Ὅσιος Βιτάλιος ἔδινε χρήματα στίς πόρνες γιά νά μήν ἁμαρτήσουν.

 Posted on 11 Ιανουαρίου, 2024

Ἀρχιμανδρίτου Παύλου Ντανᾶ, Ἱεροκήρυκος

Στίς 11 Ἰανουαρίου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τόν Ὅσιο Βιτάλιο, ὁ ὁποῖος προερχόταν ἀπό τήν Μονή τοῦ ἀββά Σερίδου, ἡ ὁποία βρισκόταν στήν σημερινή Γάζα. Ἀναχώρησε ἀπό τό Μοναστήρι του καί ἐγκαταστάθηκε στήν Ἀλεξάνδρεια. Ἦταν τότε ἑξήντα χρόνων. Καί τί ἔκανε ὁ θεοφιλής αὐτός Ὅσιος;

Ἄρχισε μέ ἐπιμέλεια νά καταγράφει ὅλες τίς πόρνες πού κατοικοῦσαν στά διάφορα σπίτια τῆς ἁμαρτίας. Ἔπιασε καί μία ἐργασία καί ἔπαιρνε μισθό δώδεκα ὀβολούς τήν ἡμέρα. Ἀπό αὐτά τά χρήματα, μέ τόν ἕναν ὀβολό ἀγόραζε ξηρούς καρπούς καί ἔτρωγε καί τά ὑπόλοιπα τά διέθετε ὡς ἑξῆς:

Κάθε νύκτα πήγαινε στό σπίτι τῆς ἁμαρτίας, συναντοῦσε τήν ἁμαρτωλή γυναίκα, τῆς ἔδινε χρήματα καί ἔλεγε:

– Πάρε αὐτά τά χρήματα καί σέ παρακαλῶ αὐτή τή νύκτα μή διαπράξεις, γιά χάρη μου, τήν ἁμαρτία.

Ἐκεῖνος παρέμενε ὅλη τήν νύχτα σέ μιά γωνιά τοῦ σπιτιοῦ καί γονατιστός προσευχόταν θερμά γιά τήν ψυχή τῆς ἁμαρτωλῆς γυναίκας. Μόλις ἄρχιζε νά χαράζει, ἀναχωροῦσε, ἀφοῦ προηγουμένως τήν ἔβαζε νά ὁρκισθεῖ πώς δέν θά ἀποκαλύψει τήν πράξη του αὐτή σέ κανέναν.

Καί πραγματικά τό γεγονός αὐτό ἦταν μυστικό. Μόνο μία ἀπό αὐτές κάποτε τόλμησε νά περιφρονήσει τούς ὅρκους καί νά ἀποκαλύψει τό ἔργο τοῦ Ὁσίου. Δαιμονίστηκε, ὅμως, ἀμέσως μέ τήν προσευχή του, γιά νά φοβηθοῦν oἱ ἄλλες καί καμιά νά μήν τολμήσει πλέον νά φανερώσει κάτι ἀπό τή ζωή του.

Κατήγγειλαν δέ κάποιοι στόν Πατριάρχη, τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Ἐλεήμονα, τήν «διαγωγή» τοῦ μοναχοῦ, πού σκανδάλιζε συναναστρεφόμενος ἁμαρτωλές γυναῖκες. ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὅμως φωτισμένα, δέν ἔλαβε κανένα μέτρο ἐναντίον του, διότι ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ Βιτάλιος ἀπέβλεπε μόνο στήν σωτηρία τῶν ψυχῶν τῶν ἁμαρτωλῶν ἐκείνων γυναικῶν. Γι’ αὐτό δέν ἀγανακτοῦσε ποτέ ἐναντίον αὐτῶν πού τόν κατηγοροῦσαν, ἀλλά προσευχόταν στόν Θεό νά τούς συγχωρήσει γιά τήν ἀνάρμοστη συμπεριφορά τους.

Μέ τό ἔργο αὐτό ἔγινε ἀφορμή νά σωθοῦν πολλές ἁμαρτωλές γυναῖκες. Βλέποντας οἱ γυναῖκες ἐκεῖνες τήν ὁλονύκτια ἀγρυπνία τοῦ Ὁσίου καί τήν ἐπίμονη προσευχή, πού ἔκανε γι’ αὐτές, μετανοοῦσαν καί ἐγκατέλειπαν τίς αἰσχρές πράξεις. Ἄλλες ἐγκατέλειπαν τό ἐπάγγελμα αὐτό, ἄλλες ἔπαιρναν νόμιμο σύζυγο καί ἔκαναν γάμο καί ἄλλες γινόταν μοναχές.

Κανείς ποτέ στήν Ἀλεξάνδρεια δέν εἶχε ἀντιληφθεῖ τό θεάρεστο αὐτό ἔργο τοῦ Βιταλίου, ὅσο ζοῦσε. Κάποτε, ἐνῶ ἔφευγε ἀπό τήν κακόφημη συνοικία τῆς πρωτεύουσας, τόν συνάντησε ἕνας διεφθαρμένος ἄνθρωπος πού πήγαινε νά κάνει τήν ἁμαρτία. Αὐτός χτύπησε μέ ὅλη τή δύναμη τοῦ χεριοῦ του τό πρόσωπο τοῦ Βιταλίου καί φώναξε:

– Πότε, ἐπιτέλους, θά ἀπομακρυνθεῖς ἀπό τίς αἰσχρές σου πράξεις, χριστιανοκάπηλε;

Τότε ὁ Γέροντας Βιτάλιος τοῦ ἀπάντησε:

– Φτωχέ ἄνθρωπε, πρόκειται νά σοῦ δοθεῖ δυνατό ράπισμα, πού θά σοῦ φέρει τόσο πόνο, ὥστε μέ τίς κραυγές σου θά συγκεντρωθεῖ σχεδόν ὅλη ἡ Ἀλεξάνδρεια.

Μετά ἀπό ἀρκετό χρόνο, ὁ Βιτάλιος ἀπέρχεται πρός τόν Κύριο στό κελλί του στήν Ἀλεξάνδρεια. Ὁ θάνατός του ἔγινε γνωστός μέ τόν ἀκόλουθο τρόπο: Στόν ἄνθρωπο ἐκεῖνο πού εἶχε χτυπήσει τόν Ὅσιο ἐμφανίζεται ἕνας φοβερός Αἰθίοπας καί τοῦ δίνει ἕνα φοβερό ράπισμα στό πρόσωπό του, πού ὁ κρότος ἔγινε αἰσθητός σέ ἀρκετή ἀπόσταση, καί τοῦ λέει:

– Πάρε αὐτό τό ράπισμα, σοῦ τό στέλνει ὁ μοναχός Βιτάλιος, ὅπως σοῦ εἶχε πεῖ.

Ἀμέσως αὐτός δαιμονίστηκε καί ἄρχισε νά κυλιέται στό δρόμο. Τότε μαζεύτηκαν ὅλοι οἱ κάτοικοι τῆς Ἀλεξάνδρειας νά δοῦν αὐτό τό γεγονός. Αὐτός τότε ἄρχισε νά σκίζει τά ροῦχα του καί νά φωνάζει:

– Ἐλέησέ με, δοῦλε τοῦ Θεοῦ, Βιτάλιε, γιατί ἁμάρτησα στόν Θεό καί ἀπέναντί σου.

Σέ λίγο ὁ δαιμονισμένος ἄρχισε νά τρέχει γρήγορα πρός τό κελλί τοῦ Ὁσίου. Μόλις ἔφτασε ἐκεῖ, μερικοί ἄνθρωποι μπῆκαν μέσα στό κελλί γιά νά εἰδοποιήσουν τόν Ὅσιο. Ἔμειναν ὅμως κατάπληκτοι, ὅταν εἶδαν ὅτι εἶχε πεθάνει γονατιστός σέ στάση προσευχῆς. Στό ἔδαφος διάβασαν αὐτά πού εἶχε γράψει: «Κάτοικοι τῆς Ἀλεξάνδρειας, μή κρίνετε τίποτα πρόωρα μέχρι νά ἔλθει ὁ Κύριος».

Στήν κηδεία του παραβρέθηκε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμων καί ὅλες ἐκεῖνες οἱ ἁμαρτωλές γυναῖκες, πού εἶχαν ἀλλάξει ζωή ἐξ αἰτίας τοῦ Ὁσίου. Ἔλεγαν χαρακτηριστικά ὅτι ποτέ δέν σήκωσε τά μάτια του ὁ Ὅσιος νά παρατηρήσει μιά ἀπό αὐτές. Ὁ δαιμονισμένος ἔγινε καλά μέ τήν χάρη τοῦ Ὁσίου.

Ἁγιολογικό μήνυμα

Στό πρόσωπο τοῦ Ὁσίου Βιταλίου συναντοῦμε τήν ἀγάπη γιά τήν ἄσκηση καί τήν καθαρότητα. Ὁ Ὅσιος εἶχε ἐνστερνησθεῖ τά λόγια τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «τό σῶμα δέν εἶναι γιά τήν πορνεία. εἶναι γιά τόν Κύριο καί ὁ Κύριος γιά τό σῶμα» (Α΄ Κορ. 6, 13). Ἀφοῦ ὁ ἴδιος νίκησε «τό φρόνημα τῆς σαρκός» (Ρωμ. 8, 6-7), ξερίζωσε τά πάθη πού φώλιαζαν στήν καρδιά του καί ἔσβησε τίς προσβολές τῶν λογισμῶν τῆς κακίας, ἤθελε κι ἄλλες ψυχές νά πολεμήσουν τά σκοτεινά πάθη.

Διά τοῦτο καί ἐπέλεξε μιά διακονία πού ξεπερνάει τήν ἀνθρώπινη λογική. Ἡ πράξη του ἦταν οὐράνια, ἐξαίσια, ὑπερφυσική. Δέν ὑπολόγισε τόν ἑαυτό του. Κοπίασε, θυσιάστηκε γιά νά πολεμήσει τήν ἁμαρτία καί νά ἐλευθερώσει τίς εἰκόνες τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν σκλαβιά καί τήν παγίδα τῆς διαφθορᾶς.

Στόν βίο τοῦ Ἁγίου Βιταλίου ἰσχύουν τά λόγια τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος: «Ποιός νίκησε τό σῶμα; Αὐτός πού συνέτριψε τήν καρδιά. Καί ποιός συνέτριψε τήν καρδιά; Αὐτός πού ἀρνήθηκε τόν ἑαυτό του. Γιατί πῶς νά μήν συντριβεῖ ἐκεῖνος πού πέθανε ὡς πρός τό θέλημα τῆς σαρκός του;».

Ὁ Ὅσιος Βιτάλιος μᾶς συγκινεῖ μέ τόν ἀσκητικό του βίο, τήν φίλαγνη διάθεση, τήν συγχωρητικότητα, τήν θεάρεστη συμπεριφορά του, τόν θεῖο ἔρωτα καί τήν ἀγάπη του πρός τόν ἁμαρτωλό ἄνθρωπο.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’. Ταῖς τῶν δακρύων σου ροαῖς.

Ταῖς ἐπαγρύπνοις σου εὐχαῖς, γυναικῶν ἀκολάστων βίον
ἐξήγνισας, καί ἀλαλήτοις στεναγμοῖς, εἰς τήν μετάνοιαν
ταύτας ἀνεκάλεσας, καί ὠθήσας πολλάς, εἰς σωφροσύνης
ζωήν καί ἀσκήσεως. Βιτάλιε πανόσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ
Θεῷ, σωθῆναι κόσμον ἅπαντα.
(Μητροπολίτης Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων κ. Σεραφείμ)