Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2024

Αντιρρητικός Λόγος κατά του Προσωπικού Αριθμού του ΠολίτηΑντιρρητικός Λόγος κατά του Προσωπικού Αριθμού του Πολίτη

 

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης , Δικηγόρος Αθηνών


Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο τέως Βουλευτής Επικρατείας της «ΝΙΚΗΣ» Γεώργιος Αποστολάκης δημοσιοποίησε ένα μικρό κείμενο με τον τίτλο « Τι κάνουμε με τον Προσωπικό Αριθμό; » και με τον υπότιτλο «Προσωπικές απόψεις. Δεν δεσμεύουν κανένα. Δεν διεκδικώ το αλάθητο. Θέλω όμως τεκμηριωμένο αντίλογο» , στο οποίο εκθέτει τις προσωπικές του απόψεις και θέσεις αναφορικά με το επικείμενο, νέο σύστημα ψηφιακής ταυτοποίησης .

Στο πλαίσιο άσκησης καλόπιστης δημόσιας κριτικής (όπως εξάλλου ο ίδιος δήλωσε ότι επιθυμεί) θα επιχειρήσουμε εν συντομία την αναίρεση των πεπλανημένων θέσεων που διατυπώθηκαν , με την ορθή και ψυχραιμία ενημέρωση και τη διάκριση της κοινής γνώμης, σχετικά με ένα μείζον σκοπό κοινωνικό ζήτημα , το οποίο θα επηρεάσει αποφασιστικά τη ζωή των πολιτών, δημιουργώντας παράλληλα ένα ισχυρό «πνευματικό ανάχωμα» σε κάθε μελλοντική εκούσια ή ακούσια απόπειρα παραπληροφόρησης και χειραγώγησής τους.

Ευελπιστούμε –συν Θεό– ότι μόλις ανακοινωθεί από την κυβέρνηση η έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος που θα καθορίζει τις προϋποθέσεις, τις

τεχνικές λεπτομέρειες και τη διαδικασία ηλεκτρονικής έκδοσης και τη χορήγηση των υπαλλήλων αριθμών, να επανέλθουμε , θέτοντας στην δημοσιότητα ένα πληρέστερο κείμενο , στο οποίο περιγράφονται αναλυτικά οι πνευματικές, νομικές και κοινωνικές παράμετροι του αυταρχικού επιβαλλόμενου συστήματος προσωπικής ψηφιοποίησης και αναγνώρισης.

Προς διευκόλυνση των αναγνωστών, στο κείμενο που ακολουθεί θα προτάσσεται η θέση του κ. Αποστολάκη και εν συνεχεία θα ακολουθεί η τεκμηριωμένη αναίρεσή της υπό τη μορφή του αντιρρητικού λόγου.

ΘΕΣΗ 1

Όσον αφορά τον Προσωπικό Αριθμό (ΠΑ) κατ' αρχήν θα πρέπει να εστιάσουμε στο μεγαλύτερο και πιο σημαντικό πρόβλημα του ΠΑ το οποίο είναι η ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗ. Και θα δώσω κάποια παραδείγματα για να καταλάβουμε τι σημαίνει ο όρος “ διασύνδεση” και πως αυτός ο όρος ταυτίζεται με τη χρήση οποιουδήποτε αριθμού είτε το θέλουμε, είτε όχι.

Σήμερα αν η αστυνομία σε σταματήσει στον δρόμο για εξακρίβωση στοιχείων, σε περίπτωση που δεν έχεις πάνω την ταυτότητα σου, έχει δικαίωμα από τον νόμο, να σε οδηγήσει στο ΑΤ για εξακρίβωση στοιχείων. Και εκεί μπορεί μόνο με το όνομα, το επίθετο, και το πατρώνυμο να βρει στο ηλεκτρονικό αρχείο και να σε ταυτοποιήσει. Βλέπουμε δηλαδή ότι με ένα απλό όνομα, βγαίνει και ο αριθμός. Γιατί κάποιος που θα πει ότι "εγώ δεν χρησιμοποιώ τον ΠΑ", στην ουσία που τον χρησιμοποιεί έμμεσα δίνοντας απλά τον παλιό αριθμό ταυτότητας ή ακόμη και το όνομα.

ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ

Η εξακρίβωση των στοιχείων των πολιτών στα Αστυνομικά Τμήματα ασφαλών και δεν ισοδυναμεί με τη λήψη και τη χρήση του προσωπικού αριθμού, καθόσον η διαδικασία της ταυτοποίησής τους θα γίνει στο πλαίσιο άσκησης δημόσιας εξουσίας, ενάντια στην εκπεφρασμένη ελεύθερη βούλησή τους . Ο πολίτης, αναφέροντας στον Αστυνόμο το όνομα, το επώνυμο και το πατρώνυμό του που γνωστοποιήθηκε –για τις ανάγκες της ψηφιακής ταυτοποίησης– ο δωδεκαψήφιος προσωπικός αριθμός, χωρίς να συνιστά «υποχώρηση» από τη θέση του να μην λάβει τον Π.Α . , ούτε εγείρονται πρόσθετες πληροφορίες για τον ίδιο, δεδομένου ότι η εκφώνηση του Π.Α. από τον αρμόδιο αστυνομικό υπάλληλο δεν συνεπάγεται αυτοδικαίως την απόδοσή του στον πολίτη, αλλά ούτε και την αποδοχή του.

Όπως, δηλαδή, η γνωστοποίηση του περιεχομένου της κατηγορίας από τον αστυνόμο στον πολίτη που προσάγεται (στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας) δεν στοιχειοθετεί την ενοχή του, κατ' ανάλογο τρόπο, και η αναγγελία του προσωπικού αριθμού στον πολίτη που προσάγεται στο πλαίσιο της εξακρίβωσης στοιχείων. δεν ισοδυναμεί με την ψηφιοποίησή του αφού σύρεται άδικα στο αστυνομικό τμήμα, με σκοπό τον εκφοβισμό του και τη μελλοντική συμμόρφωση του στον νόμο «της τάξης και της ασφάλειας» .

Επομένως, στο πλαίσιο του αστυνομικού ελέγχου που διενεργείται για την εξακρίβωση στοιχείων , το κρίσιμο ζήτημα δεν είναι «να βγαίνει» ο αριθμός , αλλά να «μην μπαίνει» ο αριθμός στην προσωπική ζωή του πολίτη , υπό την έννοια να μην υπογράφει στο αστυνομικό τμήμα ότι τον αποδέχεται .

Όσο ο πολίτης παραμένει σταθερός και ακλόνητος στον αξιόπιστο κώδικα, υπηρετώντας με συνέπεια, θάρρος και αποφασιστικότητα την προσωπική του ελευθερία και αξιοπρέπεια, αρνούμενος να παραλάβει και να ενημερώσει άμεσα ή έμμεσα τον προσωπικό αριθμό της ψηφιακής του φυλακής , η γνωστοποίηση του Π.Α. από τον αστυνομικό υπάλληλο δεν λογίζεται οπωσδήποτε ως έμμεση συναίνεση ή αποδοχή της λήψης του αριθμού, αλλά η ταλαιπωρία ή η ενδεχόμενη κακομεταχείρισή του που αποτελεί το πρόβλημα και το παράσημο του στον αξιόπιστο αγώνα του ενάντια στον ψηφιακό ολοκληρωτισμό της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

ΘΕΣΗ 2

Το ίδιο περίπου μπορεί να γίνει για ένα απλό πιστοποιητικό γεννήσεως ή οικογενειακής κατάστασης. Αν κάποιος στον Δήμο ή σε ΚΕΠ, μπορεί να ζητήσει την έκδοση πιστοποιητικού μόνο με το όνομα και πολλές φορές με τον αριθμό ταυτότητας. Όμως αμέσως στο τυπωμένο έγγραφο αναγράφεται ΚΑΙ ένας ακόμη αριθμός. Ο αριθμός δημοτολογίου χωρίς να τον έχεις δώσει εσύ και χωρίς να θέλεις να κάνεις χρήση του. Άρα, έμμεσα, εκδίδοντας και χρησιμοποιώντας αυτό το έγγραφο, κάνεις χρήση ΚΑΙ του αριθμού δημοτολογίου. Ένα ακόμη παράδειγμα που αποτελεί καθημερινή πραγματικότητα, είναι η διασύνδεση που υπάρχει ήδη στα ΑΤ με τα δημοτολόγια. Έτσι, αν κάποιος θέλει να βγάλει ταυτότητα ή διαβατήριο, πλέον δεν χρειάζεται να πάρει πιστοποιητικό δημοτολογίου και να προσκομίσει στην αστυνομία. Ήδη το ξέρουν και ήδη τον αριθμό δημοτολογίου, είτε το θέλουμε είτε όχι. Όσον αφορά τώρα τη λήψη και τη χρήση του ΠΑ: Ένας απλός πολίτης που – για τον α΄ή β΄ λόγο – δεν θέλει να πάρει τον ΠΑ αλλά και δεν θέλει επίσης να τον χρησιμοποιήσει, δεν μπορεί.

Γιατί απλά, ενώ θα δίνει τον παλιό αριθμό ταυτότητας, ταυτόχρονα λόγω της διασύνδεσης θα εμφανίζεται είτε ηλεκτρονικά, είτε εγγράφως ΚΑΙ ο ΠΑ, όπως στα παραπάνω παραδείγματα που, ενώ δίνεις όνομα ή άλλον αριθμό, εμφανίζεται και κάποιος ακόμη αριθμός που δεν χρησιμοποιεί.

Δηλαδή, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι, ακόμη και αν ζητήσουμε και αν κάνουν δεκτό το αίτημά μας να μην χρησιμοποιήσουμε τον ΠΑ, αλλά πχ τον παλιό αριθμό ταυτότητας, λόγω διασύνδεσης αυτός που χρησιμοποιείται. Πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε αυτό: Μόνο και μόνο μια απλή συναλλαγή του απλού πολίτη με το δημόσιο ή και με ιδιώτες ακόμη (βλέπε Τράπεζες), θα οδηγήσει στη χρήση του ΠΑ είτε θέλουμε είτε όχι.

ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ

Ο κ. Ο Αποστολάκης υπολαμβάνει εσφαλμένα ότι όσοι πολίτες απορρίπτουν ενσυνειδήτως τον προσωπικό αριθμό που εξακολουθούν να μην συναλλάσσονται με τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες του Ψηφιακού Δημοσίου και του Ιδιωτικού Τομέα, αξιοποιώντας κατά περίπτωση, είτε τον Α.Φ.Μ., είτε τον Α.Μ.Κ.Α. . ή τον αριθμό δελτίου ταυτότητας, που θα παραπέμπει στον προσωπικό αριθμό.

Κατ' αρχήν, οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι ο προσωπικός αριθμός του πολίτη δεν είναι ένας προδήλως χρηστικός αριθμός, αλλά αποτελεί την αιχμή του δόρατος του ψηφιακού μετασχηματισμού του κράτους, της οικονομίας, εν τέλει της ίδιας της κοινωνίας, και επομένως συνιστά το πρώτο και αποφασιστικό βήμα. στην κατεύθυνση της συγκρότησης της απαιτούμενης θεσμικής βάσης επί της οποίας θα οικοδομηθεί το τερατώδες και το ηλεκτρονικό παγκόσμιο Ψηφιακό Κράτος της Νέας Εποχής .

Είναι απαραίτητο οι πολίτες να γνωρίζουν ότι οι νεοταξίτικες κυβερνήσεις επιδιώκουν να εφοδιάσουν κάθε άνθρωπο του πλανήτη με την ψηφιακή ταυτότητα , στην οποία θα καταχωριστούν τα βιομετρικά αναγνωριστικά στοιχεία του με τον προσωπικό αριθμό, προκειμένου να μετατρέψουν το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας σε μία άβουλη και καθοδηγούμενη μάζα ρομποτοποιημένων, επιτηρούμενων και αριθμοποιημένων σκλάβων .

Ο γράφων υποστηρίζει μια τελείως διαφορετική θεώρηση και στάση ζωής, η οποία εδράζεται στην μεγάλη απόρριψη του ψηφιακού εικονικού κόσμου , που επιβάλλει την εξαναγκαστική ηλεκτρονικοποίηση των συναλλαγών, καθώς πλέον έχει καταστεί ήδη ορατός ο κίνδυνος διολίσθησης της κοινωνίας προς ένα ψηφιακό απαρτχάιντ αφού όσοι πολίτες εξετάζουν να μην καταχωρίζουν το ψηφιακό τους αποτύπωμα στις ψηφιακές βάσεις δεδομένων, θα ζήσουν ελεύθεροι και απαλλαγμένοι από τα βασικά δεσμά της ψηφιακής αιχμαλωσίας ωστόσο η ίδια στιγμή θα είναι εντελώς ανύπαρκτες για τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες του Ψηφιακού Δημοσίου .

Εάν, μετά την έκδοση και την κυκλοφορία του προσωπικού αριθμού, η καθ' οιονδήποτε τρόπο εκ μέρους των πολιτών χρήση και αξιοποίηση των χρηστών (και σιωπηρών καταργηθέντων) προηγούμενων αριθμών ταυτοποίησης (Α.Φ.Μ., Α.Μ.Κ.Α. ,ΑΔΤ, Αριθμός Δημοτολογίου) θα ισοδυναμεί με την έμμεση λήψη και τη χρήση του προσωπικού αριθμού , αφού κάθε έγγραφο, είτε στην πολιτική, είτε στην ψηφιακή του μορφή, θα αναφέρει ή θα αναγράφει τον δωδεκαψήφιο μοναδικό προσωπικό αριθμό .

Όσοι πολίτες απορρίπτουν για λόγους θρησκευτικής και κοινωνικής συνείδησης του ολοκληρωμένου μοντέλου της ψηφιακής διακυβέρνησης οφείλουν να απέχουν από την ολοκλήρωση από κάθε διαδικασία ή πλατφόρμα ηλεκτρονικών συναλλαγών της τυραννικής εξουσίας, η οποία καταφεύγει στην αξιοποίηση των σύγχρονων εφαρμογών της ψηφιακής τεχνολογίας, όχι με σκοπό την εξυπηρέτηση των πολιτών, αλλά την επιτήρησή τους , επιδιώκοντας να γνωρίζει και την παραμικρή λεπτομέρεια από τη ζωή τους.

Οι πολίτες, ακολουθώντας την πιο πάνω συνεπή ομολογιακή στάση, διατρέχουν την αντίθεσή τους στον προσωπικό αριθμό της ψηφιακής επιτήρησης , αλλά η ίδια στιγμή είναι πολύ πιθανό να οδηγηθούν σε οικονομική και κοινωνική ασφυξία, γεγονός, που οφείλει να μην προκαλεί φόβο και ταραχή στις ψυχές. των ανθρώπων, απλώς αποτυπώνει την κορύφωση της έντασης της Εσχατολογικής και Αποκαλυπτικής περιόδου, στην οποία έχουμε εισέλθει, προσμένοντας καρτερικά την εξ Ύψους παρηγορία και βοήθεια και παραθέτοντας ολόκληρη τη ζωή μας στα Χέρια του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.

Όσοι πολίτες τελικώς λάβουν τη γενναία προσωπική απόφαση να απορρίψουν το ηλεκτρονικό σύστημα ταυτοποίησης και συναλλαγών θα συμβεί για το κράτος την ομάδα των «αόρατων ανθρώπων» , ενώ η ίδια στιγμή θα σχηματίσει την ομάδα των «ορατών φίλων» του Θεού, που ενώνονται στον παγκόσμιο ψηφιακό. φασισμό, δίνοντας θυσιαστική μαρτυρία ορθόδοξης χριστιανικής συνειδήσεως, αλλά και ελεύθερου δημοκρατικού φρονήματος.

ΘΕΣΗ 3

Σε όλους που θα δοθεί (ενν. τον Π.Α.) είτε θέλουμε είτε όχι.
Ακόμα και ο πιο απομακρυσμένος ασκητής που έχει ΠΑ, και ας μην πήγε ο ίδιος να τον παραλάβει. Ακόμα και «στα μπουνά» να φύγει κάποιος, εννοείται ότι έχει ΠΑ και ας πήγε όπου θέλει. Δεν υφίσταται επιχείρημα “δεν θα τον πάρουμε”. Ακόμη και ένας που έχει βγει εκτός συστήματος, κάποια στιγμή θα συμβάλει στην έμμεση, έστω, χρήση του ΠΑ, ακόμη και εν γνώσει του. Απλά σε έλεγχο της αστυνομίας ή πχ ένας ασκητής που βρίσκεται στο Άγιον Όρος, απλά με μόνη την έξοδό του από το ΑΟ.

ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ

Η πνευματική επιλήψιμη συμπεριφορά δεν έγκειται στο γεγονός της αυθαίρετης –χωρίς τη συναίνεση του πολίτη– απόδοσης του προσωπικού αριθμού, αλλά στην εκούσια άμεση ή έμμεση χρήση και αξιοποίησή του, που πραγματώνεται εντός του πλαισίου της κυρίας ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου .

Αν π.χ. μια εγκληματική οργάνωση με τρόπο αδικαιολόγητο, αυταρχικό και ετσιθελικό συγκεκριμένο πρόσωπο να παραλάβει από τον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης ένα σφραγισμένο φάκελο με πλαστικά χαρτονομίσματα, με σκοπό να τα διοχετεύσει στην αγορά, αλλά το πρόσωπο αυτό, εκδηλώνοντας την κατηγορηματική αντίθεσή του δεν εμφανίστηκε ποτέ. , θα διωχθεί για τη συμμετοχή του σε αξιόποινη πράξη, ενώ δεν είχε την παραμικρή, είτε άμεση, είτε έμμεση ανάμιξη;

Επομένως, ο κάθε απομακρυσμένος ασκητής, αλλά και ο κάθε αφυπνισμένος πολίτης, που παίρνει –κυριολεκτικά ή μεταφορικά– τα βουνά, προκειμένου να γλυτώσει από την παράνοια της επιβαλλόμενης νεοταξίτικης ψηφιακής διακυβέρνησης και από τη μεγάλη ψηφιακή αντιπολίτευση της οργουελικής εξουσίας , δεν καταχωρίζει τα προσωπικά του στοιχεία στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες της άνεσης και της ευκολίας, επιλέγοντας στο όνομα της Ελευθερίας και της Αξιοπρέπειας να διαρρήξει οριστικά και αμετάκλητα τις σχέσεις του με το Ψηφιακό Ολοκληρωτικό Κράτος «γυρίζοντας την πλάτη του» στο σύστημα των ηλεκτρονικών συναλλαγών, θα παραμείνει μέχρι τέλους ένας εν Χριστώ Χαριτωμένος Ελεύθερος Πολίτης , αρνούμενος να μετασχηματιστεί σε ψηφιοποιημένο είλωτα της υπερεθνικής ολιγαρχικής ελίτ.

ΘΕΣΗ 4

Είναι όμως τελικά ο ΠΑ πνευματικό θέμα από την προσωπική και ατομική πλευρά του κάθε Χριστιανού; Προσωπική μου γνώμη είναι ότι δεν είναι πνευματικό θέμα Εννοώ με την έννοια ότι η χρήση του συνιστά κάποια μορφή πτώσης ή αμάρτημα. Κατ' αρχήν να το ξεκαθαρίσουμε ότι ο Π.Α. δεν είναι ο επονομαζόμενος "δυσώνυμος αριθμός". Δεν είναι ούτε qr code, ούτε bar code, ούτε τσιπάκι που σε τελική δεν ξέρεις τι περιέχει μέσα. Είναι ένας αριθμός, όπως π.χ. ο ΑΜΚΑ ή το ΑΦΜ. Και θα πρέπει υποχρεωτικά σε όλους χωρίς να ρωτηθούμε αν συναινούμε ή όχι. Σε κάθε παιδί με τη γέννησή του στο μαιευτήριο θα δίνεται υποχρεωτικά και πάλι ένας αριθμός, ο ΠΑ, χωρίς να το ρωτήσουμε αν συμφωνεί. Επίσης, θα πρέπει να ξαναθυμηθούμε τα λόγια του Αγίου Παϊσίου: «Όταν, ας υποθέσουμε, αν δεν μού ζητούσαμε, θέλω να πω, και μού 'διναν ένα χαρτί, σού 'λεγαν, αυτή είναι η ταυτότητα σου, λοιπόν, τέλος πάντων, Δεν θα πείραζε αποδέχομαι αυτό το πράγμα." Λέξη «κλειδί», εδώ, είναι η συνέχισή μας με μια ενεργή πράξη από την πλευρά μας. Αυτό θέλουν τελικά και αυτό επιζητούν. Τη συναίνεσή μας! Γι' αυτό ο Άγιος Παΐσιος επεσήμανε την ΥΠΟΓΡΑΦΗ! Για να βγάλει κάποιος ταυτότητα, χρειάζεται και η υπογραφή. Αντιθέτως με τον ΠΑ, κανένας δεν μας ρωτήσει αν θέλουμε ή αν τελικά τον χρησιμοποιήσουμε. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι η κατοχή και χρήση του ΠΑ είναι ένας ακόμη κρίκος στα ψηφιακά μας δεσμά και ο τελικός προορισμός του είναι να «ενωθεί», να αποθηκευτεί στο τσιπάκι της ηλεκτρονικής ταυτότητας, ώστε αυτή από μέσο πιστοποίησης και διασύνδεση αρχείων να γίνει και «κάρτα δικαιωμάτων», μάλιστα να καταστεί σταδιακά το μοναδικό μέσο ασκήσεως των δικαιωμάτων του πολίτη, ώστε ο μη κατέχων ηλεκτρονική κάρτα (= τσιπάκι) και Προσωπικό. (μοναδικό) Αριθμό, αν δεν γίνει απόκληρος της κοινωνίας, οπωσδήποτε θα δυσκολευτεί σε μεγάλο βαθμό να εξυπηρετείται. Συμπερασματικά: Πιστεύω ότι επί του παρόντος και όσο α) δεν είναι αποθηκευμένος στη νέα ταυτότητα και β) είναι δυνατή η χρήση του χωρίς και από την ηλεκτρονική ταυτότητα, ο Π.Α. δεν είναι πνευματικό θέμα, δεν είναι «κόκκινη γραμμή» που δεν πρέπει να διαβούμε, όπως υποστηρίζουν κάποιοι. Αν είναι «κόκκινη γραμμή», όπως είναι πράγματι η παραλαβή της νέας ηλεκτρονικής ταυτότητας, οπότε δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε, μολονότι δεν έχουμε πάρει ηλεκτρονική ταυτότητα και όσο έχουμε την «περίοδο χάριτος» της συνοχής και των δύο τύπων ταυτοτήτων (παλιάς και νέας) , τότε πρέπει να αποδεχθούμε ότι στο σημερινό σημείο που θα είμαστε άμεσα εκτός κοινωνίας. Χωρίς τη χρήση του Π.Α. δεν μπορείς να πιστοποιήσεις στο στενό και ευρύτερο Δημόσιο, αλλά και στις Τράπεζες. Δεν μπορείς να πάρεις το μισθό σου, τα επιδόματά σου, τη σύνταξή σου. Δεν μπορείς να νοσηλευτείς, να πάρεις φάρμακα. Να γράψεις παιδιά στο σχολείο. Να ταξιδέψεις. Είναι κανένας έτοιμος για μια τέτοια κοινωνική «αυτοεξορία»; Δεν άκουσα κανένα φωτισμένο Μητροπολίτη, Αρχιμανδρίτη, Ηγούμενο, Γέροντα, Πνευματικό να βγει και να πει: «μην χρησιμοποιείτε τον Π.Α., είναι αμαρτία, είναι πτώση. Πώς, λοιπόν, βγαίνουν κάποιοι και άκριτα χαρακτηρίζουν τον ΠΑ ως «κόκκινη γραμμή» που δεν πρέπει να διαβούμε; Ότι δεν πρέπει να τον χρησιμοποιούμε;».

ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ

Είμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίσουμε στον κ. Αποστολάκη ότι ο αρχικός κυβερνητικός σχεδιασμός προέβλεπε την ενσωμάτωση του Προσωπικού Αριθμού του Πολίτη στην ψηφιακή ταυτότητα βιομετρικών δεδομένων . Επειδή όμως, μια σημαντική μερίδα πολιτών εναντιώθηκε στην έκδοση των ψηφιακών ταυτοτήτων, η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη –προκειμένου να μην οδηγηθεί σε φιάσκο ο περιβόητος ψηφιακός μετασχηματισμός– πονηρά σκεπτόμενη αποσυνέδεσε τον προσωπικό αριθμό από τη νέα ταυτότητα, με σκοπό την απενεργοποίηση των κοινωνικών αντανακλαστικών των πολιτών και τον εγκλωβισμό τους στην ψηφιακή φάκα του Π.Α.

Έγινε, το γεγονός ότι α) ο Π.Α. δεν είναι αποθηκευμένος στην ψηφιακή ταυτότητα και β) προβλέπεται η χρήση του από αυτήν, συνιστά ευφυή κυβερνητικό ελιγμό παραπλάνησης των πολιτών, μένουν ότι, μέσω της ηλεκτρονικής ταυτοποίησης –που συντελείται από τους προσωπικούς αριθμούς– αποτελείται (χωρίς να καθίσταται επιβεβαιωμένη η προηγούμενη έκδοση της). νέας ταυτότητας, και σε αυτό ακριβώς το σημείο έγκειται η τεχνική της κοινωνικής χειραγώγησης) η δυστοπική ατζέντα του συστηματικού ελέγχου , της καταγραφή, ταξινόμηση, επεξεργασία και συλλογή των προσωπικών δεδομένων των πολιτών.

Όσοι επιχειρούν να παρασύρουν τους πολίτες, πείθοντάς τους να λάβουν τον προσωπικό αριθμό, και το κάλπικο επιχείρημα , που συνοψίζονται στην άκρως πονηρή και παραπλανητική φράση «πάρε τον προσωπικό αριθμό, την ηλεκτρονική ταυτότητα μην πάρεις» , στην πραγματικότητα τους γίνονται στην καλοστημένη παγίδα του. ηλεκτρονικό φακελώματος Επειδή, μέσω της ευρύτατης και γενικευμένης χρήσης και αξιοποίησης του Π.Α. επιτυγχάνεται η ηλεκτρονική διασύνδεση μεταξύ όλων των αρχείων των δημοσίων υπηρεσιών και των προσωπικών δεδομένων των πολιτών , με αποτέλεσμα κάθε κακόβουλη αρχή ή υπηρεσία να αποκτά πρόσβαση στο οικονομικό, κοινωνικό, επαγγελματικό, ιατροφαρμακευτικό και καταναλωτικό των ανθρώπων παρακολούθησης και επιτήρησης .

Μόλις δεν εκδοθεί η ψηφιακή ταυτότητα βιομετρικών δεδομένων, οι ίδιοι που σήμερα επιχειρηματολογούν άκριτα υπέρ της αποδοχής του προσωπικού αριθμού, που θα αρχίσουν να ειρωνεύονται τον δύσμοιρο πολίτη, λέγοντάς του περίπου τα ακόλουθα:

«Τι πρόβλημα υπάρχει στη λήψη της νέας ταυτότητας; Όπως τόσο καιρό, έχεις εξοικειωθεί, χρησιμοποιώντας ανεμπόδιστα τον Π.Α., κάνοντας τη δουλειά σου, το ίδιο θα εξακολουθήσει να γίνεται και με την ηλεκτρονική ταυτότητα, στην οποία απλώς θα έχει ενσωματωθεί και ο προσωπικός αριθμός. Η καθημερινότητά σου δεν αλλάζει, ίσα, ίσα αναβαθμίζεται!».

Και αμέσως, ο ευκολόπιστος πολίτης θα χαμηλώσει το κεφάλι και το βλέμμα του, αναλογιζόμενος, πόσο πολύ τον ενέπαιξαν, όσο «ήθελαν το καλό του», αλλά τότε θα είναι πολύ αργά για δάκρυα..!

Δεν εκπλησσόμαστε από την πανουργία ορισμένων κύκλων εξουσίας , οι οποίοι επιδιώκουν να ακυρώσουν τη διδασκαλία του Οσίου Παϊσίου , παραπλανώντας τον λαό με το επιχείρημα ότι για την έκδοση της ψηφιακής ταυτότητας η συναίνεση και η υπογραφή μας, ενώ για τον προσωπικό αριθμό του πολίτη προβλέπεται από την αλλαγή. από κάθε μορφή συναίνεσης, και ως εκ τούτου μπορούμε άφοβα και ανενδοίαστα να τον παραλάβουμε.

Οφείλουμε να αντικρούσουμε την πιο πάνω ύπουλη επιχειρηματολογία , επισημαίνοντας τα ακόλουθα, προς αποκατάσταση της φίλτατης αλήθειας:

Η βάση για τον σχηματισμό του δωδεκαψήφιου προσωπικού αριθμού που είναι ο αριθμός του φορολογικού μητρώου σε τρία αλφαριθμητικά ψηφία μπροστά από τον Α.Φ.Μ. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι σήμερα, από τρία επιπλέον αλφαριθμητικά στοιχεία που θα προστεθούν στον Α.Φ.Μ. ο πολίτης μπορεί να επιλέξει –από τα κοινά γράμματα του ελληνικού και λατινικού αλφαβήτου και από τους αριθμούς– ένα γράμμα και έναν αριθμό της προτίμησής του, ενώ η ηλεκτρονική πλατφόρμα «my info» θα επιλέγει το τρίτο στοιχείο, τον αριθμό, δηλ. το «check digit» (ψηφίο ελέγχου), το οποίο επαληθεύει την ορθότητα του μοναδικού αριθμού.

Επομένως, ο πολίτης, συμμετέχοντας αυτοβούλως στη διαδικασία σχηματισμού του προσωπικού μοναδικού αριθμού, ουσιαστικά παρέχει στο κράτος την άυλη συνεισφορά του στη λήψη και την αποδοχή του . Στην περίπτωση, κατά την οποία ο πολίτης δεν συμμετέχει στον σχηματισμό του προσωπικού του αριθμού, τότε ο Π.Α. παράγεται τυχαία και εκδίδεται από τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων και Ψηφιακής Διακυβέρνησης .

Όμως, και πάλι θα χρειαστεί η συναίνεση του πολίτη , αφού μόλις ολοκληρωθεί από το σύστημα η διαδικασία έκδοσης του Π.Α., εκείνος που ενημερώνεται για τον αριθμό, είτε μέσω της προσωπικής πληροφόρησης (my Info), είτε μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης της Δημόσιας Διοίκησης (gov.gr-Ε.Ψ.Π) ή μέσω του Εθνικού Μητρώου Επικοινωνίας. Και επομένως, η μέριμνα και το ενδιαφέρον της πολίτη να πληροφορηθεί τον επιλεγμένο από την Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων (για τον ίδιο) προσωπικό αριθμό, επέχει στην πραγματικότητα θέση ύλης, αφού, με τη συμμετοχή του, στη διαδικασία ενημέρωσής του με έναν από τους τρεις πιο πάνω αναφερόμενους τρόπους, εκδηλώνει τη συναίνεσή του στη λήψη και χρήση του προσωπικού αριθμού.

Επομένως, βλέπουμε ότι η κατά τον Όσιο Παΐσιο απαιτούμενη προϋπόθεση της συναίνεσης και της υπογραφής εξακολουθεί να υπάρχει και κατά τη διαδικασία του σχηματισμού και της πληροφόρησης του προσωπικού αριθμού μόνο , που έχει μετασχηματιστεί σε άυλη μορφή . Έτσι, οι Νεοταξίτες, έχοντας αποσπάσει με δόλιο τρόπο τη συναίνεση των πολιτών, τους παρασύρουν να δοκιμάσουν «τον απαγορευμένο αριθμό» του «δενδρού» της άνεσης και της ευκολίας, χάνοντας οριστικά την «παραδείσια ελευθερία» της ιδιωτικής τους ζωής!

Ερωτάται ο κ. Αποστολάκης:

Απαιτείται να ενσωματωθεί ο προσωπικός αριθμός στη νέα ψηφιακή για να θεωρηθεί επιπλέον «κάρτα δικαιώματα» , όταν κάθε πολίτης, που δεν παραλαμβάνει και δεν έχει ταυτότητα τον δωδεκαψήφιο, μοναδικός, προσωπικός αριθμός που τίθεται αυτομάτως στο περιθώριο και θα στερηθεί την πρόσβαση σε βασικές λειτουργίες της οικονομικής, επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής;

Οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι ο προσωπικός αριθμός από τη στιγμή που εκμηδενίζει και καταργεί (έστω και σιωπηρά) κάθε άλλο αναγνωριστικό αριθμό ταυτοποίησης του πολίτη, συνιστά αναμφίβολα την «κάρτα» , στην οποία αναφέρεται ο Όσιος Παΐσιος στη θεοφωτιστική επιστολή του «Σημεία των Καιρών» .

Μάλιστα, ο Όσιος, με το διορθωτικό του χάρισμα, διαχώριζε την κάρτα , τουτέστιν τον προσωπικό αριθμό του πολίτη από την ταυτότητα (!), τονίζοντας τα εξής:

Κι ενώ τα σημεία φαίνονται ξεκάθαρα. Το «Θηρίο» στις Βρυξέλλες με το 666 έχει σχεδόν ρουφήξει όλα τα κράτη στο κομπιούτερ. Η κάρτα η ταυτότητα, η εισαγωγή του σφραγίσματος, τι φανερώνουν; (Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου, Επιστολή «Σημεία των Καιρών», σελ. 2-3).

Αν έπρεπε δηλαδή, ο προσωπικός αριθμός –η κάρτα κατά τον Όσιο Παΐσιο– να ενσωματωθεί προηγουμένως στην ταυτότητα για να απειλήσει την πνευματική ελευθερία των ανθρώπων, δεν θα έγραφε στην επιστολή « η κάρτα , η ταυτότητα...», αλλά θα τόνιζε νέτα-σκέτα. «η ταυτότητα, η εισαγωγή του σφραγίσματος…», απαλείφοντας «την κάρτα», και επομένως, για να προτάξει την «κάρτα», δηλαδή τον προσωπικό αριθμό, θεωρούσε ασφαλώς τη λήψη και αποδοχή του ως σοβαρή πνευματική πτώση και προάγγελο του εωσφορικού σφραγίσματος .

Η αποδοχή, χρήση και αξιοποίηση του προσωπικού αριθμού εκ μέρους των πολιτών αποτελεί κορυφαίο ζήτημα της Ορθόδοξης Πνευματικότητας καθόσον η κυβέρνηση υποχρεώνει τους πολίτες να αποδεχθούν –επί ποινή οικονομικού, επαγγελματικού και κοινωνικού αποκλεισμού– το νεοταξικό σύστημα της ψηφιακής ταυτοποίησης και των ηλεκτρονικών συναλλαγών, υπέρμετρα την ελευθερία του ανθρώπου και εξουδετερώνοντας το θεόσδοτο αυτεξούσιό του αφού η απόφαση του πολίτη για τη λήψη του προσωπικού του αριθμού δεν αποτελεί προϊόν της ελευθερίας βούλησής του αλλά επώδυνο κοινωνικό εξαναγκασμού, ψυχολογικής βίας και τηλεοπτικής χειραγώγησης .

Ετσι, η φαλκίδευση της θεόσδοτης ανθρώπινης ελευθερίας , ο επηρεασμός και ο έλεγχος της βούλησης των πολιτών , καθώς και η έντεχνη καλλιέργεια του φόβου του κοινωνικού αποκλεισμού και της απομόνωσης συνιστούν πανούργα τεχνάσματα της σατανοκίνητης κυβερνητικής εξουσίας , που επιχειρεί να υποτάξει τον άνθρωπο σε μια απρόσωπη και απάνθρωπη παγκοσμιοποιημένη Ψηφιακή Αρχή και να τον καταστήσει δέσμιο ενός ανελεύθερου , και εν τέλει αντίχριστου συγκεντρωτικού συστήματος διακυβέρνησης.

Επομένως, η λήψη και η αποδοχή του προσωπικού αριθμού που έχει βαρύτατες πνευματικές και δυνητικά μη ανασυστήματα συνέπειες , δεδομένου ότι ο άνθρωπος πλασμένος «κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν» του Θεού, υποβιβάζεται σε απρόσωπο, άβουλο, αριθμητικό ον, υποτασσόμενος στην κοσμική του δύναμη. «Θηρίου-Αριθμού».

Ο ίδιος ο Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης δήλωσε ότι, μόλις γεννιέται ένα παιδί, θα αποκτήσει τον προσωπικό του αριθμό , δηλαδή επιδιώκει το βρέφος να μην ορίζεται ως πλάσμα του Αγίου Τριαδικού Θεού , αλλά ως ψηφιακός κρατούμενος της δαιμονικής Νέας Τάξης Πραγμάτων .

Ο μεγάλος Άγιος της σύγχρονης εποχής, ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης , είχε συνδέσει την παγκόσμια κυβέρνηση , την ψηφιακή επιτήρηση και τον έλεγχο του ανθρώπου με τα Έσχατα της Ιστορίας και την ανελέητη κυριαρχία του αντίχριστου .

Ο Όσιος, διαβλέποντας τα προδρομικά στοιχεία της εμφάνισης του αντίχριστου , αλλά και τον τεράστιο κίνδυνο εγκαθίδρυσης μιας παγκόσμιας (ψηφιακής) δικτατορίας , τόνιζε πολύ χαρακτηριστικά:

«Θα ελέγχουν οι άλλοι με το κομπιούτερ όλη την ζωή τους, τι λένε, τι κάνουν, όλα. Βλέπεις τι δικτατορία σκέφθηκε ο διάβολος! Στις Βρυξέλλες έχουν ολόκληρο μέγαρο με το 666, όπου στεγάζουν το κομπιούτερ. Αυτό το κομπιούτερ μπορεί να ελέγξει δισεκατομμύρια ανθρώπους-έξι δισεκατομμύρια είναι σχεδόν όλος ο κόσμος. Εξομολόγηση όλοι με ένα κουμπί! Μερικοί Ευρωπαίοι αντέδρασαν, γιατί φοβούνται παγκόσμια δικτατορία. Εμείς οι Ορθόδοξοι αντιδρούμε, γιατί δεν θέλουμε τον Αντίχριστο, αλλά φυσικά ούτε την δικτατορία. Μας περιμένουν γεγονότα, αλλά δεν θα σταθούν πολύ . εξαλείφθηκε η Ορθοδοξία με τον κομμουνισμό, τόσο θα εξαλειφθεί και τώρα». (Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Β΄, «Πνευματική Αφύπνιση», Ιερόν Ησυχαστήριον Μοναζουσών «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Β΄ Έκδοση 2000, σελ. 182-183).

Οι πολίτες οφείλουν να έχουν πλήρη και όχι αποσπασματική εικόνα, κρατώντας σταθερά το βλέμμα τους στο εγγύς μέλλον , έχοντας κατά νου τα έγγραφα και ύστερα αποφάσισε να αβίαστα σύμφωνα με την ελεύθερη βούλησή τους, αν θα λάβουν ή όχι τον προσωπικό αριθμό:

Όσοι πολίτες παραλαμβάνονται και άμεσα ή έμμεσα τον προσωπικό αριθμό, καθίστανται, έστω και ανεπίγνωστα, άμεσοι συνεργοί των Νεοταξιτών πολιτικών στο «έγκλημα» του ριζικού μετασχηματισμού της κοινωνίας σε αόρατο ψηφιακό στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου οι πάντες βρίσκονται υπό διαρκή επιτήρηση και παρακολούθηση, ενός εκτεταμένου δικτύου ψηφιακών καμερών με ενσωματωμένο λογισμικό αναγνώρισης προσώπου, που θα ταυτοποιήσουν και θα αναγνωρίσουν τους πολίτες, «διαβάζοντας» τον μοναδικό προσωπικό της ψηφιακής τους κράτησης.

Κάθε λεπτό που περνάει το ψηφιακό κράτος γιγαντώνεται, ενώ η ανθρώπινη ελευθερία συρρικνώνεται. Κάθε λεπτό που περνάει ο αδιάφορος πολίτης βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στον νεοταξιτικό ψηφιακό κόσμο της ευκολίας και της στιγμής της άνεσης, ενώ την ίδια πόρτα της Ελευθερίας τείνει να κλείσει ερμητικά πίσω του, εγκλωβίζοντάς τον διά παντός στο αιώνιο σκοτάδι της φρικτής και αναπόδραστης ψηφιακής του φυλακής. , στην οποία αναγνωρίζεται και θα ταυτοποιείται αποκλειστικά και μόνο από τον μοναδικό δωδεκαψήφιο προσωπικό του αριθμό.

Επίσης, η εξαναγκαστική αριθμοποίηση του πολίτη με την αντίστοιχη εκμηδένιση της σημασίας του βαπτιστικού του ονόματος και συνακόλουθα του επωνύμου του –ως θεμελιώδους στοιχείου προσωπικής ταυτοποίησης– που θα μπορούσε να μοιραία στην υποβάθμιση της ανθρώπινης αξίας και θα μεταβάλλει σε τυποποιημένο άψυχο προϊόν της παγκόσμιας νεοταξικότητας όπου ο προσωπικός αριθμός θα έχει θέση κωδικού αναγνώρισης-ταυτοποίησης του ανθρώπινου προϊόντος , ενώ το μόνο που θα υπολείπεται για την ολοκλήρωση του απόλυτου ελέγχου και την πλήρη κατάρρευση της προσωπικότητας και της αξιοπιστίας του ανθρώπου που είναι το σφράγισμα του στο δεξί χέρι ή στο μέτωπο.

Η Ίσχυς και η Ελευθερία του Ανθρωπίνου Πνεύματος, η έντονη Μυστηριακή και Προσευχητική ζωή και η γνήσια αγάπη για την ελεύθερη και αξιοπρεπή ζωή μπορεί να καταφρονήσουν κάθε άνομη και απαράδεκτη απειλή κοινωνικού αποκλεισμού και να καταβάλλουν τόσο τους δαιμονοκίνητους Νεοταξίτες, όσο και τους φανερούς. τους.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε σε συμπτυγμένη μορφή στην εφημερίδα «ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», 24/11/2024, σελ. 59.

https://kvathiotis.substack.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: