Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Ἔχεις… ταμπού;




Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος



 λέξη προέρχεται ἀπὸ τὴν Ἀγγλικὴ «taboo» καὶ εἶναι ἐξευρωπαϊσμὸς ἀντίστοιχου Πολυνησιακοῦ ὅρουΠρόκειται γιὰ κάθε πρόσωπο  ἀντικείμενο ποὺ θεωρεῖται φορέας κάποιας ὑπερφυσικῆς δύναμης, λατρεύεται, ἀντικρίζεται μὲ δέος καὶ ἀπαγορεύεται νὰ τὸ πλησιάσουμε! Γι’ αὐτὸ καὶ  ἔννοια «ταμποὺ» ἦταν συνηθισμένη στοὺς πρωτογόνους.

Μάλιστα στὶς κοινωνίες τῶν πρωτογόνων ὡς «ταμποὺ» χαρακτήριζαν πράξεις ποὺ ἔπρεπε ν’ ἀποφεύγονταιἀντικείμενα ποὺ δὲν ἔπρεπε ν’ ἀγγίζονται ὡς ἱερὰ κλπ.

Ἔφθασαν ἔτσι στὸ σημεῖο τὰ «ταμποὺ» νὰ ρυθμίζουν τὴ ζωὴ καὶ τὴ δράση τῶν ἀνθρώπων τῶν κοινωνιῶν αὐτῶν!

Γενικὰ  λέξη δήλωνε τὶς ἀπαγορεύσειςποὺ ἐπέβαλλε  θρησκεία   μαγεία. Τὰ «ταμποὺ» συνετέλεσαν στὴ δημιουργία ἀκόμη καὶ νομοθεσίας καὶ τὴν ἐπιβολὴ τῆς δημόσιας τάξης. Σήμερα θὰ λέγαμε ἁπλὰ πὼς «ταμποὺ» σημαίνει ἠθικοκοινωνικὸς φραγμός. Χρησιμοποιεῖται μὲ τὴν ἔννοια ὁρισμένων ἠθικῶν ἀπαγορεύσεων.

Σύμφωνα μὲ τὸν Βούντ, «ταμπού», πλέονεἶναι «κάθε παγόρευση πιβαλλόμενη π τ χρήση κα τ θιμο  διατυπωμένη μέσα σ νόμουςν γγίζουμε να πρόσωποναντικείμενον τ κυριεύσουμε  ν χρησιμοποιήσουμε κάποιες παγορευμένες λέξεις  τρόπους συμπεριφορς».

* * *

Σήμερα ὅσοι λένε «δὲν ἔχω ταμποὺ» ἐννοοῦν πὼς δὲν ὑπάρχει γι’ αὐτοὺς τίποτα τὸ ἀπαγορευμένοδὲν ἔχουν κανένα φραγμότίποτα δὲν τοὺς προκαλεῖ δέοςΟὔτε πρόσωπα, οὔτεἰδέεςοὔτε ἀρχές!

Κάνουν ραγε σωστά; Αὐτὸ εἶναι τὸ καίριο ρώτημα. Κι  πάντηση δὲν εἶναι λλη π τούτη:

ξαρτται πς τ βλέπουνν κυριολεκτον στν ρο  χιν προχωρον κα πέραν ατοπότε τ πορρίπτουν συλλήβδην λα.

Γιατί ἀφοῦ τὸ λεγόμενο «ταμποὺ» προέρχεται ἀπ τοὺς πρωτογόνουςδέσποζε στὶς κοινωνίες τουςκατεύθυνε τὴ συμπεριφορά τους καὶ πήγαζε ἀπ τὶς πρωτόγονες εἰδωλολατρικὲςθρησκεῖες τους  τὶς παγανιστικὲς συνήθειές τους καὶ τὴ μαγείαὁπωσδήποτε εἶναι ἀπορριπτέοΔὲν τὸ συζητᾶμε!

Γιατί περιέβαλλαν κάτι μὲ ἱερότητανόμιζαν πὼς ἦταν ἱερόὁπότε καὶ τοὺς προκαλοῦσε δέοςχωρὶς νὰ ξέρουν τὸ λόγοΤὰ «ταμπού», ὅπως καὶ τὰ «τοτὲμ» (οἱ ἄγριες ἐκεῖνεςφιγοῦρεςποὺ ἔφτιαχνανγιὰ νὰ ἐμποδίζουν τὰ κακὰ πνεύματαγιὰ νὰ τοὺς βλάψουν!), ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς ἄγνοιάς τους!

Γιὰ παράδειγμα, τέτοιες εἶναι σήμερα οἱ προλήψεις καὶ οἱ δεισιδαιμονίες. Ἔχουμε περιβάλλει τὸν ἀριθμὸ 13, τὴν ἡμέρα Τρίτη  τὴν Παρασκευή, τὴν μαύρη γάτα κλπ., μ’ ἕναμυστήριο ἀνεξήγητοΤὸ γιατί αὐτοὶ καθ’ ἑαυτοὶ οἱ ἀριθμοίοἱ ἡμέρεςτὰ ζῶα  καὶ τὰ ἀντικείμενα εἶναι δυνατὸν νά προκαλέσουν κακό, μὲ ποιὲς δυνάμεις εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπενεργοῦνβλαπτικὰ στὸν ἄνθρωποἀσφαλῶς εἶναι ἀνεξήγητο. Γι’ αὐτὸ καὶ χρησιμοποιοῦν ἀπὸ κοντὰ καὶ τὰ τοτέμ, ὅπως πέταλα, σκόρδα, κομμάτια ἀπὸ δέρματα  τρίχες ζώων γιὰ νάἐξορκίσουν τὸ κακὸ καὶ νὰ τό… κρατήσουν μακριά μας!

Πόσα ἀστεῖα πράγματα τῶν πρωτογόνωνπαρὰ τὴ συντριβὴ ποὺ τοὺς ἔκανε ἄνευ προηγουμένου  Χριστόςγίνεται ἀγώναςγιὰ νὰ ὑφίστανται καὶ στὶς ἡμέρες μας!

Ναίκα σήμερα τ Εαγγέλιο κα γενικ  κκλησία μαςμς μιλονγι παράδειγμαγι τν γνότητα κα τν γκράτειαμως μᾶς λένε γιατί, γνωρίζουμε καὶπ’ τν πιστήμη τὶς θετικές τους πιπτώσειςλλ καὶ τί συμβαίνει κε που καταπατοῦνταιπότε  στάση μας πέναντί τους, εἶναι σφαλς θέμα γνώσης καὶ χιγνοιας  κι πειδ τὶς εροποιήσαμεπότε καὶ δὲν πρέπει οὔτε κἄν πιὰ νὰ τὶς συζητᾶμεπως γίνεται μὲ τὰ «ταμπού».

Ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε, ἀπ’ ὅποια πλευρὰ καὶ νὰ δοῦμε τὸ θέμα, τὰ «ταμποὺ» εἶναι καταδικασμένα, πρέπει νὰ καταδικάζονται.

Συνεπῶςἀπ τὴ σκοπιὰ αὐτήὅταν λέμε «δὲν ἔχω ταμποὺ» μιλᾶμε σωστάἔτσι πρέπει νὰ συμπεριφερόμαστε.

* * *

Τ πράγματα μως λλάζουνν μ τ ν λέμε «δν χω ταμπο» ννοομε πς δν χουμε κανένα θικ φραγμόκαμμία ρχ κα δέσμευσηδν δεχόμαστεπαγορεύσεις κα γευόμαστε ς τν τελευταία τους σταγόνα τ πάντα (ννοεται τ μαρτωλ κα νήθικαχι μωςπαράλληλα στωκα τ πραγματικ σωστ καληθινά).

Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ αὐτοαποκαλοῦνται «ἀπελευθερωμένοι» κατὰ τὴν πλέον σύγχρονη ὁρολογία.

Τρόπος το λέγειν βέβαιαγιατί ατ τ ποο φρόντισαν ν κάνουν στ ζω τους εναι ν πελευθερωθον π τ θη κα ν δεσμευθον στ πάθηΝποβάλλουν π πάνω τους κάθε δέσμευση τν ρετνγι ν δεσμευθον κα ν πηρετον νελέητα τ μαγγανοπήγαδο τν παθν.

Γιατί τὸ ἕνα δὲν γίνεται χωρὶς τὸ ἄλλο, ξέρετε. Ὅταν φεύγει τὸ φῶς ἔρχεται τὸ σκοτάδι, δὲν ἔρχεται τό… τίποτα! Κι ὅταν φεύγουν οἱ ἀρετέςἔρχεται  διαφθορὰ καὶ ἐξαχρείωσηἀμέσωςεἴτε τὸ θέλουμε εἴτε ὄχι!

Μ’ αὐτοὺς τοὺς νέους, βέβαια, διαφωνοῦμε πλήρως. Πέραν τοῦ ὅτι στὸν πρωτογονισμὸ ποὺ μ’ αὐτὸ τὸν τρόπο ἀναγκαστικὰ πηγαίνουν, ἔρχονται κι ἕνα σωρὸ ἄλλα ταμπού, ἀλλὰκαὶ τοτέμ. Ἀπ αὐτάδηλαδή, ποὺ ὑποτίθεται πὼς θέλησαν νὰ ξεφύγουν!

* * *

Ἔχεις λοιπόν, καλέ μου φίλε, … ταμπού; Κι ἂν δὲν ἔχειςτί ἐννοεῖς ἀκριβῶς;

Δεν υπάρχουν σχόλια: