ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ

                Με τήν κάθοδο τού Αγίου Πνεύματος δόθηκαν στούς Αποστόλους χαρίσματα όμοια με εκείνα τού Χριστού, όπως τό χάρισμα τών ιαμάτων και τών δυνάμεων. Και τελούσαν θαύματα, όπως ο Κύριος, δύο από τα οποία αναφέρονται στό σημερινό κείμενο τών Πράξεων: η θεραπεία τού Αινέα και η ανάσταση τής Ταβιθά.

                Τόσο το Ευαγγέλιο(θεραπεία τού Παραλύτου κ. ά) όσο και τα αποστολικά κείμενα μιλάνε για τήν θαυμαστή αυτή ενέργεια τού Αγίου Πνεύματος που θεραπεύει ασθένειες χρόνιες και ανίατες.

                Συγκεκριμένα σήμερα αναφέρεται η θεραπεία τού Αινέα, που ήταν οκτώ χρόνια παράλυτος στό κρεβάτι, από τόν απ. Πέτρο όταν περνούσε από τήν πόλη τής Λύδδας τής Μικράς Ασίας. Η ενέργεια τής θείας χάριτος με τόν λόγο του, «ιάταί σε Ιησούς ο Χριστός. Ανάστηθι και στρώσον σεαυτώ», εισήλθε στό σώμα τού παραλύτου και ανέστειλε θαυματουργικά όλη τήν παραλυσία τών μελών του.

                Πόσο μεγάλο είναι αυτό το χάρισμα αν σκεφτούμε πόσοι άνθρωποι πάσχουν από αθεράπευτες ασθένειες. Εκτός από τους Αποστόλους και οι άλλοι Άγιοι τής Εκκλησίας μας είχαν και έχουν και μετά θάνατον αυτό τό πολύτιμο χάρισμα τού Παρακλήτου, όπως για παράδειγμα οι λαοφιλείς άγιοι Ανάργυροι αλλά και πολλοί άλλοι Άγιοι, παλαιοί και σύγχρονοι ( άγιος Χαράλαμπος, άγιος Νεκτάριος, άγιος Εφραίμ).

                Τέτοια μεγάλα χαρίσματα δίνονται, όπως αναφέρει ο Μέγας Βασίλειος, «ταίς αμιάντοις ψυχαίς», δηλαδή στίς ψυχές εκείνων που δεν έχουν μολυνθεί από τήν αμαρτία. Η ψυχική καθαρότητα και η βαθιά ταπείνωση σε συνδυασμό με τήν ζωντανή αι ανυπόκριτη πίστη στό πρόσωπο τού Χριστού και τό μυστήριο τής Αγίας Τριάδος είναι οι πνευματικές προϋποθέσεις για να εκδηλωθεί η ιαματική χάρη τού Αγίου Πνεύματος. Είναι ο Θεός που θαυματουργεί μέσω τών Αγίων. Γι ατυό και ο απ. Πέτρος είπε στόν παράλυτο Αινέα: «Ιάταί σε Ιησούς ο Χριστός», δηλαδή σε θεραπεύει ο Χριστός και όχι η δική μου δύναμη.

                Το μεγαλύτερο θαύμα τής δυνάμεως τού Θεού είναι η λαμπροφόρος Ανάσταση τού Κυρίου. Διότι ο θάνατος είναι το αξεπέραστο δεινό τού ανθρώπου. Εκεί κάθε ανθρώπινη δύναμη αποδεικνύεται μάταιη. Όμως εκεί αποδεικνύεται και η πανσθενής δύναμη τού Υψίστου. Ο Θεός είναι κύριος τής ζωής και τού θανάτου με τήν διπλή Του ιδιότητα, ως Δημιουργού και ως Σωτήρα.

                Ως δημιουργός, ο Θεός, έδωσε ζωή στόν άνθρωπο και δυνατότητα αθανασίας. Ως Σωτήρας έσωσε τόν άνθρωπο, δια τού Σταυρού, εκ τού θανάτου, αφού τόν ελευθέρωσε πρώτα από τήν αιτία τού θανάτου, τήν αμαρτία. Αυτός ανέστησε τόν Λάζαρο, Αυτός ανέστη εκ νεκρών, «θανάτω θάνατον πατήσας και τοίς εν τοίς μνήμασιν ζωήν χαριστάμενος». Αυτός έδωσε τήν εξουσία στούς Αποστόλους να ανασταίνουν και νεκρούς. Όπως τό θαύμα τής αναστάσεως τής Ταβιθά που έγινε με τήν δύναμη τής προσευχής τού απ. Πέτρου.

                Για να αναστηθεί κάποιος εκ τών νερών με τήν παρέμβαση τής δυνάμεως τού Θεού, πρίν από τήν κοινή ανάσταση όλων τών ανθρώπων, γίνεται κυρίως για να ενισχυθεί η πίστη στήν αιώνια ζωή αλλά και να βραβευθεί η αρετή τού κοιμηθέντος. Παράδειγμα η Ταβιθά που οι αγαθοεργίες της συγκίνησαν τήν τοπική εκκλησία τής Ιόππης και κλήθηκε ο κορυφαίος τών Αποστόλων Πέτρος να προσευχηθεί και να τήν αναστήσει. Ώστε και να παρηγορηθούν και να πιστέψουν ακόμη περισσότερο οι πιστοί χριστιανοί τής Ιόππης.

                Ακόμη και στήν εποχή μας η Εκκλησία έχει τήν δύναμη να προβάλλει τέτοια χαρίσματα. Βέβαια εξαρτάται και από τόν βαθμό τής πίστεως τού κάθε πιστού. Είναι αληθές ότι η επιστήμη τής ιατρικής έχει προχωρήσει πολύ και η παροχή τής ιατρικής βοήθειας είναι πολύ μεγαλύτερη από τό παρελθόν. Όμως και αυτό τό θαύμα τής επιστήμης στούς ασθενείς είναι μέσα στό σχέδιο τής θείας πρόνοιας.

                Ο Μ. Βασίλειος θεωρεί τούς ασκούντες τό ιατρικό λειτούργημα ως διακόνους τής θείας πρόνοιας. Επειδή όμως πάντα υπάρχουν ασθένειες που συνεχώς, ακόμη και σήμερα, μαστίζουν τήν ανθρωπότητα, η προσευχή στήν ιαματική δύναμη τής θείας χάριτος και στον φωτισμό τών ενσυνείδητων γιατρών επιστημόνων είναι πάντα αναγκαία. Τόσο η παρέμβαση τού Θεού όσο και η επιστήμη, που είναι εμμέσως από Θεού, γίνονται συνεργοί τήν ανακούφιση τού ανθρώπινου πόνου. Με απώτερο σκοπό να στηριχθεί ο άνθρωπος, να ανακουφισθεί και ο πιστός. Μέσα στόν ανθρώπινο πόνο εκλύονται πνευματικές δυνάμεις που πολλές φορές αλλάζουν τόν άνθρωπο αλλά κάνουν και τόν πιστό ακόμη δυνατότερο. Πολλοί μέσα στήν ταλαιπωρία τής ασθένειας βρίσκουν τήν δύναμη τής πίστεως και όσοι αμφιβάλλουν εκεί ενισχύουν τήν πίστη τους. Αυτός είναι άλλωστε και ο σκοπός τών θαυμάτων, να γνωρίσουμε τόν Θεό και να βεβαιωθούμε για τήν παρουσία Του, τήν πρόνοιά Του και τήν δύναμή Του. Και με αυτόν τόν τρόπο τα χαρίσματα τού Θεού συνεχίζουν να φανερώνονται προς δόξα τού ονόματός Του και προς ωφέλεια τών ανθρώπων.

Αρχιμ. Χ.Ν.