Εις μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Ωφέλιμη προσέγγιση για καλοπροαίρετες ψυχές

 Posted on 25 Ιανουαρίου, 2025

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Ν. ΚΟΥΒΑΛΑΚΗΣ

Η οπτική της εποχής μέσα από τον βίο του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου.

Σήμερα, 25 Ιανουαρίου, είναι μνήμη γιορτής ενός μεγάλου Αγίου μας, Πατέρα της Εκκλησίας, έναν από τους τρεις Ιεράρχες μας, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου.

Την ζωή ενός Αγίου την διαβάζουμε για να μπορέσουμε νοερά να εισέλθουμε στον βαθμό μετανοίας του και μέσα από το παράδειγμα του τρόπου ζωής του να μπορέσουμε και εμείς να μπούμε στον καλό αγώνα.

Πληροφορίες Οικογένειας
1) Πατέρας : Άγιος Γρηγόριος Επίσκοπος Ναζιανζού (1 Ιανουαρίου)
2) Μητέρα : Αγία Νόννα (5 Αυγούστου)
3) Αδελφός : Άγιος Καισάρειος (9 Μαρτίου)
4) Αδελφή : Αγία Γοργονία (23 Φεβρουαρίου)

Συμπέρασμα : Στην πνευματική ζωή δεν υπάρχει τύχη.
Και γενικά στην ζωή του Χριστιανού δεν είναι αποδεκτή η τύχη. Άγιοι γονείς, τα παιδιά θα πάρουν ευσεβείς νουθεσίες Κυρίου, θα ακολουθήσουν ενάρετο τρόπο ζωής και τότε πραγματικά θα καμαρώσουν οι γονείς αυτά.
Βλέπουμε την μεγάλη ευθύνη των γονέων που θα είναι και από τις βασικές αιτίες κολασμού και καταδίκης τους αν δεν οδηγήσουν τα τέκνα τους στην ευσέβεια.

Δεν πρέπει να κάνουμε τα παιδιά μας καλά.
Καλά παιδιά και διεφθαρμένα στην αμαρτία μεγαλώνουν και οι ειδωλολάτρες και άπιστοι.

Τα παιδιά μας πρέπει να τα οδηγήσουμε στην μετάνοια, στην πνευματική ζωή. Το παράδειγμα μπροστά μας. Η οικογένεια του Αγίου Γρηγορίου !

Ο Άγιος γεννήθηκε το 329 μ. Χ.
Είναι εποχή που μαστίζεται η Αυτοκρατορία από την αίρεση του Αρείου, από τους μεγαλύτερους αιρεσιάρχες της ιστορίας. Δόλιος και δαιμονοκρατούμενος με εωσφορικό εγωισμό.
Μόλις έχει καταδικαστεί η αίρεση του, πριν λίγα χρόνια (325 μ. Χ).
Ενώ δηλαδή ο Άγιος Γρηγόριος μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον καταδίκης της αίρεσης με Οικουμενική Σύνοδο και μάλιστα η πρώτη, δείγμα πόσο ταλαιπώρησε ο Άρειος και η ψευδοδισκαλια του την αυτοκρατορία, παρά ταύτα το 372 μ. Χ αναλαμβάνει την επισκοπή Σασίμων, 43 ετών τότε ο Άγιος, περιοχή που δεν μπόρεσε να ποιμάνει γιατί οι κάτοικοι ήταν κάτω από την αίρεση του Αρείου !

Η θεία Πρόνοια τον φέρνει στην Κωνσταντινούπολη (378 μ.Χ.), όπου υπερασπίζεται με καταπληκτικό τρόπο την Ορθοδοξία και χτυπά καίρια τους Αρειανούς, που είχαν πλημμυρίσει την Κωνσταντινούπολη.

Η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη. Όλοι οι ναοί της Βασιλεύουσας ήταν στα χέρια των αιρετικών. Όμως ο Άγιος δεν απελπίζεται. Μετατρέπει ένα δωμάτιο στο σπίτι που τον φιλοξενούσαν σε ναό και του δίνει συμβολικό όνομα. Ονομάζει το ναό Αγία Αναστασία δείγμα ότι πίστευε στην ανάσταση της Ορθόδοξης Πίστης.

Οι αγώνες είναι επικίνδυνοι. Οι αιρετικοί ανεβασμένοι πάνω στις σκεπές των σπιτιών του πετούν πέτρες και έτσι ο Άγιος Γρηγόριος δοκιμάζεται πολύ. Στο ναό της Αγίας Αναστασίας εκφωνεί τους περίφημους πέντε θεολογικούς λόγους που του έδωσαν δίκαια τον τίτλο του Θεολόγου.

Μετά το σκληρό αυτό αγώνα, ο Μέγας Θεοδόσιος τον αναδεικνύει Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (381 μ.Χ.). Η Β’ Οικουμενική Σύνοδος τον αναγνώρισε ως Πρόεδρό της. Όμως μια μερίδα επισκόπων τον αντιπολιτεύεται για ευτελή λόγο. Τότε ο Γρηγόριος, αηδιασμένος, δηλώνει τη παραίτησή του, αναχωρεί στη γενέτειρά του Αριανζό και τελειώνει με ειρήνη τη ζωή του, το 390 μ.Χ.

Βλέπουμε δηλαδή μισό αιώνα μετά την καταδίκη της αίρεσης πλημμύρα η περιοχή από αιρετικούς.
Παραχωρεί δηλαδή σχεδόν έναν αιώνα ο Χριστός η Εκκλησία να μαστίζεται από αίρεση βαριάς μορφής και μάλιστα να είναι και αυτή που κυριαρχεί στην Βασιλεύουσα !

Μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε έστω λίγο τι σημαίνει αυτό;! Πω πω ! Φοβερό.

Γιατί άραγε επιτρέπει ο Χριστός αυτό;
Η Εκκλησία του Χριστού ανέκαθεν διώκεται.

Γιατί ;
Για να βγάζει Αγίους !

Πώς θα αναδειχτούν οι Άγιοι;
Είτε με προσωπική κακοπάθεια καταπολέμησης των παθών μέσα από το μαρτύριο της συνειδήσεως ή από τέτοιες καταστάσεις γενικών διωγμών !

Σήμερα έχουμε διωγμό στην κοινωνία και κατά επέκταση μέσα στην Εκκλησία;

Έχουμε! Έχουμε την γενική αίρεση της Εκκοσμίκευσης με ειδικά σκέλη την τελευταία περίοδο την μασκοφορία μέσα στους ναούς και την αποδοχή μέτρων βιασμού των ανθρώπων με διαβολικά φάρμακα και πλήρης ασέβειας με την συμπεριφορά μέσα στους ναούς.

Ντρέπομαι με λύπη… που θα έπρεπε αυτά να λέγονται από το ράσο… και αναγκάζομαι να τα γράφω εγώ. Θα έπρεπε να μιλάνε οι Ιερείς και Ποιμένες και να τρέμει η γη. Να εξαφανίζονται τα δαιμόνια από μπροστά τους.

Αντιθέτως τους είδαμε πριν λίγο καιρό στην δαιμονική ψευτοπανδημία να κάνουν λιτανεία το σκήνωμά του καταπατώντας την ιερωσύνη τους και προσβάλλοντας τον Άγιο μας.

Στεναχώρια, Θλίψη, Πνευματικός Μαρασμός

Μετά όμως αντικρύζω σκεπτόμενος νοερά τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο. Τον διωγμό της τότε Εκκλησίας απέναντι του.

Από τα 17 μέχρι τα 30 σπούδασε τις επιστήμες του κόσμου.
Θα μπορούσε να έχει έδρα καθηγητή.
Να έχει δόξες.
Να μην ανακατεύεται.
Να κοιτάξει και αυτός όπως όλοι την «πάρτη » του.
Να περάσει μια ωραία ζωή με μια καλή οικογένεια, όχι Αγία, με αποδοχή των πλανών του Συστήματος.

Προτίμησε να εκπροσωπήσει την αλήθεια.
Η αλήθεια είναι ο Χριστός.

Το παράδειγμα που μας δίνει ο Άγιος μέσα από την Αγία οικογένεια του, τις σπουδές του που δεν του σκότισαν τα εσώψυχα του, και την πολεμική για την υπεράσπιση της Αλήθειας ας φωτίσουν την ζωή μας στο δρόμο της μετανοίας και ας του ζητήσουμε σήμερα και κάθε μέρα να μας δίνει δύναμη και βοήθεια να εκπροσωπήσουμε και εμείς στην ζωή μας την Αλήθεια.

Άγιε Γρηγόριε,

Υποκλίνομαι στο μεγαλείο την ψυχής σου.
Τις πρεσβείες σου

»Προς τί η τυραννία; ήρθα στη ζωή, καλώς.
Γιατί χτυπιέμαι από τις τρικυμίες της ζωής;
Θα πω έναν λόγο, θρασύ μεν, αλλά θα τον πω:
Αν δεν ήμουν δικός Σου, θά’μουν, Χριστέ μου, αδικημένος.

Γεννιόμαστε, λιώνουμε, ολοκληρωνόμαστε,
νυστάζω, κοιμάμαι, αγρυπνώ, περπατώ,
αρρωσταίνουμε, είμαστε υγιείς, απολαύσεις, πόνοι.
Να ζεις τους κύκλους του ήλιου, όσους είναι της γης,
να πεθάνεις, να σαπίσει η σάρκα σου. Αυτά περνάν και τα ζώα,
που είναι μεν άτιμα, αλλ’όμως ανεύθυνα.
Τί είμαι εγώ λοιπόν παραπάνω; Τίποτα, εκτός απ’τον Θεό.»

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος