Νηστεία
ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ -αυστηρώς ακατάλληλο για ελληνόφοβους και αχρίστους. Για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία. ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΠΑΛΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΘΑΝΑΙ
Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2021
Δείτε πώς είναι τα πρώτα σπίτια φτιαγμένα με τρισδιάστατη εκτύπωση | Video
Οι καιροί αλλάζουν – και, δυστυχώς, όχι προς το καλύτερο. Με πάνω από 1,6 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλη την υφήλιο να στερούνται επαρκούς στέγασης και το UN-Habitat-το πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για τη βιώσιμη αστική ανάπτυξη- να εκτιμά ότι έως το 2030, 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι ή το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού θα έχουν ανάγκη πρόσβασης σε προσιτές οικιστικές λύσεις, πλέον ίσως να πρέπει να στραφούμε σε άλλες λύσεις, πιο ανέξοδες.
Κάπως έτσι, τα τελευταία χρόνια, ξεπηδάνε (αρχής γενομένης από την Ευρώπη) όλο και περισσότερα σπίτια που έχουν δημιουργηθεί με τρισδιάστατη εκτύπωση η οποία εγγυάται λιγότερο χρόνο και χαμηλότερο κόστος κατασκευής.
Πλέον, το στεγαστικό αυτό trend έφτασε μέχρι τις ΗΠΑ, και συγκεκριμένα στο Οστιν του Τέξας, εκεί όπου μια σειρά από τρισδιάστατες εκτυπωμένες κατοικίες δύο έως τεσσάρων υπνοδωματίων θα είναι έτοιμες εντός του 2021.
Όπως αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα, οι κατοικίες που ονομάζονται East 17th Street Residences είναι πλέον διαθέσιμες προς πώληση με την κατασκευαστική εταιρεία ICON να ισχυρίζεται ότι «είναι τα πρώτα σπίτια φτιαγμένα με 3D εκτύπωση προς πώληση στις ΗΠΑ και είναι έτοιμα να υποδεχτούν τους ενοίκους τους».
Οι τέσσερις κατοικίες έχουν κάποιες πολύ ευδιάκριτες καινοτομίες. Λόγου χάρη, οι τοίχοι των σπιτιών κατασκευάστηκαν με ένα σύστημα ονόματι Vulcan, το οποίο χρησιμοποιεί ρομποτικό εξοπλισμό για να στρώσει το τσιμέντο πάνω σε γραμμωτές επιφάνειες, μια διαδικασία που, όπως σημειώνει η ίδια η εταιρεία, «δημιουργεί ένα ισχυρότερο δομικό υλικό σε σύγκριση με τις παραδοσιακές τεχνικές και κάνει τα σπίτια πιο ανθεκτικά σε ακραίες καιρικές συνθήκες».
Η ICON κάνει λόγο για «εξαιρετικά ανθεκτικά σπίτια που μπορούν να αντέχουν στη φωτιά, τις πλημμύρες, τον άνεμο και άλλες φυσικές καταστροφές καλύτερα από τα συμβατικά χτισμένα σπίτια».
Στο μεταίχμιο της οικιστικής καινοτομίας
Η εταιρεία έχει παραδώσει ήδη δύο σπίτια δύο υπνοδωματίων και δύο σπίτια τεσσάρων υπνοδωματίων, τα οποία ολοκληρώθηκαν τον περασμένο Μάρτιο. Όσο για τον χρόνο που απαιτήθηκε για την κατασκευή τους; Από εκεί που ένα συμβατικό σπίτι θέλει, το ελάχιστο, ένα με ενάμιση μήνα σκληρής δουλειάς προκειμένου να κατασκευαστεί, οι συγκεκριμένες οικίες χρειάστηκαν μόλις πέντε έως επτά ημέρες για να εκτυπωθούν σε 3D μορφή.
Οι εσωτερικοί χώροι των σπιτιών σχεδιάστηκαν από την φημισμένη αμερικανίδα αρχιτέκτονα εσωτερικών χώρων Κλέρ Ζίνεκερ, η οποία χρησιμοποίησε φυσικά δομικά υλικά όπως ξύλο, μέταλλο και σκυρόδεμα, ενώ όλος ο οικιακός εξοπλισμός, από τα πόμολα μέχρι τα κάγκελα, είναι εξολοκλήρου από φυσικά υλικά
Στους χώρους κυριαρχούν τα ουδέτερα χρώματα, με τις οικίες να διαθέτουν επίσης ξύλινα ντουλάπια, πλεκτά χαλιά, διπλά τζάμια, θερμοσίφωνες χωρίς δεξαμενή και συστήματα εναλλασσόμενου ρεύματος που βοηθούν στην όσο το δυνατόν καλύτερη ενεργειακή απόδοση.
Όπως σημειώνει η εταιρεία, τα σπίτια των δύο υπνοδωματίων είναι ήδη κλεισμένα, αλλά τα δύο σπίτια των τεσσάρων υπνοδωματίων είναι ακόμα διαθέσιμα προς πώληση.
Και η ICON δεν σταματάει εδώ: στα άμεσα σχέδιά της είναι να επεκτείνει την συγκεκριμένη τεχνολογία τόσο για την κατασκευή κατοικιών στον πλανήτη Άρη, σε συνεργασία με την NASA, όσο και για την κατασκευή προσιτών οικιών για φτωχούς πληθυσμούς της Λατινικής Αμερικής διαμέσου του φιλανθρωπικού πρότζεκτ Fuseproject.
Μέσα στο πρώτο 3D εκτυπωμένο σπίτι στην Ευρώπη
Τον περασμένο Μάιο, ένα ζευγάρι από την Ολλανδία μετακόμισε στο πρώτο στην Ευρώπη σπίτι που κατασκευάστηκε πλήρως από 3D εκτυπωτή. Ο λόγος για ένα ζευγάρι συνταξιούχων ιδιωτικών υπαλλήλων από το Άμστερνταμ, τον 67χρονο Χάρι Ντέκερς και την 70χρονη Ελίζ Λουτζ. Οι δύο τους έλαβαν το ψηφιακό τους κλειδί, μια εφαρμογή που τους επιτρέπει να ανοίξουν την πόρτα του πρωτότυπου bungalow 97 τ.μ. που διαθέτει δύο υπνοδωμάτια και εκτυπώθηκε σε ένα κοντινό εργοστάσιο.
«Είναι όμορφο», λέει η Ελίζ. «Σου δίνει την αίσθηση ενός καταφυγίου, νιώθεις ασφαλής», προσθέτει ο σύζυγός της, επισημαίνοντας ότι θα το νοικιάσουν για ένα εξάμηνο, έναντι 800 ευρώ μηνιαίως.
Το σπίτι, όπως ανέφερε ο Guardian στο δημοσίευμά του, αποτελείται από 24 στοιχεία από σκυρόδεμα, τα οποία εκτυπώνονται από μια μηχανή που ψεκάζει το ένα στρώμα σκυροδέματος πάνω στο άλλο προτού προστεθούν οι τελευταίες πινελιές, συμπεριλαμβανομένης μιας οροφής. Τα στρώματα, όπως και στην περίπτωση των σπιτιών στο Όστιν, προσδίδουν μια ραβδωτή υφή στους τοίχους του σπιτιού τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά.
Το σπίτι αυτό «είναι το πρώτο που ενέκριναν οι τοπικές Αρχές, αλλά και το πρώτο που κατοικείται από άτομα, που πληρώνουν για να ζήσουν σ’ αυτό», δήλωσε ο Μπας Χούισμανς, διευθύνων σύμβουλος της κατασκευαστικής εταιρείας Weber Benelux.
«Συνολικά χρειαστήκαμε 120 ώρες για να το εκτυπώσουμε, αλλά αν δεν κάναμε διαλείμματα η διαδικασία θα έπαιρνε μόλις πέντε ημέρες, αφού ο 3D εκτυπωτής δεν χρειάζεται να σταματήσει για να ξεκουραστεί, να φάει ή να κοιμηθεί», πρόσθεσε.
newsbeast.gr
Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγαν τρεις δήμοι για τις ανεμογεννήτριες στην Εύβοια
Κατά της χορήγησης αδειών λειτουργίας αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε διάφορες τοποθεσίες της Εύβοιας στο πλαίσιο του επενδυτικού σχεδίου «Αιολικά Πάρκα» τάσσονται οι δήμοι Ερέτριας, Καρύστου και Κύμης-Αλιβερίου και 9 κάτοικοι του νησιού.
Με προσφυγή τους στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ζητούν την ακύρωση των αποφάσεων της Διυπουργικής Επιτροπής Στρατηγικών Επενδύσεων και του υπουργού Ανάπτυξης, όπως και αποφάσεις της αποκεντρωμένης διοίκησης Θεσσαλίας, του δασαρχείου, και άλλων φορέων.
Όπως υποστηρίζουν οι προσφεύγοντες, στην Εύβοια παράγεται αιολική ενεργεία που ανέρχεται σε ποσοστό 40% της παραγόμενης αιολικής ενέργειας σε όλη τη χώρα, παρότι η εδαφική έκτασή της αντιστοιχεί μόνο στο 2,7% της συνολικής εδαφικής έκτασης της χώρας.
Με τις εν λόγω αποφάσεις, τονίζουν, οι ανεμογεννήτριες είναι οι μεγαλύτερες από όσες έχουν τώρα εγκατασταθεί στη χώρα μας, με πτερύγια 112 μέτρων.
Παράλληλα, αναφέρουν ότι με το σχέδιο που προωθείται, η Εύβοια επιβαρύνεται περιβαλλοντικά, καθώς θα υπάρξει υπερσυγκέντρωση παραγωγής ενέργειας σε περιορισμένη περιοχή της χώρας.
Όλοι οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι το επενδυτικό σχέδιο για τα αιολικά πάρκα στην Εύβοια παραβιάζει τόσο τις συνταγματικές επιταγές (άρθρα 2, 5Α, 25 κ.λπ.), όσο και το Ενωσιακό και εθνικό περιβαλλοντικό δίκαιο που διέπουν την κατάρτιση Ειδικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ) για την πραγματοποίηση στρατηγικών επενδύσεων. Τέλος επισημαίνουν ότι παραβιάζεται η Ευρωπαϊκή οδηγία 2001/42/ΕΚ που προβλέπει την εκπόνηση Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, καθώς δεν έχει εκπονηθεί η εν λόγω μελέτη, όπως ακόμη ότι παραβιάζεται το Περιβαλλοντικό Δίκαιο σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, που διέπει την πρόληψη, την προφύλαξη, τη βιώσιμη ανάπτυξη, το σεβασμό της φέρουσας ικανότητας των οικοσυστημάτων, την αναλογικότητα και ισοπολιτεία.
Δεν αποκλείεται το θέμα, λόγω της σοβαρότητάς του, να εισαχθεί στην Ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου.
naftemporiki.gr
Σε διατηρητέο κτίριο «κόλλησε» το τραμ προς Πειραιά
Στις σκαλωσιές διατηρητέου κτιρίου φαίνεται ότι έχει «κολλήσει» η πολυαναμενόμενη επέκταση του τραμ στον Πειραιά. Η εταιρεία ΣΤΑΣΥ (Σταθερές Συγκοινωνίες) είναι προ πολλού έτοιμη επιχειρησιακά για τη δρομολόγηση του μέσου, ενώ τα πρώτα δοκιμαστικά δρομολόγια πραγματοποιήθηκαν ήδη τον περασμένο Ιανουάριο.
Μοναδική αλλά σημαντική εκκρεμότητα αυτή τη στιγμή παραμένει η διευθέτηση των προβλημάτων στατικότητας που καταγράφηκαν σε κτίριο δίπλα στις γραμμές του τραμ επί της οδού Ομηρίδου Σκυλίτση, το οποίο είχε υποστεί σημαντικές ζημιές λόγω πυρκαγιάς. Ο προγραμματισμός ήθελε τη μερική κατεδάφιση του διατηρητέου κτιρίου και τη διεξαγωγή εργασιών στήριξης του εναπομείναντος τμήματος αυτού.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι απαραίτητες εργασίες, τις οποίες είχε αναλάβει ο Δήμος Πειραιά, έχουν ολοκληρωθεί, ωστόσο καθυστερεί σημαντικά η σχετική έγκριση από την Πολεοδομία Πειραιά.
Η πολιτική βούληση για την άμεση δρομολόγηση του τραμ στον Πειραιά είναι ισχυρή, όμως παραμένει άγνωστο εάν υπάρχει πράγματι κάποιο πρόβλημα στο κτίριο παρά τις παρεμβάσεις που έγιναν ή εάν το ζήτημα έχει μπλεχτεί στα γρανάζια κάποιας γραφειοκρατικής διαδικασίας.
Τα νεότερα θέλουν, σύμφωνα με τις σχετικές δηλώσεις του υφυπουργού Υποδομών Γιώργου Καραγιάννη, το τραμ να φθάσει στον Πειραιά εντός του επόμενου μήνα. Ωστόσο, δεν έχει λυθεί ακόμα η εκκρεμότητα του κτιρίου.
Δοκιμαστικά δρομολόγια
Τα πρώτα δοκιμαστικά δρομολόγια από το ΣΕΦ έως τον Πειραιά πραγματοποιήθηκαν παρουσία του υπουργού Μεταφορών Κ. Καραμανλή τον περασμένο Ιανουάριο και ο τότε προγραμματισμός ήθελε την έναρξη εμπορικής λειτουργίας της επέκτασης στον Πειραιά τον Φεβρουάριο του 2021. Εκτοτε δεν έχει καταστεί εφικτή η λειτουργία του μέσου λόγω της εμπλοκής του ζητήματος του διατηρητέου κτιρίου επί της Ομηρίδου Σκυλίτση.
Τα νέα δοκιμαστικά δρομολόγια (απαραίτητα για τη λειτουργία της γραμμής) του τραμ από το ΣΕΦ έως τον Πειραιά θα διαρκέσουν τουλάχιστον 20 ημέρες, όπως εξηγεί ο διευθύνων σύμβουλος των ΣΤΑΣΥ Νίκος Χαιρέτας.
Ιστορία 9 ετών
Το πιθανότερο σενάριο θέλει τα εγκαίνια της επέκτασης να λαμβάνουν χώρα εντός του φθινοπώρου, για ένα έργο που μετρά ιστορία… 9 ετών.
Η σύμβαση για την κατασκευή της μονής κυκλικής γραμμής των 5,4 χλμ. υπεγράφη το μακρινό 2013 με αρχικό στόχο τη λειτουργία της δύο χρόνια αργότερα.
Ἡ Κάσος ἀπαντᾶ στόν Ἐρντογάν μέ μία τεράστια γαλανόλευκη!
Τήν ζωγράφισαν οἱ κάτοικοι στήν «Μαρίτσα» γιά νά φαίνεται ἀπό ἀέρος καί ἀπό θαλάσσης.
ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ἑλληνική σημαία διαστάσεων 40×26 μέτρων, ζωγραφισμένη στήν πλαγιά, ὥστε νά φαίνεται τόσο ἀπό ἀέρος ὅσο καί ἀπό θαλάσσης, κοσμεῖ τήν περιοχή Μαρίτσα τῆς Κάσου. Εἶναι μέρος τῶν ἑορτασμῶν τῆς ἡρωικῆς νήσου γιά τά 200 χρόνια τῆς Ἐθνεγερσίας. Τόν ἀγῶνα, στόν ὁποῖο οἱ Κασιῶτες συνεισέφεραν μέ πολεμική δράση καί θυσίες δυσανάλογα μεγάλες πρός τό μέγεθος τοῦ μικροῦ νησιοῦ τους. Εἶναι ὅμως ταυτοχρόνως καί μία ἀπάντησις τῶν ἡρωικῶν νησιωτῶν τοῦ σήμερα πρός τόν Ἐρντογάν καί τίς ἀνιστόρητες ἀπαιτήσεις του γιά «διευθετήσεις» στό Αἰγαῖο. Παραλλήλως, εἶναι καί παράδειγμα. Γιά ὅλους τούς Ἀκρῖτες τῶν ἑλληνικοῦ θαλασσίου καί ἠπειρωτικοῦ χώρου, πού ὀφείλουν νά δείχνουν τήν ἴδια ἀποφασιστικότητα καί τόν ἴδιο πατριωτισμό ἀπέναντι στόν Τοῦρκο. Πρωτίστως ὅμως δείχνουν τόν δρόμο πρός τούς ταγούς τῆς Πολιτείας, οἱ ὁποῖοι πρέπει νά ὑπερβαίνουν τά στενά ὅρια τοῦ κακῶς νοουμένου ρεαλισμοῦ καί νά πρωτοστατοῦν στόν δρόμο τῆς ἐθνικῆς ἀνατάσεως.
Τό μήνυμα εἶναι πολλαπλό. Εἶναι μία δήλωσις, ὅτι ἡ ἐδαφική ἀκεραιότης καί ἡ ἐθνική κυριαρχία μας εἶναι ἀδιαπραγμάτευτα στοιχεῖα. Εἶναι μία ἑλληνική ἔξαρσις ἐκεῖ ὅπου ἡ παράνομη ζώνη τοῦ τουρκο-λιβυκοῦ μνημονίου σχεδόν ἐφάπτεται ἑνός ἑλληνικοῦ νησιοῦ. Καί τό σημαντικώτερο, γιά αὐτό τό μεγάλο, σπουδαῖο καί ἐθνικῆς σημασίας ἐγχείρημα ἔγινε πανστρατιά. Συνέβαλλαν ὅλοι. Ἡ δημοτική ἀρχή τῆς Κάσου, ὁ Στρατός, χορηγοί καί πολλοί ἐθελοντές ἀπό τό νησί. Ἔτσι ἡ μεγάλη κυανόλευκη θά χαιρετίζει ἐφ’ ἑξῆς ἀπό τό ἔδαφος τοῦ νησιοῦ τά ἀεροπλάνα, τά πλοῖα καί τόν κάθε ἐπισκέπτη τῆς Κάσου.
Ἕνα δεύτερο μήνυμα, ἐξ ἴσου σημαντικό, ἔδωσε ἡ Κάσος μέ τήν ὀνοματοδοσία τοῦ ἀεροδρομίου της στό ὁποῖο ἐδόθη τό ὄνομα τοῦ Μάρκου Μαλλιαράκη. Ὁ καπετάν Μᾶρκος Μαλλιαράκης ἦταν ἀπό τούς πρωτεργάτες τοῦ ξεσηκωμοῦ τῶν Κασιωτῶν τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1821. Εὑρίσκετο στήν πρώτη γραμμή τοῦ ἀγῶνος, μέχρις ὅτου ἔπεσε ἡρωικῶς κατά τήν μάχη τῆς Κάσου ἀπέναντι στίς τουρκοαιγυπτιακές δυνάμεις, στίς 7 Ἰουνίου τοῦ 1924. Ἦταν ἡ μάχη κατά τήν ὁποία 45 πλοῖα μέ 4.000 ἐπέδραμαν στό νησί καί δέν ἄφησαν τίποτε ὄρθιο. Ἦταν τό Ὁλοκαύτωμα τοῦ νησιοῦ τῆς Κάσου. Ὅσοι ὅμως καί ἄν ἔπεσαν τότε, τό νησί εἶναι καί θά εἶναι ἑλληνικό. Οἱ ὀλίγοι Ἕλληνες πού γλύτωσαν ἀνεβαίνοντας στά βουνά, ἦσαν οἱ σπίθες τοῦ ἀναγεννωμένου φοίνικος πού ἀνδρώθηκε πάλι στίς ἐσχατιές τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας.
Ἐλαχίστη ἔνδειξις τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης πρός τήν θυσία τῶν Κασιωτῶν ἀγωνιστῶν εἶναι αὐτή ἡ ὀνοματοδοσία. Ἐφ’ ἑξῆς εἶναι ἐθνικό χρέος νά μαθαίνουν ὅλοι ὅσοι προσγειώνονται σέ αὐτό τό ἀεροδρόμιο, σέ ποιόν ὀφείλεται τό ὄνομα πού τοῦ ἐδόθη. Ἀξίζει τελειώνοντας νά ἑνώσουμε καί ἐμεῖς τήν φωνή μας μέ τίς εὐχαριστίες τῶν Κασιωτῶν πρός ὅσους ὑπῆρξαν χορηγοί καί στήριξαν οἰκονομικά τό ἔργο τῆς δημιουργίας τῆς ἑλληνικῆς σημαίας στό ἔδαφος τῆς Κάσου. Εἶναι ἡ Ἑταιρεία Γρανιτῶν Ἑλλάδος, ἡ Λέσχη Ἱστορίας καί Πολιτισμοῦ τῆς ΑΕΚ, τό Τεχνικό Γραφεῖο τοῦ Νίκου Μαστρανδρέα καί Υἱῶν στό Παρίσι, ὁ ἐφοπλιστής Δημήτρης Παπαδημητρίου, οἱ ἐφοπλιστές Νίκη καί Χάιντι Παπαδάκη, ἡ κυρία Carleen Lyden Walker καί ὁ Rob Walker ἀπό τίς ΗΠΑ καί ὁ Σύνδεσμος Φίλων τοῦ ΠΑΟ Κάσου. Ἰδιαίτερη μνεία πρέπει νά γίνει στήν ἑταιρεία χρωμάτων Vechro πού προσέφερε δωρεάν 450 λίτρα λευκοῦ χρώματος καί πολλά ἀκόμη ὑλικά, ἐνῶ τό μπλέ χρῶμα, ἄλλα 400 λίτρα πού ἦταν εἰδική παραγγελία, τό χορήγησε σέ πολύ χαμηλή τιμή.
Κεντρικό άρθρο εφημερίδος “ΕΣΤΙΑ”, Πέ. 23 Σεπτεμβρίου 2021, φ. 42.068, σελ. 1, 3 (αναδημ. στην ηλεκτρονική έκδοση 24/9/2021).
https://www.antibaro.gr/article/31229
Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2021
Διαμαρτυρία για τις παραβιάσεις των Σκοπών από το Σωματείο Επιτροπή Ελληνισμού
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Θεσσαλονίκη: 16-9-2021
Αριθμ. πρωτ.: 13
Προς: κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, Πρωθυπουργό της Ελλάδος
Θέμα: «Παραβιάσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών και μη κύρωση των τριών μνημονίων συνεργασίας Ελλάδας-Σκοπίων»
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Σας στέλνουμε μία λίστα με παραβιάσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών από το κράτος των Σκοπίων στα δύο επισυναπτόμενα αρχεία «Παραβιάσεις» και «Φωτογραφίες και pdf». Αυτά αποτελούν απλά ένα δείγμα, επειδή στην πραγματικότητα οι παραβιάσεις της πιο πάνω συμφωνίας από το κράτος που βρίσκεται βορείως της Μακεδονίας μας είναι καθημερινές και κυριολεκτικά αμέτρητες. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι τα Σκόπια δεν έχουν πρόθεση να την τηρήσουν.
Εμείς ως Επιτροπή Ελληνισμού θεωρούμε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μία επαίσχυντη συμφωνία, με την οποία αποποιούμαστε τη μακεδονικότητα της ελληνικής ταυτότητάς μας, αφού αυτή έχει παραδοθεί στους Σλάβους και στις άλλες εθνότητες των Σκοπίων μαζί με το όνομα «Μακεδονία» και τη «μακεδονική γλώσσα».
Ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι τα τρία μνημόνια συνεργασίας Ελλάδας-Σκοπίων που απορρέουν από τη Συμφωνία των Πρεσπών και για τα οποία δεν προβλέπεται ούτε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ούτε κάποια συγκεκριμένη δέσμευση σχετικά με το ακριβές περιεχόμενό τους, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να κυρωθούν από τη χώρα μας.
Μετά τιμής
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Ιωάννης Αμπατζόγλου Αθανάσιος Παπαδημητρίου
(ΚΛΙΚ ΕΔΩ) Οι παραβιάσεις της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα Σκόπια, οι οποίες εστάλησαν στον Έλληνα Πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη τον Σεπτέμβριο του 2021 (είναι οι πρώτες 162 παραβιάσεις)
https://www.antibaro.gr/article/31187
Πίσω ολοταχώς! Μια πρόταση για το μάθημα της Έκθεσης
του Νίκου Χαλαζία*
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος οι Πανελλαδικές Εξετάσεις τροφοδότησαν ένα πλήθος σχολίων και αναλύσεων στις εφημερίδες αλλά και στα ηλεκτρονικά μέσα. Οι βάσεις που έπεσαν, οι αριστούχοι που μειώθηκαν ή αυξήθηκαν, η «εμπεριστατωμένη» κριτική των γονιών για τα θέματα, οι δηλώσεις των «αρμοδίων», οι εξαγγελίες για αλλαγή του εξεταστικού συστήματος… Σαράντα χρόνια τώρα θεατές στο ίδιο κακόγουστο θέαμα. Κάθε υπουργός, κυριευόμενος από… μεταρρυθμιστικό οίστρο, θεωρεί περίπου… υποχρέωσή του να αλλάξει το σύστημα των Πανελλαδικών Εξετάσεων! Έτσι τα τέσσερα εξεταζόμενα μαθήματα γίνονται… δεκατέσσερα, για να μειωθούν εν συνεχεία στα εννιά, να πάνε ύστερα στα έξι και να επανέλθουν στα τέσσερα. Εμβόλιμα, κατά τις ιδεοληψίες εκάστου υπουργού (ή κατά τα συμφέροντα συντεχνιών) προστίθεται ως εξεταζόμενο μάθημα η Κοινωνιολογία, αφαιρείται αυτή και εισάγεται το μάθημα της Πληροφορικής, εξορίζονται τα Λατινικά και επανεμφανίζεται η Κοινωνιολογία, απορρίπτεται η Κοινωνιολογία και επανέρχονται τα Λατινικά! Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα!
Ασφαλώς δεν μπορώ να έχω υπόψη μου την συνολική εικόνα του εκπαιδευτικού συστήματος. Θα μιλήσω όμως για δύο μαθήματα που επί 35 χρόνια διδάσκω στην Μέση Εκπαίδευση: την Έκθεση (στο σημερινό άρθρο) και την Ιστορία. Και θα επιχειρήσω μια σύγκριση ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα των Εξετάσεων.
Είμαι από εκείνους της τελευταίας γενιάς που έδωσε εξετάσεις για εισαγωγή στα ΑΕΙ με το σύστημα των Γενικών Εισιτηρίων Εξετάσεων το 1979. Όταν η αναλογία επιτυχόντων προς εξεταζομένους ήταν 1 προς 7 περίπου!
Τότε, λοιπόν, στο μάθημα της Έκθεσης, δινόταν στους υποψηφίους ένα θέμα και καλούνταν αυτοί να αναπτύξουν ελεύθερα τις απόψεις τους επ’ αυτού. Έτσι οι υποψήφιοι εξέθεταν τις ιδέες τους σε κείμενα συνήθως των τεσσάρων έως έξι (ενίοτε και οκτώ) σελίδων! Σημειωτέον ότι στα σχολεία δεν υπήρχε βιβλίο έκθεσης· απλώς κάθε δεκαπενθήμερο οι μαθητές ανέπτυσσαν ένα θέμα επί δίωρο και ακολουθούσε την άλλη εβδομάδα διόρθωση των γραπτών και συζήτηση στην τάξη επί του θέματος. Ουσιαστικά το μάθημα αναδείχθηκε από σπουδαίους καθηγητές – φροντιστές (Καργάκος, Κορέλας, Εργολάβος κλπ.)
Σήμερα δίνεται στους μαθητές ένα ή δύο κείμενα, συνήθως άρθρα ή δοκίμια – από πέρυσι και ένα λογοτεχνικό – και καλούνται οι μαθητές:
α. να γράψουν περίληψη ενός… τμήματος του κειμένου (15 μονάδες).
β. να απαντήσουν σε ερωτήσεις του τύπου «Σωστό ή Λάθος», να εντοπίσουν τους τρόπους ανάπτυξης μιας παραγράφου, να μετατρέψουν την ενεργητική σύνταξη σε παθητική, να γράψουν συνώνυμα ή αντώνυμα, να μετασχηματίσουν το α’ ενικό του κειμένου σε γ΄ ενικό, να μετατρέψουν τον πλάγιο λόγο σε ευθύ κλπ. κλπ. Πρόκειται για ασκήσεις που απευθύνονται μάλλον σε μαθητές του Γυμνασίου και όχι σε υποψήφιους ανωτάτων σχολών. Γιατί τίθενται τέτοιες ασκήσεις; Μα για χάρη της… αντικειμενικής βαθμολόγησης! Μάλιστα από πέρυσι… εμπλουτίζονται οι ασκήσεις και με ερωτήματα νέου τύπου περί… επιστημικής και δεοντικής τροπικότητας! (40 μονάδες).
γ. να αναπτύξουν ένα κείμενο 150 περίπου λέξεων απαντώντας σε ερώτηση που αφορά το δοθέν λογοτεχνικό κείμενο (15 μονάδες).
δ. να εκθέσουν τις απόψεις του για ένα θέμα σχετικό με τα δοθέντα κείμενα (30 μονάδες). Η παλιά έκθεση (τώρα τη λένε και «παραγωγή λόγου») συρρικνωμένη σε 350 λέξεις και βαθμολογικά υποβαθμισμένη!
Τότε τα θέματα ήταν απαιτητικά και ενίοτε ήταν ρητά αρχαίων σοφών· συνεπώς ο μαθητής έπρεπε πρώτα να μεταφράσει το θέμα και μετά να το αναπτύξει, χωρίς καμιά έξωθεν βοήθεια!
Σήμερα, μια άγνωστη λέξη σε κάποιους μαθητές δημιουργεί μέγιστο θέμα και έντρομη η Επιτροπή Εξετάσεων σπεύδει να δώσει διευκρινίσεις. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, με υποσημειώσεις εξηγούνται κάποιοι όροι του κειμένου που η Επιτροπή Εξετάσεων πιθανολογεί ότι είναι άγνωστοι στους μαθητές! Παρεμπιπτόντως, πέρυσι, γονείς και κηδεμόνες είχαν την απαίτηση να χαρακτηριστεί ως λαθεμένη μια απάντηση στην Κοινωνιολογία γιατί η πρόταση που ζητήθηκε από τους μαθητές να χαρακτηριστεί «Σωστή» ή «Λαθεμένη», δεν ήταν όπως ακριβώς την είχε το σχολικό βιβλίο!
Η υποβάθμιση της Έκθεσης ξεκίνησε το 1987, όταν με την αλήστου μνήμης «μεταρρύθμιση» του Αρσένη, εισήχθησαν ως νέα στοιχεία η περίληψη και οι ασκήσεις που προαναφέραμε. Την ίδια εποχή γράφηκαν και διανεμήθηκαν στους μαθητές των τριών τάξεων του Λυκείου και διατηρούνται ως σήμερα (!) τρία βιβλία με τίτλο «Έκφραση – Έκθεση». Μνημεία προχειρότητας, συμφυρμός κειμένων χωρίς καμιά σύνδεση μεταξύ τους, συμπιλήματα που πρακτικώς ήταν αδύνατο να διδαχθούν στους μαθητές. Γιατί γράφηκαν; Μάλλον για να «αξιοποιηθούν» τα διαθέσιμα ευρωπαϊκά κονδύλια! Και ο νοών νοείτω!
Ουσιαστικά με την προσθήκη και της Λογοτεχνίας οι μαθητές δεν διαγωνίζονται ούτε στην Έκθεση ούτε στη Λογοτεχνία. Καλούνται να απαντήσουν – αυτοί, οι υποψήφιοι ακαδημαϊκοί πολίτες – σε παιδαριώδεις και απλοϊκές ερωτήσεις και να συνθέσουν κειμενάκια των 150 -350 λέξεων. Πώς μπορεί ένας μαθητής να αναπτύξει τις σκέψεις του, να παρουσιάσει τον πλούτο των ιδεών του και να κρίνει καταστάσεις, να αποτιμήσει απόψεις και να πάρει θέση πάνω στα μεγάλα ζητήματα της εποχής μας; Εκτός κι αν πια με το μάθημα της Έκθεσης δεν προσπαθούμε να δούμε κατά πόσο ένας μαθητής, καλός στη Χημεία ή στη Φυσική ή στη Βιολογία, διαθέτει και μια γενικότερη παιδεία, ένα ευρύτερο προβληματισμό για την κοινωνία και την εποχή του…
Πολλοί ισχυρίζονται πως τώρα είναι αντικειμενική η βαθμολόγηση, μιας και στις ασκήσεις είναι δεδομένες οι απαντήσεις και έτσι δεν αδικούνται οι μαθητές από την υποκειμενική αξιολόγηση του θέματος που ανέπτυξαν. Μα τότε γιατί οι αναβαθμολογήσεις στην Έκθεση έφτασαν στο 17% των γραπτών πέρσι και 13,26% φέτος; Κι αν ακόμα είναι «αντικειμενική» η βαθμολόγηση των ασκήσεων, ο τελικός βαθμός δεν νοθεύεται άραγε με την «υποκειμενική» βαθμολόγηση του αναπτυγμένου θέματος, που συμμετέχει στην τελική βαθμολογία κατά 30%;
Αλλού είναι η ουσία: χαμήλωσε ο πήχης και οι μαθητές που – ας μην το ξεχνάμε – ζουν στην εποχή της εικόνας, αφενός κουτσά στραβά απαντούν σε ασκήσεις – τυφλοσούρτη, αφετέρου δεινοπαθούν να συνθέσουν ένα κείμενο 300 λέξεων. Το τραγικό είναι πως και εδώ η πλειονότητα δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί επαρκώς. Γιατί όταν χαμηλώνεις τον πήχη δεν αναδεικνύεις πρωταθλητές, όταν δεν καλλιεργείς την αριστεία, αφήνεις τη μετριότητα να κυριαρχήσει… Και δεν μιλάω εδώ για τους βαθμούς· αναφέρομαι στην πραγματική εικόνα των γραπτών ως προς την έκφραση και το περιεχόμενο. Τυχαίο άραγε είναι το φετινό ποσοστό αριστούχων στην Έκθεση; Από 17- 20 έγραψε μόλις το 4,61% των υποψηφίων και πάνω από 19 μόλις το 0,06%! Και το 22,77% κάτω από τη βάση!
Τι δίνουμε στους μαθητές μας; Καλή ιδέα η Τράπεζα Θεμάτων αλλά ποιος ελέγχει τα κείμενα που περιέχονται σε ανάλογα σχολικά βιβλία; Είναι βέβαιοι οι αρμόδιοι ότι μπορεί ο μαθητής να κατανοήσει το παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο «Εμείς και οι άλλοι» (φάκελος υλικού ΙΕΠ, σσ. 23-24);
«Πρώτα απ’ όλα, για να τεθεί η διάγνωση της ναρκισσιστικής διαταραχής της προσωπικότητας θα πρέπει να διαπιστώνεται ένα διάχυτο πρότυπο μεγαλείου – στη φαντασία ή τη συμπεριφορά – σε συνδυασμό με την ανάγκη για θαυμασμό και την έλλειψη ενσυναίσθησης, δηλαδή ενδιαφέροντος για τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων. Θα πρέπει, επίσης, να παραβλάπτεται η λειτουργικότητα του ατόμου και να πληρούνται συγκεκριμένα κριτήρια, όπως ισχύει και για άλλες διαταραχές της προσωπικότητας, όπως για την παραπλήσια Ιστριονική Διαταραχή της Προσωπικότητας που τη χαρακτηρίζει ένα διάχυτο πρότυπο υπερβολικής συγκινησιακής έκφρασης και επιδίωξης πρόκλησης της προσοχής».
Παρένθεση: το προαναφερθέν βιβλίο περιέχει – και σωστά – κείμενα που αφορούν τους μετανάστες, τον ρατσισμό, την τεχνολογία, το φυσικό περιβάλλον. Καμιά αναφορά όμως σε ζητήματα ιστορικής μνήμης, θρησκευτικής παράδοσης, εθνικής ταυτότητας.
Τι να κάνουμε, λοιπόν, που θα ’λεγε και ο Λένιν; Πίσω ολοταχώς; Αν δεν φοβόμαστε τις λέξεις και θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε τα παιδιά μας, ας αφήσουμε τους άσκοπους πειραματισμούς και τις δήθεν καινοτομίες και ας αποδεχτούμε δοκιμασμένες λύσεις. Ο μαθητής πρέπει να μάθει να διαβάζει, αν θέλουμε να καλλιεργηθεί γλωσσικά και όχι μόνον. Στην εποχή που κυριαρχεί η εικόνα, η επαφή με το βιβλίο δημιουργεί ισορροπία. Το πολλαπλό βιβλίο θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στην Έκθεση. Η μελέτη μιας σειράς δοκιμίων, άρθρων, επιφυλλίδων καταξιωμένων τεχνιτών του Λόγου, θα απέβαινε πολλαπλά ωφέλιμη για τους μαθητές του Λυκείου.
Γι’ αυτό λοιπόν: η Έκθεση ας περιοριστεί στην ανάπτυξη θέματος (χωρίς περιορισμό λέξεων) και έτσι ακριβώς ας εξετάζεται στις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Με θέματα που απαιτούν γνώση και κριτική σκέψη, με ερωτήματα που δεν ταιριάζουν σε προκατασκευασμένες απαντήσεις, αλλά ενθαρρύνουν την έκφραση γνώμης, επιζητούν την τεκμηρίωση της όποιας (ακόμα και «αιρετικής») άποψης. Οι ασκήσεις για τη γλώσσα αφορούν τις μικρότερες τάξεις και πάντως δεν έχουν θέση στις πανελλαδικές εξετάσεις. Άλλωστε, το γραπτό του μαθητή είναι ο καθρέφτης της γλωσσικής του επάρκειας. Έτσι δεν θα αναγκάζονται και οι βαθμολογητές να διυλίζουν τον κώνωπα και να καταπίνουν την κάμηλο.
Επιμύθιο: κακά τα ψέματα, φτωχή γλώσσα σημαίνει φτωχή και συνεπώς ευκόλως χειραγωγούμενη σκέψη. Και το ερώτημα προβάλλει αμείλικτο: μπορεί άραγε η Δημοκρατία να στηριχθεί σε πολίτες που μαραγκιάζουμε το νου και την ψυχή τους ήδη από τα μαθητικά τους χρόνια;
- Ο Νίκος Χαλαζιάς είναι Φιλόλογος.
https://www.antibaro.gr/article/31203
Ο κίνδυνος να γίνει η Τουρκία πυρηνική δύναμη
του Δρ. Κων/νου Αποστόλου-Κατσαρού*
Η πληθυσμιακή αύξηση της Τουρκίας τις τελευταίες δεκαετίες τροφοδοτεί τις επεκτατικές βλέψεις της, σε μια προσπάθεια διατήρησης της δυναμικής της, όπως προέβλεψε ο Παναγιώτης Κονδύλης στο εμβληματικό του έργο «Θεωρία του Πολέμου». Στόχος της είναι να αναδειχθεί σε περιφερειακή δύναμη στο αναδυόμενο πολυπολικό διεθνές σύστημα. Στη διαδικασία αυτή εφαρμόζει μια ακροσφαλή άσκηση ισορροπίας, η οποία προς το παρόν εξυπηρετεί περισσότερο την Ευρασία και λιγότερο τη Δύση. Η ακροβασία της όμως οδεύει σε αδιέξοδο κυρίως λόγω της οικονομίας της αλλά και επειδή δεν διαθέτει (προς το παρόν) πυρηνικό οπλοστάσιο. Το πρώτο την καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτη σε οικονομικές κυρώσεις και το δεύτερο την κρατά δεμένη στο Νατοϊκό άρμα το οποίο την προφυλάσσει από τα νύχια της ρωσικής άρκτου.
Εστιάζοντας στη σημασία των πυρηνικών για την Τουρκία ανατρέχουμε στη σχετική δήλωση του Ρ.Τ. Ερντογάν τον Σεπτέμβριο του 2019: «Ορισμένες χώρες έχουν πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές, όχι έναν ή δύο. Αλλά λένε σε εμάς ότι δεν μπορούμε να τους έχουμε. Αυτό, δεν το δέχομαι», είπε ο Τούρκος Πρόεδρος μιλώντας σε μέλη του AKP. Πρόσθεσε δε ότι «Δεν υπάρχει καμία ανεπτυγμένη χώρα στον κόσμο που να μην τα έχει». Ενώ, «έχουμε εδώ κοντά το Ισραήλ, είμαστε σχεδόν γείτονες. Φοβίζουν κατέχοντάς τα. Κανείς δεν μπορεί να τους αγγίξει», κατέληξε. Ομοίως ο Τούρκος Πρόεδρος ξεκαθάρισε τις θέσεις του και ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ το 2019, όταν επέκρινε τη «Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων» η οποία απαγορεύει σε χώρες όπως η Τουρκία να αναπτύξουν πυρηνικά όπλα (publico.pt, 12/07/2021). Τότε δήλωσε με νόημα ότι: «Η κατοχή πυρηνικής ενέργειας είτε θα πρέπει να απαγορευθεί σε όλους είτε να επιτραπεί σε όλους». Υπενθυμίζεται ότι η Τουρκία υπέγραψε το 1980 τη Συνθήκη (στην οποία συμμετέχουν 189 κράτη και είναι σε ισχύ από τις 05/03/1970), ενώ το 1996 υπέγραψε και τη «Συνθήκη για την Πλήρη Απαγόρευση των Πυρηνικών Δοκιμών». Προφανώς όμως αυτό αποτελεί ψιλά γράμματα έναντι των ρεβιζιονιστικών νεοοθωμανικών βλέψεων του «σουλτάνου» αφού επέλεξε να διατρανώσει με τη γνωστή υπεροπτική ρητορική του την πρόθεση για απόκτηση πυρηνικού οπλοστασίου. Ένα οπλοστάσιο το οποίο αποτελεί όχημα για την ανεξαρτητοποίηση της Τουρκίας από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και αποσκοπεί στη χάραξη μιας αυτόνομης εξωτερικής πολιτικής.
«Θα γίνει σύντομα η Τουρκία πυρηνική δύναμη;»
…διερωτάται το γερμανικό δίκτυο n-tv.de. «Ελπίζω να μην συμβεί, αλλά η Τουρκία φαίνεται να το επιδιώκει» απαντά ο Μόριτζ Κούτ, ειδικός στα πυρηνικά όπλα και ερευνητής στο Ινστιτούτο για την Ειρήνη και την Πολιτική Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου (Μ. Ψύλος «Δημοκρατία», 22/02/2021). Περισσότερο προβληματισμένος εμφανίζεται ο Ισραηλινός πολιτικός επιστήμονας Γιακόβ Κάδμι ο οποίος εκτιμά ότι είναι θέμα χρόνου η Άγκυρα να αποκτήσει πυρηνικό οπλοστάσιο (sigmalive.com, 20/01/2021).
Είναι γεγονός ότι εδώ και χρόνια παρατηρούμε την τουρκική προσέγγιση χωρών που κατέχουν τακτικά πυρηνικά όπως το Πακιστάν και η Ρωσία. Δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαία η κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακουγιού (και όχι μόνο, αφού δρομολογείται η κατασκευή δεύτερου στη Σινώπη, αλλά και τρίτου στην πόλη Ιγκνεάντα στην Ανατολική Θράκη), αφού αφ’ ενός θα μειώσει την ενεργειακή εξάρτησή της, τροφοδοτώντας με φθηνή ενέργεια την βιομηχανία και τα νοικοκυριά της, και αφ’ ετέρου αποκτά την πυρηνική τεχνογνωσία. Ήδη από το 2015 δεκάδες Τούρκοι σπουδάζουν πυρηνική μηχανική σε ρωσικά πανεπιστήμια (hurriyetdailynews.com, 26/05/2015). Για τους παροικούντες είναι γνωστό ότι η κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας αποτελεί το πρώτο απαραίτητο στάδιο για την κατασκευή τακτικών πυρηνικών όπλων όπως επιβεβαιώνει και ο Μόριτζ Κούτ: «Η πυρηνική ενέργεια για ειρηνικούς σκοπούς είναι συχνά το πρώτο βήμα προς ένα πρόγραμμα πυρηνικών όπλων». Αυτό σημαίνει ότι η απόκτηση τέτοιων όπλων από την Τουρκία υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα γίνει άμεσα (χωρίς κανείς να μπορεί να αποκλείσει μια ενδεχόμενη «άλλου είδους συνδιαλλαγή» με το στενά συνεργαζόμενο Πακιστάν) και σίγουρα είναι μια διαδικασία που εμπεριέχει πολλούς αστάθμητους παράγοντες.
Είναι πρόδηλο ότι η Ρωσία δεν εμπιστεύεται την Τουρκία, πολλώ δε μάλλον η Αμερική. Το ενδεχόμενο να αναδειχθεί σε πυρηνική δύναμη η γείτονα, εκτιμάται ότι οι μεγάλες δυνάμεις και ειδικά οι ΗΠΑ, δεν θα το ανεχτούν «ελαφρά τη καρδία» γιατί αυτομάτως θα συνεπάγεται και τη γεωπολιτική ανεξαρτησία της. Όσον αφορά στη Ρωσία, έχει κάθε λόγο να παρέχει πυρηνική τεχνογνωσία για την κατασκευή του Ακουγιού σε μια προσπάθεια να ρηγματώσει συνειδητά το ΝΑΤΟ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί να δει τακτικά πυρηνικά όπλα στα χέρια της Τουρκίας και στον Εύξεινο Πόντο που αποτελεί το μαλακό υπογάστριό της.
Αποτελεί γενική διαπίστωση ότι οι απειλές και οι ύβρεις που εκτοξεύει η γείτονα προς πάσα κατεύθυνση, συσσωρεύουν την οργή ακόμη κι αυτών που υποτίθεται ότι προσβλέπει στην υποστήριξή τους. Για τη Δύση η Τουρκία αποτελεί «δούρειο ίππο» ενώ για την Ευρασία, είναι ένα ανεξέλεγκτο κανόνι (loose cannon). Το αποτέλεσμα είναι ότι όταν θα βρεθεί στριμωγμένη γεωπολιτικά, να δεχτεί τα πυρά όσον τώρα κάνουν υπομονή μαζί της, και ομοθυμαδόν να τη συνετίσουν. Οι γεωπολιτικές κυβιστήσεις της θα έχουν τραγικό τέλος για την ίδια και τον λαό της, αλλά μέχρι τότε θα ωρύεται προσπαθώντας να καλύψει την αδυναμία της και να καθηλώσει όσους αντίπαλους διακατέχονται από φοβικά σύνδρομα και ατολμία. Άλλωστε όπως έλεγε και ο Αβραάμ Λίνκολν: «Μπορείς να ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά ποτέ όλους όλο τον καιρό.» Όσον αφορά στον Ελληνισμό, εάν συνεχίσει να εθελοτυφλεί έναντι του εφιαλτικού σεναρίου απόκτησης πυρηνικών από τον αείποτε εχθρό -εναποθέτοντας και αυτό το ενδεχόμενο στον παράγοντα τύχη-, τότε στην ουσία παίζει «κορόνα-γράμματα» με την ίδια του την υπόσταση.
Δημοσιεύτηκε στην «Κυριακάτικη Δημοκρατία» 15/08/2021
*Ειδικός τεχνικός σύμβουλος. Διετέλεσε λέκτορας και επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο του Μπράιτον της Βρετανίας, από το οποίο κατέχει διδακτορικό και μεταπτυχιακό τίτλο.
https://www.antibaro.gr/article/31206
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)