Ἀνοικτὴ ἐπιστολὴ πρὸς τὸν πρωθυπουργὸ τῆς Ἑλλάδος κ. Κυριάκο Μητσοτάκη.

Posted on 20 Αυγούστου, 2025

Ἀρχιμ. Παῦλος Ντανᾶς
20-8-2025

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καταγόμαστε ἀπὸ τὴν Αἰτωλοακαρνανία καὶ εἴμαστε ἀπόγονοι τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς γιὰ ἐμᾶς καὶ γιὰ ὅλους τοὺς Ἕλληνες Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς εἶναι ὁ Χριστολάτρης, τὸ ὑπόδειγμα τῆς εὐσεβείας, τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων ὁ ἐφάμιλλος, ὁ ῾Ισαπόστολος, ὁ ῾Ιερομάρτυς, ὁ ὑπογραμμὸς γιὰ τοὺς μάρτυρες, τοὺς ἀσκητὲς καὶ τοὺς ἱερεῖς, ὁ γνήσιος διάκονος τοῦ Δεσπότη Χριστοῦ, ὁ Διδάσκαλος τῶν Ὀρθοδόξων δογμάτων, ὁ Ἐθνεγέρτης καὶ ὁ Προφήτης τοῦ Γένους.

Στὶς 4-7-2025 μὲ κατώδυνη τὴ ψυχή μας παρακολουθήσαμε το πῶς κάνατε «τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ» ὅταν εἰσήλθατε κατὰ τὴν ἐπίσκεψη σας στὸ Ναὸ τοῦ Πρωτάτου στὶς Καρυὲς τοῦ Ἁγίου Ὅρους. Ἀλήθεια δὲν ὑπῆρξε κάποιος ἀπὸ τοὺς ἐπικοινωνιολόγους σας νὰ σᾶς διδάξει πῶς κάνει τὸ σταυρό του ἕνας Ὀρθόδοξος Χριστιανός; Mᾶς ἐντυπωσιάζει τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν βρέθηκε οὔτε ἕνας ἀπὸ τοὺς Ἡγουμένους ἢ μοναχοὺς νὰ ἁρπάξει τὸ «βέβηλο» χέρι σας γιὰ νὰ μάθετε πῶς σταυροκοπιέται ὁ Χριστιανὸς ἢ «θαμπώθηκαν» ἀπὸ τὰ 100 ἑκατομμύρια ποὺ τοὺς ὑποσχεθήκατε;

Μὲ τὸ «βέβηλο» χέρι σας κλείσατε τοὺς Ναοὺς μὲ ἀφορμὴ τὴν «πανδημία» του κορωνοϊοῦ καὶ νομοθετήσατε τὸν γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ τὴν τεκνοθέσια. Προωθήσατε τὴ woke ἀτζέντα ποὺ θέλει τὸν ἄνθρωπο ἕρμαιο τῶν παθῶν του, διεθνιστή χωρὶς τὰ ἰδεώδη τῆς πίστεως, τῆς πατρίδος καὶ τῆς οἰκογενείας καὶ τὴν ἰσλαμοποίηση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ἀπὸ τὴν ὑγειονομικὴ σκλαβιά μᾶς ὁδηγεῖτε στὴν ἠλεκτρονικὴ σκλαβιὰ μὲ τὸ Προσωπικὸ Ἀριθμὸ ποὺ θέλετε νὰ μᾶς ἐπιβάλλετε. Ἡ ἐφημερίδα Καθημερινὴ στὶς 4-10-2020 ἔγραψε τὰ ἑξῆς: «Ἡ «Σοβιετικὴ Ἕνωση θὰ μοιάζει μὲ φιλελεύθερο παράδεισο». Μᾶς ὑποχρέωσαν τὰ ἐμβόλια γιὰ νὰ μᾶς πάρουν τὶς ζωές μας. Τώρα μᾶς ὑποχρεώνουν νὰ λάβουμε τὸν Προσωπικὸ Ἀριθμὸ γιὰ νὰ μᾶς πάρουν τὶς ψυχές μας! Τὸ τερατῶδες νομοθέτημα μᾶς ὁδηγεῖ στὴ παγκόσμια δικτατορία τοῦ Ἀντιχρίστου!

Ἂν καὶ ὑποστηρίζετε ὅτι εἶστε Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς, ἐν τούτοις δὲν ἀκυρώσατε τὸ νομοθέτημα τοῦ ἑτέρου βλάσφημου πρώην πρωθυπουργοῦ ποὺ νομοθέτησε ὅτι ἡ βλασφημία δὲν ἀποτελεῖ πλέον ποινικὸ ἀδίκημα. Τελειώνοντας θὰ θέλαμε νὰ σᾶς ρωτήσουμε. Τελικὰ τὸ σχῆμα ποὺ κάνατε ὅταν εἰσήλθατε στὸ Ναὸ τοῦ Πρωτάτου εἶναι παπικό, μασωνικό, ἢ σατανικό; Γιατί μᾶς θυμίζει τὸν ἀνάστροφο Σταυρό.

Ζητῆστε συγγνώμην ἀπὸ τὸν Θεό:

• πρῶτον γιὰ τὸν πόλεμο τὸν ὁποῖο κάνετε ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Ἑλληνισμοῦ

• δεύτερον γιατί εἶστε ἀφορισμένος καί

• τρίτον γιατί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει: «Μηδεὶς ὑμᾶς ἀπατάτω κενοῖς λόγοις· διὰ ταῦτα γὰρ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας». Ερμηνεία: «Καὶ ἂς μὴ σᾶς ἐξαπατᾶ κανεὶς μὲ λόγια κούφια καὶ ψεύτικα, διότι διὰ τὰ ἁμαρτήματα αὐτά, ποὺ σᾶς εἶπα προηγουμένως, ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τῶν τέκνων τῆς ἀνυπακοῆς καὶ τῆς ἀποστασίας.» (Εφ. 5,6).

Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ Πόποβιτς λέει: «καὶ οἱ ἄνθρωποι «ἀντιτιθέμενοι» στὸ Θεό, «πληροῦν» γεμίζουν τὸν ἑαυτό τους μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ πρώτου καὶ «Θεοαντίθετου» και «Θεομάχου» διαβόλου, υἱοθετοῦνται ἀπὸ αὐτὸν καὶ ἔτσι καθίστανται «υἱοί ἀπειθείας».

Τὸ Σημεῖον τοῦ Σταυροῦ

Στὶς 24 Αὐγούστου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴ μνήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἱερομάρτυρος καὶ Ἰσαποστόλου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Σᾶς παρακαλῶ διαθέστε λίγο χρόνο γιὰ νὰ διαβάσετε τί μᾶς διδάσκει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς γιὰ τὴν ἀξία τοῦ Τιμίου Σταυροῦ.

«Τώρα σᾶς συμβουλεύω νὰ κάμετε ἀπὸ ἕνα κομβολόγι μικροὶ καὶ μεγάλοι καὶ νὰ τὸ κρατῆτε μὲ τὸ ἀριστερὸ χέρι, καὶ μὲ τὸ δεξιὸ νὰ κάμνετε τὸν σταυρόν σας καὶ νὰ λέγετε: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ καὶ Λόγε τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, διὰ τῆς Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν Ἁγίων ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλὸν καὶ ἀνάξιον δοῦλον σου».

Ὁ πανάγαθος Θεός μᾶς ἐχάρισε τὸν τίμιον Σταυρὸν μὲ τὸν ὁποῖον νὰ εὐλογῶμεν, καὶ τὰ Ἄχραντα Μυστήρια. Μὲ τὸν σταυρὸν νὰ ἀνοίγωμεν τὸν παράδεισον, μὲ τὸν σταυρὸν νὰ διώκωμεν τοὺς δαίμονας· ἀλλὰ πρέπει νὰ ἔχωμεν τὸ χέρι μας καθαρὸν ἀπὸ ἁμαρτίας, καὶ τότε κατακαίεται ὁ διάβολος καὶ φεύγει. Ὅθεν, ἀδελφοί μου, ἢ τρώγετε ἢ πίνετε ἢ δουλεύετε, νὰ μὴ σᾶς λείπη αὐτὸς ὁ λόγος καὶ ὁ σταυρὸς· καὶ καλὸν καὶ ἅγιον εἶνε νὰ προσεύχεσθε πάντοτε τὴν αὐγήν, τὸ βράδυ καὶ τὰ μεσάνυκτα. Ἀκούσατε, ἀδελφοί μου, πῶς πρέπει νὰ γίνεται ὁ σταυρὸς καὶ τί σημαίνει.

Πρῶτον· ὅπως ἡ Ἁγία Τριὰς δοξάζεται εἰς τὸν οὐρανὸν ἀπὸ τοὺς Ἀγγέλους, οὕτω καὶ σὺ νὰ σμίγης τὰ τρία σου δάκτυλα τῆς δεξιᾶς χειρὸς· καὶ μὴ δυνάμενος νὰ ἀναβῇς εἰς τὸν οὐρανὸν νὰ προσκυνήσης, βάνεις τήν χεῖραν σου εἰς τὴν κεφαλήν σου (διότι ἡ κεφαλὴ σημαίνει τὸν οὐρανὸν) καὶ λέγεις:

«Καθὼς οἱ Ἄγγελοι δοξάζουσι τὴν Ἁγία Τριάδα εἰς τὸν οὐρανόν, ἔτσι καὶ ἐγὼ ὡς δοῦλος δοξάζω καὶ προσκυνῶ τὴν Ἁγίαν Τριάδα»· καὶ καθὼς τὰ δάκτυλα εἶνε τρία, εἶνε ξεχωριστά, εἶνε καὶ μαζί, ἔτσι καὶ ἡ Ἁγία Τριὰς εἶνε τρία πρόσωπα, ἀλλ’ εἰς Θεός.

Κατεβάζων τὸ χέρι σου εἰς τὴν κοιλίαν σου νὰ λέγης: «Σὲ προσκυνῶ καὶ Σὲ λατρεύω, Κύριέ μου, ὅτι κατεδέχθης καὶ ἐσαρκώθης εἰς τὴν κοιλίαν τῆς Θεοτόκου διὰ τὰς ἁμαρτίας μας». Τὸ βάζεις λοιπὸν εἰς τὸν δεξιόν σου ὦμον καὶ λέγεις:

«Σὲ παρακαλῶ, Θεέ μου, νὰ μὲ συγχωρήσης καὶ νὰ μὲ βάλης εἰς τὰ δεξιά σου μὲ τοὺς δικαίους». Βάνοντάς το πάλιν εἰς τὸν ἀριστερὸν ὦμον λέγεις:

«Σὲ παρακαλῶ, Κύριέ μου, μὴ μὲ βάλης εἰς τὰ ἀριστερὰ μὲ τοὺς ἁμαρτωλούς». Ἔπειτα κύπτοντας κάτω εἰς τὴν γῆν:

«Σὲ δοξάζω, Θεέ μου, Σὲ προσκυνῶ καὶ Σὲ λατρεύω, ὅτι καθὼς ἐβάλθηκες εἰς τὸν τάφον, ἔτσι θὰ βαλθῶ καὶ ἐγώ». Καὶ ὅταν σηκώνεσαι ὀρθός, φανερώνει τὴν ἀνάστασιν καὶ λέγεις: «Σὲ δοξάζω καὶ Σὲ προσκυνῶ, Κύριέ μου, ὅτι ἀνέστης ἐκ νεκρῶν διὰ νὰ μᾶς χαρίσης ζωὴν αἰώνιον. Αὐτὸ σημαίνει ὁ Σταυρός!»

Ἡ δύναμις τοῦ Σταυροῦ

Συνεχίζει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αιτωλός:

Νὰ εἴπωμεν καὶ ἕνα παράδειγμα, νὰ ἰδῆτε τὴν δύναμη τοῦ Σταυροῦ.

Εἰς τὴν Αἴγυπτον ἦτον ἕνας βασιλεὺς ἀσεβὴς· εἶχε καὶ ἕνα Ἑβραῖον βεζίρην, ὅστις ἔπειτα ἐγένετο Τοῦρκος. Εἰς την Ἀλεξάνδρειαν ἦτον ἕνας Πατριάρχης, τὸ ὄνομα Ἰωακείμ, ἅγιος ἄνθρωπος καὶ σοφός. Ἀκούων ὁ βασιλεὺς ὅτι ἦτο ἅγιος ἄνθρωπος ὁ Πατριάρχης, τὸν ἠγάπα πολύ.

Λέγει ὁ Ἑβραῖος τοῦ βασιλέως:

-Κάτι πολλὴν ἀγάπην ἔχεις εἰς τὸν Πατριάρχην.

Τοῦ λέγει ὁ βασιλεύς:

-Ο Πατριάρχης εἶναι καλὸς ἄνθρωπος.

Τοῦ λέγει ὁ Ἑβραῖος:

-Κρᾶξε, βασιλεῦ, τὸν Πατριάρχην νὰ ἔλθη νὰ διαλεχθῶμεν μαζί, καὶ νὰ ἰδῇς ὅπου θὰ μείνη ἀναπολόγητος. Ἔκραξεν ὁ βασιλεὺς τὸν Πατριάρχην νὰ ἔλθη.

Λέγει του ὁ Ἑβραῖος:

-Ἐγὼ θέλω, Πατριάρχη, νὰ διαλεχθῶμεν μερικὰ περὶ πίστεως.

-Μὲ τὸν ὁρισμόν σου· ἕτοιμος εἶμαι διὰ τὴν πίστιν μου νὰ χύσω καὶ τὸ αἷμα μου. Καὶ κάμνων ἀρχὴν ὁ Πατριάρχης νὰ φιλονικῇ μὲ τὸν Ἑβραῖον, μὲ ἕναν τρόπον ἐπιδέξιον πάντοτε τὸν ἐνίκα τὸν Ἑβραῖον.

Λέγει του ὁ Ἑβραῖος τοῦ Πατριάρχη:

-Διατὶ νὰ φιλονεικῶμεν; Ἀκούω ὅπου λέγει ὁ Χριστὸς εἰς τὸ Εὐαγγέλιον ὅτι «ὅστις ἔχει πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, μεταφέρει ἕνα βουνὸ ἀπὸ ἕνα μέρος εἰς ἄλλο». (Ματθ. 17,20)

-Μάλιστα, τοῦ λέγει ὁ Πατριάρχης.

Λέγει του ὁ Ἑβραῖος:

-Λοιπόν, ἂν εἶσαι ἄξιος, πρόσταξε καὶ σὺ νὰ γίνη, καὶ τότε νὰ πιστεύσω.

Τότε ἐζήτησεν ὁ Πατριάρχης τρεῖς ἡμέρας διορίαν, καὶ λέγει τοῦ βασιλέως:

-Ἕτοιμος εἶμαι διὰ τὸ πρόσταγμα ὅπου εἴπομεν.

Ἦτο ἐκεῖ ἕνα βουνὸ τρεῖς ὥρας μακράν. Λέγει ὁ Ἑβραῖος τοῦ Πατριάρχη νὰ σηκώση ἐκεῖνο τὸ βουνό. Τότε πιάνει ὁ Πατριάρχης καὶ θυμιάζει ἐκεῖνο τὸ βουνό, καὶ κάμνει τὸν σταυρό του τρεῖς φοράς, λέγων καὶ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶτα λέγει:

-Σὲ προστάζω, ἐσέ, βουνό, νὰ σηκωθῇς νὰ ἔλθης εἰς τὴν Αἴγυπτον. Καὶ ὤ τοῦ θαύματος! Εὐθὺς ἀσηκώθη τὸ βουνὸ καὶ ἐγένετο εἰς τρία, εἰς τύπον τῆς Ἁγίας Τριάδος, καὶ ἐκίνησε καὶ ἤρχετο. Φωνάζει ὁ βασιλεύς:

-Πατριάρχη, βοήθησέ μας, διότι ἐχαθήκαμεν.

Καὶ κάμνων δέησιν πάλιν ὁ Πατριάρχης, ἐστάθη τὸ βουνὸ εἰς ἔξ μίλια μακρὰν ἀπὸ τὴν πόλιν. Ἂλλ’ ὁ Ἑβραῖος δὲν ἐπίστευσε καὶ λέγει τοῦ βασιλέως:

-Ὁ Χριστός, λέγει καὶ ἄλλο· ὅτι «ὅποιος ἔχει πίστιν, ἂν πίη θανάσιμον φαρμάκι, δὲν ἀποθνήσκει» (Μαρκ. 16,18). Λοιπόν, εἶπε τοῦ Πατριάρχη νὰ τοῦ κάμω ἕνα φαρμάκι νὰ τὸ πίη, καὶ ἂν δὲν ἀποθάνη, νὰ πιστεύσωμεν καὶ ἡμεῖς. Νὰ ἠξεύρης καὶ τοῦτο, βασιλεῦ, ὅτι οἱ Χριστιανοὶ ἔχουν τὸν Σταυρὸν· κάμνοντές τον, τὰ διαλύουν ὅλα· καὶ τὸ πικρὸ τὸ κάμνουν γλυκό. Κάμνει λοιπὸν ὁ Ἑβραῖος τὸ φαρμάκι ἵνα ἅμα τὸ ἐγγίξη εἰς τὸ στόμα του ὁ Πατριάρχης, ἀποθάνη. Τὸ πηγαίνει εἰς τὸν βασιλέα καὶ τοῦ λέγει:

-Πρόσταξον τὸν Πατριάρχην νὰ τὸ πίῃ, καὶ νὰ μὴ κάμη τὸν Σταυρόν του. Κράζει ὁ βασιλεὺς τὸν Πατριάρχην καὶ τὸν προστάζει νὰ πίη τὸ φαρμάκι ὡς ἤθελεν ὁ Ἑβραῖος.

-Καλά, λέγει ὁ Πατριάρχης· μοῡ ἔδωσες, βασιλεῦ, τοῦτο τὸ ποτήρι, μὰ δὲν μοῦ εἶπες πόθεν νὰ τὸ πίω· καὶ κάμνων τὸ δεξιόν του χέρι ὡς νὰ εὐλογῇ εἰς τύπον, ἐρωτᾶ πόθεν νὰ τὸ πίη , ἐντεῦθεν ἢ ἐκεῖθεν, καὶ τὸ σταυρώνει. Ἀμὴ ἐκεῖνος δὲν τὸ ἐκατάλαβε. Λέγει του ὁ Ἑβραῖος:

– Πίε τὸ ὅθεν θέλεις. Καὶ πίνοντάς το ὁ Πατριάρχης ἔμεινεν ὑγιής. Λέγει τότε τοῦ βασιλέως:

-Ἐγὼ ἔπια ὅλο τὸ φαρμάκι· ὁ δὲ Ἑβραῖος νὰ ξεπλύνη τὸ ποτήρι μὲ ὀλίγον νερὸ καὶ νὰ τὸ πίη . Καὶ ἂν δὲν πάθη τίποτε, νὰ πιστεύσωμεν καὶ ἡμεῖς εἰς τὴν πίστιν του. Δὲν ἤθελεν ὁ Ἑβραῖος νὰ τὸ πίη, τὸν ἐβίασεν ὅμως ὁ βασιλεύς, καὶ τὸ ἔπιε· καὶ ὤ τοῦ θαύματος! ἔσκασεν εὐθὺς καὶ ἀπέθανεν.

Ἐκαταλάβατε, ἀδελφοί μου; Ὅστις ἔχει πίστιν εἰς τὸν Χριστόν μας, καὶ εἶναι καθαρός, δὲν παθαίνει κανὲν κακόν.

Μὲ καθαράς χεῖρας τὸ Σημεῖον τοῦ Σταυροῦ

Προσθέτει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αιτωλός:

Θέλετε ν’ ἀκούσετε καὶ ἄλλο διὰ τὸν σταυρόν, πὼς δὲν ἐνεργεῖ, ὅταν εἶνε μολυσμένο τό χέρι ἀπὸ ἁμαρτίας;

Ἦτον ἕνας ἄνθρωπος ὀνομαζόμενος Ἰουλιανὸς ἀναγνώστης, ὅστις ἐσπούδασε γράμματα μὲ τὸν Μέγαν Βασίλειον, ὁ ὁποῖος ἠθέλησε νὰ γίνη βασιλεύς. Πηγαίνει λοιπὸν καὶ εὑρίσκει ἕνα μάγον Ἑβραῖον καὶ τοῦ λέγει:

-Εἶσαι καλὸς νὰ μὲ κάμης βασιλέα καὶ νὰ σὲ κάμω βεζίρη;

Τοῦ λέγει ὁ μάγος:

-Ἀρνήσου τὸν Χριστόν, καὶ ἐγὼ σὲ κάμω. Λέγει του ὁ Ἰουλιανός:

-Τὸν ἀρνοῦμαι. Τότε κάμνει ἕνα γράμμα ὁ μάγος καὶ τοῦ λέγει:

-Πᾶρε τοῦτο τὸ χαρτὶ καὶ πήγαινε εἰς ἕνα μνῆμα ἑλληνικὸ καὶ ρίψε το ὑψηλὰ καὶ θὰ ἔλθουν δαίμονες· καὶ ὅ,τι σοῦ κάμνουν μὴ φοβηθῇς καὶ νὰ μὴ κάμης τὸν σταυρόν σου, διότι θὰ φύγουν. Ἐπῆγεν ὁ Ἰουλιανὸς εἰς τὸ μνῆμα καὶ ρίχνοντας τὸ χαρτὶ ἦλθαν οἱ δαίμονες. Αὐτὸς φοβηθεὶς καὶ κάμνοντας τὸν σταυρόν του ἔφυγον οἱ δαίμονες. Πηγαίνει εὐθὺς εἰς τὸν μάγον καὶ τοῦ λέγει τα γενόμενα. Τότε τοῦ λέγει ὁ μάγος:

-Πήγαινε νὰ σφάξης ἕνα παιδὶ καὶ νὰ μοῦ φέρης τὴν καρδιά του. Ἐπῆγε καὶ ἔσφαξε τὸ παιδὶ καὶ τοῦ ἔφερε τὴν καρδία. Τότε κράζει πάλιν τοὺς δαίμονας ὁ μάγος. Αὐτὸς πάλιν ἀπὸ τὸν φόβον του ἔκαμε τὸν σταυρὸν· ἀλλ’ οἱ δαίμονες δὲν ἐφοβήθησαν, διότι ἦτο μολυσμένος ἀπὸ τὸν φόνον. Ἔτσι ἔκαμε τὸ θέλημά του καὶ ἐβασίλευσε δυὸ χρόνους καὶ ἐπῆγεν εἰς τὴν κόλασιν νὰ καίεται πάντοτε. Πρέπει καὶ ἡμεῖς νὰ εἴμεθα καθαροὶ ἀπὸ ἁμαρτίας, καὶ τότε φεύγει ὁ διάβολος.

Ἱερὴ προτροπή

Ὁ σοφὸς μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κύριος Συμεών ἀναφέρει τὰ ἑξῆς: «Ὀφείλουμε νὰ κάνουμε τὸ Σταυρό μας σωστά, μὲ ἀκρίβεια μὲ τέτοιο τρόπο ποὺ νὰ δείχνει σεβασμὸ πρὸς τὸ ἱερὸ σύμβολο, ποὺ νὰ φανερώνει ἀληθινὴ εὐλάβεια. Ὁ Σταυρὸς εἶναι τὸ ἀκαταγώνιστο ὅπλο μας. Ἀποτελεῖ τὴν ταυτότητά μας ὡς Χριστιανῶν. Εἶναι τὸ πιὸ μεγάλο καὶ ἀσφαλὲς φυλαχτό! Γι’ αὐτὸ καὶ χρεωστοῦμε νὰ τὸν φέρουμε πάντοτε ἐπάνω μας. Ἄλλου εἴδους σύμβολα δὲν ἔχουν θέση σὲ χριστιανοὺς καὶ εἶναι ἀπαράδεκτο τὸ φαινόμενο πολλῶν χριστιανῶν πού, εἴτε ἀπὸ ἄγνοια εἴτε ἀπὸ σνομπισμό, ἀντὶ γιὰ τὸ Σταυρὸ τοῦ Κυρίου φέρουν ἐπάνω τους κάποια γελοῖα ἤ δαιμονικὰ σύμβολα. Τὸ ἀληθινὸ στολίδι τοῦ πιστοῦ εἶναι μόνο ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ».

Ἐπειδὴ ζοῦμε σὲ καιροὺς Ἀποκαλύψεως ὀφείλουμε νὰ κρατήσουμε μέσα στὴ καρδιά μας τὴν προφητεία τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ: «νἄχετε τὸ Σταυρὸ στὸ μέτωπο γιὰ νὰ σᾶς γνωρίσουν ὅτι εἶσθε Χριστιανοί».

Μέ θερμές ευχές γιά καλή μετάνοια

Ἀρχιμ. Παῦλος Ντανᾶς
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Αἰτωλίας & Ἀκαρνανίας