Περί του ακτίστου φωτός στο όρος της Μεταμορφώσεως

Περί του ακτίστου φωτός στο όρος της Μεταμορφώσεως.

«Αφού είπε ο Κύριος προς τους μαθητάς του ότι «μερικοί από αυτούς που ευρίσκονται εδώ δεν πρόκειται να γευθούν θάνατο, μέχρι που να ιδούν τη βασιλεία του Θεού να έχει έλθει δυναμικά» (Ματθαίος ιζ), έπειτα από έξι μέρες παρέλαβε τον Πέτρο και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και ανέβηκε στο Θαβώριο όρος. Εκεί έλαμψε ως ο ήλιος και τα ιμάτια του έγιναν λευκά σαν το φως. Διότι δεν μπορούσαν πλέον να βλέπουν εκείνοι, ή μάλλον επειδή δεν μπορούσαν ν’ ατενίζουν ούτε προς την λάμψη αυτή, έπεσαν κατά γης πρηνείς.

Όμως, σύμφωνα με την επαγγελία του Σωτήρος, είδαν την βασιλεία του Θεού, τo θεϊκό εκείνο και απόρρητο φως, το οποίο ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και Βασίλειος, οι μεγάλοι, αποκαλούν θεότητα, λέγοντας, «φως είναι η θεότης που παραδείχθηκε στους μαθητάς επάνω στο Όρος, και «κάλλος» του πράγματι δυνατού «είναι η νοητή και θεωρητή θεότης του». Διότι ο Μέγας Βασίλειος λέγει ότι είναι και κάλλος του Θεού το φως εκείνο, θεωρητό από μόνους τους αγίους με τη δύναμη του θείου Πνεύματος. Γι’ αυτό λέγει πάλι· «είδαν το κάλλος του ο Πέτρος και οι υιοί της βροντής επάνω στο Όρος να υπερβάλλει τη λαμπρότητα του ηλίου, και καταξιώθηκαν να λάβουν με τα μάτια τους τα προοίμια της παρουσίας του».

Ο θεολόγος πάλι Δαμασκηνός μαζί με τον Χρυσό στη γλώσσα Ιωάννη, ονόμασαν το φως εκείνο φυσική ακτίνα της θεότητος· ο πρώτος γράφοντας, «ο Υιός, αφού γεννήθηκε από τον Πατέρα, κατέχει άναρχη τη φυσική ακτίνα της θεότητος κι η δόξα της θεότητος γίνεται και δόξα του σώματος», και ο Χρυσορρήμων λέγοντας ότι «λαμπρότερος από τον εαυτό του εφαίνονταν ο Κύριος επάνω στο όρος, καθώς η θεότης παρέδειχνε τις ακτίνες της».

Αυτό το θεϊκό και απόρρητο φως, τη θεότητα και βασιλεία του Θεού, το κάλλος και τη λαμπρότητα της θείας φύσεως, την όραση και απόλαυση των αγίων στον ατελεύτητο αιώνα, τη φυσική ακτίνα και δόξα της θεότητος, οι Ακινδυνιανοί το λέγουν φάσμα και κτίσμα, κι εκείνους που δεν ανέχονται αυτούς να βλασφημούν το θείο τούτο φως και φρονούν ότι ο Θεός είναι άκτιστος και κατ’ ουσία και κατ’ ενέργεια, τους διασύρουν σε όλον τον κόσμο ως διθείτες. Αλλά πρέπει αν εντρέπωνται. Διότι αφού καιτο θείο φως είναι άκτιστο, ένας Θεός υπάρχει για μας σε μια θεότητα, διότι, όπως με πολλούς τρόπους αποδείχθηκε παραπάνω, και η άκτιστη ουσία και η άκτιστη ενέργεια, δηλαδή αυτή τη θεία χάρις και έλλαμψις, είναι ένας Θεός». (Απόσπασμα από τα Εκατόν Πενήντα Κεφάλαια, κεφάλαια 146- 147).

πηγη