(EUROKINISSI/ÓÔÅÖÁÍÏÓ ÑÁÐÁÍÇÓ)
Οι τεκτονικές αλλαγές στην Ανατολική Μεσόγειο συνεχίζονται. Και μάλιστα, με επίκεντρο την Ελλάδα, πλέον… Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο επισκέφτηκε την Κύπρο πριν δέκα μέρες. Αλλά δεν συναντήθηκε εκεί με εκπροσώπους των Τουρκοκυπρίων! Για πρώτη φορά…
–Ήδη αποφασίζεται να διευρυνθεί ο στρατιωτικός ρόλος της αμερικανικής βάσης στη Σούδας, αλλά και να μεταφερθούν στην Κρήτη κρίσιμες λειτουργίες της Αμερικανικής βάσης από το Ινσιρλίκ της Τουρκίας. Επίσης για πρώτη φορά!
Στα μάτια των ΗΠΑ, από τις αρχές της δεκαετίας του ’50 Ελλάδα και Τουρκία ήταν αλληλένδετες γεω-στρατηγικά (γι’ αυτούς) Θεωρούνταν ενιαίο γεωπολιτικό asset με κυρίαρχο βέβαια την Τουρκία. Ήταν η πολιτική του coupling (σύνδεσης).
Αυτή η «σύνδεση» ράγισε. Και φαίνεται ό,τι σπάει. Είμαστε στο de–coupling: αποσύνδεση Ελλάδας-Τουρκίας! Με την Ελλάδα να παραμένει και να αναβαθμίζεται. Να συνδέεται με άλλες χώρες δυτικής επιρροής στην περιοχή (Ισραήλ κλπ.) Και την Τουρκία να αρχίζει να μπαίνει στο περιθώριο…
Όσοι μέχρι και πριν λίγες εβδομάδες ακόμα, εξέφραζαν την άποψη ότι οι ΗΠΑ ποτέ δεν θα πάψουν να δίνουν «προτεραιότητα στην Τουρκία» – και στις σχέσεις τους με την Τουρκία – θα πρέπει να βρίσκονται σε κάποια αμηχανία πλέον. Ίσως και σύγχυση. Δικαίως…
Στην Πολιτική, «Ποτέ μη λες Ποτέ»!
Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις «Πολιτικές Επιστήμες» δηλαδή στην μελέτη όσων συνέβησαν στο παρελθόν και στην εφαρμοσμένη «Πολιτική Ανάλυση», δηλαδή στην ανάλυση όσων μπορούν να συμβούν από δω και στο εξής.
Το δεύτερο (το τώρα και το αύριο) δεν είναι πάντα ευθύγραμμη συνέχεια του πρώτου (του ό,τι συνέβαινε μέχρι χθες).
Όταν ο κόσμος βρίσκεται σε κρίση, όταν τα παλιά μοντέλα και οι παλαιές θεωρίες δεν λειτουργούν πια, όταν οι παλαιές ισορροπίες έχουν ανατραπεί και δεν έχει μπει ακόμα τίποτε άλλο στη θέση τους, υπάρχουν πάντα όσοι παραμένουν προσκολλημένοι στα παλιά: Όσοι εξακολουθούν να «οραματίζονται» το αύριο ως «προέκταση» – ως γραμμική συνέχεια – του χθες που δεν υπάρχει πια.
Αυτοί είναι καταδικασμένοι να χαθούν τελικά, όπως οι δεινόσαυροι!
Σε αυτό που ονομάζουμε Ευρω-ατλαντικό μπλόκ (δηλαδή στις ελίτ ΗΠΑ-Καναδά και Ε.Ε. που θεωρούν τις χώρες τους ενιαίο γεωπολιτικό σύνολο) κυριαρχούσε μέχρι πρόσφατα η πεποίθηση ότι η Τουρκία είναι «αναπόσπαστο μέρος» του «κόσμου» τους.
Για πρώτη φορά αυτό αρχίζει εμπράκτως να αμφισβητείται.
–Υπάρχουν βέβαια αρκετοί – και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ – που εξακολουθούν και το πιστεύουν.
–Αλλά υπάρχουν και πολλοί πλέον, που το θεωρούν ξεπερασμένο. Και χαράσσουν σιγά-σιγά νέες κατευθύνσεις, για νέες συμμαχίες στην περιοχή, αφήνοντας την Τουρκία «απ’ έξω» ή στο «περιθώριο»…
Ο Ερντογάν έκανε τα τελευταία χρόνια τα πάντα, για να «πείσει» πολλούς στη Δύση να ξεγράψουν την Τουρκία!
(Φαίνεται πλέον σε όλο και περισσότερα δημοσιεύματα του «κατεστημένου» δυτικού Τύπου).
Για όσους δεν το κατάλαβαν, ο Πομπέο το είπε καθαρά: εισηγήθηκε την Πολιτική 3+1: Δηλαδή Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και ΗΠΑ!
(Και στο συμβολικό επίπεδο, επισκέφθηκε το Εβραϊκό Μουσείο στη Θεσσαλονίκη…)
Όταν ο Σαμαράς το 2013, στο Λευκό Οίκο, αναφέρθηκε στον άξονα Ελλάδα-Κύπρου-Ισραήλ, ο Ομπάμα ήταν πολύ επιφυλακτικός! Όχι αποτρεπτικός. Αλλά επιφυλακτικός.
Τώρα οι ΗΠΑ (κι όχι μόνο το κυβερνών κόμμα) το έχουν υιοθετήσει πλήρως…
(Βέβαια ο Σαμαράς το είχε πει τότε στον Ομπάμα: Αυτό που σήμερα σας φαίνεται «τολμηρό» και «παρακινδυνευμένο», σε λίγο θα σας φαίνεται «απαραίτητο»…)
Βέβαια, το 3+1 είναι μάλλον 3+3! Γιατί έχουν ήδη «συγκλίνει» η Αίγυπτος και η Γαλλία με τους υπόλοιπους!
Κι έτσι ο κ. Πομπέο προσπαθεί τώρα να θέσει υπό την αιγίδα των ΗΠΑ μιαν άτυπη στρατηγική σύγκλιση που έχει ήδη συγκροτηθεί στην πράξη, με Ελλάδα-Κύπρο-Αίγυπτο-Ισραήλ-Γαλλία Και εκτείνεται ως την Αραβική χερσόνησο πια: Εμιράτα, Μπαχρέϊν, λίαν προσεχώς και Σαουδική Αραβία (που ήδη εξήγγειλε εμπάργκο στις τουρκικές εισαγωγές!)
Για όσους δεν το κατάλαβαν ακόμα, όλες αυτές οι χώρες, έχουν – για διαφορετικούς λόγους η καθεμία – στρατηγική πλέον αντιπαλότητα με την Τουρκία, με τα σχέδια του Ερντογάν: για «γαλάζια πατρίδα», για την αναβίωση της Οθωμανικής επιρροής στην Ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή και την άνοδο των ισλαμιστικών κινημάτων στην περιοχή.
Όλες αυτές οι χώρες έχουν ισχυρούς λόγους να είναι κατά της Τουρκίας – κι όχι «συγκυριακά» μόνο!
Όλες αυτές οι χώρες είναι πολύ πιο «πολύτιμες» ως επιρροή για τη Δύσης, από την «τζαναμπέτικη» απρόβλεπτη και ήδη αποσταθεροποιητική Τουρκία (από τη Λιβύη ως τον Καύκασο, εσχάτως).
Όλες αυτές οι χώρες, επιζητούν τη συμμαχία με την Δύση για να εξουδετερώσουν εκ του ασφαλούς την «Τουρκική απειλή».
Μπορούν κι από μόνες τους!
Γαλλία και Αίγυπτος μαζί μπορούν να «τελειώσουν» τα σχέδια του Ερντογάν.
Αλλά με τη στήριξη και των ΗΠΑ μπορούν να το πετύχουν με ελάχιστο κόστος και ρίσκο για τις ίδιες.
Συνεπώς, πραγματικό «δίλημμα» για τη Δύση δεν τίθεται. Η Τουρκία αρχίζει να φαίνεται πλέον «βαρίδι» για όλους.
Μόνο οι «δυνάμεις αδρανείας» στις δυτικές χώρες διστάζουν ακόμα. Όπως συμβαίνει κάθε φορά πριν γίνουν οι μεγάλες ανατροπές…
Η Ευρώπη είναι στην «ουρά» αυτών των εξελίξεων. Η Γερμανία σήμερα εκπροσωπεί τις «δυνάμεις αδρανείας» που δεν βλέπουν (δεν μπορούν ή δεν θέλουν να δουν) τις μεγάλες ανακατατάξεις που έρχονται…
Κι έχουν γίνει πλέον ελαφρώς… irrelevant! (δηλαδή, «εκτός τόπου και χρόνου», κατά ελεύθερη μετάφραση…)
Πάρτε τη… Συμφωνία των Πρεσπών για παράδειγμα: Η Γερμανία βρήκε «βολική» κυβέρνηση στην Ελλάδα τότε (του ΣΥΡΙΖΑ), αλλά «βολική» κυβέρνηση και στα Σκόπια (του Ζάεφ) να πουλήσει την «επίλυση» μιας… «εκκρεμότητας».
Για να το επιτύχει, έγιναν ευθείες παρεμβάσεις και στις δύο χώρες, εξαγοράστηκαν βουλευτές (ενίοτε εκβιάστηκαν κι όλα) κλπ.
Το ζητούμενο ήταν… να μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ!
Το οποίο ΝΑΤΟ, και οι ΗΠΑ και η Γαλλία λίγο αργότερα έχουν αποκηρύξει ως… «κλινικά νεκρό»!
–Υποτίθεται ότι έτσι λυνόταν ένα «πρόβλημα». Το οποίο δεν ήταν πρόβλημα για κανένα, πλην των Σκοπίων!
— Και μόλις το «έλυσαν», προέκυψαν μύριες επιπλοκές:
η Βουλγαρία κατήγγειλε την διεθνή αναγνώριση «Μακεδονικής Γλώσσας»,
η ίδια η κυβέρνηση των Σκοπίων… «αλβανοποιήθηκε»,
η Αλβανία κινείται για άτυπη ενσωμάτωση (ανοικτά σύνορα) της ανατολικής περιοχή των Σκοπίων (Τέτοβο),
οι «Σλαβομακεδόνες» των Σκοπίων, ανήσυχοι για την αλβανοποίηση της διακυβέρνησής τους, αρχίζουν να «ανακαλύπτουν» ξανά την Βουλγαρική εθνική ταυτότητα των παππούδων τους
και γενικά – μόνο «σταθερότητα» δεν προκύπτει στην περιοχή. Το αντίθετο…
–Κάποιοι υποστηρίζουν ότι τουλάχιστον… κερδίσαμε «πολιτικό κεφάλαιο»! Δηλαδή ικανοποιήσαμε κάποιες ξένες χώρες, οι οποίες μετά από αυτό θα ήταν πιο διατεθειμένες να μας «στηρίξουν» στην επερχόμενη κρίση με την Τουρκία!
Πλάνη οικτρά! Και μάλιστα δευτέρα πλάνη, χείρων την πρώτης!
Ποιο «πολιτικό κεφάλαιο»;
Πλάκα μας κάνουν;
Έχουν βάλει τα πράγματα κάτω, να κάνουν τη «σούμα»;
— Η χώρα που κατ’ εξοχήν μας «πίεσε» για τη Συμφωνία των Πρεσπών, η Γερμανία, όταν ήλθε η ώρα της κρίσης με την Τουρκία τήρησε – και τηρεί – ίσες αποστάσεις! Μας… «υποχρέωσε»!
Και διαμηνύει ότι δεν επιθυμεί ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά του Ερντογάν!
Ούτε μετά από τις ανοικτές προκλήσεις του και κατά της Ελλάδας και κατά της Κύπρου (δύο χωρών-μελών της Ένωσης)…
Δηλαδή τι «διαφορετικό» θα έκανε η Γερμανία, αν δεν είχε υπογραφεί στο μεταξύ, η Συμφωνία των Πρεσπών; Τίποτα!
–Η Ευρωπαϊκή χώρα που αληθινά μας στήριξε, η Γαλλία, ήταν – τι σύμπτωση; – εκείνη που δεν πολύ-ήθελε τα Σκόπια και απειλούσε με βέτο για την ένταξή τους στην ΕΕ!
Τι διαφορετικό θα έκανε η Γαλλία, αν δεν είχε υπογραφεί η Συμφωνία των Πρεσπών; Τίποτα!
–Η άλλη χώρα που μας πίεζε τότε για τη Συμφωνία των Πρεσπών, οι ΗΠΑ, τώρα σπεύδουν να υιοθετήσουν τη «νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας» στην Ανατολική Μεσόγειο με Ελλάδα-Κύπρο-Ισραήλ κλπ, για λόγους εντελώς άσχετους με τα… Σκόπια! Μα απολύτως ΑΣΧΕΤΟΥΣ!
Γιατί στο μεταξύ, η Τουρκία συσπείρωσε τους πάντες (Άραβες και Ισραήλ και Γαλλία) εναντίον της προς νότον και είναι συμφέρον των ΗΠΑ να θέσουν αυτή τη de facto «συμμαχία» υπό την αιγίδα τους.
Τι σχέση μπορούν να έχουν όλα αυτά με τη «Συμφωνία των Πρεσπών»; Καμία!
Τι διαφορετικό θα συνέβαινε με όλες αυτές τις κοσμογονικές αλλαγές στη Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο, αν δεν είχαν προϋπάρξει οι Πρέσπες;
Τίποτα!
Το πιο «αδρανές» και «μυωπικό» κομμάτι του ευρωπαϊκού κατεστημένου (με επίκεντρο τη Γερμανία της Μέρκελ), βρήκε την πιο «ευάλωτη» κυβέρνηση στην Ελλάδα (του ΣΥΡΙΖΑ), για να εφαρμόσει την… «κινητικότητα».
Λύνουμε το Μακεδονικό υπέρ των Σκοπίων, κι ύστερα λύνουμε και τα Ελληνοτουρκικά (αλλά και το Κυπριακό) υπέρ του Ερντογάν!
Κι έτσι τον κρατάμε ευχαριστημένο.
Αυτός ήταν ο σχεδιασμός!
Η Ελλάδα θα υποχωρούσε σε όλα τα μέτωπα!
Ήταν αρκετά υπερχρεωμένη οικονομικά και αρκετά ελεγχόμενη πολιτικά, για να δεχθεί την πλήρη περιθωριοποίησή της! Βοηθούσης και της λαθρο-εισβολής που βρισκόταν σε εξέλιξη από το 2015.
Πλην ήλθαν όλα ανάποδα! Οι κοσμογονικές αλλαγές στην περιοχή – προς νότον και ανατολικά – καθιστούν πλέον απαραίτητη μιαν Ελλάδα με πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση και με ρόλο στην περιοχή.
Και μια Τουρκία που πρέπει επειγόντως να μαζευτεί και θα τη «μαζέψουν» – με το καλό ή με το άγριο.
Σήμερα δίνουν στην Ελλάδα οπλικά συστήματα με τα οποία θα έχει δεσπόζουσα θέση στην Ανατολική Μεσόγειο…
Ποιος θυμάται τα Σκόπια; Κανείς!
(Γι’ αυτό και ο ανόητος χαρακτηρισμός «ιστορική Συμφωνία» για τις… Πρέσπες, βγήκε τόσο εύκολα και απλά από το κοινό ανακοινωθέν. Γιατί δεν είναι σημαντικός για κανένα…)
ΥΓ. Παρεμπιπτόντως, στους επίσημους χάρτες των Σκοπίων και στα σχολεία τους εμφανίζεται η «Μεγάλη Μακεδονία» που περιλαμβάνει ΑΚΟΜΑ και τη… μισή Ελλάδα!
Έτσι, για όσους αμφισβητούν ότι η Συμφωνία εκείνη ήταν «επιζήμια».
Τι «επιζήμια»; Ξεπούλημα ήταν!
Ευτυχώς δεν είχε συνέχεια.
Δυστυχώς κάποιοι ακόμα δεν κατάλαβαν τι έγινε τότε.
Και δεν εννοώ μόνο τους ΣΥΡΙΖΑίους…
http://www.antibaro.gr/article/28190
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου