Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

Η νοερά προσευχή


Posted by kantonopou at Σεπτεμβρίου 29, 2010

Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη

Τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ, ἡ νοερὰ προσευχὴ εἶναι, λέγουν οἱ ἅγιοι Πατέρες, μυροδοχεῖον. Τὸ ἀνοίγεις, τὸ γέρνεις καὶ χύνεται τὸ μύρον, πληροῦται εὐοσμίας ὁ τόπος. Βοᾷς τὸ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ» καὶ ἀναδίδεται ἡ εὐωδία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, λαμβάνεις «ἀῤῥαβῶνα Θείου Πνεύματος». Διότι «τὸ ἅγιον Πνεῦμα συμπάσχον ἡμῖν ἐπιφοιτᾷ» καὶ «προτρέπεται εἰς ἔρωτα πνευματικῆς προσευχῆς». Καί, μάλιστα, προσεύχεται καὶ αὐτό, ἀντὶ δι᾿ ἡμᾶς ποὺ ξεχνούμεθα καὶ ἀναλαμβάνει τὰ ὑστερήματά μας, τὰς ἀκαθαρσίας ἡμῶν, τὴν πτωχείαν τῆς ὑπάρξεώς μας. Διότι εἴμεθα ἕκαστος ναὸς τοῦ Θεοῦ καὶ ὅταν προσευχώμεθα γινόμεθα ἱερουργοὶ τοῦ μεγάλου μυστηρίου. Δι᾿ αὐτὸ λέγει πολύ-πολὺ ὄμορφα ἕνας Πατὴρ τῆς Ἐκκλησίας: «Πάρε ἕνα θυμιατὸ νὰ θυμιάσῃς, διότι ὁ Χριστὸς εἶναι ἐδῶ εἰς τὴν καρδίαν σου, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἀνατέλλει τὸ Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ». Καὶ πάλιν ἀλλαχοῦ λέγει- «ὅταν ἀκούωμεν κανένα θυμιατὸ νὰ κτυπάῃ, ἂς ἐνθυμούμεθα ὅτι ναὸς εἴμεθα ἡμεῖς, καὶ ἂς νιώθωμεν νοερῶς ὅτι θυμιάζομεν τὸν Χριστόν, ποὺ εἶναι μέσα εἰς «ἡμᾶς, καί, ἔτσι, νὰ προσκυνῶμεν ταύτην τὴν σκηνὴν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».

http://agiabarbarapatras.blogspot.com/2010/09/blog-post_9152.html

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Κιτσάτος δρόμος

Κατεβαίνοντας από Αγ. Αναργύρους προς Αθήνα, είδαμε αυτό το γελοίο φαινόμενο. Στην διαχωριστική νησίδα να έχουν βάλει κάδους (!) χρωματισμένους σαν γλάστρες και να έχουν μέσα πικροδάφνες. Μα καλά, κανείς δεν σκέφτηκε ότι τα καημένα τα φυτά θα υποφέρουν γιατί δεν θα μπορεί να απλωθεί η ρίζα τους;

Και καλά, τα φυτά ... φυτά είναι. Η εικόνα αυτή σε ποιούς αρέσει; Και τί είναι αυτό που αρέσει; Δεν υπάρχει κανείς σε εκείνον το έρμο δήμο να έχει στοιχειώδη αντίληψη του ωραίου; 

Το φυτό πρέπει να τονίζεται και όχι η ... γλάστρα - δοχείο. 

Με λίγα ευρώπουλα, και εφ' όσον δεν μπορεί να ανοιχτούν λάκοι στο διαχωριστικό, χτήστε μερικά παρτέρια, γεμίστε τα με χώμα και βάλτε εκεί τις πικροδάφνες και ό,τι άλλο θέλετε. 
 Έλεος πιά με τις φαεινές ιδέες.  


άρχισαν τα όργανα;

Φαίνεται ότι άρχισαν να εφαρμόζουν το σχέδιό τους οι λαθρομετανάστες. 
Πρίν λίγο σε μεγάλο κανάλι έγινε καταγγελία για απρόκλητες επιθέσεις αλλοδαπών κατά αστυνομικών, πολιτών και ΙΕΡΕΩΝ.


Εκτός δηλαδή από τους "ιδιαίτερους" που έχουν καταληστέψει όλη την επικράτεια, έχουμε και τις επιθέσεις κατά των Ορθοδόξων ιερέων. 


Το γεγονός δεν είναι καθόλου τυχαίο αν θυμηθείτε την αναφορά που κάναμε πριν μέρες όπου φαινόταν ο τρόπος διείσδυσης και σταδιακής κατάκτησης της χώρας από ... αλλοδαπούς συγκεκριμένης θρησκείας.


Όσο είναι λίγοι κάνουν τους καλούς και τους βολικούς, όσο γίνονται περισσότεροι γίνονται απαιτητικοί, και όταν φτάσουν πάνω από ένα ποσοστό αρχίζουν τις επιθέσεις βίας και τρομοκρατίας μέχρι να αποκτήσουν απόλυτο έλεγχο.
Δείτε ξανά με προσοχή την ταινία και προσέξτε τους υποτίτλους.
http://elekklesia.blogspot.com/2010/09/blog-post_871.html


Σε μερικές περιοχές της Ελλάδος οι ισλαμιστές έχουν ξεπεράσει το 15%. Τώρα ξέρετε τί μας περιμένει αν δεν αντιδράσουμε. Η λύση είναι μία: Έξω από την χώρα μας όλοι οι εισβολείς και οι υποστηρικτές τους. 

Εκστρατεία τουρκικής πλύσης εγκεφάλου από την τηλεόραση



Προπαγάνδα
Μετά από την φετινή ιστορική επίσημη συμφωνία υποδούλωσης της Ελλάδος στον νεο-Οθωμανισμό, η τουρκική πλύση εγκεφάλου των Ελλήνων μέσα από την "ελληνική" τηλεόραση έχει πάρει διαστάσεις σφοδρές. Γίνεται μία ολοφάνερη εκστρατεία προπαγάνδας με στόχο να αποβάλλει τις αναστολές του ο ελληνικός λαός και να αποκτήσει οικειότητα με την τουρκική κοινωνία.
Σύμφωνα με το μπλογκ Βισάλτη, ο ΑΝΤ1, ειδικά τις ώρες υψηλής τηλεθέασης τις έχει γεμίσει με τουρκικά σίριαλ για να εξαναγκάσει όσο περισσότερο κόσμο είναι δυνατόν να τα βλέπει και κυρίως να ακούει τουρκικά. Και αυτό είναι μόνο η αρχή.
Σύμφωνα με τις εξαγγελίες τους, θα ακολουθήσει καταιγισμός τουρκικών σειρών σε όλα τα κανάλια που μετατρέπονται σε φερέφωνα της οθωμανικής κυριαρχίας απροκάλυπτα πλέον (γιατί από χρόνια προετοίμαζαν το έδαφος με την προπαγάνδα υπέρ της λεγόμενης "ελληνο-τουρκικής φιλίας").

Εκτός από τα σίριαλ, τα δελτία ειδήσεων όλων των καναλιών -είναι αξιοπρόσεκτο αυτό- έχουν πλέον σε καθημερινή βάση ειδήσεις από γεγονότα της Τουρκίας. Κοινωνικές ειδήσεις, θέματα ανθρωπιστικά, πολιτικά κ.α. Δεν γίνεται βέβαια το ίδιο ας πούμε και για την γειτονική Ιταλία, που άλλωστε τόσο μοιάζουμε... Για παράδειγμα αν στην Ιταλία συμβεί ένα δυστύχημα και σκοτωθούν άνθρωποι, ίσως να μην μεταδοθεί. Αν όμως το ίδιο συμβεί στην Τουρκία, θα μεταδοθεί. Μεταφέρονται ακόμη και οι πιο ασήμαντες ειδήσεις, αρκεί να υπάρχουν ειδήσεις από τον τουρκικό λαό σε κάθε δελτίο σε καθημερινή βάση. Δυσανάλογα με τις υπόλοιπες χώρες...

Θα πρέπει να συνηθίζουμε τα τουρκικά γιατί πρόκειται για συντονισμένο πρόγραμμα διαμόρφωσης φιλοτουρκικής συνείδησης. Οι τουρκικές τηλεοπτικές σειρές δεν εισβάλλουν στα σπίτια μας ξαφνικά για ψυχαγωγία. Υπήρχαν και υπάρχουν πολλές καλύτερες επιλογές φυσικά. Εξυπηρετούν μία εκστρατεία προπαγάνδας η οποία θέλει να αλλάξει σταδιακά την συνείδηση των Ελλήνων όσον αφορά τους Τούρκους, να μας αλλάξει τις στερεότυπες αντιλήψεις μας για αυτούς και να πείσει τον μέσο Έλληνα ότι είναι μια κοινωνία όπως η δική μας, ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι όπως εμείς, ότι είμαστε "ούνα φάτσα ούνα ράτσα", ότι δεν έχουμε κατ' επέκταση τίποτα να χωρίσουμε. Την ιδεολογία δηλαδή που έχον εκφράσει κατά καιρούς η Δραγώνα, η Ρεπούση και άλλοι νεο-Οθωμανοί.

Παράλληλα με την τηλεόραση, η ίδια εκστρατεία άμβλυνσης και εκτουρκισμού της ελληνικής συνείδησης εφαρμόζεται και στα σχολεία, με αλλαγή βιβλίων και διδασκαλίας. Ίσως οι σημερινοί ενήλικες να μην μπορούν να αλλάξουν τις ριζωμένες αντιλήψεις τους για τους Τούρκους. Τα στερεότυπα και η εθνική συνείδηση δεν αλλάζουν τόσο εύκολα. Στόχος όμως είναι η διάπλαση της νέας γενιάς που θα έχει μεγαλώσει με τέτοια πλύση εγκεφάλου μέσα από τα σχολεία και με τέτοια τηλεόραση που θα θεωρεί ουσιαστικά αδελφό λαό τον τουρκικό, δεν θα μπορεί να δει καμία διαφορά, δεν θα μπορεί να αντιληφθεί κανέναν λόγο διαφοράς, δεν θα μπορεί να καταλάβει γιατί κάποιοι "εχθρεύονται" τους Τούρκους, θα θεωρεί οικεία την τουρκική γλώσσα και θα έχει μεγάλη συμπάθεια για την Τουρκία.

Όπως είναι λογικό αυτό θα έχει ανοίξει διάπλατα και τις πύλες του εκτουρκισμού της Ελλάδος με την συναίνεση των νεότερων γενεών Ελλήνων. Το πρόγραμμα έχει μπει από τώρα σε εφαρμογή σε πολλά επίπεδα και γιαυτό αντιδρούμε σε όλα αυτά που ίσως για κάποιους δεν φαίνονται και τόσο σημαντικά γιατί δεν βλέπουν το βάθος της πολιτικής αυτής. Και βεβαίως το σύστημα φροντίζει με όλα του τα μέσα να χαρακτηρίζει όσους αντιδρούν ως "γραφικούς", "κολλημένους" και "ακραίους".

πηγή

Σχόλιο
Το χρήμα και η βλακεία έκαναν πάντα ζημιά στο έθνος μας. Τα "κανάλια" σίγουρα πουλάνε και αναπαράγουν και τα δύο.

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Κρυπτοχριστιανοί στην Μ. Ασία.



tourkoi kriptoxristianoi from NewsKosmos.com on Vimeo.

Οι αρετές των αγίων έχουν μεγάλη παιδαγωγική αξία.


αντεγράφη από kantonopou 

Να ζηλεύετε την αρετή αυτών των δικαίων ανδρών, την ανεξικακία τους προς εκείνους που τους αδικούσαν, την μακροθυμία τους προς εκείνους που τους έβλαπταν, την υπερβολική τους σωφροσύνη.

Υπάρχει η συνήθεια στους ζωγράφους όταν πρόκειται να ζωγραφίσουν κάποια παρόμοια εικόνα κάποιου, να βάζουν να κάθονται κοντά τους μια και δυο και τρείς ημέρες εκείνους, τους οποίους πρόκειται να ζωγραφίσουν, ώστε, παρατηρώντας συνεχώς την όψη τους, να διατηρήσουν με απόλυτη ακρίβεια τη μορφή τους. Επειδή λοιπόν κι εμείς τώρα πρόκειται να ζωγραφίσουμε, όχι εικόνα σωματικής μορφής, αλλά κάλλος ψυχής και νοητή ομορφιά, και σήμερα στρέφοντας όλοι προς το Δαυίδ την προσοχή, ας αποτυπώσετε την ομορφιά του ενάρετου εκείνου ανθρώπου στις δικές σας ψυχές, όπως και την πραότητα, την ημερότητα, τη μεγαλοψυχία και όλη την άλλη αρετή του. Γιατί άν οι εικόνες του σώματος φέρνουν κάποια παρηγοριά σε εκείνους που τις βλέπουν, πολύ περισσότερο οι εικόνες της ψυχής. Την πνευματική εικόνα τίποτε δεν σε εμποδίζει να την μεταφέρεις όπου θέλεις. Αφού λοιπόν την εναποθέσεις στο άδυτο θησαυροφυλάκιο της διανοίας σου, οπουδήποτε κι αν βρίσκεσαι θα μπορείς να την ατενίζεις συνεχώς και να καρπώνεσαι μεγάλη ωφέλεια απ΄αυτή.

Οι αρετές των αγίων, αν θέλουμε να προσέχουμε, μπορούν να μας παρέχουν τόσο μεγάλη ωφέλεια, ώστε να διεγείρουν κι εμας να αποκτήσουμε τον ίδιο με εκείνους ζήλο.

Αυτό ακριβώς κάνουν  όλοι οι άγιοι, οταν τους συμβεί κάτι το καλό, προσκαλούν να λάβουν μέρος στη δοξολογία του Θεού, όχι μόνο τους ανθρώπους, αλλά και ολόκληρη την δημιουργία. Γιατί τίποτε δεν είναι τοσο σπουδαίο για το Θεό, όσο το να είμαστε ευγνώμονες, και όχι μονο κατα τον καιρό της ευημερίας, αλλά και όταν τα πράγματα είναι αντίθετα. Αυτό προ πάντων είναι θυσία, αυτό είναι η μεγαλύτερη προσφορά. Έτσι ο Ιώβ αναγνωριζόταν απο τον Θεό, έτσι ο Παύλος, έτσι ο Ιακώβ, έτσι ο καθένας απο τους δικαίους, δείχνοντας την ευγνωμοσύνη του και την ευχαριστία του προς το Θεό, προ πάντων στις δύσκολες και αντίξοες περιστάσεις.

Διδάσκουν την ταπείνωση

Τέτοιοι είναι όλοι οι άγιοι, όταν απολαύσουν μεγαλύτερη τιμή, τότε ταπεινώνονται περισσότερο.

Τέτοια είναι η συνήθεια των αγίων, αν διαπράξουν κάποιο κακό το γνωστοποιούν δημόσια και κάθε μέρα θρηνούν και το κάνουν σε όλους ολοφάνερο. Άν αντίθετα πράξουν κάτι γεναίο και μεγάλο, το κρύβουν και το λησμονούν.

Προσεύχονται για όλους

Οι άγιοι δεν φροντίζουν μόνο για τον εαυτό τους, αλλά σαν να είναι η οικουμένη ενα σπίτι και το πλήθος των ανθρώπων ενα σώμα, ετσι παρακαλούν τον Θεό για όλους.

Οι άγιοι είναι παρα πολυ ήπιοι και φιλάνθρωποι και προς τους συγγενείς τους και προς τους ξένους, και την ημερότητα τους αυτη τη δείχνουν ακόμη και στα άλογα ζώα. Γι΄ αυτό και κάποιος σοφός έλεγε » ο δίκαιος άνθρωπος δείχνει ευσπλαχνία και προς τα ζώα του». Εάν λοιπόν ευσπλαχνίζεται τα ζώα του, δεν είναι φυσικό να ευσπλαχνίζεται πολύ περισσότερο τους ανθρώπους

Οι δίκαιοι και οι άγιοι είναι φιλόστοργοι και γεμάτοι αγάπη και με ευκολία θα προτιμούσαν να υποφέρουν τα πάντα για χάρη της σωτηρίας των άλλων.

Είναι λιμάνια γαλήνης

Να επισκέπτεσαι με σκοπό να διδαχθείς αγίους άνδρες, που ζούν μόνιμα στις ερημιές. Είναι λιμάνι γεμάτο γαλήνη. Είναι σαν τους φάρους που τοποθετημένοι στην είσοδο των λιμανιών φωτίζουν απο ψηλά εκείνους που έρχονται απο μακριά και προσελκύουν όλους ανεξαιρέτως προς τη δική τους γαλήνη, μη αφήνοντας να ναυαγήσουν εκείνους που προσβλέπουν σ΄αυτούς, μη αφήνοντας να ζούν στο σκοτάδι εκείνους που έχουν στραμμένα προς τα εκεί τα βλέμματα τους. Πήγαινε στις σκηνές των αγίων, όταν καταφεύγεις σε μοναστήρι αγίου ανθρώπου, είναι σαν να πηγαίνεις απο την γή στον ουρανό. Δέν βλέπεις εκεί όσα βλέπεις στο σπίτι, είναι απο όλα καθαρός ο τόπος εκείνος, επικρατεί πολλή σιγή και ησυχία, δεν υπάρχει εκεί το δικό μου και το δικό σου. Αν μείνεις εκεί και μια μόνο ημέρα ή και δεύτερη, τότε θα αισθανθείς περισσότερο την πνευματική αγαλλίαση.

Ο άγιος είναι ήμερος, πράος, πενθεί, θρηνεί για τις δικές του αμαρτίες και των άλλων. Εκείνος επομένως που λέει ανόητα αστεία δεν είναι άγιος. » Ο τοίνυν τα ευτράπελα λέγων, ουχ άγιος «

Οι άγιοι εχουν την ψυχική δύναμη να δαμάζουν τα πάθη. Πρίν πέσουν ( στην αμαρτία ) σηκώνονται, αναχαιτίζουν τον εαυτό τους, επειδή είναι νηφάλιοι και διαρκώς επαγρυπνούν.

Γνώρισμα των αγίων να δοξολογούν για όλα τον Θεό.

Προ πάντων αυτό είναι το γνώρισμα των δικαίων, το να ευχαριστούν διαρκώς και για όλα τον Θεό.

Οι άγιοι φροντίζουν για όλους χωρίς διακρίσεις.

Αν δούμε εναν κοσμικό άνθρωπο σε δύσκολη θέση, ας του απλώνουμε χέρι βοηθείας. Ας μην ενδιαφερόμαστε μόνο για όσους ζουν στα βουνά. Όχι οταν δούμε μοναχό στη φυλακή, τότε να τον επισκεπτόμαστε, και όταν δούμε εναν κοσμικό να μην τον επισκεπτόμαστε. Αδελφός μας είναι και αυτός.

Οι άγιοι είναι οι ευτυχέστεροι των ανθρώπων

Πραγματικά δεν υπάρχει κανείς πιο ευτυχισμένος, απο εκείνον που απολαμβάνει την εύνοια του Θεού.

Οι άγιοι μάχονται για την αλήθεια και όχι για προσωπικά θέματα

Αυτό προ πάντων είναι δείγμα ψυχής που ξέρει να φιλοσοφεί, για όσα δυσάρεστα κάνουν σ΄αυτή να μην αμύνεται, για εκείνα όμως που γίνονται εναντίον του Θεού να επιτίθεται με οξύτητα. Πολλοί κάνουν τα αντίθετα απο αυτά, δηλαδή τα όσα γίνονται εναντίον του Θεού τα παραβλέπουν, ενω τα όσα γίνονται σ΄αυτούς τα εκδικούνται με μεγάλη οξύτητα. Οι άγιοι όμως δεν ενεργούσαν έτσι, αλλά ησαν φοβεροί τιμωροί των όσων γίνονταν εναντίον του Θεού, ενω παρέβλεπαν τα όσα γίνονταν εναντίον τους.

Ένας ενάρετος μπορεί να σώσει πολλούς

Απο την αρετή λοιπόν του ενός επωφελούνται και απολαμβάνουν και πολλοί απο τους πονηρούς. Με την κακία όμως των πολλών δεν συμβαίνει το ίδιο, και ένας μόνο δηλαδή ενάρετος να ζεί ανάμεσα σε πολλούς κακούς δε διαφθείρεται και δεν καταστρέφεται μαζί τους. Αλλά ένας μόνο άνθρωπος που ζεί ορθά μπορεί να σώσει απο την οργή του Θεού ολόκληρο πλήθος, ενω μια ολόκληρη διεφθαρμένη πόλη δεν έχει την δύναμη να παρασύρει στην δική της ανήθικη ζωή και στην τιμωρία που την ακολουθεί ούτε να υποτάξει αυτόν που ζεί ενάρετα. Και αυτό φαίνεται καθαρά στην περίπτωση του Νώε, ενώ δηλαδή όλοι καταστράφηκαν, αυτός ηταν ο μόνος που σώθηκε ( και απο την διαφθορά και απο τον κατακλεισμό).

Τους αγίους αυτούς άνδρες δεν τους θαυμάζουμε για τα θαύματα που επετέλεσαν, γιατί αυτά οφείλονται εξ ολοκλήρου στη δύναμη του Θεού, αλλά τους θαυμάζουμε γιατί παρουσίασαν αγγελική ζωή. Και η ζωή αυτή είναι καρπός και της ενισχύσεως του Θεού και της δικής τους προθυμίας.

Παιδαγωγική ανθρωπολογία – Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

http://posoagapo.blogspot.com/2010/09/blog-post.html

Επιστολή Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ προς τη Σύνοδο για το Διάλογο με τους Προτεστάντες


πηγή: Μητρόπολη Πειραιώς
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 24ῃ Σεπτεμβρίου 2010
ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἀπέστειλλε τήν κάτωθι ἐπιστολήν πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος:
᾿Αριθμ. Πρωτ. 1252
᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 24ῃ Σεπτεμβρίου 2010

Τῇ ῾Ιερᾷ Συνόδῳ
τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος
᾿Ιωάννου Γενναδίου 14
Εἰς ΑΘΗΝΑΣ
Μακαριώτατε Δέσποτα,
Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Συνοδικοί Σύνεδροι,
Ἡ κοινωνία τῆς πληροφορίας προσδίδει εἰς τούς συγχρόνους καιρούς τήν δυνατότητα ταχείας ἐνημερώσεως ἐπί διαφόρων θεμάτων καί οὕτω πάνυ εὐλαβῶς προάγομαι ὅπως ὑποβάλω τῷ Ἱερῷ Σώματι τῆς Δ.Ι.Σ. τῆς παρούσης συνοδικῆς περιόδου, εἰς ὅ χάριτι Θεοῦ μετέχω, τήν πληροφόρησιν τῶν διεθνῶν μέσων ἐνημερώσεως καί ἰδιαιτέρως τῶν TIMES τῆς Ν. Ὑόρκης διά τήν ἀπόφασιν τῆς Λουθηρανικῆς ἐν Ἀμερικῇ κοινωνίας ὅπως ἐντάξῃ ὡς ἀνωτάτους Θρησκευτικούς λειτουργούς αὐτῆς καί δή ἐν τῷ Ἐπισκοπικῷ βαθμῷ πρόσωπα κατεγνωσμένα διά τόν σοδομιτισμόν των, ἅτινα ἀνερυθριάστως δημοσίᾳ ἔχουν συνάψει ἄθεσμον γαμικήν σχέσιν καί συμβιοῦν εἰς τήν χυδαίαν αὐτήν ἀνατροπήν τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας καί τοῦ Παναγίου θελήματος τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ, ὡς καί τῶν TIMES τοῦ Λονδίνου διά τήν ἀπόφασιν τῆς Ἀγγλικανικῆς κοινωνίας ὑπέρ τῆς χειροτονίας γυναικῶν ὡς Ἐπισκόπων αὐτῆς, τῆς ὁριστικῆς ἀποφάσεως ἀναμενομένης νά ληφθῇ κατά τήν γενικήν σύνοδον αὐτῆς ἐν Ὑόρκῃ Μ. Βρετανίας, τό προσεχές ἔτος.....
Ἡ καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτη, Ἀκαινοτόμητος καί Ἀδιαίρετος Ὀρθόδοξος Καθολική τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, γνωστόν τυγχάνει ὅτι εὐρίσκεται ἐν θεολογικῷ διαλόγῳ κατόπιν πανορθοδόξων Ἀποφάσεων μετά τῶν προειρημένων θρησκευτικῶν κοινωνιῶν καί ἑπομένως αἱ ἐν τοῖς ὕπερθεν κινήσεις των, προκαλοῦν εὐλόγως τήν ἀπορίαν διά τήν ἀναγκαιότητα τῆς συνεχίσεως τοῦ λεγομένου θεολογικοῦ μετ’ αὐτῶν διαλόγου, ἐφ’ ὅσον μέ τοσοῦτον ἐκφαντορικόν τρόπον αἱ εἰρημέναι θρησκευτικαί κοινωνίαι ἀποσκορακίζουν κάθε ἔννοιαν Εὐαγγελικῆς καί Χριστιανικῆς ἀληθείας ἀπομακρυνόμεναι ἰλιγγιωδῶς ἐκ τῆς μιᾶς καί μοναδικῆς Ἀμπέλου τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ.
Ὅθεν τυγχάνει μεῖζον θέμα, διά τήν Ἁγιωτάτην ἡμῶν Ἐκκλησίαν ὡς καί διά τάς λοιπάς Ὀρθοδόξους Αὐτοκεφάλους Ἐκκλησίας, ἡ συμμετοχή ἡμῶν εἰς μίαν προδήλως, κατόπιν τῶν ἀνωτέρω, ἀλυσιτελῆ διαδικασίαν, μέ μοναδικόν «ὄφελος» τήν ἐπικοινωνιακήν πολιτικήν τῶν ἡμετέρων ἀντιπροσώπων καί φυσικά τήν ξενοδοχειακήν των ἀπολαβήν κατά τάς διεργασίας τοῦ διαλόγου.
Ἑπομένως καθίσταται ἀναγκαία ἡ πλήρης διασάφησις τοῦ ὅλου αὐτοῦ ἀλγεινοῦ θέματος μέ τήν ἀποστολήν ἐγγράφων τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας πρός τούς Ὀρθοδόξους Προέδρους τῶν διεξαγομένων μετά τῶν εἰρημένων θρησκευτικῶν κοινωνιῶν θεολογικῶν διαλόγων, ὥστε μερίμνῃ αὐτῶν νά διακριβωθῇ ἐπισήμως, ἐάν ἡ μέν παγκόσμιος Λουθηρανική Ὁμοσπονδία ἀποδέχεται τάς ἀντιθέους ἀποφάσεις τῶν ἐν Ἀμερικῇ ὁμοπίστων αὐτῆς, ἡ δέ Ἀγγλικανική κοινωνία πρόκειται νά χωρήσῃ εἰς τήν χειροτονία γυναικῶν «’Επισκόπων» ἀπό τοῦ ἔτους 2014 καί ἐν περιπτώσει ἐπαληθεύσεως τῶν ἤδη παγκοσμίως ἐξαγγελθέντων αὐθωρεί νά παύσωμεν τόν ἀλυσιτελῆ μετ’ αὐτῶν θεολογικόν διάλογον δίδοντες οὕτω ἐναργῶς τήν θεοφιλῆ μαρτυρίαν τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας.
᾿Επί δέ τούτοις, βαθυσεβάστως διατελῶ, ἐλάχιστος ἐν Χριστῷ ἀδελφός,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ



πηγή

Σχόλιο
Διάλογος μπορεί να γίνει με τον οποιονδήποτε για οποιοδήποτε θέμα. Συμβιβασμός μεταξύ αλήθειας και ψεύδους, ορθοδοξίας και αιρέσεως δεν γίνεται και δεν θα γίνει.

Η έλλειψη κινήτρων στην εκπαίδευση ως παράγοντας στασιμότητας και οπισθοδρόμησης



Η αναγκαιότητα των κινήτρων στη μαθησιακή διαδικασία είναι αδιαμφισβήτητη και πολυσυζητημένη από όλους τους μεγάλους θεωρητικούς της εκπαίδευσης ενηλίκων.Είναι στο χέρι του εκπαιδευτή να αναγνωρίσει τα κίνητρα των εκπαιδευομένων (κοινωνικά, οικονομικά, συναισθηματικά) και να τα αξιοποιήσει κατάλληλα στην μαθησιακή διαδικασία. Επιπλέον, ο "ικανός" εκπαιδευτής ενηλίκων μπορεί να καλλιεργήσει και δικά του πρόσθετα κίνητρα προκειμένου να ενισχύσει την ευαισθητοποίηση της εκπαιδευόμενης ομάδας.

Ωστόσο, στην ελληνική πραγματικότητα διαπιστώνουμε το εξής παράδοξο:
Ενώ σε κάθε εκπαιδευτικό πρόγραμμα προβλέπονται αναλυτικές οδηγίες για το πως μπορούν και πρέπει να ευαισθητοποιηθούν οι εκπαιδευόμενοι, οι αντίστοιχες προβλέψεις για τους εκπαιδευτές εμφανίζουν πλήρη ανυπαρξία.

Είναι γεγονός ότι στην "ελεύθερη αγορά", το βασικό κίνητρο του εκπαιδευτή είναι το οικονομικό και η "επιβίωσή" του σε ένα σκληρά ανταγωνιστικό επαγγελματικό στίβο...

Επομένως η ανυπαρξία πρόβλεψης επιπλέον κινήτρων για τους εκπαιδευτές θα μπορούσε να θεωρηθεί λίγο πολύ δικαιολογημένη και αναμενόμενη.

Απεναντίας στο τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική.
Οι καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης γίνονται καθημερινά δέκτες εγκυκλίων και οδηγιών για το πως πρέπει να ασκούν τα καθήκοντά τους προκειμένου οι μαθητές να αποκτήσουν τις γνώσεις και δεξιότητες που προβλέπει το εκπαιδευτικό σύστημα, μ' άλλα λόγια για το πως θα μπορέσουν να ευαισθητοποιήσουν τους μαθητές προκαλώντας το ενδιαφέρον τους στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Ωστόσο καμία εγκύκλιος και καμία οδηγία δεν απευθύνεται στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς ως επαγγελματίες. Πουθενά δεν υπάρχει πρόβλεψη για την παροχή κινήτρων στους εκπαιδευτικούς.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα διάφορα σχέδια αξιολόγησης που έχουν σχεδιασθεί κατά καιρούς.
Όλα προβλέπουν τι θα γίνει σε περίπτωση που κάποιος αξιολογηθεί αρνητικά, αλλά κανένα δεν προβλέπει τι θα "κερδίσει" ο εκπαιδευτικός που θα κριθεί θετικά.
Μ' άλλα λόγια κανένα σχέδιο δεν προβλέπει κίνητρα για τους εκπαιδευτικούς και φυσικά δε μιλάω κατ' ανάγκη για οικονομικά.

Το αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας είναι το αναμενόμενο. Στασιμότητα και οπισθοδρόμηση στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Είναι προφανές ότι κανένας δε μπορεί πραγματικά να περιμένει την ουσιαστική εφαρμογή των εγκυκλίων και των οδηγιών στην καθημερινή σχολική πραγματικότητα όταν εκ των προτέρων είναι γνωστό ότι η εφαρμογή τους είναι μονομερής και δεν αφορά το δεύτερο συστατικό στοιχείο της εκπαιδευτικής σχέσης διδάσκον<->διδασκόμενος, δηλαδή τους εκπαιδευτικούς.

Είναι επίσης αυτονόητο ότι οποιαδήποτε προσπάθεια για αυταρχική και κατ' επιβολή προσπάθεια εφαρμογής των όποιων εγκυκλίων στην εκπαιδευτική πρακτική είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία.

Επομένως το μόνο που μπορεί να αναμένει το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας είναι το φιλότιμο, η ευσυνειδησία και ο επαγγελματισμός των εκπαιδευτικών που όμως ούτε δεδομένα ούτε αναμενόμενα μπορούν να θεωρούνται.

Βασίλης Σωτηρούδας

http://edu4adults.blogspot.com




ΑΦΙΕΡΩΜΑ - ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ

Δευτέρα, 27 Σεπτεμβρίου 2010


Η σφαίρα που άλλαξε το μέλλον


ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ

Το πρωί της 26ης Σεπτεμβρίου 1989, ακόμη και μικροί μαθητές που ετοιμάζονταν για την προσευχή, προτού να μπουν στις τάξεις τους, έβλεπαν τους μεγαλύτερους και τους καθηγητές να σιγοψιθυρίζουν μεταξύ τους: “Σκότωσαν τον γαμπρό του Μητσοτάκη”.Η είδηση είχε κάνει τον γύρο της Ελλάδας, της Ευρώπης, του κόσμου. Η τρομοκρατική οργάνωση “17 Νοέμβρη”, που εμφανίστηκε στην Ελλάδα μετά τη Μεταπολίτευση, και είχε εκτελέσει όλους τους μεγάλους, παροδοσιακούς εκδότες της Κεντροδεξιάς (Τζώρτζη Αθανασιάδη, Νίκο Μομφεράτο), πυροβόλησε αυτή τη φορά στην καρδιά ενός συστήματος που ερχόταν. Γιατί, ο Παύλος Μπακογιάννης ήταν πολλά περισσότερα από “γαμπρός του Μητσοτάκη”, και άνδρας της Ντόρας, η οποία τότε δεν είχε ακόμη προχωρημένη εμπλοκή με την πολιτική.

Ο Παύλος Μπακογιάννης ήταν ο ιθύνων νους πίσω από τη σημαντικότερη πολιτική πράξη στη χώρα, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας από τον Εθνάρχη Κωνσταντίνο Καραμανλή. Είχε καταφέρει να καθίσει γύρω από το ίδιο τραπέζι, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τον Χαρίλαο Φλωράκη, τον Λεωνίδα Κύρκο και τον Κωστή Στεφανόπουλο. Είχε ενώσει ολόκληρη την αντιπολίτευση, γεγονός πρωτοφανές για τα πολιτικά χρονικά της Ελλάδας, απέναντι στο καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Είχε πρωτοστατήσει στη συγκυβέρνηση της ΝΔ με τον τότε ενιαίο Συνασπισμό, δηλαδή κατάφερε να γεφυρώσει κοινοβουλευτικά το ιδεολογικό χάσμα ανάμεσα στη Δεξιά και την Αριστερά. Δική του έμπνευση ήταν το διακύβευμα της “κάθαρσης”, που θα έφερνε την Ελλάδα στο να γυρίσει σελίδα. Να αφήσει πίσω της τις δραματικές παθογένειες της πρώτης οκταετίας ΠΑΣΟΚ, να φέρει την Ελλάδα πιο κοντά στη Δημοκρατία και τον εκσυγχρονισμό. Ίσως γι’ αυτό και η προκήρυξη των τρομοκρατών ξεκινούσε με τον εύγλωττο τίτλο “Σήμερα άρχισε η κάθαρση”, και μάλιστα την ημέρα που η Βουλή θα ψήφιζε για την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο.

Στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας, ο δημοσιογράφος Παύλος Μπακογιάννης έδινε τον δικό του αγώνα από τη Ντόιτσε Βέλε. Επωνύμως και όχι εν κρυπτώ, όπως έκαναν πολιτικοί ταγοί, οι οποίοι στη συνέχεια πάσχισαν να πείσουν την κοινωνία ότι έκαναν αντίσταση στο καθεστώς των πραξικοπηματιών συνταγματαρχών. Η Αριστερά τον αναγνώριζε και τον τιμούσε. Η Δεξιά έμαθε να τον σέβεται. Και ο Καραμανλής, ο μεγάλος, πίστευε ότι το “γελαστό παιδί” από την Ευρυτανία, θα μπορούσε να εγγυηθεί το μέλλον της Νέας Δημοκρατίας και της Ελλάδας.

Γιατί; Γιατί πολύ απλά ο Παύλος Μπακογιάννης είχε τη δύναμη να σαγηνεύει και να επηρεάζει. Μάζες αλλά και πολιτικούς. Ήταν ο άνθρωπος πίσω από τον ηγέτη, που οδήγησε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στο να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, και ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας πλέον, να εκφράσει την “όλη Κεντροδεξιά”, αντί να αυτοπεριχαρακώνεται στον “μικρο-φιλελευθερισμό”. Η “όλη Κεντροδεξιά”, που μερικούς μήνες μετά τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη έμελλε να αγγίξει το 47% σε εθνικές εκλογές, το μεγαλύτερο ποσοστό που πέτυχε ποτέ αρχηγός της, μετά φυσικά τον Εθνάρχη Καραμανλή. Και μάλιστα, σε δύσκολες εποχές, ακραίου πολιτικού φανατισμού

Η σφαίρα που έκοψε το νήμα της ζωής του Παύλου Μπακογιάννη, έμελλε να αποδειχτεί η πιο στοχευμένη πολιτική δολοφονία στην Ευρώπη. Άλλαξε το μέλλον της Νέας Δημοκρατίας, άλλαξε το μέλλον της Κεντροδεξιάς, άλλαξε το μέλλον της Ελλάδας. “Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα”, είναι η πλέον ιστορική ρήση του Μπακογιάννη που κληρονομήθηκε στις γενιές που ακολούθησαν. Πόσο λάθος έκανε. Δεν υπολόγιζε τη Δημοκρατία χωρίς πολιτικούς σαν και εκείνον…

Η Μαρίκα Λυσιάνθη είναι ιστοριοδίφης

statesmen


Κοινωνία πιθήκων


Πολλοί γνωρίζουν ήδη το παράδειγμα με τους πιθήκους, το ποστάρω για να το μάθουν περισσότεροι και για να αναλογιστούν πόσες φορές υποδείξαμε στον διπλανό μας κάτι, χωρίς να ξέρουμε το λόγο παρά μόνο ακολουθώντας την εντολή. Ξεκινάει ως εταιρικό παράδειγμα, όμως είναι σαφής η κοινωνική προέκταση.

Το "Πείραμα των Πιθήκων" του Harlow παρουσιάζει με καταπληκτικό τρόπο τη διαμόρφωση αλλά και τη συντήρηση της εταιρικής κουλτούρας, κανόνων και διαδικασιών όπως παραμένουν να ισχύουν μεταξύ των εργαζομένων ακόμη και όταν παύουν να υφίστανται οι λόγοι που αποτελέσουν την αρχική αιτία δημιουργίας τους.


Βάζουμε σε ένα κλουβί 5 πιθήκους και έξω από αυτό κρεμάμε μία μπανάνα. Οι πίθηκοι αρχίζουν να τη λιγουρεύονται και όταν κάποια στιγμή ανοίγουμε την πόρτα, αρχίζουν να τρέχουν προς αυτή. Τελικά μόλις ο γρηγορότερος τη φτάνει, τότε ΟΛΟΙ οι πίθηκοι καταβρέχονται με κρύο νερό.

Μετά από κάποιες επαναλήψεις, μαθαίνουν όλοι να συνδυάζουν το πιάσιμο της μπανάνας με τη συλλογική τιμωρία του καταβρέγματος με παγωμένο νερό. Εάν θέλουν να μείνουν ζεστοί και στεγνοί, καλά θα κάνουν να μην πλησιάσουν τη μπανάνα. Από εδώ και πέρα κανείς δε θα δοκιμάσει να πιάσει τη μπανάνα και δε θα χρειάζεται πλέον να τους καταβρέχουμε.

Στη συνέχεια αντικαθιστούμε έναν από τους αρχικούς 5 πιθήκους με έναν καινούργιο. Με το που ανοίγουμε το κλουβί, αυτός πάει να τρέξει προς την μπανάνα αλλά οι υπόλοιποι τον πιάνουν και τον χτυπούν. Σημειώστε ότι πλέον δε χρησιμοποιείται η τιμωρία του νερού. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο πείραμα αντικαθιστώντας κάθε φορά και έναν ακόμη πίθηκο από αυτούς που αρχικά είχαν καταβρεχθεί με έναν καινούργιο. Κάποια στιγμή πλέον όλοι οι αρχικοί πίθηκοι έχουν αντικατασταθεί με άλλους που δεν έχουν ποτέ αντιμετωπίσει την τιμωρία του νερού. 

Βάζουμε τώρα έναν επιπλέον νέο πίθηκο στο κλουβί. Μόλις αυτός πάει να τρέξει προς τη μπανάνα και όπως είναι αναμενόμενο οι υπόλοιποι 5 τον πλακώνουν στο ξύλο. Κανείς δε γνωρίζει για την τιμωρία του νερού, ούτε γνωρίζει γιατί δεν επιτρέπεται να πιάσεις την μπανάνα. Έχουν απλώς μάθει ότι δεν επιτρέπεται να πλησιάσουμε τη μπανάνα και πλέον τηρούν αυτόν τον άγραφο κανόνα χωρίς να γνωρίζουν όμως τον πραγματικό λόγο.

Για σκεφτείτε τώρα τις εταιρείες που δουλεύετε. Μήπως η ιστοριούλα αυτή σας θυμίζει κάτι ; Πόσες φορές "φάγατε ξύλο" από τους παλιούς με τη δικαιολογία ότι "έτσι ισχύει εδώ";

Την επόμενη φορά που θα σας πουν "δυστυχώς δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό γιατί στην εταιρεία είναι κανόνας να...", σκεφθείτε τους 5 πέντε πιθήκους και τη μπανάνα.

Προβληματιστείτε παρακαλώ..

http://dinatomirmigi.blogspot.com

Σχόλιο
Κοινωνία πιθήκων ονειρεύονται οι "εξουσίες" και οι "δυνατοί". Έτσι προσπαθούν να χειραγωγήσουν τους λαούς. Με τρομοκρατία, υποσχέσεις, δώρα και δολοφονίες.

ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ


Ο Επιδαύρου Καλλίνικος τέλεσε μνημόσυνο για τον Ιωάννη Καποδίστρια

Ημέρα μνήμης σήμερα από την δολοφονία του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια και στον ιερό ναό του Αγίου Σπυρίδωνα τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του Ιωάννη Καποδίστρια
Την δέηση τέλεσε ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Επιδαύρου κ. Καλλίνικος, παρουσία των στρατιωτικών και πολιτικών αρχών του τόπου.
Κατόπιν ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο άγαλμα του Πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια.
Θα συνεχίσω εκπληρών το χρέος μου….
Στις 14 Σεπτεμβρίου 1831, λίγες ημέρες πριν το αίμα του βάψει τα σκαλοπάτια και την παραστάδα του ναού του αγίου Σπυρίδωνος στο Ναύπλιο, ο Ιωάννης Καποδίστριας έγραφε στον επιστήθιο φίλο του και μεγάλο ευεργέτη της Ελλάδος, τον Ελβετό Ιωάννη -Γαβριήλ Eynard , και την ακόλουθη προφητική για τον εαυτό του φράση:
«Ας λέγουν και ας γράφουν ό,τι θέλουν. Θα έλθει όμως κάποτε καιρός, ότε οι άνθρωποι κρίνονται όχι σύμφωνα με όσα είπον ή έγραψαν περί των πράξεών των, αλλά κατ' αυτήν την μαρτυρίαν των πράξεών των. Υπ' αυτής της πίστεως, ως αξιώματος, δυναμούμενος έζησα μέσα εις τον κόσμον μέχρι τώρα, οπότε ευρίσκομαι εις την δύσιν της ζωής μου, και υπήρξα πάντοτε ευχαριστημένος δια τούτο. Μου είναι αδύνατον πλέον να αλλάξω τώρα. Θα συνεχίσω εκπληρών πάντοτε το χρέος μου , ουδόλως φροντίζων περί του εαυτού μου, και ας γίνη ό,τι γίνη.»

Για μερικούς χριστιανούς είναι λύτρωση ο αντίχριστος;




Kατά καιρούς "ακοαί πολέμων" και άλλα καταστροφολογικά, απασχολούν την εκκλησιαστική ή ορθότερα την παραεκκλησιαστική επικαιρότητα. Μετά την ανεκδιήγητη προφητολογία με τον καιρό των "σπανακίων" διαδίδεται τελευταία, πώς ορθόδοξοι αγιορείτες μοναχοί "είδαν" τον ηγιασμένο μακαριστό γέροντα Παΐσιο να τους προτρέπει σε συλλογή τροφίμων και ετοιμότητα γιατί πρόκειται-λέει-να γίνει πόλεμος και να επέλθει μαύρη πείνα στον κόσμο. Η προτροπή εστιάζει βέβαια κυρίως στους αγιορείτες πατέρες και τα μοναστήρια, ώστε κατάλληλοι σιτοδότες ως άλλοι Ιωσήφ της σήμερον να προλάβουν το κακό και να εξασφαλιστούν οι πατέρες.

Κατ'αρχάς η ίδια η ιδέα της συλλογής τροφίμων για πρόληψη επερχομένου κακού είναι από την φύση της αντιχριστιανική και αντίκειται σ'αυτήν την απλή ευαγγελική αλήθεια πού συνήθως την προσπερνάμε επικαλούμενοι τα βιβλικά του "καλού οικονόμου" και του "καλού σιτοδότου Ιωσήφ":  
Γι' αυτό, σας λέω: Μη μεριμνάτε για τη ζωή σας, τι να φάτε και τι να πιείτε · ούτε για το σώμα σας τι να ντυθείτε. Δεν είναι η ζωή πολυτιμότερη από την τροφή, και το σώμα από το ένδυμα; Κοιτάξτε με προσοχή στα πουλιά τού ουρανού, ότι δεν σπείρουν ούτε θερίζουν ούτε συγκεντρώνουν σε αποθήκες, και ο ουράνιος Πατέρας σας τα τρέφει · εσείς, δεν είστε πολύ ανώτεροι απ' αυτά;
Αλλά, ποιος από σας, μεριμνώντας, μπορεί να προσθέσει έναν πήχη στο ανάστημά του; Και για το ένδυμα τι μεριμνάτε; Παρατηρήστε τα κρίνα τού χωραφιού πώς αυξάνουν · δεν κοπιάζουν ούτε κλώθουν. Σας λέω, όμως, ότι ούτε ο Σολομώντας μέσα στη δόξα του ντύθηκε σαν ένα απ' αυτά. Αλλά, αν το χορτάρι τού χωραφιού, που σήμερα υπάρχει, και αύριο ρίχνεται σε κλίβανο, ο Θεός το ντύνει με έναν τέτοιο τρόπο, δεν θα ντύσει πολύ περισσότερο εσάς, ολιγόπιστοι; Μη μεριμνήσετε, λοιπόν, λέγοντας: Τι να φάμε ή τι να πιούμε ή τι να ντυθούμε; Δεδομένου ότι, όλα αυτά τα ζητούν οι Εθνικοί · επειδή, ο ουράνιος Πατέρας σας ξέρει ότι έχετε ανάγκη απ' όλα αυτά.» (Κατά Ματθαίον 6:25-32). Τα παραθέτουμε σε απλή μετάφραση για να μην υπάρξει παρεξήγηση. Άλλωστε η ολιγοπιστία προς την μέριμνα του Θεού συνιστά αθεΐα και όλος αυτός ο τρόμος καταδεικνύει την ειδωλολατρική μας προσκόληση σε υλικές αγωνίες. Και δεν θα επεκταθώ και σε προφητείες εθνικού ενδιαφέροντος γιατί το θέμα είναι τόσο λεπτό , ωστε να αποδίδουν πολλές φορές οι ακροώμενοι ή αναγνώστες στον συντεταγμένο με αυτούς ή στον αντικείμενο σ'αυτούς  πολιτικές αποχρώσεις και δόλια σκοπιμότητα, ώστε τόσο ο γράφων όσο και οι παραπάνω να αποκομίζουν μόνο πίκρα...

Ίσως βέβαια όλα τα παραπάνω είναι περιττά, δεδομένου ότι η υπόθεση αφορά κάποιες κούφιες διαδόσεις και μάλιστα από κύκλους μάλλον τηλεμπόρων που εκμεταλλεύονται ασύστολα ιερά πρόσωπα με εύκολο κυνισμό και υπολογίζοντας στην ευπιστία των μονίμως τρομοκρατημένων. Αυτό που είναι καθαρά σημαντικό και - να πού βγαίνει κάτι καλό απ'όλα αυτά,αν μπορεί κανείς να το πεί καλό βέβαια- είναι σαφώς η περίτρανη κατάδειξη όχι μόνο της ακούσιας αθεΐας και απιστίας μας αλλά και γενικά της πνευματικής μας γύμνιας και ποιότητας. Φτάνει μόνο ένα βότσαλο που θα πετάξει  ένας επιτήδειος ή κάποιος φανατικός στην στατική λίμνη της θρησκοληψίας μας για να τρομάξουμε και να κοάζουμε σαν βατράχια. Τί ειδωλολατρία η τρομολαγνεία! Και μόνο ο τρόμος από "ακοές πολέμων" και όλη αυτή η εσχατολαγνεία για την οποία μας προειδοποίησε σαφέστατα ο Κύριος(αναστήσονται ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται κοκ) φτάνει για να μας προβληματίσει. Είμαστε άνθρωποι φοβισμένοι, έρμαια σε κατασκευάσματα, οπαδοί απατηλής θρησκείας που τρέφονται με ακοές,διαδόσεις και τρόμο, την ίδια στιγμή πού έχουμε την ψευδαίσθηση του αληθούς. και γνησίου  ορθοδόξου. Σ'αυτό δεν διαφέρουμε από προτεσταντικές εσχατολογικές ομάδες του Νέου Κόσμου. 
Η εσχατολαγνεία υποκατέστησε κάθε πνευματικό ενδιαφέρον και πνευματικότητα.Ευτυχώς που υπάρχουν και οι αφελείς απατημένοι ή οι "αφελείς απατεώνες" για να ξυπνάμε, εκείνοι πού μας "εξεγύμνωσαν και εφάνηκε η αισχύνη μας", κατά το προφητικόν λόγιον.

Δεν πιστεύουμε πια στον Θεό. "Ποντάρουμε" στις ...καλές προθέσεις του διαβόλου.  Διαπραγματευόμαστε τρομαγμένοι με την κόλαση. Δεν προσδοκούμε πια Χριστό. Περιμένουμε την λύτρωση με τον ερχομό του Αντιχρίστου. Ο Κύριος να μας ελεήσει...


 Η ΤΕΛΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΕΞΩ ΒΑΛΕΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟΝ
ΤΟ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΝΝΟΗΣΑΜΕ
._

H ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΕΤΡΟΣ
ΛΥΚΕΙΑΡΧΗΣ 1ου ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ

Η Ελληνική γλώσσα έχει ηλικία τουλάχιστον 50.000 ετών με βάση τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά των Σαρακατσάνων. Οι Σαρακατσάνοι είναι ένα πανάρχαιο ελληνικό φύλο μαρτυρημένο ανθρωπολογικώς εδώ και 50.000 έτη, το οποίο ανέκαθεν ομιλεί αποκλειστικά την Ελληνική γλώσσα, χωρίς καμμία ξένη πρόσμειξη. Το λογικό συμπέρασμα είναι, ότι η Ελληνική γλώσσα έχει τουλάχιστον την ηλικία του Σαρακατσάνικου Ελληνικού φύλου.
Το πρόγραμμα «Μουσαίος» του Θησαυρού της Ελληνικής Γλώσσης, εκδόσεως του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας των Η.Π.Α. στις αρχές της δεκαετίας του 1990, περιέχει περίπου 70.000.000 γλωσσικά λήμματα. ΄Οταν ολοκληρωθεί, θα περιέχει 150.000.000 γλωσσικά λήμματα. Αυτό τι αποδεικνύει; Είναι δυνατόν ένας τέτοιος γλωσσικός πλούτος να έχει δημιουργηθεί σε τέσσερις μόνο χιλιάδες χρόνια, όπως...

ισχυρίζονται μερικοί;
Η Ελληνική γλώσσα και από τον πλούτο της αποδεικνύεται πανάρχαια και μητέρα όλων των υπολοίπων γλωσσών, οι οποίες είναι απλώς διάλεκτοί της. Η Ελληνική γλώσσα έχει την ακρίβεια της γεωμετρίας και την απόλυτη σαφήνεια, που απαιτούν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Εάν υπήρχε η δυνατότητα να επικοινωνήσουμε με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή πολύ μεταγενέστερης γενεάς και του γράφαμε το αγγλικό ρήμα WRITE, αυτός δεν θα αντιλαμβανόταν, τι ακριβώς εννοούμε με μιαν μόνο λέξη, διότι στα αγγλικά WRITE σημαίνει πολλά και διαφορετικά: γράφω, γράφεις, γράφουμε, γράφετε, γράφουν και γράφειν.

Αντιθέτως εάν του γράφαμε το Ελληνικό ρήμα ΓΡΑΦΩ, θα αντιλαμβανόταν αμέσως, τι εννοούμε. Εννοούμε: γράφω και μόνον γράφω και τίποτε άλλο. Απόλυτη ακρίβεια, ευκρίνεια και σαφήνεια. Αλλά θα μπορούσε κάποιος να αντιτείνει, ότι και η Λατινική γλώσσα έχει την ίδια ακρίβεια. Μήπως έχει δίκιο; Ας πάρουμε λοιπόν το «αmo», ένα ρήμα ομαλό της Λατινικής γλώσσης. Το σύνολο των μονολεκτικών τύπων του ρήμνατος αυτού στην ενεργητική φωνή είναι 80 και το αντίστοιχο σύνολο των τύπων του στη Μέση φωνή είναι 42. ΄Εχουμε δηλαδή ένα γενικό σύνολο 122 ρηματικών τύπων στην Λατινική.
Ας πάρουμε τώρα το «λύω», ένα επίσης ομαλό ρήμα της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης. Το σύνολο των μονολεκτικών τύπων του ρήματος αυτού στην ενεργητική φωνή είναι 137, στην Μέση Φωνή 145 και στη Μέση με Παθητική Διάθεση 55. ΄Εχουμε δηλαδή ένα σύνολο 337 ρηματικών τύπων. Η Αρχαία Ελληνική έχει σχεδόν τριπλάσιους ρηματικούς τύπους ενός ομαλού ρήματος, από όσους διαθέτει η Λατινική γλώσσα. ΄Αρα έχει τριπλάσια ακρίβεια αποδόσεως νοήματος, από όσην διαθέτει η Λατινική. Εάν μάλιστα συγκρίνουμε την Αρχαία Ελληνική με τις σύγχρονες γλώσσες στον τομέα της ακριβείας αποδόσεως νοήματος, τα αποτελέσματα θα είναι απογοητευτικά για αυτές.

Να γιατί οι Αμερικανικές και οι Ιαπωνικές Εταιρείες Ηλεκτρονικών Υπολογιστών όταν ζητούν υψηλόβαθμα Στελέχη, απαιτούν να έχουν και γνώση της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης. Αυτοί κάτι θα ξέρουν. Αντιθέτως, εμείς οι έξυπνοι…
Εκτός αυτών δεν πρέπει να λησμονούμε και το νεολιθικό κεραμεικό θραύσμα, το ευρεθέν στα Γιούρα της Αλλονήσου από τον Αδαμάντιο Σάμψων, ηλικίας περίπου 6.000 ετών π.Χ. και επί του οποίου διακρίνονται ολοκάθαρα τα κεφαλαία ελληνικά αλφαβητικά γράμματα Α,Δ,Υ, με άγνωστη βέβαια μέχρι στιγμής φωνητική αξία. Πράγματι δεν είναι βέβαιον, ότι πρόκειται περί γραμμάτων. ΄Όμως το γεγονός, ότι παρόμοια σύμβολα υπάρχουν σε χιλιάδες νεολιθικά θραύσματα, ευρεθέντα στην κοιλάδα του βορείου Νέστου στην Μοισία (σημερινή Βνουλγαρία) και ανήκοντα στην πέμπτη χιλιετία π.Χ. καθώς και το αναμφισβήτητο γεγονός, ότι παρόμοια σύμβολα ανιχνεύονται στην περίφημη πινακίδα του Δισπηλιού, η οποία φέρει γραφή του 5.250 π.Χ., αποδεικνύει, ότι ο μείζων ελληνικός χώρος είχε αλφαβητικά γράμματα τρεις και τέσσερις χιλιάδες χρόνια πριν από την υποτιθέμενη δημιουργία του αλφαβήτου από τους «Φοίνικες».

Πιστεύω ακράδαντα, ότι η ελληνική αλφαβητική γραφή συνυπήρχε με την εικονογραφική και την συλλαβογραφική γραφή, όπως ακριβώς και στις ημέρες μας συνυπάρχει η αλφαβητική γραφή των πινακίδων της τροχαίας, όπου ένα απλό θαυμαστικό (!) εντός τριγώνου σημαίνει: «Προσοχή απροσδιόριστος κίνδυνος.» Φαντασθήτε λοιπόν, τι θα συνέβαινε, αν μετά από χιλιάδες χρόνια ανακάλυπτον σε κάποια ανασκαφή μια τέτοια πινακίδα της τροχαίας και δεν ανακαλύπτονταν αλφαβητικές γραφές, λόγω φθοράς των φερόντων υλικών. Πολλοί επιστήμονες θα ισχυρίζονταν τότε, ότι στη σημερινή Ελλάδα του 2.000 μ.Χ. δεν υπήρχε αλφάβητο, αλλά μόνο εικονογραφικήγ γραφή!!
Προσδοκώ, ότι εάν γίνουν ενάλιες ανασκαφές στο Αιγαίο ή ανασκαφές σε λιμναίες οικήσεις της κυρίως Ελλάδος, όπου η διαρκής υγρασία διασώζει έγγραφα οργανικά υλικά, θα ευρεθούμε προ εκπλήξεων σχετικά μες την ελληνική αλφαβητική γραφή.


epirus-ellas
το αντεγράψαμε από εδώ

Αγία Ακυλίνα

 (1745 - 1764)



Tην φύσιν ούσα θήλυ η Aκυλίνα,
Aνήρ εδείχθη γεννάδας προς βασάνους.


Βιογραφία
Η Αγία Ακυλίνα καταγόταν από το χωριό Ζαγκλιβέρι της Θεσσαλονίκης 
και ανατράφηκε από γονείς ευσεβείς. Ο πατέρας της όμως, σκότωσε 
ένα Τούρκο, μετά από φιλονικία μαζί του. Για ν' αποφύγει την 
 τιμωρία του θανάτου, δέχτηκε τον μουσουλμανισμό. Αλλά η μητέρα 
της έμεινε σταθερή στον Χριστό και κάθε μέρα δίδασκε στην Ακυλίνα 
την αρετή και την πίστη. Παρά τις επίμονες προσπάθειες του πατέρα 
της και τις απειλές των Τούρκων, η Ακυλίνα δεν αρνήθηκε τον Χριστό. 
Όταν την οδηγούσαν στο μαρτύριο την ακολουθούσε και η μητέρα 
της, που την παρότρυνε σ' αυτό. Η Ακυλίνα ήλεγχε με θάρρος τους 
Τούρκους και τη θρησκεία τους, με αποτέλεσμα να πεθάνει μαρτυρικά,
 μετά από πολυήμερο ραβδισμό, στις 27 Σεπτεμβρίου 1764 μ.Χ. σε ηλικία 
19 ετών.

Κανείς δεν γνωρίζει που εναπόθεσαν οι συντοπίτες της το τίμιο 

λείψανο της. Λέγεται πως οι Τούρκοι θέλησαν ακόμη και νεκρή 
να την κάνουν δική τους , γι' αυτό και διέταξαν να την θάψουν 
στο τούρκικο νεκροταφείο που ήταν κοντά στο τζαμί για να 
ικανοποιήσουν έτσι τον άσβεστο εγωισμό τους. Έτσι κι έγινε. 
Το θεόσταλτο όμως φώς , που σαν άστρο κατέβηκε από τον 
ουρανό και στάθηκε πάνω από τον τάφο της , ήταν το 
σημείο που υποχρέωσε τους χριστιανούς συμπατριώτες της 
να κλέψουν το σώμα της και να το ενταφιάσουν κάπου 
όπου θα ήταν ασφαλές. Κατά την παράδοση , τα ονόματα 
των τολμηρών αυτών ανθρώπων ήταν Τσόπλας , Καλημέρης 
και Μπούκλας , οι οποίοι λέγεται πως έκαναν όρκο να μην 
μαρτυρήσουν ποτέ σε κανέναν το μυστικό , γιατί θα υπήρχε 
ο φόβος να βρεθεί το άγιο λείψανο της στα χέρια των Τούρκων. 
Χριστιανοί πολλοί έχουν φύγει έκτοτε από τη ζωή με τον 
καημό να προσκυνήσουν τα ιερά λείψανα της. Σήμερα 
έχει χτιστεί προς τιμήν της περικαλλής και μεγαλοπρεπής 
Ιερός Ναός ο οποίος, όμως, παραμένει ελλιπής χωρίς την 
ευλογία των αγίων της λειψάνων.

Η μνήμη της Αγίας Ακυλίνας τιμάται από το 1957 μ.Χ. 

στις 27 Σεπτεμβρίου, ημέρα της τελειώσεώς της. Μέχρι 
τότε η Ακυλίνα εορταζόταν στις 24 Απριλίου. Αιτία αυτής 
της εορτολογικής μετατοπίσεως ήταν το ότι οι κάτοικοι 
του Ζαγκλιβερίου ήθελαν να συνδέσουν τις δύο μεγάλες 
πανηγύρεις του χωριού τους, του Αγίου Γεωργίου, στο 
όνομα του οποίου τιμώνταν ο κεντρικός ναός του χωριού, 
και της Αγίας τους. Από το 1957 μ.Χ. όμως η Ακυλίνα 
άρχισε να εορτάζεται πλέον στις 27 Σεπτεμβρίου, 
ενώ από το 1984 μ.Χ. και μετά, που συστήθηκε και 
δεύτερη ενορία στο χωριό, της Αγίας Ακυλίνας, και άρχισε 
η ανοικοδόμηση μεγαλοπρεπέστατου ναού προς τιμήν της, 
η μνήμη της και η εορτή της μετατοπίσθηκαν επισήμως 
την 27η Σεπτεμβρίου.


Σε κάποιο χειρόγραφο που βρέθηκε στο ναό του Αγίου 

Γεωργίου στο Ζαγκλιβέρι υπάρχει μία πρόσφατα εκδεδομένη 
Ακολουθία πρός τιμήν της Ακυλίνας, που ψαλλόταν μέχρι 
το 1969 μ.Χ.. Η Ακολουθία, ως κάτοχος της οποίας 
φέρεται ο μοναχός Πολύκαρπος Αθ. Γιακούδης Παντοκρατορινός 
και της οποίας ο συνθέτης είναι άγνωστος, περιλαμβάνει την 
Ακολουθία του Εσπερινού, του Όρθρου, τη Λειτουργία, το βίο 
και το Μαρτύριο της Αγίας. Το Σεπτέμβριο του 1969 μ.Χ. 
ο υμνογράφος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, Γεράσιμος 
ο Μικραγιαννανίτης, συνέθεσε Ακολουθία πρός τιμήν της, η οποία 
ψάλλεται από τότε στην εορτ της Αγίας. Μέχρι σήμερα 
ακολούθησαν αρκετές εκδόσεις της ίδιας Ακολουθίας, ενώ το 
1980 μ.Χ. προστέθηκαν και Χαιρετισμοί και Εγκώμια στην 
παρθενομάρτυρα από τον ίδιο υμνογράφο.


Η πρώτη εικονογράφηση της νεομάρτυρος χρονολογείται το 

1858 μ.Χ. σε κάποιο έργο του ιεροδιακόνου Ιεροθέου 
της Ιεράς Μονης Λογγοβάρδας και μετέπειτα επισκόπου Ρεθύμνης 
και Αυλοποτάμου, όπου εικονίζονται όλοι οι μετά την Άλωση 
 νεομάρτυρες. Σ᾿ αυτήν απεικονίζεται και η Ακυλίνα μαζ με 
την Κυράννα (βλέπε 28 Φεβρουαρίου) και την Άργυρη.


Επίσης στον κεντρικό ναό του Ζαγκλιβερίου, τον Άγιο Γεώργιο, 

βρίσκονται τρείς από τις παλαιότερες εικόνες της Αγίας. 
Η πρώτη χρονολογείται το 1903 μ.Χ. και παρουσιάζει 
ολόσωμη την Αγία· κάτω αριστερά και δεξιά περιέχονται δύο 
σκηνές από το βίο της, η μαστίγωση και η κοίμησή της, ενώ 
επάνω αριστερά παριστάνεται ο Χριστός να ευλογεί την Αγία.
 Η δεύτερη εικόνα που παρουσιάζει επίσης ολόσωμη την 
Ακυλίνα φέρεται ως δέηση του «Πολυκάρπου ᾿Αθανασίου 
Γιαγκούδη Ζαγκλιβεριν Παντοκρατοριν ν Αγί Ορει τ 
1 Σεπτεμβρίου 1904”, είναι δηλαδ προσφορά του ίδίου προσώπου, 
δαπάνη του οποίου έγινε και η πρώτη Ακολουθία πρός τιμήν της 
νεομάρτυρος. Τέλος, η τρίτη εικόνα είναι δέηση του Παναγιώτη 
Αναγνώστου το 1913 μ.Χ., και εικονίζονται η Αγία Ακυλίνα μαζ 
με την Αγία Κυράννα. Και οι τρείς εικόνες έχουν αγιορειτικ προέλευση.


Το σπίτι της Αγίας όπου και ο τόπος του μαρτυρίου της, σώζεται 

μέχρι σήμερα, όχι βέβαια σε καλή κατάσταση. Ένα καντήλι που
 καίει νύχτα μέρα δηλώνει το σεβασμό των Ζαγκλιβερινών 
στην Αγία Ακυλίνα την οποία τιμούν κατά τη διάρκεια των Ακυλίνειων.


πολυτίκιον
χος πλ. α’. Τν συνάναρχον Λόγον.

κυλίναν τν θείαν νευφημήσωμεν, οα θεόφρονα κόρην 
κα θληφόρον Χριστο, τ γάπη γρ ατο πίστει νδρίσατο, 
κα καθελε τν χθρόν, δι' γώνων ερν κα δόξης τυχοσα 
θείας Χριστ τ Λόγ πρεσβεύει, λεηθήναι τς ψυχς μν.

τερον πολυτίκιον
Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον Ζαγκλιβέριον χαίρει εν 
τη αθλήσει σου, η σε βλαστήσασα κώμη ως άνθος εύοσμον, 
Ακυλίνα του Χριστού καλλιπάρθενε· συ γαρ ενήθλησας 
στερρώς, και εδέξω εκ Θεού το στέφος της αφθαρσίας, 
εκδυσωπούσα απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.


Ανάλυση ονόματος*
ΑΚΥΛΑΣ: (από τη λατινική λέξη acula = μικρή βελόνα) = ο 
οξύς και χρήσιμος όπως η βελόνη. Κατά μια άλλη εκδοχή 
 προέρχεται από τη λατινική λέξη Αquilla που σημαίνει αετός.