Αγία Πεντηκοστή, Πρεσβυτέρου Αθανασίου Μηνά.

Posted on 22 Ιουνίου, 2024

Ἡ Ἁγία Πεντηκοστή, πού ἑορτάζουμε σήμερα ἀδελφοί μου, δείχνει τήν ἄνεση καί ἀπόλαυση πού θά ὑποδεχθεῖ αὐτούς πού ἔζησαν ἐδῶ στή γῆ μέ πόθο καί λαχτάρα γιά τόν Τριαδικό Θεό καί τόν Σωτῆρα Ἰησοῦ Χριστό. Παρουσιάζει ἐπίσης ἡ ἑορτή, τήν μέλλουσα ἀνάσταση τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καί τήν σύμφωνα μέ αὐτήν ἀνύψωση τῶν ἀξίων στά σύννεφα καί τή θεία συνάντηση καί στήν συνέχεια τήν συνύπαρξη καί ἀνάπαυση μέ τόν Θεό, στούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Προφανῶς, ἐάν καί παραμένουμε μέ εἰλικρινή μετάνοια στήν ἀποκεκαλυμμένη Τριαδική Ὀρθόδοξη πίστη καί Παράδοση. «Ὁ Κύριος, ὁ Θεός σου, εἶναι ἕνας Κύριος»1, πού ἀναγνωρίζεται ὡς Πατέρας, Υἱός καί Ἅγιον Πνεῦμα. Ὁ Πατέρας εἶναι ἀγέννητος. Ὁ Υἱός ἔχει γεννηθεῖ, ἀπό τόν Πατέρα ἀνάρχως, ἀχρόνως καί ἀπαθῶς ὡς Λόγος. Αὐτός, ἐπειδή ἔχρισε ἀπό τόν ἑαυτό Του, τήν ἀνθρωπίνη φύση πού ἔλαβε ἀπό ἐμᾶς, ὀνομάστηκε Χριστός. Τό Ἅγιον Πνεῦμα προέρχεται ἀπό τόν Πατέρα, ὄχι ὅμως μέ γέννηση, ἀλλά μέ ἐκπόρευση.

Αὐτός εἶναι ὁ μόνος Θεός, ὁ ἀληθινός Θεός, ὁ ἕνας Κύριος σέ τρεῖς ὑποστάσεις, Πατέρα, Υἱοῦ καί Ἁγίου Πνεύματος, πού δέν διαιρεῖται κατά τή φύση καί τή βουλή καί τή δόξα, τή δύναμη καί τήν ἐνέργεια καί ὅλα τά γνωρίσματα τῆς θεότητας. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος λέγει: «Ὅτι γνωρίζουμε τόν Θεό, ὄχι ἀπό αὐτά πού ἀναφέρονται σ’ Αὐτόν, ἀλλά ἀπό ἐκεῖνα, πού εἶναι γύρω γύρω ἀπό Αὐτόν καί ὄχι ὅπως ὁ Ἴδιος γνωρίζει τόν ἑαυτό Του

Ἡ Ἁγία Πεντηκοστή – ὁ Παράκλητος, πού ἑορτάζουμε σήμερα, φανερώθηκε, ἦλθε στόν κόσμο γιά νά δώσει μαρτυρία ὑπέρ τῆς ἀληθείας, νά ἀνακαινίσει τό κατ’ εἰκόνα καί νά ἐπαναφέρει στό ἀρχέτυπο, τό πρωτόκτιστον κάλλος, τήν ἀρχέγονη καλλονή. Θέλησε καί ἦλθε νά σώσει ἐκείνους πού πιστεύουν στή μωρία τοῦ κηρύγματος2 καί νά ὁδηγηθεῖ ὁ κόσμος εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν· ὥστε νά πιστεύσει στόν Χριστόν καί νά ὁμολογήσει ὁ κόσμος, ὅτι ὁ Πατέρας εἶναι Ἀληθής. Ὁ Χριστός λοιπόν, μετά τήν Ἀνάληψή Του, ἀνέβηκε πρός τόν Πατέρα, πού βρίσκεται στό ἀνώτατο νοητό μέρος καί ἔφθασε στούς κόλπους τοῦ Πατέρα Του ἀπ’ ὅπου καί τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἐκπορεὐεται. Τοιουτοτρόπως, ὁ Χριστός καί κατά τήν ἀνθρωπίνῃ φύση Του, ἀναδείχθηκε κοινωνός τῆς θεϊκῆς Του ἀξίας.

Ἐν τούτοις φρονοῦμε καί παρακαλοῦμε ἀδελφοί, ἄς μήν περάσει ἀπό τό μυαλό κανενός πώς τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ἄμοιρο αὐτῆς τῆς θεϊκῆς ἀξίας, ἐπειδή ἀκούεις πώς ἐκπορεύεται ὑπαρξιακά, ἀπό μόνον τόν Πατέρα καί πέμπεται διά τοῦ Υἱοῦ στόν κόσμον.

Σαφῶς καί ἁπλῶς, δέν εἶναι μόνον ὅτι ἐκπέμπεται καί ἀποστέλλεται, ἀλλά ἀνήκει ὡς Θεός καί σέ ἐκεῖνα πού ἀποστέλλουν καί συναντοῦν ἀπό κοινοῦ (τρεῖς ὑποστάσεις). Αὐτό ἄλλωστε τό δείχνει μέ ἀπόλυτη σαφήνεια, αὐτός πού μιλάει μέ τά χείλη τοῦ προφήτη: «Ἐγώ μέ τά χέρια μου θεμελίωσα τή γῆ καί ἅπλωσα τόν οὐρανό καί τώρα ὁ Κύριος ἀπέστειλε ἐμένα καί τό Πνεῦμά του.»

Φρονοῦμε ἀδελφοί, ὅτι καί ἐμεῖς σήμερα τήν Ἁγία ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, εἴμαστε τό ἴδιο εὐτυχισμένοι, εἰρηνικοί καί χαρούμενοι μ’ αὐτούς πού ἀξιώθηκαν νά δοῦν μέ τά ἴδια τους τά αἰσθητά μάτια, τίς θεῖες πύρινες γλῶσσες. «Εὐτυχισμένοι εἶναι ὅσοι ἔχουν πιστεύσει ἄν καί δέν ἔχουν δεῖ».

Προφανῶς εὐτυχισμένοι εἴμαστε καί ὅλοι ἐμεῖς σήμερα πού μετέχουμε στήν ἀληθινή Λατρεία καί ἔχουμε τή θεία γνώση καί ἀληθινή σοφία ἀπό τά ἀκούσματα, τούς ὕμνους, τά ἀναγνώσματα καί βλέπουμε μέ τήν πίστη μας καθαρά. Ὁ Χριστός μας, πού εἶναι ἡ κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας μας ἀνέβηκε ἐκεῖ ἀπό ὅπου τό Πνεῦμα τό Ἅγιον κατέβηκε καί μένει καί εἶναι ἡ ψυχή τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπό ποῦ ὁ Παράκλητος κατέβηκε σήμερα; Τό ἀποκαλύπτει ἐκεῖνος πού μιλάει μέ τά χείλη τοῦ Προφήτη Ἰωήλ: «Θά ἀφήσω νά ἁπλωθεῖ ἀπό τό Πνεῦμά μου πάνω σέ κάθε ἄνθρωπο». Καί πρός τόν Ὁποῖον λέει: «Θά ἀποστείλεις τό Πνεῦμά σου καί οἱ ἄνθρωποι θά οἰκοδομηθοῦν καί θά ἀνακαινίσεις τό πρόσωπο τῆς γῆς».

Αὐτή λοιπόν, ἁγία γερόντισσα, εἶναι ἡ Χάρις καί τό δῶρο τοῦ Θοῦ καί ὁ φωτισμός τοῦ θείου Πνεύματος, πού μέσα ἀπό τό Εὐαγγέλιο, τούς θεοφώτιστους ὕμνους, στή σημερινή ἑορτή, ἔρχεται νά φέρει στίς ψυχές καί στίς καρδιές μας· καθιστῶντας τόν νοῦν ἑνός ἑκάστου, καθέδρα τοῦ Βασιλέως Παρακλήτου, τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.

Ὁ Κύριος σήμερα κατέστησε τούς Ἁγίους μαθητές καί Ἀποστόλους, πρότυπο φιλανθρωπίας καί θυσίας ὑπέρ τῆς ἀληθείας, ἀγάπης καί δικαιοσύνης. Ὑπηρέτες φωτός καί αἰωνίου ζωῆς πού ἀναγεννοῦν τούς πιστούς καί σβήνουν κάθε ἀσχημοσύνη καί εἰδωλολατρεία ἀπό τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων.

Ὁ Παράκλητος, τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, ὑπάρχει παντοῦ στό σύμπαν καί πάνω ἀπό τό σύμπαν· συγκροτεῖ καί συγκρατεῖ, διέπει τά σύμπαντα. Φῶς πού φωτίζει δεικνύοντας νῦν καί ἀεί τήν ἀλήθεια, εἰρήνη καί χαρά πού παρηγορεῖ τίς καρδιές, ἁγιάζει τίς ψυχές· θησαυρός κάθε ὄμορφου καί ὡραίου καί εὐγενοῦς.

Λοιπόν, ἀδελφοί, ἄς ἀποφύγουμε τήν ὀργή καί κάθε βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· καί ἄς γίνουμε πρόθυμοι νά ἐπιτύχουμε μέ τήν εἰλικρινή μετάνοια, τήν ἀγαθότητα καί τήν συμπάθεια τοῦ Παρακλήτου.

Πατέρες, ἀδελφοί, παρακαλῶ· ἄς κρατηθοῦμε μακριά ἀπό ἔργα καί λόγια ἀσχημοσύνης πού ἀπεχθάνεται ὁ Θεός Παράκλητος. Ἔτσι καί τώρα καί πάντοτε, θά γιορτάζουμε καί θά πανηγυρίζουμε, μέ τρόπο πνευματικό καί θεάρεστο τήν ἐκπλήρωση καί ὁλοκλήρωση τῆς ἐλπίδας γιά τήν σωτηρία καί εὐτυχία, στούς κόλπους τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Στόν Τριαδικόν Θεόν, ἡ Βασιλεία καί τό Κράτος εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.

______________

1(Δευτερονόμιο 6,4)
2(Α’ Κορινθ.1,21)