Κυριακή ΙΒ΄Λουκά – Σωματική και Πνευματική λέπρα

«καί αὐτοί ἦραν φωνήν λέγοντες· 

Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς». (Λουκ. ιζ΄ 13)

Μέ πολλή συγκίνηση, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἀκοῦμε στήν ἐκκλησία τό εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς, τό ὁποῖο μᾶς ὁμιλεῖ γιά τή θεραπεία τῶν δέκα λεπρῶν.  Ἡ ἀσθένεια τῆς λέπρας δυνάστευε τά θύματά της διά μέσου τῶν αἰώνων ἀπό ἀμνημονεύτων χρόνων.  Ἡ Γραφή ἀναφέρει περιπτώσεις λεπρῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ἔτυχαν θεραπείας εἴτε ἀπό τούς προφῆτες εἴτε ἀπό τόν Κύριο.  Στίς μέρες μας βέβαια ἡ ἀσθένεια αὐτή δέν ἔχει ἐκλείψει ἀλλά ἔπαψε νά εἶναι φόβος καί τρόμος.

Ἡ βοήθεια τήν ὁποία παρέχει ἡ σύγχρονη ἰατρική ἐπιστήμη κρατάει τούς παθόντες μέσα στό κοινωνικό σύνολο.  Ἔτσι οἱ συνάνθρωποί τους δέν ἔχουν γνώση τοῦ πράγματος καί δέν μποροῦν πιά νά τούς διακρίνουν καί νά τούς ἀπομονώνουν, ὅπως συνέβαινε μέχρι τόν περασμένο αἰῶνα.  Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί μέχρι πρόσφατα ζοῦσαν στά νοσοκομεῖα, τά γνωστά ὡς λεπροκομεῖα.

Ἡ ἀντιμετώπισή τους καί ἀπό τούς ἐκπροσώπους τῆς θρησκείας ἀκόμη ἦταν ἐχθρική καί πολύ περιφρονητική.  Ἀφοῦ οἱ ραββῖνοι τούς πετροβολοῦσαν, ὅταν τούς συναντοῦσαν, γιά νά μήν τούς πλησιάζουν.  Στίς συναγωγές δέ ἔμπαιναν πρῶτοι καί ἔβγαιναν τελευταῖοι ὥστε νά μήν ἔρχονται σέ ἐπικοινωνία μέ τούς ὑγιεῖς.  Σίγουρα ὅλα τοῦτα δημιουργοῦσαν στούς λεπρούς τεράστια ψυχολογικά προβλήματα.

Ἡ ζωή τῶν λεπρῶν ἀφοῦ κυλοῦσε μέσα σέ τοῦτα τά πλαίσια κουβαλοῦσε τήν ἀπομόνωση, τή θλίψη, τό αἴσθημα τῆς διαφορετικότητος καί συνάμα τῆς ἀπόρριψης ἀπό τούς ἄλλους.  Ἡ σύντομη ἀλλά παρακλητική προσευχή τῶν δέκα λεπρῶν πρός τόν Κύριο, ἔστω καί ἀπό ἀπόσταση, κίνησε τό ἔλεος τοῦ Κυρίου καί τούς χάρισε τήν ὑγεία τους.  Μετά τήν ἀποθεραπεία τους ἐξαίρεση ἀπετέλεσε ὁ Σαμαρείτης, γιατί ἀναζήτησε τόν Κύριο καί ἐξέφρασε τή βαθιά εὐγνωμοσύνη του.

Ἀπό τό ἐπεισόδιο αὐτό βλέπουμε πόσο γρήγορα ὁ ἄνθρωπος ξεχνᾶ τούς εὐεργέτες του, ἰδιαίτερα ὅταν ξεπεράσει κάποιο πρόβλημά του.  Ἄς μνημονεύσουμε μερικά παραδείγματα μέσα ἀπό τόν κύκλο τῆς ζωῆς.  Μήπως μέ τόν ἴδιο τρόπο δέ συμπεριφέρονται συχνά πυκνά τά παιδιά πρός τούς γονεῖς, οἱ λαοί πρός τούς κυβερνῆτες τους, οἱ κυβερνῆτες πρός τούς ὑπηκόους τους, οἱ μαθητές πρός τούς δασκάλους τους, οἱ ὑπάλληλοι πρός τούς ἐργοδότες τους καί οἱ ἐργοδότες πρός τούς ὑπαλλήλους τους;

Οἱ δέκα λεπροί γιά νά ἀποταθοῦν στόν Κύριο, σίγουρα εἶχαν κάποια πληροφορία γιά τά θαύματά του καί τή βεβαιότητα ὅτι θά ἀνακτοῦσαν τήν ὑγεία τους.  Ταυτόχρονα ὅμως τό αἴτημά τους καί ἡ ἐκπλήρωσή του ἐπαλήθευε αὐτά τά ὁποῖα εἰπώθησαν ἀπό τούς προφῆτες καί ὁ Κύριος τά ἔδωσε ὡς ἀπάντηση στούς μαθητές τοῦ Προδρόμου ὅταν ρωτήθηκε ποῖος εἶναι.  Ἐκεῖνος τούς εἶπε:

«πορευθέντες ἀπαγγείλατε Ἰωάννῃ, ἅ ἀκούετε καί βλέπετε·  τυφλοί ἀναβλέπουσι καί χωλοί περιπατοῦσι, λεπροί καθαρίζονται καί κωφοί ἀκούουσι, νεκροί ἐγείρονται καί πτωχοί εὐαγγελίζονται.» (Ματθ. ια΄ 4-5)  Ὅλες, λοιπόν, αὐτές οἱ θεραπεῖες ἀποτελοῦσαν σημεῖα τῆς ἀναγνωρίσεως τοῦ πραγματικοῦ Μεσσία.

Ἡ σωματική λέπρα στίς μέρες μας εὑρίσκεται κάτω ἀπό ἔλεγχο.  Δυστυχῶς ὅμως στόν κόσμο ἐπλεόνασε ἡ ἁμαρτία.  Ἔτσι παρατηρεῖται ἐξάπλωση τῆς πνευματικῆς λέπρας παντοῦ καί σέ μεγάλες διαστάσεις.  Τόν καθαρισμό ἀπό τή σωματική λέπρα τότε βεβαίωναν οἱ ἱερεῖς τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καί σήμερα τή λέπρα θεραπεύουν οἱ ἰατροί.  Τήν πνευματική λέπρα ὅμως καθαρίζουν καί θεραπεύουν οἱ ἱερεῖς τῆς ἐκκλησίας μέ τή θεία χάρη καί τήν τέλεση τῶν μυστηρίων, τά ὁποῖα ἐξασκεῖ ἡ Ἐκκλησία ὡς ἀγωγούς τῆς θείας χάριτος.  Αὐτά ἑνώνουν μέ τό χορηγό τῆς ζωῆς, τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό καί ὁδηγοῦν ἀταλάντευτα στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.  Ἀμήν!

Ελληνορθόδοξη Κοινότητα Απ. Βαρνάβα

http://blogs.sch.gr/kantonopou/