήκη λέει ότι οι δίκαιοι «μεγάλα ευεργετηθήσονται» και στήν Καινή Διαθήκη οι εν Χριστώ δίκαιοι θα κληρονομήσουν «ζωήν αιώνιον». Ήδη μέσα από το βιβλίο τής Αποκαλύψεως οι φωνές τών μαρτύρων ζητούν δικαίωση για τό αίμα που έχυσαν για τόν Χριστό και τήν Εκκλησία: «Έως πότε, Δέσποτα άγιε και αληθινέ, δεν θα κρίνεις και δεν θα εκζητήσεις τό αίμα μας από τούς κατοίκους τής γής;».

          Είναι αναφαίρετο δικαίωμα τών μαρτύρων, τών οσίων, τών δικαίων τής Εκκλησίας να αναμένουν τήν έλευση τού Κυρίου με ιδιαίτερο πόθο και ιδιαίτερη προσδοκία για να τούς αποδοθεί η θεία δικαιοσύνη που τόσο βάναυσα τούς στέρησαν όσοι δεν δέχθηκαν «τό τής ευσεβείας μυστήριον», δηλαδή τήν παρουσία τού αληθινού Θεού στόν κόσμο, στό πρόσωπο του Υιού τού Θεού, του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.

Αρχιμ. Χ.Ν.