Παραδείγματα μαρξιστικής εθελοτυφλίας για το 1821 #3α
Ο Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ «1821» ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ «ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ» – Εμμονές & Παραλογισμοί δυο αιώνων ιστορίας ως προς την αναγέννηση του Ελληνισμού
Στέργιος Π. Ζυγούρας
Ρήγας-Κοραής παρόντες, Καποδίστριας-Υψηλάντης απόντες. Οδησσός; Ανύπαρκτη. Η πρώτη απεικόνιση του συμβιβαστικού ιστορικού αφηγήματος ως προς τη δημιουργία του ελληνικού κράτους άφησε αδιατύπωτα καίρια ερωτήματα: Ποια ήταν η κοραϊκή συνεισφορά στην «Ξάνθεια ιδέα»; Πώς οι της Οδησσού «κατάφεραν» αυτό που ο Κοραής «δεν αποπειράθηκε»; Ποια ήταν η σχέση του Ρήγα με το σύμβολο της Επανάστασης του Υψηλάντη; Στον 20ο αιώνα η κατάσταση χειροτέρεψε. Οι μαρξιστές ιστορικοί θεώρησαν ως ομογενοποιημένο τον συμπληρωματικό χαρακτήρα της απεικόνισης. Εξέφραζαν αγανάκτηση για την καπηλεία της Επανάστασης του Κοραή από τον Καποδίστρια και για την μη άμεση επικράτηση του κοραϊσμού στο ελληνικό κράτος. Ο εγκλωβισμός των μη μαρξιστών από τον προηγούμενο αιώνα παγίωσε την ασυνάρτητη αφήγηση για την θεμελίωση της Ελλάδας. Αρκούμενοι στη «Μεγάλη Ιδέα», αδυνατούσαν να διαβάσουν ακόμα και το «Μετά το πεπρωμένον ανίσταμαι …» άνωθεν του Φοίνικα, ώστε να … εντοπίσουν εκεί την «μικρή ιδέα».
Αν οι εμμονές και οι παραλογισμοί έχουν βοηθήσει στην παγίωση ενός πλασματικού ιστορικού κορμού για το 1821, υπάρχει εξήγηση ως προς την εμφάνιση και την ανθεκτικότητά τους:
Η περιγραφή της πορείας που οδήγησε στην επανάσταση και στη θεμελίωση του ελληνικού κράτους συνάντησε εξαρχής δομικά εμπόδια, καθώς αυτή δεν αφορούσε μόνο στην καταγραφή του παρελθόντος, αλλά και στην μελλοντική του προοπτική.
Το ταυτοτικό κουβάρι του 21 μπορεί να ξετυλιχτεί από το απλούστερο ερώτημα: Τι κράτος επιδίωξαν οι σχεδιαστές της επανάστασης; Από το ποιοτικό και το ποσοτικό στοιχείο, ευκολότερα μπορούμε να παρακολουθήσουμε το δεύτερο.
διαβάστε όλη την δημοσίευση στο https://karavaki.wordpress.com/2024/12/02/marxist-history-03a/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου