📜 Διαβάζοντας τη γενεαλογία Του
Άκουσα σήμερα τη γενεαλογία του Χριστού
και στην αρχή μού φάνηκε
απλώς ένας κατάλογος ονομάτων.
Κι ύστερα κατάλαβα…
δεν ήταν ονόματα.
Ήταν ανθρώπινες υπάρξεις σαν κι εμένα.
Άνθρωποι με πίστη
και άνθρωποι με πτώσεις.
Άνθρωποι που αγάπησαν τον Θεό
και άνθρωποι που Τον αναζήτησαν
μέσα στο σκοτάδι τους.
Ιστορίες που μιλούν για πόνο, ατελείες και τραύματα·
βιογραφίες που αντανακλούν
όλες τις καρδιακές καταστάσεις και τα βιώματα.
Και ο Χριστός πέρασε μέσα από όλες.
Δεν διάλεξε μόνο τους άξιους.
Δεν απέφυγε τους αμαρτωλούς.
Δεν ντράπηκε την ανθρώπινη ιστορία.
Δέχθηκε να γίνει αἷμα τους,
να δεθεί με γενιές πληγωμένων και αμαρτωλών ανθρώπων,
για να φανερώσει
ότι ο Θεός
δεν φοβάται την αδυναμία μας.
Και τότε ένιωσα κάτι να γλυκαίνει μέσα μου.
Αν Εκείνος δεν ντράπηκε εκείνους,
δεν θα ντραπεί ούτε εμένα.
Ίσως γι’ αυτό διάβασε σήμερα η Εκκλησία
τη γενεαλογία Του:
για να καταλάβουμε
ότι ο Χριστός δεν ήρθε
σε μια ιδανική, φανταστική, καθωσπρέπει ζωή,
αλλά μέσα στην αληθινή ζωή μας.
Κι έτσι, σιωπηλά, γεννιέται η ελπίδα
και η προσδοκία
ότι η ιστορία Του
μπορεί να συνεχιστεί
μέσα στη δική μου καρδιά.
Κρατώ λοιπόν το νου μου στον Άδη της αλήθειας μου, αλλά ελπίζω πάντα στον Χριστό
Χριστέ μου,
μπες και στη δική μου φτωχή καρδιά·
κάνε την πληγή μου τόπο παρουσίας Σου.
✨ Ὁ Θεὸς μεθ’ ἡμῶν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου